Al Sawt
12-04-11, 14:08
Het rapport-Goldstone laat de echte vragen buiten beeld.
De afgelopen week is opnieuw commotie ontstaan over Goldstone, de voorzitter van de onderzoekscommissie van de VN naar de gedragingen van de strijdende partijen in en rond Gaza, 2008/2009. De strijdende partijen, dat waren het Israëlische leger en Hamas, hoewel er destijds militair amper slag van betekenis geleverd is tussen die twee. De aanleiding tot de hernieuwde discussie was een opiniestuk van Goldstone’s hand in de Washington Post, dat zijn ‘inkeer’ zou behelzen.
Oproep
Het stuk van twee kantjes zou volgens sommigen volstaan om het onderzoeksrapport dat zijn naam draagt, en dat 430 pagina’s telt, met interviews, getuigenissen, bevindingen, analyses, conclusies en aanbevelingen ‘in het vuilnisvat van de geschiedenis te werpen’ Dat was althans de prompte oproep van de Israëlische premier Netanyahu, gebaseerd op wat Goldstone in de Post had geschreven over ‘zijn’ rapport. Is er grond voor die claim, die in de Volkskrant op 4 april werd overgenomen door Ellian, en waarover Naftaniel zich op dezelfde pagina weliswaar niet uitliet, maar waarmee hij zal instemmen?
In zijn opiniestuk van 1 april heeft Goldstone betoogd dat er met de kennis van nu, opgedaan uit intern Israëlisch onderzoek, een ander rapport zou zijn gekomen, in het bijzonder aangaande de aanvankelijk ogenschijnlijk aannemelijke conclusie dat Israël in Gaza tijdens Cast Lead doelbewust burgers had bestookt. Wat Goldstone ons suggereert, is dat voor zover er intern onderzoek door het Israëlische leger was verricht naar bepaalde incidenten, dat kennelijk alsnog onder druk van zijn rapport is geschied. Dit gebeurde nadat Israël aanvankelijk alle medewerking had geweigerd en elk onderzoek, eigen of van derden, overbodig had geoordeeld.
Effect
Goldstone hecht aan het veronderstelde effect van zijn rapport op Israël, vertrouwt op een effectieve voortzetting van het Israëlische onderzoek, maar heeft er tegelijk oog voor hoe ondoorzichtig, niet onafhankelijk, langdurig en onvolledig dat zelfonderzoek tot nu toe is geweest, volgens de VN-commissie onder leiding van McGowan Davis, die hierover rapporteert. Het Israëlische onderzoek is zelfs, in het licht van de tot nu toe getroffen sancties, hoofdzakelijk politiek-cosmetisch van aard te noemen.
Twee soldaten hebben een voorwaardelijke straf van 3 maanden gekregen, wegens het gebruik van een Palestijn als menselijk schild, en één militair is zeveneneenhalve maand gestraft voor diefstal en misbruik van een Palestijnse creditkaart. Alsof er geen 1400 doden gevallen zijn, maar de ernstigste overtreding bestond uit diefstal met geweld.
Ondubbelzinnig
In een interview met het persbureau AP op 6 april keerde Goldstone zich vervolgens alsnog ondubbelzinnig tegen de claim als zou nu zijn rapport geheel van tafel moeten. Hij maakte duidelijk dat in één uitzonderlijk tragisch geval, de dood van 29 leden van de Palestijnse familie al-Samouni, sprake zou zijn geweest van ‘misverstanden’ aan Israëlische kant, maar niet van shoot to kill. Volgens Goldstone hoeft evenwel geen enkele van de vele overige bevindingen of conclusies in het rapport vooralsnog te worden herzien, laat staan het rapport zelf herroepen.
Aan dat deel van de opinie van Goldstone zijn nadien al zijn critici geheel voorbij gegaan, waaronder Naftaniel en Ellian die hem nog zo geprezen hadden voor zijn vermeende ‘ommekeer’. Zullen zij hun nieuwe held nu even rap laten vallen, als zij deden toen het rapport Goldstone werd uitgebracht? Wijzigen zij hun ontluikende waardering andermaal in minachting, nu de ‘bekeerling Goldstone’ nog steeds volhardt in het oude geloof in zijn eigen rapport?
