j00zeven
24-03-11, 14:46
http://web1.manilatimes.net/wp-content/uploads/2011/02/Morocco-protests.jpgJa, de toespraak van koning Mohammed VI van 9 maart was inderdaad historisch.
Maar nee, het is niet omdat hij een belangrijke constitutionele hervorming aankondigde.
Als deze toespraak opmerkelijk wordt genoemd, is het omdat er voor eerst sinds de onafhankelijkheid van het land in 1956, een Marokkaanse koning toegeeft aan druk van de bevolking.
Dit toont aan dat er momenteel geschiedenis wordt geschreven in Marokko.
De monarchie en het volk zijn sinds 20 februari jongstleden verwikkeld in een partijtje armworstelen.
Op die dag, zijn 120.000 Marokkanen de straat op gegaan in niet minder dan 53 steden en dorpen in Marokko. Door de oproep van jonge Facebook-activisten eisen ze - onder andere - een democratische grondwet.
Bang om ook besmet te worden door het virus van de Arabisch revolutie laat de overheid de demonstraties gaan.
Een gevolg daarvan is dat de muur van angst plotseling is ingestort doordat de demonstranten zich realiseerden hoe talrijk ze werden.
Sindsdien werden tal van sit-ins gehouden in alle hoeken van het koninkrijk en vele opiniestukken verschenen in de pers en op internet, die allen de democratische druk deden toegenomen. Voor het regime was de druk in februari nog aanvaardbaar, maar in maart was de druk zo hoog opgelopen dat ze zich gedwongen voelden om in te grijpen.
Op de 9de maart verscheen de koning op televisie met de aankondiging van een spectaculaire constitutionele hervorming.
Onder zijn vele beloften: de "rechtsstaat", een "onafhankelijke rechterlijke macht" en een "verkozen regering die de wil van het volk weerspiegelt, via de stembus."
Tijd voor overwinningsliederen? Wacht nog heel even ...
Wie de toespraak zorgvuldig leest zal merken dat de duivel verborgen zit in de details. Er zitten aardig wat adders onder het gras.
Het brutaalste geval: de koning belooft "de consolidatie van de status van de minister-president", de koning stelt de minister-president voor als het hoofd van "een" uitvoerende macht, in plaats van "de" uitvoerende macht.
Betekenis: er zullen elders ook andere uitvoerende machten zijn - in het koninklijk paleis, bijvoorbeeld.
http://www.newstimeafrica.com/wp-content/uploads/2010/01/King-Mohammed-of-Morocco.jpgMet of zonder constitutionele hervorming, de "uitvoerende monarchie" (zoals koning Mohammed zelf het noemt) wil zich blijven bemoeien met het beleid van de regering.
Het is alsof je op de voeten van iemand gaat staan en in plaats van opzij te stappen, beloof je deze persoon nieuwe schoenen ...
Het echte probleem is natuurlijk niet gelegen in de bevoegdheden van de minister-president.
Het is gelegen in de bevoegdheden van de koning - vooral zijn religieuze macht, gezien het feit dat de islam in Marokko staatsgodsdienst is met de koning aan het hoofd.
Tijdens zijn toespraak 9 maart, stelde koning Mohammed uitdrukkelijk dat deze "onveranderlijke waarden met een heilig karakter" niet ter discussie staan.
De Grondwet stelt in de artikelen 19 en 23 dat de vorst de 'aanvoerder van de gelovigen is" en dat zijn persoon "heilig" is.
Voeg daarbij dat artikel 29 hem het recht geeft om te regeren door de uitgifte van zogenaamde dahirs, dit zijn koninklijke besluiten die kritiekloos uitgevoerd moeten worden zonder ruimte voor tegenspraak of weerwoord.
Om een lang verhaal kort te maken: de koning van Marokko kan absoluut alles doen wat hij wil, en niemand is gerechtigd om kritiek te leveren of om hem te stoppen - dit alles in de naam van de islam.
In 1994, heeft wijlen koning Hassan, deze dubieuze regel uitgevaardigd met als argument (dat het sinds "mensenheugenis traditie" was) een citaat van de profeet Mohammed: "Degenen die mij gehoorzamen, gehoorzamen God , en degenen die mij ongehoorzaam zijn, ongehoorzaam zijn aan God."
