PDA

Bekijk Volledige Versie : Nietzsches Amerikaanse droom,



Vriend
07-07-11, 14:33
Nietzsches Amerikaanse droom,


Niet lang geleden werd in een Amerikaans getto zoals vaak ingebroken in een huis. De bewoners, waar een meerderheid van een verdieping lager in de huiskamer naar de tv aan het kijken waren, werden opgeschrikt en het meisje dat aan het slapen was in een van de slaapkamers ontsnapte ternauwernood aan haar aanrander. De politie was, zoals vaak in een Amerikaans getto, pas veel later na het voorval op plaats delict. En in hun kielzog namen zij de media mee, camera ploegen van de lokale nieuwsberichtgever. Kort nadat de politie het sporenonderzoek had afgesloten volgde een openhartige interview met de slachtoffers, het meisje dat ontsnapt was aan haar aanrander en haar ietwat excentrieke broer.

Nu is dit in een land als Amerika niet vreemd, mensen beschouwen daar een camera vaak als een open microfoon naar de rest van het land en zelfs de wereld. Complete levensverhalen worden zonder enig vorm van voorbehoud gedeeld met complete vreemden die aan de andere kant van de lens meegenieten. Een vorm van reality-tv, die meer dan vaak gepaard gaat met een hoge cholesterol verhogende portie aan junkfood melodrama gehalte.

De excentrieke broer doet wat ieder Amerikaan zou doen en vertelt met een zichtbaar talent voor toneelspelen aan alle Amerikanen die diezelfde avond hun tv inschakelen wat voor effect het voorval heeft gehad op hem en zijn zus. Tevens laat hij de kans niet onbenut om een half dreigement te uiten naar de dader die op dat moment nog voortvluchtig is, al zorgt de excentriciteit van de jongeman dat dit lichtelijk komisch overkomt.

Dit beschouwend zou de Amerikaanse cultuur en media kenner veronderstellen dat alles aan het voorval op voorspelbare wijze verloopt. Men zou veronderstellen dat het voorval uit het collectieve bewustzijn van de Amerikaanse tv kijker verdwijnt immers, het getto is het getto en inbraak, verkrachting, moord en drugs en alcoholmisbruik? Niks nieuws onder de warme getto zon zou men denken..

Fout.

Er gebeurt namelijk iets merkwaardigs, iets wat vele sociologen, gedragsdeskundigen en media professoren wellicht niet direct hebben zien aankomen. Het interview wordt op youtube geplaatst wat deze jongeman direct torpedeert tot cultheld. Het verhaal wordt nog gekker wanneer deze jongeman zijn complete tv interview, met in de achtergrond een catchy hiphop beat tot uiting brengt. Plots is deze jongeman nationaal nieuws, zijn verhaal verschijnt in tientallen landelijke nieuwsshows, nationale kranten, ontbijtshows ( heel invloedrijk in Amerika) en talkshows. Al hiphoppend vertelt deze jongeman hoe in zijn huis is ingeslopen en hoe zijn zus is aangevallen. Het youtube filmpje neemt een nog groteskere vorm aan wanneer het de zee oversteekt naar het vasteland, zijn verhaal heeft nu ook Europa bereikt.

Nu, bijna een jaar later, kijk ik terug naar het filmpje waar alles mee begon. Ik besef me dat we op nieuwe wijze getuige zijn geweest van iets speciaals in de maatschappij die de Amerikanen voor zichzelf hebben geschapen.


Het brengt mij bij de gevreesde medelijdenmaatschappij, Nietzsches rode draad in vele van zijn werken waar hij zijn lezers voor waarschuwt. Een maatschappij waar medelijden geen deugd is en waar alleen zwakkeren zich bedienen van medelijden. Volgens Nietzsche was de sterkere mens immuun voor de behoefte aan medelijden, lag de kracht van de maatschappij in de handen van mensen die zich niet laten neerslaan maar opkrabbelen en doorvechten, al zou hun situatie uitzichtloos zijn. Bij het zien van dit filmpje weet ik eigenlijk niet waar het in Nietzsches dogmatische opvatting past, is deze jongeman een van Nietzsches zwakkere of juist sterker mens?

De Amerikaanse maatschappij is wat dat betreft veel duidelijker. Het vertoont alle tekenen van een Nietzschiaanse samenleving waar de maatschappelijk excellerende mensen buiten en voorbij alle verhouding worden beloond. Doktoren met jaarsalarissen van een miljoen en financiële deskundigen met bonussen van miljoenen. De deugd van deze mensen is dat het systeem hen het best bediend, namelijk een systeem dat geen verliezers duldt.

En zie hier plotsklaps een getto verliezer als tijdelijke volksheld. En het gaat hem ook financieel voor de wind want zijn hiphop liedje wordt gecommercialiseerd en eindigt in de Amerikaanse muziek hitparade. Hij koopt een huis voor zijn zus en zijn moeder en de hele familie ontvlucht het verliezende getto.

Nog meer verwarring.

Tot nu toe alle tekenen van een Nietzschiaanse houding, nooit medelijden verlangen maar opstaan en vechten. De jongeman vecht terug in zijn muziek en de beloning volgde.

Maar dan bereikt het me, een mogelijke denkfout.

Het is een sigaar uit eigen doos, het Amerikaanse systeem beloont hen die het wil belonen. Diep in het karakter van de Amerikaanse maatschappij ligt verankerd het Nietzschiaans denken. En het Nietzschiaans denken wordt bewaakt door haar sterke meesters. Een grote gokker zei eens: de Casino verliest nooit, het tolereert winnaars. Deze zingende jongeman is uitgekozen door het Amerikaanse systeem, een systeem dat verliezers als bakstenen laat vallen en zich maskeert met enkele nepwinnaars die even snel omhoog vallen.

Maar kun je dit Antoine Dodson kwalijk nemen? Deze jongeman deed wat een ieder die zich in zijn getto situatie verkeerde zou doen; luidkeels de wereld laten weten dat hij en zijn familie het zat zijn, de verliezende rol, geweerschoten in de nacht, de slijterij op elke straathoek. En natuurlijk sta ik aan zijn kant want deze jongeman vecht en geeft niet op in een land waar verliezers hun lot accepteren en hopen op dat ene gelukslot in het casino om zich snel achter de winnaars te schikken.


Rahiem.

in memorandum Dick sipkes




* Filmpje hiphop liedje Antoine Dodson:

YouTube - ‪BED INTRUDER SONG (EXTENDED VERSION with DOWNLOAD LINK!)‬‏

Mark
07-07-11, 18:22
zijn de oude prikkers weer vrijgelaten? Vriend hier en ik zag Orakel ook al opduiken.

ps die clip ruleert!

Mark
07-07-11, 18:25
in memorandum Dick sipkes


]

serieus? beheer is overleden?