Misdaad
De echte vragen blijven bij dit alles buiten beeld. Ten eerste: was de aanval op Gaza eigenlijk ‘nodig’? Voor een ‘nee’ op die vraag valt zeer veel te zeggen, omdat Israël het bestand met Hamas, dat effectief was, destijds – letterlijk - heeft opgeblazen, en juist Hamas het wilde verlengen, èn uitbreiden. Voor ‘misverstanden’ gedurende de 21 dagen van de Israëlische aanval is dan geen ruimte over. De aanval zelf was de misdaad, en elke dode, burger militair of ‘militant’, en elk van de duizenden gewonden was overbodig, als gevolg van doelbewust beleid. Conclusies aangaande deze aspecten van de voorafgaande besluitvorming aan Israëlische kant vallen echter buiten het rapport Goldstone.
Ten tweede: wie een gebied als de Gazastrook, twee maal zo groot als Texel, met anderhalf miljoen inwoners die nergens heen kunnen wegvluchten, aanvalt met scheepsgeschut, jachtbommenwerpers, drones, helikopters, zware artillerie en uit hun aard onnauwkeurige mortieren, en daarna binnenvalt met zwaarbewapende gevechtseenheden, die weet, dat naast strijders burgers gaan sterven en neemt welbewust zulke risico’s dat de grens tussen ‘met opzet vermoorden’ en ‘per ongeluk doden’ wegvalt.
Hummer
Het is in zijn effect als jaagt iemand een Hummer met sportgrill met 100 km door het centrum van Amsterdam. Er zullen doden en gewonden vallen, en dan achteraf beweren dat daarbij echt, heus geen opzet in het spel was, is wel de slapste smoes die er te bedenken valt.
In plaats van het rapport Goldstone, naar het ‘hoe’ en de ‘incidenten’, van ons af te werpen, is er behoefte aan een tweede, even grondig en goed onderbouwd onderzoek: naar het waarom van de aanval op Gaza.
Wie anders dan Goldstone zou dat onderzoek moeten leiden?
Jaap Hamburger is voorzitter van Een Ander Joods Geluid
Bron: VK
Zionisten murwen zich in alle hoeken en gaten om de moord op 1400mensen te rechtvaardigen.
De afgelopen week is opnieuw commotie ontstaan over Goldstone, de voorzitter van de onderzoekscommissie van de VN naar de gedragingen van de strijdende partijen in en rond Gaza, 2008/2009. De strijdende partijen, dat waren het Israëlische leger en Hamas, hoewel er destijds militair amper slag van betekenis geleverd is tussen die twee. De aanleiding tot de hernieuwde discussie was een opiniestuk van Goldstone’s hand in de Washington Post, dat zijn ‘inkeer’ zou behelzen.
Oproep
Het stuk van twee kantjes zou volgens sommigen volstaan om het onderzoeksrapport dat zijn naam draagt, en dat 430 pagina’s telt, met interviews, getuigenissen, bevindingen, analyses, conclusies en aanbevelingen ‘in het vuilnisvat van de geschiedenis te werpen’ Dat was althans de prompte oproep van de Israëlische premier Netanyahu, gebaseerd op wat Goldstone in de Post had geschreven over ‘zijn’ rapport. Is er grond voor die claim, die in de Volkskrant op 4 april werd overgenomen door Ellian, en waarover Naftaniel zich op dezelfde pagina weliswaar niet uitliet, maar waarmee hij zal instemmen?
In zijn opiniestuk van 1 april heeft Goldstone betoogd dat er met de kennis van nu, opgedaan uit intern Israëlisch onderzoek, een ander rapport zou zijn gekomen, in het bijzonder aangaande de aanvankelijk ogenschijnlijk aannemelijke conclusie dat Israël in Gaza tijdens Cast Lead doelbewust burgers had bestookt. Wat Goldstone ons suggereert, is dat voor zover er intern onderzoek door het Israëlische leger was verricht naar bepaalde incidenten, dat kennelijk alsnog onder druk van zijn rapport is geschied. Dit gebeurde nadat Israël aanvankelijk alle medewerking had geweigerd en elk onderzoek, eigen of van derden, overbodig had geoordeeld.
