Saul
19-07-11, 12:49
Wie is Houssaine Mazouzate? (http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/wie_is_houssaine_mazouzate/)
Het verhaal dat de Geenstijl-bezoekers niet mochten lezen
Houssaine Mazouzate uit Rotterdam is geen dief. Hij is ook geen heler. Toch staat hij nu zo te boek. Voor de rest van zijn leven. Kan de kracht van internet dat veranderen?
Clay Shirky opent zijn bestseller ‘Iedereen: Hoe digitale netwerken onze contacten, samenwerking en organisaties veranderen’ met een anekdotisch verhaal. De man die als één van de invloedrijkste internetadviseurs geldt, beschrijft gedreven hoe in mei 2006 op internet een volksmassa werd gemobiliseerd om een verloren telefoon terug te vinden. Ene Ivanna liet haar driehonderd dollar kostende smartphone per ongeluk in een New Yorkse taxi liggen. Het ding verdween spoorloos. Ze stapte daarop niet naar de politie maar schakelde een Wall Street-vriendje in, een nerd die weet hoe het net werkt.
De vriend wist via een Ping-achtige applicatie al gauw te achterhalen wie de telefoon had, een tienermeisje in de wijk Queens. Hij kon de foto’s zien die ze er mee maakte. Op zijn verzoek het toestel terug te geven, reageerde ze met hoon. Ongeveer zoals ze op straat tegen een onbekende gedaan zou hebben. 'Ga toch weg jij.'
De nerd vatte het op als een uitdaging. Hij publiceerde de gevonden foto’s en haar gegevens, verzamelde verder zoveel mogelijk informatie en zette een online klopjacht op. Hij schakelde Digg in, indertijd de belangrijkste online hang-out. Het verhaal werd een hit, er ontstond een heuse internetposse waar duizenden aan deelnamen, mensen gingen zelfs bij haar huis langs. Na tien dagen werd het 16-jarige meisje door een aantal agenten thuis gearresteerd.
De zaak werd breed opgepikt door de media, ook al zou een verloren telefoon anders nooit nieuws zijn geweest. Het is dan ook nog eens een klassiek verhaal: Hulpeloze meid wordt gered door nerd. Keyboard-hero redt prinses. Dat doet het goed op internet.
Voor Shirky is de speurtocht een bewijs van de macht van internet. De burgers losten een misdrijf op en dwongen de politie in actie te komen. Dat smaakt naar meer en soortgelijke speurtochten zijn de afgelopen vijf jaar vaker gekopieerd. De vraag is: werkt het ook andersom?
Eind vorige maand verscheen op Geenstijl een oproep om een gestolen smartphone, een Blackberry, te achterhalen. Het ding zat in een handtas van een Rotterdamse meid en werd op 28 mei gepikt in de Hollywood Music Hall. Een vriend van haar zocht een maand na die diefstal via Ping contact met het gestolen toestel. Hij zag een foto van een onbekende jongen die de Blackberry nu gebruikte. Toen de jongen in kwestie geen contact met hem wilde, schakelde de vriend Geenstijl in.
De foto werd online gezet en binnen een dag was bekend wie het was. De site zette daarop zijn persoonlijke gegevens en nog meer foto’s online. Voor Geenstijl waren er maar twee mogelijkheden: Houssaine Mazouzate (17) was een dief of een heler.
Een Rotterdamse vrouw herkende Houssaine Mazouzate. Ze kent hem zelfs heel goed, hij is de beste vriend van haar zoon en ze beschouwt hem als een tweede zoon. Hij een dief? No way. Houssaine bleek de Blackberry gekocht te hebben voor honderd euro van een mede-scholier en wist niet dat het ding gestolen was. Honderd euro blijkt geen ongebruikelijke prijs voor een apparaat dat ook wel ‘gratis’ wordt weggegeven door providers. Hij was dus niet alleen geen dief, hij was zelfs geen heler. Maar nu staat hij wel zodanig op Geenstijl. Google zijn naam en het is het eerste wat je ziet. Een soort digitaal brandmerk. Wat te doen? De ervaring leert dat een advocaat inschakelen of andere reguliere vormen van actie bij Geenstijl een averechts effect hebben. Dan maken ze het alleen maar erger.
Bovendien is dat de negatieve benadering. Het kan ook anders, meende de vrouw en ze bedacht dat het verhaal ongedaan gemaakt moest worden. Een Undo-actie. Hoe beter dat voor elkaar te krijgen dan door de diefstal ongedaan gemaakt te krijgen? Via Geenstijl kwam ze in contact met de jongen die de speurtocht in gang had gezet. Hij bleek trouwens meer een bekende dan een vriend van het slachtoffer. De volgende stap was contact leggen met het meisje. Die vertelde minder gelukkig met de Geenstijl-actie te zijn geweest. Die telefoon? Ach laat maar zitten, ze had al een nieuwe en nee, ook nooit aangifte gedaan. Kon best zijn maar om er een happy end aan te breien was het belangrijk dat ze de telefoon terug zou krijgen.
De moeder meldde aan Geenstijl dat ze een teruggeef-actie ging opzetten. Ze arrangeerde een afspraak tussen de twee waarbij Houssaine de Blackberry aan het meisje overhandigde. Het werd een prettige, bijzondere ontmoeting. Ze maakte foto’s van het lachende stel, beiden met de duimen omhoog en de Blackberry in de hand van het meisje. Kijk, zo kan het ook, wilde ze laten zien. Het ging de vrouw niet alleen om de teruggave, ze vindt dat wantrouwen teveel overheerst. Als er vertrouwen is, is er ook een betere sfeer. Ze hoopte dat met haar actie duidelijk te maken.
Ze bood het verhaal aan bij Geenstijl, compleet met foto’s. Zo zou Geenstijl de goede afloop van het verhaal met de lezers kunnen delen. Ze hadden er immers ook voor gezorgd dat de twee bij elkaar werden gebracht. Maar helaas, daar had de site geen trek in. Het topic waarin Houssaine tot dief of heler wordt verklaard, bleef ongewijzigd staan, zonder update. "We doen er verder niets meer mee", kreeg ze te horen van de redactie.
De foto van het meisje werd wel op haar verzoek verwijderd. "Meisje vindt het leuk geweest en wil weer gewoon normaal over straat kunnen", staat er nu als verklaring. De vrouw zegt: "Houssaine wil ook weer gewoon over straat kunnen en later een baan vinden maar zijn gegevens staan er nog steeds. Ook al kennen ze de toedracht en weten ze dat het is rechtgezet."
Niet alleen wordt de goede afloop tegenover het Geenstijl-publiek verzwegen, Houssaine blijft ook gebrandmerkt. Met een beetje pech de rest van zijn leven. Google hem en het eerste wat je ziet is een dief. Zo’n jongen kan niet op tegen de internetkracht van een site als Geenstijl.
Maar misschien met hulp van anderen wel. Als maar genoeg mensen linken naar dit verhaal, het posten op sociale netwerksites, komt het in ieder geval ook bovenin de zoekresultaten te staan. Zodat wie Houssaine Mazouzate googelt ook de andere kant van het verhaal kan lezen.
Dus bij deze mijn oproep: link, deel en help mee. Dan laten we zo zien dat internet de kracht heeft zichzelf te reinigen.
Het verhaal dat de Geenstijl-bezoekers niet mochten lezen
Houssaine Mazouzate uit Rotterdam is geen dief. Hij is ook geen heler. Toch staat hij nu zo te boek. Voor de rest van zijn leven. Kan de kracht van internet dat veranderen?
Clay Shirky opent zijn bestseller ‘Iedereen: Hoe digitale netwerken onze contacten, samenwerking en organisaties veranderen’ met een anekdotisch verhaal. De man die als één van de invloedrijkste internetadviseurs geldt, beschrijft gedreven hoe in mei 2006 op internet een volksmassa werd gemobiliseerd om een verloren telefoon terug te vinden. Ene Ivanna liet haar driehonderd dollar kostende smartphone per ongeluk in een New Yorkse taxi liggen. Het ding verdween spoorloos. Ze stapte daarop niet naar de politie maar schakelde een Wall Street-vriendje in, een nerd die weet hoe het net werkt.
De vriend wist via een Ping-achtige applicatie al gauw te achterhalen wie de telefoon had, een tienermeisje in de wijk Queens. Hij kon de foto’s zien die ze er mee maakte. Op zijn verzoek het toestel terug te geven, reageerde ze met hoon. Ongeveer zoals ze op straat tegen een onbekende gedaan zou hebben. 'Ga toch weg jij.'
De nerd vatte het op als een uitdaging. Hij publiceerde de gevonden foto’s en haar gegevens, verzamelde verder zoveel mogelijk informatie en zette een online klopjacht op. Hij schakelde Digg in, indertijd de belangrijkste online hang-out. Het verhaal werd een hit, er ontstond een heuse internetposse waar duizenden aan deelnamen, mensen gingen zelfs bij haar huis langs. Na tien dagen werd het 16-jarige meisje door een aantal agenten thuis gearresteerd.
De zaak werd breed opgepikt door de media, ook al zou een verloren telefoon anders nooit nieuws zijn geweest. Het is dan ook nog eens een klassiek verhaal: Hulpeloze meid wordt gered door nerd. Keyboard-hero redt prinses. Dat doet het goed op internet.
Voor Shirky is de speurtocht een bewijs van de macht van internet. De burgers losten een misdrijf op en dwongen de politie in actie te komen. Dat smaakt naar meer en soortgelijke speurtochten zijn de afgelopen vijf jaar vaker gekopieerd. De vraag is: werkt het ook andersom?