Hoe duidelijker kan dat zijn?
Mohammed VI zei: de democratie veronderstelt dat mensen met macht, verantwoording afleggen.
Dit is blijkbaar niet van toepassing op zijn eigen persoon.
http://i209.photobucket.com/albums/bb254/nma0707/July%20Photos/KingMohammed.jpgJe kan als gewone stervelingen de "vertegenwoordiger van God op aarde" toch niet ter verantwoording roepen - aldus de Koning van Marokko.
De toegezegde omvang van de hervormingen zal naar alle waarschijnlijkheid flink afgezwakt worden door de aard van degenen die belast zijn met de uitvoering ervan.
De dag na zijn toespraak, benoemde de koning een constitutionele hervormingscommissie gevormd door 18 lokale deskundigen, de overgrote meerderheid van hen zijn trouwe ambtenaren.
Een onafhankelijke opstelling kan hier dus niet verwacht worden.
De president van de commissie, de 67-jarige Abdeltif Menouni, is lid van een clubje van het rechtsdeskundigen dat in de jaren 80 ingehuurd was door de voormalige sterke man van het regime, Driss Basri, enkel om juridische rechtvaardiging te verstrekken aan de autocratische dictatuur van Koning Hassan.
Een kenner van het staatsrecht, de heer Menouni heeft laten zien zeer bedreven te zijn in deze oefening.
Het is nauwelijks voorstelbaar dat deze man, die net op het hoogtepunt van zijn carrière is, zal afbreken wat hij zelf bedacht heeft.
Toch, ondanks zijn verhullende toespraak en zijn nauwelijks geloofwaardige commissie, heeft Mohammed VI zichzelf in een moeilijke positie gemanoeuvreerd.
Ongeacht hoe de uiteindelijke ontwerp-grondwet eruit zal komen te zien, het zal moeten worden gevalideerd door middel van een nationaal referendum.
Alleen daarom al, zal de Koning worden gedwongen om het systeem van de macht (de makzen) op een of andere manier te openen.
Toestaan dat tegenstanders op de publieke televisie spreken over de kwestie zou de positie van zijn zogenaamd onaantastbare "heiligheid" al aantasten.
Hoe kan het koninklijk paleis toegeven dat sommige Marokkanen een voorstel van "de aanvoerder der gelovigen" afwijzen?
Door de voortdurende druk, is de monarchie aanbeland bij de ultieme tegenstrijdigheid: is de monarchie* heilig of democratisch? De tijd is gekomen om te kiezen.
De demonstranten, waarvan de meeste niet op de hoogte zijn van deze ingrijpende politieke inzet, wachten op tastbare tekenen van verandering.
De ruwe onderdrukking van een vreedzaam protest* in Casablanca op 13 maart roept twijfels op over de bedoelingen van het regime.
Waarom zo'n geweld, slechts enkele dagen nadat de koning democratie beloofde? Wat als hij niet oprecht was?
Omvangrijker protesten zijn gepland vanaf de week van 20 maart.
Het lijkt erop dat de overheid weinig mogelijkheden heeft.
Het vreedzame masker laten vallen en de demonstranten tegemoet treden met brutale repressie kan escaleren met woedende menigten tot gevolg.
Tot nu toe was de koning zelf nog geen onderwerp van leuzen op straat .
Dit zou kunnen veranderen, met als gevolg een Egyptische stijl scenario. Dit is inderdaad de ergste nachtmerrie voor de autoriteiten.
Aan de andere kant, door de demonstraties te laten gebeuren zou de mensen kunnen aanmoedigen met omvangrijker protesten tot gevolg, waardoor de druk op de monarchie toeneemt.
Vroeg of laat, zal Mohammed VI nieuwe concessies moeten doen.
Wanneer en in welke mate? De zeer instabiele situatie maakt dat moeilijk te voorspellen.
Een ding is zeker: de democratische doos van Pandora is geopend, en zal niet meer gesloten worden.
