Marsipulami
09-05-11, 09:17
Navo laat 61 vluchtelingen sterven van honger en dorst
61 bootvluchtelingen die op drift sloegen tussen Libië en het Italiaanse eiland Lampedusa zijn omgekomen van honger en dorst op hun boot. Ze dobberden 16 dagen rond, de Navo-macht in de Middellandse Zee wist vanaf de eerste dag van hun problemen, maar ondernam niks om hen te redden. Aan boord waren kleine kinderen en vrouwen. Het vluchtelingenagentschap van de Verenigde Naties eist een onderzoek.
Op 25 maart vertrokken 72 mensen in Tripoli met bestemming Lampedusa: 47 Ethiopische vluchtelingen, zeven Nigerianen, zeven Eritreeërs, zes Ghanezen en vijf Soedanezen. Twintig onder hen waren vrouwen, en er waren ook twee kleuters bij. De Ghanese kapitein van het schip stelde na 18 uur op zee vast dat hij brandstof verloor en de bestemming niet zou halen.
Italiaanse kustwacht: komt in orde
Met een satelliettelefoon aan boord waarschuwden de vluchtelingen hun contactpersoon in Italië: Moses Zerai, een priester in Rome die de opvang Habeshia runt. Zerai alarmeerde de Italiaanse kustwacht. Die belde even later de priester terug met de melding dat ze de boot hadden gelokaliseerd, zo'n 90 kilometer van Tripoli. De kustwacht garandeerde Zerai dat er een alarm was uitgegaan en dat "de relevante autoriteiten" op de hoogte waren gebracht.
Helikopter komt kijken
Dat leek ook te kloppen, want vrij snel dook een helikopter op. De piloten lieten flesjes water zakken en een paar pakjes koeken. Ze maakten de vluchtelingen duidelijk dat ze hun positie moesten aanhouden in afwachting van een reddingsboot. De helikopter vloog weg, maar een reddingsboot dook nooit op.
Geen enkel land betrokken bij de Navo-operaties in de Middellandse Zee heeft tot nu willen toegeven dat het een helikopter stuurde. Malta zegt dat het er voor niks tussenzit, maar de Italiaanse kustwacht bevestigt dat het de Maltezen op de hoogte bracht van het feit dat de boot zich in hun search and recue-zone bevond. De Italianen zeggen ook dat ze een algemeen alarm uitvaardigden, waarin verzocht werd om uit te kijken naar de boot met vluchtelingen en, indien gespot, een reddingspoging te ondernemen.
Stuurloos op drift
Op 27 maart was er nog steeds geen hulp opgedoken. De boot met vluchtelingen zat nu zonder brandstof en was stuurloos op drift. Eén van de elf overlevenden, een 24-jarige uit Ethiopië, vertelde aan The Guardian hoe eerst al het drinken en daarna al het eten opgeraakte. Bovendien werd het weer erg slecht.
Frans vliegdekschip
Op 29 maart leek er wel redding te komen. Een vliegdekschip naderde tot op een paar kilometer van de boot. Zo dicht dat ze de vluchtelingen onmogelijk konden missen. Het feit dat er twee vliegtuigen gestuurd werden die een poos lang boven de boot cirkelden, bevestigt dat. De vluchtelingen deden er alles aan om duidelijk te maken aan de piloten dat ze hulp nodig hadden. Maar de vliegtuigen keerden terug naar het vliegdekschip en dat voer vervolgens weg van de hulpeloze boot.
Het ging om het Franse vliegdekschip Charles de Gaulle. De Franse overheid ontkende eerst, maar geconfronteerd met bewijs dat de Charles de Gaulle wel degelijk in de buurt was, veranderde Parijs zijn reactie naar "geen commentaar".
Urine drinken en tandpasta eten
Over de volgende tien dagen stierven 61 van de opvarenden van honger en dorst. De kinderen stierven al na twee dagen. De overlevenden vertelden reporters van The Guardian hoe ze hun eigen urine dronken en tubes tandpasta opaten.
Op 10 april strandde de boot in de buurt van Zlitan bij Misurata in Libië. De troepen van Kadhaffi staken de elf overlevers in de cel, alwaar één van hen overleed. Vier dagen later werden ze vrijgelaten. De tien overlevers wonen nu ondergedoken bij een Ethiopiër in Tripoli.
"Wilde Westen"
De UNHCR, het vluchtelingenagentschap van de VN heeft een onderzoek geëist naar waarom de vluchtelingen niet gered werden door de navo-macht die talrijk aanwezig is in de buurt. Ze wijst erop dat de internationale maritieme wetten alle schepen, ook militaire, verplichten om te helpen bij een noodoproep. "De Middellandse Zee mag niet het Wilde Westen worden", aldus woordvoerster Laura Boldrini. "Wie weigert mensen in nood op zee te helpen mag niet ongestraft blijven."
