PDA

Bekijk Volledige Versie : Emigratie stopt antisemitisme niet



HUISBAAS
12-12-10, 13:37
De directeur van het Joods Historisch Museum vindt wegrennen of emigratie geen antwoord op antisemitisme. Het tegenovergestelde is nodig: contact maken. En corrigeren.
Antisemitisme is niet afhankelijk van de aanwezigheid of afwezigheid van Joden in de samenleving, zegt Joël Cahen, directeur van het Joods Historisch Museum.

Op maandag 6 december citeerde dagblad De Pers uitspraken van Frits Bolkestein die gepubliceerd zijn in Het Verval van M. Gerstenfeld. Ongeacht de discussie over de weergave van precieze woorden zie ik dit voorval, en het daaropvolgende publieke debat of er voor Joden nu wel of geen plaats is in Nederland, vooral als een manifestatie van een ontwikkeling die al veel langer aan de gang is.

Toename antisemitisme

Er is in Nederland een toename van antisemitisme, soms afkomstig, maar niet louter, uit Islamitische hoek. Regelmatig is dit antisemitisme gerelateerd aan politieke onrust in het Midden-Oosten. Tegen dit antisemitisme wordt in Nederland wel stelling genomen, maar niet effectief opgetreden.

Wat het publieke debat naar aanleiding van de gepubliceerde citaten nu naar boven brengt, is dat het lijkt alsof door de emigratie van Joden het probleem van antisemitisme zich zou oplossen. Met andere woorden: de afwezigheid van herkenbare Joden in het straatbeeld lijkt een voorkeursoptie voor velen, daarmee voorbijgaand aan de fundamentele veiligheid die een rechtstaat aan elke burger zou moeten geven.

Eenzijdig

Deze zienswijze is volgens mij gevoed door de beperkte en eenzijdige wijze waarop in onze samenleving informatie en educatie wordt gegeven over de Joodse geschiedenis, de Joodse cultuur en de vele Joodse bijdragen aan de samenleving, maar ook door een zeer naïeve inschatting van de oorzaken van antisemitisme. De gecompliceerde situatie in Israël speelt hier ook een rol in. Ik neem regelmatig waar dat kritiek in ons land op het politiek optreden in Israël omslaat naar antisemitisme.

Antisemitisme is niet afhankelijk van aanwezigheid of afwezigheid van Joden in een samenleving. In de (recente) geschiedenis zijn er tal van voorbeelden bekend van uitingen van antisemitisme op plekken waar geen enkele Jood is. De vraag die speelt is of individuen accepteren dat dit fenomeen voortwoekert in onze samenleving en zich in verschillende vormen uit. Willen Nederlanders verantwoordelijk zijn voor een samenleving waar onverdraagzaamheid en vooroordelen jegens Joden geaccepteerd zijn, of pakken we het probleem aan?

Contact

Ik ben van mening dat wanneer je een antisemiet tegenkomt je niet moet weg rennen of emigreren. Hoe moeilijk ook, je enige optie is het tegenovergestelde, namelijk contact maken. Een gouden kans om voorbarige oordelen te corrigeren en stereotype denkbeelden aan te vullen. Kortom, wederzijds genuanceerd denken te bevorderen. Dat geldt niet alleen voor Joden, ook voor niet-Joden.

Onze samenleving kan het zich niet veroorloven om het gevaar van antisemitisme te onderschatten. Hoe treffend dat deze discussie losbarstte op de dag dat wij, in het Joods Historisch Museum een tentoonstelling openden over Joods Nederland na 1945 en dat nog wel onder de titel Wie niet weg, is gezien. Mijn overtuiging is dat we de interactie tussen Joodse en niet-Joodse Nederlanders over de eeuwen bespreekbaar maken, de goede relaties maar ook het Nederlands antisemitisme dat onder Duitse bezetting zulke verschrikkelijke gevolgen had.

De uitspraken van Bolkestein dragen er in ieder geval toe bij dat Nederlanders nu genuanceerder naar hun eigen geschiedenis kunnen kijken, beelden over anderen vormen, Joden of niet Joden, en dat ongeacht hun eigen (religieuze) achtergrond.



Volkskrant
__________________
Oorspronkelijk geplaatst op forums.ansaar.nl