اعمال عنف كبيرة في مدينة ال*سيمة Rellen in Al Hoceima
[Bron]: Le Monde
Maar nee, het is niet omdat hij een belangrijke constitutionele hervorming aankondigde.
Als deze toespraak opmerkelijk wordt genoemd, is het omdat er voor eerst sinds de onafhankelijkheid van het land in 1956, een Marokkaanse koning toegeeft aan druk van de bevolking.
Dit toont aan dat er momenteel geschiedenis wordt geschreven in Marokko.
De monarchie en het volk zijn sinds 20 februari jongstleden verwikkeld in een partijtje armworstelen.
Op die dag, zijn 120.000 Marokkanen de straat op gegaan in niet minder dan 53 steden en dorpen in Marokko. Door de oproep van jonge Facebook-activisten eisen ze - onder andere - een democratische grondwet.
Bang om ook besmet te worden door het virus van de Arabisch revolutie laat de overheid de demonstraties gaan.
Een gevolg daarvan is dat de muur van angst plotseling is ingestort doordat de demonstranten zich realiseerden hoe talrijk ze werden.
Sindsdien werden tal van sit-ins gehouden in alle hoeken van het koninkrijk en vele opiniestukken verschenen in de pers en op internet, die allen de democratische druk deden toegenomen. Voor het regime was de druk in februari nog aanvaardbaar, maar in maart was de druk zo hoog opgelopen dat ze zich gedwongen voelden om in te grijpen.
Op de 9de maart verscheen de koning op televisie met de aankondiging van een spectaculaire constitutionele hervorming.
Onder zijn vele beloften: de "rechtsstaat", een "onafhankelijke rechterlijke macht" en een "verkozen regering die de wil van het volk weerspiegelt, via de stembus."
Tijd voor overwinningsliederen? Wacht nog heel even ...
Wie de toespraak zorgvuldig leest zal merken dat de duivel verborgen zit in de details. Er zitten aardig wat adders onder het gras.
Het brutaalste geval: de koning belooft "de consolidatie van de status van de minister-president", de koning stelt de minister-president voor als het hoofd van "een" uitvoerende macht, in plaats van "de" uitvoerende macht.
Betekenis: er zullen elders ook andere uitvoerende machten zijn - in het koninklijk paleis, bijvoorbeeld.
http://www.newstimeafrica.com/wp-content/uploads/2010/01/King-Mohammed-of-Morocco.jpgMet of zonder constitutionele hervorming, de "uitvoerende monarchie" (zoals koning Mohammed zelf het noemt) wil zich blijven bemoeien met het beleid van de regering.
Het is alsof je op de voeten van iemand gaat staan en in plaats van opzij te stappen, beloof je deze persoon nieuwe schoenen ...
Het echte probleem is natuurlijk niet gelegen in de bevoegdheden van de minister-president.
Het is gelegen in de bevoegdheden van de koning - vooral zijn religieuze macht, gezien het feit dat de islam in Marokko staatsgodsdienst is met de koning aan het hoofd.
Tijdens zijn toespraak 9 maart, stelde koning Mohammed uitdrukkelijk dat deze "onveranderlijke waarden met een heilig karakter" niet ter discussie staan.
De Grondwet stelt in de artikelen 19 en 23 dat de vorst de 'aanvoerder van de gelovigen is" en dat zijn persoon "heilig" is.
Voeg daarbij dat artikel 29 hem het recht geeft om te regeren door de uitgifte van zogenaamde dahirs, dit zijn koninklijke besluiten die kritiekloos uitgevoerd moeten worden zonder ruimte voor tegenspraak of weerwoord.
Om een lang verhaal kort te maken: de koning van Marokko kan absoluut alles doen wat hij wil, en niemand is gerechtigd om kritiek te leveren of om hem te stoppen - dit alles in de naam van de islam.
In 1994, heeft wijlen koning Hassan, deze dubieuze regel uitgevaardigd met als argument (dat het sinds "mensenheugenis traditie" was) een citaat van de profeet Mohammed: "Degenen die mij gehoorzamen, gehoorzamen God , en degenen die mij ongehoorzaam zijn, ongehoorzaam zijn aan God."