Naar schatting 30.000 mensen hebben de jongste maanden de oversteek gewaagd van Libië naar Italië. Vorige maand alleen al kwamen 800 van hen om, maar het werkelijke cijfer ligt waarschijnlijk veel hoger. (mvl)
61 bootvluchtelingen die op drift sloegen tussen Libië en het Italiaanse eiland Lampedusa zijn omgekomen van honger en dorst op hun boot. Ze dobberden 16 dagen rond, de Navo-macht in de Middellandse Zee wist vanaf de eerste dag van hun problemen, maar ondernam niks om hen te redden. Aan boord waren kleine kinderen en vrouwen. Het vluchtelingenagentschap van de Verenigde Naties eist een onderzoek.
Op 25 maart vertrokken 72 mensen in Tripoli met bestemming Lampedusa: 47 Ethiopische vluchtelingen, zeven Nigerianen, zeven Eritreeërs, zes Ghanezen en vijf Soedanezen. Twintig onder hen waren vrouwen, en er waren ook twee kleuters bij. De Ghanese kapitein van het schip stelde na 18 uur op zee vast dat hij brandstof verloor en de bestemming niet zou halen.
Italiaanse kustwacht: komt in orde
Met een satelliettelefoon aan boord waarschuwden de vluchtelingen hun contactpersoon in Italië: Moses Zerai, een priester in Rome die de opvang Habeshia runt. Zerai alarmeerde de Italiaanse kustwacht. Die belde even later de priester terug met de melding dat ze de boot hadden gelokaliseerd, zo'n 90 kilometer van Tripoli. De kustwacht garandeerde Zerai dat er een alarm was uitgegaan en dat "de relevante autoriteiten" op de hoogte waren gebracht.
Helikopter komt kijken
Dat leek ook te kloppen, want vrij snel dook een helikopter op. De piloten lieten flesjes water zakken en een paar pakjes koeken. Ze maakten de vluchtelingen duidelijk dat ze hun positie moesten aanhouden in afwachting van een reddingsboot. De helikopter vloog weg, maar een reddingsboot dook nooit op.
Geen enkel land betrokken bij de Navo-operaties in de Middellandse Zee heeft tot nu willen toegeven dat het een helikopter stuurde. Malta zegt dat het er voor niks tussenzit, maar de Italiaanse kustwacht bevestigt dat het de Maltezen op de hoogte bracht van het feit dat de boot zich in hun search and recue-zone bevond. De Italianen zeggen ook dat ze een algemeen alarm uitvaardigden, waarin verzocht werd om uit te kijken naar de boot met vluchtelingen en, indien gespot, een reddingspoging te ondernemen.
Stuurloos op drift
Op 27 maart was er nog steeds geen hulp opgedoken. De boot met vluchtelingen zat nu zonder brandstof en was stuurloos op drift. Eén van de elf overlevenden, een 24-jarige uit Ethiopië, vertelde aan The Guardian hoe eerst al het drinken en daarna al het eten opgeraakte. Bovendien werd het weer erg slecht.
Frans vliegdekschip
Op 29 maart leek er wel redding te komen. Een vliegdekschip naderde tot op een paar kilometer van de boot. Zo dicht dat ze de vluchtelingen onmogelijk konden missen. Het feit dat er twee vliegtuigen gestuurd werden die een poos lang boven de boot cirkelden, bevestigt dat. De vluchtelingen deden er alles aan om duidelijk te maken aan de piloten dat ze hulp nodig hadden. Maar de vliegtuigen keerden terug naar het vliegdekschip en dat voer vervolgens weg van de hulpeloze boot.
Het ging om het Franse vliegdekschip Charles de Gaulle. De Franse overheid ontkende eerst, maar geconfronteerd met bewijs dat de Charles de Gaulle wel degelijk in de buurt was, veranderde Parijs zijn reactie naar "geen commentaar".
Urine drinken en tandpasta eten
Over de volgende tien dagen stierven 61 van de opvarenden van honger en dorst. De kinderen stierven al na twee dagen. De overlevenden vertelden reporters van The Guardian hoe ze hun eigen urine dronken en tubes tandpasta opaten.
Op 10 april strandde de boot in de buurt van Zlitan bij Misurata in Libië. De troepen van Kadhaffi staken de elf overlevers in de cel, alwaar één van hen overleed. Vier dagen later werden ze vrijgelaten. De tien overlevers wonen nu ondergedoken bij een Ethiopiër in Tripoli.
"Wilde Westen"
De UNHCR, het vluchtelingenagentschap van de VN heeft een onderzoek geëist naar waarom de vluchtelingen niet gered werden door de navo-macht die talrijk aanwezig is in de buurt. Ze wijst erop dat de internationale maritieme wetten alle schepen, ook militaire, verplichten om te helpen bij een noodoproep. "De Middellandse Zee mag niet het Wilde Westen worden", aldus woordvoerster Laura Boldrini. "Wie weigert mensen in nood op zee te helpen mag niet ongestraft blijven."
Naar schatting 30.000 mensen hebben de jongste maanden de oversteek gewaagd van Libië naar Italië. Vorige maand alleen al kwamen 800 van hen om, maar het werkelijke cijfer ligt waarschijnlijk veel hoger. (mvl)