Effect
Goldstone hecht aan het veronderstelde effect van zijn rapport op Israël, vertrouwt op een effectieve voortzetting van het Israëlische onderzoek, maar heeft er tegelijk oog voor hoe ondoorzichtig, niet onafhankelijk, langdurig en onvolledig dat zelfonderzoek tot nu toe is geweest, volgens de VN-commissie onder leiding van McGowan Davis, die hierover rapporteert. Het Israëlische onderzoek is zelfs, in het licht van de tot nu toe getroffen sancties, hoofdzakelijk politiek-cosmetisch van aard te noemen.
Twee soldaten hebben een voorwaardelijke straf van 3 maanden gekregen, wegens het gebruik van een Palestijn als menselijk schild, en één militair is zeveneneenhalve maand gestraft voor diefstal en misbruik van een Palestijnse creditkaart. Alsof er geen 1400 doden gevallen zijn, maar de ernstigste overtreding bestond uit diefstal met geweld.
Ondubbelzinnig
In een interview met het persbureau AP op 6 april keerde Goldstone zich vervolgens alsnog ondubbelzinnig tegen de claim als zou nu zijn rapport geheel van tafel moeten. Hij maakte duidelijk dat in één uitzonderlijk tragisch geval, de dood van 29 leden van de Palestijnse familie al-Samouni, sprake zou zijn geweest van ‘misverstanden’ aan Israëlische kant, maar niet van shoot to kill. Volgens Goldstone hoeft evenwel geen enkele van de vele overige bevindingen of conclusies in het rapport vooralsnog te worden herzien, laat staan het rapport zelf herroepen.
Aan dat deel van de opinie van Goldstone zijn nadien al zijn critici geheel voorbij gegaan, waaronder Naftaniel en Ellian die hem nog zo geprezen hadden voor zijn vermeende ‘ommekeer’. Zullen zij hun nieuwe held nu even rap laten vallen, als zij deden toen het rapport Goldstone werd uitgebracht? Wijzigen zij hun ontluikende waardering andermaal in minachting, nu de ‘bekeerling Goldstone’ nog steeds volhardt in het oude geloof in zijn eigen rapport?
Misdaad
De echte vragen blijven bij dit alles buiten beeld. Ten eerste: was de aanval op Gaza eigenlijk ‘nodig’? Voor een ‘nee’ op die vraag valt zeer veel te zeggen, omdat Israël het bestand met Hamas, dat effectief was, destijds – letterlijk - heeft opgeblazen, en juist Hamas het wilde verlengen, èn uitbreiden. Voor ‘misverstanden’ gedurende de 21 dagen van de Israëlische aanval is dan geen ruimte over. De aanval zelf was de misdaad, en elke dode, burger militair of ‘militant’, en elk van de duizenden gewonden was overbodig, als gevolg van doelbewust beleid. Conclusies aangaande deze aspecten van de voorafgaande besluitvorming aan Israëlische kant vallen echter buiten het rapport Goldstone.
Ten tweede: wie een gebied als de Gazastrook, twee maal zo groot als Texel, met anderhalf miljoen inwoners die nergens heen kunnen wegvluchten, aanvalt met scheepsgeschut, jachtbommenwerpers, drones, helikopters, zware artillerie en uit hun aard onnauwkeurige mortieren, en daarna binnenvalt met zwaarbewapende gevechtseenheden, die weet, dat naast strijders burgers gaan sterven en neemt welbewust zulke risico’s dat de grens tussen ‘met opzet vermoorden’ en ‘per ongeluk doden’ wegvalt.
Hummer
Het is in zijn effect als jaagt iemand een Hummer met sportgrill met 100 km door het centrum van Amsterdam. Er zullen doden en gewonden vallen, en dan achteraf beweren dat daarbij echt, heus geen opzet in het spel was, is wel de slapste smoes die er te bedenken valt.
In plaats van het rapport Goldstone, naar het ‘hoe’ en de ‘incidenten’, van ons af te werpen, is er behoefte aan een tweede, even grondig en goed onderbouwd onderzoek: naar het waarom van de aanval op Gaza.
Wie anders dan Goldstone zou dat onderzoek moeten leiden?
Jaap Hamburger is voorzitter van Een Ander Joods Geluid
Bron: VK
Zionisten murwen zich in alle hoeken en gaten om de moord op 1400mensen te rechtvaardigen.