Hoe duidelijker kan dat zijn?
Mohammed VI zei: de democratie veronderstelt dat mensen met macht, verantwoording afleggen.
Dit is blijkbaar niet van toepassing op zijn eigen persoon.
http://i209.photobucket.com/albums/bb254/nma0707/July%20Photos/KingMohammed.jpgJe kan als gewone stervelingen de "vertegenwoordiger van God op aarde" toch niet ter verantwoording roepen - aldus de Koning van Marokko.
De toegezegde omvang van de hervormingen zal naar alle waarschijnlijkheid flink afgezwakt worden door de aard van degenen die belast zijn met de uitvoering ervan.
De dag na zijn toespraak, benoemde de koning een constitutionele hervormingscommissie gevormd door 18 lokale deskundigen, de overgrote meerderheid van hen zijn trouwe ambtenaren.
Een onafhankelijke opstelling kan hier dus niet verwacht worden.
De president van de commissie, de 67-jarige Abdeltif Menouni, is lid van een clubje van het rechtsdeskundigen dat in de jaren 80 ingehuurd was door de voormalige sterke man van het regime, Driss Basri, enkel om juridische rechtvaardiging te verstrekken aan de autocratische dictatuur van Koning Hassan.
Een kenner van het staatsrecht, de heer Menouni heeft laten zien zeer bedreven te zijn in deze oefening.
Het is nauwelijks voorstelbaar dat deze man, die net op het hoogtepunt van zijn carrière is, zal afbreken wat hij zelf bedacht heeft.
Toch, ondanks zijn verhullende toespraak en zijn nauwelijks geloofwaardige commissie, heeft Mohammed VI zichzelf in een moeilijke positie gemanoeuvreerd.
Ongeacht hoe de uiteindelijke ontwerp-grondwet eruit zal komen te zien, het zal moeten worden gevalideerd door middel van een nationaal referendum.
Alleen daarom al, zal de Koning worden gedwongen om het systeem van de macht (de makzen) op een of andere manier te openen.
Toestaan dat tegenstanders op de publieke televisie spreken over de kwestie zou de positie van zijn zogenaamd onaantastbare "heiligheid" al aantasten.
Hoe kan het koninklijk paleis toegeven dat sommige Marokkanen een voorstel van "de aanvoerder der gelovigen" afwijzen?
Door de voortdurende druk, is de monarchie aanbeland bij de ultieme tegenstrijdigheid: is de monarchie* heilig of democratisch? De tijd is gekomen om te kiezen.
De demonstranten, waarvan de meeste niet op de hoogte zijn van deze ingrijpende politieke inzet, wachten op tastbare tekenen van verandering.
De ruwe onderdrukking van een vreedzaam protest* in Casablanca op 13 maart roept twijfels op over de bedoelingen van het regime.
Waarom zo'n geweld, slechts enkele dagen nadat de koning democratie beloofde? Wat als hij niet oprecht was?
Omvangrijker protesten zijn gepland vanaf de week van 20 maart.
Het lijkt erop dat de overheid weinig mogelijkheden heeft.
Het vreedzame masker laten vallen en de demonstranten tegemoet treden met brutale repressie kan escaleren met woedende menigten tot gevolg.
Tot nu toe was de koning zelf nog geen onderwerp van leuzen op straat .
Dit zou kunnen veranderen, met als gevolg een Egyptische stijl scenario. Dit is inderdaad de ergste nachtmerrie voor de autoriteiten.
Aan de andere kant, door de demonstraties te laten gebeuren zou de mensen kunnen aanmoedigen met omvangrijker protesten tot gevolg, waardoor de druk op de monarchie toeneemt.
Vroeg of laat, zal Mohammed VI nieuwe concessies moeten doen.
Wanneer en in welke mate? De zeer instabiele situatie maakt dat moeilijk te voorspellen.
Een ding is zeker: de democratische doos van Pandora is geopend, en zal niet meer gesloten worden.
اعمال عنف كبيرة في مدينة ال*سيمة Rellen in Al Hoceima
[Bron]: Le Monde