Eind vorige maand verscheen op Geenstijl een oproep om een gestolen smartphone, een Blackberry, te achterhalen. Het ding zat in een handtas van een Rotterdamse meid en werd op 28 mei gepikt in de Hollywood Music Hall. Een vriend van haar zocht een maand na die diefstal via Ping contact met het gestolen toestel. Hij zag een foto van een onbekende jongen die de Blackberry nu gebruikte. Toen de jongen in kwestie geen contact met hem wilde, schakelde de vriend Geenstijl in.
De foto werd online gezet en binnen een dag was bekend wie het was. De site zette daarop zijn persoonlijke gegevens en nog meer foto’s online. Voor Geenstijl waren er maar twee mogelijkheden: Houssaine Mazouzate (17) was een dief of een heler.
Een Rotterdamse vrouw herkende Houssaine Mazouzate. Ze kent hem zelfs heel goed, hij is de beste vriend van haar zoon en ze beschouwt hem als een tweede zoon. Hij een dief? No way. Houssaine bleek de Blackberry gekocht te hebben voor honderd euro van een mede-scholier en wist niet dat het ding gestolen was. Honderd euro blijkt geen ongebruikelijke prijs voor een apparaat dat ook wel ‘gratis’ wordt weggegeven door providers. Hij was dus niet alleen geen dief, hij was zelfs geen heler. Maar nu staat hij wel zodanig op Geenstijl. Google zijn naam en het is het eerste wat je ziet. Een soort digitaal brandmerk. Wat te doen? De ervaring leert dat een advocaat inschakelen of andere reguliere vormen van actie bij Geenstijl een averechts effect hebben. Dan maken ze het alleen maar erger.
Bovendien is dat de negatieve benadering. Het kan ook anders, meende de vrouw en ze bedacht dat het verhaal ongedaan gemaakt moest worden. Een Undo-actie. Hoe beter dat voor elkaar te krijgen dan door de diefstal ongedaan gemaakt te krijgen? Via Geenstijl kwam ze in contact met de jongen die de speurtocht in gang had gezet. Hij bleek trouwens meer een bekende dan een vriend van het slachtoffer. De volgende stap was contact leggen met het meisje. Die vertelde minder gelukkig met de Geenstijl-actie te zijn geweest. Die telefoon? Ach laat maar zitten, ze had al een nieuwe en nee, ook nooit aangifte gedaan. Kon best zijn maar om er een happy end aan te breien was het belangrijk dat ze de telefoon terug zou krijgen.
De moeder meldde aan Geenstijl dat ze een teruggeef-actie ging opzetten. Ze arrangeerde een afspraak tussen de twee waarbij Houssaine de Blackberry aan het meisje overhandigde. Het werd een prettige, bijzondere ontmoeting. Ze maakte foto’s van het lachende stel, beiden met de duimen omhoog en de Blackberry in de hand van het meisje. Kijk, zo kan het ook, wilde ze laten zien. Het ging de vrouw niet alleen om de teruggave, ze vindt dat wantrouwen teveel overheerst. Als er vertrouwen is, is er ook een betere sfeer. Ze hoopte dat met haar actie duidelijk te maken.
Ze bood het verhaal aan bij Geenstijl, compleet met foto’s. Zo zou Geenstijl de goede afloop van het verhaal met de lezers kunnen delen. Ze hadden er immers ook voor gezorgd dat de twee bij elkaar werden gebracht. Maar helaas, daar had de site geen trek in. Het topic waarin Houssaine tot dief of heler wordt verklaard, bleef ongewijzigd staan, zonder update. "We doen er verder niets meer mee", kreeg ze te horen van de redactie.
De foto van het meisje werd wel op haar verzoek verwijderd. "Meisje vindt het leuk geweest en wil weer gewoon normaal over straat kunnen", staat er nu als verklaring. De vrouw zegt: "Houssaine wil ook weer gewoon over straat kunnen en later een baan vinden maar zijn gegevens staan er nog steeds. Ook al kennen ze de toedracht en weten ze dat het is rechtgezet."
Niet alleen wordt de goede afloop tegenover het Geenstijl-publiek verzwegen, Houssaine blijft ook gebrandmerkt. Met een beetje pech de rest van zijn leven. Google hem en het eerste wat je ziet is een dief. Zo’n jongen kan niet op tegen de internetkracht van een site als Geenstijl.
Maar misschien met hulp van anderen wel. Als maar genoeg mensen linken naar dit verhaal, het posten op sociale netwerksites, komt het in ieder geval ook bovenin de zoekresultaten te staan. Zodat wie Houssaine Mazouzate googelt ook de andere kant van het verhaal kan lezen.
Dus bij deze mijn oproep: link, deel en help mee. Dan laten we zo zien dat internet de kracht heeft zichzelf te reinigen.