PDA

Bekijk Volledige Versie : Hoe groot het leedvermaak kan zijn over de ontkerkelijking



Marsipulami
03-12-10, 02:00
Hoe groot het leedvermaak kan zijn over de ontkerkelijking

Geplaatst door onze redactie op zaterdag 27 november 2010 om 12:30u


Ze hadden er blijkbaar pret in. Wie? De media. Waarin? In de leeglopende kerken. Zopas verschenen de cijfers van de zondagse kerkpraktijk in Vlaanderen – 5,4 procent van de Vlamingen gaat elke zondag naar de mis (in 1976 was dat 36 procent) – en Het Nieuwsblad, de populaire zusterkrant van De Standaard, had grootse plannen. De nieuwsredactie had al zijn lokale en regionale correspondenten de opdracht gegeven om dit weekend (27-28 november) in hun regio ter kerke te gaan, dit wil zeggen de kerkgangers te tellen in de ‘leegste’ kerken. Jawel, uitsluitend in de leegste kerken. (Het zou die journalisten ten strengste verboden zijn om drukbeklante kerken aan te doen. Die moesten ze mijden als de pest. Want de pest had ze blijkbaar aan kerkgang op zondag, de hoofdredactie van Het Nieuwsblad, dat – erg vervelend natuurlijk – vooral kerkgangers onder zijn lezers telt. Niet dat de krant van zijn lezers afwil. Neen, het dagblad dacht blijkbaar zijn lezers ertoe te kunnen ‘bekeren’ om, zoals ‘iedereen’, op zondag de kerk de rug toe te keren. Waarom? Wellicht om de eigen prognose, dat over enkele jaren de kerken werkelijk leeg zullen zijn, een handje te helpen. Want de kans is groot dat dit niet lukt zonder hulp van boven (‘boven’ zijnde de almachtige en oordelende media). In Frankrijk met zijn antikatholieke traditie van meer dan een eeuw is het ook niet gelukt: integendeel, de kerk herleeft er. God behoede dus dat dit in Vlaanderen zou gebeuren, moeten ze bij Het Nieuwsblad hebben gedacht. Iemand stuurde mij de mail van de chef Nieuws aan zijn correspondenten door. Ik heb die chef laten weten dat ik daar een column zou over publiceren. Hij belde me: vergissing… was slechts denkoefening… zaak gaat niet door. De mail – ik heb ze – was geen denkoefening maar opdracht. Opdracht ingetrokken dus.
Toen men – rond de millenniumwende – aan de toenmalige Lutherse bisschop van Saksen (Duitsland) Axel Noack vroeg waarom zo veel mensen nooit naar de kerk gaan, antwoordde hij dat je daar geen grote en ingewikkelde uitleg moest voor zoeken. Hij zei: “De mensen gaan niet naar de kerk, omdat ze niet naar de kerk gaan.” Zoals de meeste mensen ook nooit naar het theater gaan. Niet omdat ze tegen toneel of andere podiumkunsten zijn, maar gewoon omdat ze niet naar het theater gaan.

Als het theaterbezoek de jongste jaren steeds maar afneemt, blijven daar ook op de duur nog meer mensen weg. Zo simpel is dat. De mens is nu eenmaal een massadier: hij doet wat de meerderheid doet. Bij kerkbezoek is dat ook zo. Als de meerderheid nooit naar de kerk gaat, dan blijven ook steeds meer mensen weg. Maar net zoals bij het theater zal er altijd een fervente groep bezoekers blijven.

Het is een feit dat in Vlaanderen het theaterbezoek tergend laag is, niet eens 1 procent van de bevolking. En toch heeft Het Nieuwsblad zijn regionale correspondenten nooit de opdracht gegeven om de minst bezochte toneelproducties te gaan bekijken om te kunnen besluiten dat over x jaar geen kat nog het theater bezoekt. (Theaterproducties zonder noemenswaardig publieke belangstelling zijn er ten overvloede – ik ga veel naar het theater en zit vaak in halflege of nog veel legere zalen). Ik weet waarom Het Nieuwsblad daar geen aandacht aan besteedt: onder de Nieuwsbladlezers vind je nauwelijks theaterbezoekers (die lezen De Standaard). Daarentegen telt de krant veel kerkgangers.

Wie zou juichen over de leegloop van de theaters, krijgt gegarandeerd de weldenkende elite op zijn dak. Want een samenleving zonder kunst, wordt een dode samenleving, een harde samenleving, een kritiekloze samenleving, een kille samenleving. Killer nog wordt een samenleving zonder de spirituele warmte van een geloof. Individualistischer nog wordt een samenleving zonder de bewogen verbondenheid van een kerkgemeenschap. Asocialer nog wordt een samenleving zonder de mensnabije kritiek van het evangelie.

Maar ze hebben liever leedvermaak, de journalisten van het kortzichtige denken. Ze zouden helaas hun pret wel op kunnen, als ze op een dag wakker worden in een samenleving zonder het bezielend verband van het christendom. Ofwel zal dat verband vervangen zijn door het bezielend verband van de islam waarin ze niet meer de vrijheid zullen hebben om te spotten met het geloof. Ofwel zal dat verband vervangen zijn door een mentale dictatuur van het correcte denken dat alle normen juridisch vastlegt, omdat het het persoonlijke geweten niet vertrouwt (wat het christelijke geloof wel doet).

Ondertussen is het niet prettig om christen te zijn in Vlaanderen. Je wordt met de nek bekeken, je wordt geschoffeerd, je wordt uitgelachen, je wordt gekleineerd. Zelfverklaarde verlichte geesten durven dan nog beweren dat christenen intolerant zijn. Ik heb nog nooit een reportage gemaakt over de lege huizen van de vrijzinnigheid. En die staan leeg. Ik ken een plaats in mijn provincie waar het vrijzinnig centrum op zondag bijeenkomst houdt: ze zijn nooit met meer dan vijf. Ik ben te tolerant om daar pret in te hebben.

Mark Van de Voorde is publicist en raadgever van de Belgische premier Yves Leterme en van de Belgische vicepremier en minister van Buitenlandse Zaken Steven Vanackere. Hij schrijft op persoonlijke titel.

justus
03-12-10, 05:27
ontkerkelijking is een zegen voor de mensheid. dictatoriaal gestimuleerde dwangbuisjes met een heilig sausje zijn werkelijk te ziek voor woorden. eenieder die het licht ziet verlaat de tempels en terecht. iedere kerk van welke religie dan ook is een machtsinstituut en religie is toch echt liefde en geen macht.

Soldim
03-12-10, 06:45
Hoe groot het leedvermaak kan zijn over de ontkerkelijking

Het is geen leedvermaak, het is goed te zien dat mensen zich vrijmaken van onder het juk van doctrinerende instanties.

mark61
03-12-10, 11:08
Sjonge, die meneer heeft isjoes :hihi: