Mark
05-08-11, 10:04
Analyse kwestie-Peters: Zwijgen helpt niet meer, GroenLinks
Raoul du Pré − 05/08/11, 09:43
Mariko Peters
In de zaak rond GroenLinks-Kamerlid Mariko Peters lijkt de beschuldiging van belangenverstrengeling kwalijker dan die van kinderontvoering. Buitenlandse Zaken stelt nu ook een onderzoek in. GroenLinks en Peters blijven ondertussen zwijgen.
In de wandelgangen van de GroenLinks-fractie in het gebouw van de Tweede Kamer heerst een diepe zomerrust. Kamerleden zijn op vakantie. Hun medewerkers ook. Zij die het pand bewaken reageren geërgerd op elke vraag over de aantijgingen tegen Mariko Peters. De deuren gaan resoluut dicht voor journalisten. Het Kamerlid zelf stuurt vanaf haar vakantieadres slechts een korte verklaring de wereld in: alles is gelogen en bovendien privé - niemand heeft er wat mee te maken. Ze weigert verder commentaar.
Verbolgen ontkenningen
Onwelgevallig nieuws simpelweg lange tijd wegwuiven, zonder argumenten, kan zich tegen je keren. Juist GroenLinks kan dat weten. Ook de Kamerleden Tara Singh Varma (2001), Wijnand Duyvendak (2008) en senator Sam Pormes (2005) reageerden in eerste instantie met verbolgen ontkenningen op onthullingen over hun doen en laten. Ze lieten zich overrompelen door een golf aan publiciteit. Totdat er geen houden meer aan was en er niets anders restte dan opstappen. Snellere opening van zaken had de partij veel onheil kunnen besparen.
Het is begrijpelijk dat Peters niet staat te springen om weerwoord te leveren. De aantijgingen van HP/De Tijd zijn pijnlijk en raken haar privéleven. In de kern komt het hierop neer: Peters en haar partner, cultureel ondernemer Robert Kluijver, zijn door officiële instanties ter verantwoording geroepen wegens hun betrokkenheid bij de vermoede 'ontvoering' van de drie minderjarige kinderen uit Kluijvers eerdere huwelijk. De drie verbleven de laatste maanden in Peters' Haagse woning, terwijl de moeder ze terug wil hebben in Groot-Brittannië.
Documenten
Hoe die zaak er verder voorstaat, is volstrekt onduidelijk. Misschien kan Peters met recht betogen dat het de buitenwereld niets aan gaat wie hier gelijk heeft. Het is echter een feit dat diverse media, waaronder de Volkskrant, beschikken over documenten van het ministerie van Veiligheid en Justitie, waarin het stel letterlijk in verband wordt gebracht met ontvoering. Met alleen een ontkenning neemt Peters de vragen daarover niet weg.
Dat geldt nog sterker bij de tweede beschuldiging. Peters zou in 2005, toen zij diplomaat was bij de Nederlandse ambassade in Afghanistan, hebben geadviseerd over een subsidieverzoek van Kluijver. Met hem had zij op dat moment al een relatie die verre van zakelijk was. Ook dit ontkent Peters slechts. Ze vindt het bovendien een privézaak. Daarmee brengt ze zichzelf slechts verder in verlegenheid. Er is wel degelijk correspondentie, in het bezit van de Volkskrant (zie onderaan dit artikel), die er sterk op wijst dat Peters en haar partner ten tijde van de subsidieverstrekking al een innige relatie koesterden. Er is volop sprake van zwoele toewensingen, van 'duizend kleine gedachten aan jou', van 'verlangen' naar elkaar en afspraken die 'superfijn' zijn verlopen. Tussendoor houden ze elkaar op de hoogte over de toekenning van het geld.
Integriteit
Dat is weliswaar privé, maar zeker ook zakelijk. De integriteit van Peters als vertegenwoordiger van de Nederlandse overheid is in het geding. De diplomatieke integriteitscode van het ministerie van Buitenlandse Zaken verbiedt elke vorm van 'vriendjespolitiek' om 'elke schijn van belangenverstrengeling te voorkomen'.
Daar komt nog iets bij: uitgerekend GroenLinks heeft de lat voor de integriteit van parlementariërs recent nogal hoog gelegd. In november vroeg toenmalig partijleider Halsema om het aftreden van de in opspraak geraakte PVV-Kamerleden. Sommigen waren weliswaar nergens voor veroordeeld, maar dat was volgens Halsema ook niet nodig: 'Kamerleden die in opspraak raken vormen een serieus probleem voor de geloofwaardigheid van de politiek (...) Voor het goed functioneren van de Kamer geldt niet alleen of je wel of niet veroordeeld bent.'
Peters is in opspraak geraakt. Misschien is dat onterecht. Misschien heeft zij steeds naar eer en geweten gehandeld. Misschien kan zij alles uitleggen. Maar dat zal ze dan wel moeten doen. Peters weigert vooralsnog. Ze rekent er kennelijk op dat de zaak door haar zwijgen wel zal overwaaien. Haar bovengenoemde voorgangers bij GroenLinks volgden dezelfde strategie. De komende tijd zal blijken of Peters hun lot weet te ontlopen.
Fragmenten uit het uitgelekte e-mailverkeer tussen Mariko Peters, Robert Kluijver en het Prins Claus Fonds, voorjaar 2005.
Kluijver had namens zijn hulporganisatie subsidie aangevraagd bij het fonds. Het fonds vroeg Peters vervolgens om namens de Nederlandse ambassade een advies uit te brengen. Kort daarvoor was echter een liefdesrelatie ontloken tussen de diplomate en de subsidie-aanvrager. De code van Buitenlandse Zaken stelt dat diplomaten 'elke schijn van belangenverstrengeling' of 'vriendjespolitiek' moeten vermijden.
Peters, begin april 2005: 'Robert! Wat verrukkelijk om van je te horen (...) Ik, ik kan je vertellen dat ik eigenlijk de hele tijd wegdroom en niet meer mijn hoofd lijk te bezitten. Daar wandelen duizend kleine gedachten aan jou die met me mee buitelen bij alle dingen die ik doe (...) Ik hoop dat je nog ergens appeltjesgroene glooiende velden kent want er zijn ook duizend dingen voor gesprekjes. Ik ben 14 april terug in Kabul.'
Kluijver, 6 april: 'Ik ben al wat 'appeltjesgroene glooiende velden' aan het onderzoeken...maar je komt al binnenkort terug, en dan kunnen we verder praten.'
Peters, 17 april: 'Ik zie dat ik je professioneel wat moet vragen: Het Prins Claus Fonds vraagt mij eens wat meer te weten te komen over jullie circus-project. Ra ra ra (...) Bij deze kwijt ik mij graag van die taak. Misschien dat ik gauw een kop koffie bij je mag halen voor een vakkundige presentatie.'
Medewerker Prins Claus Fonds aan Peters, 21 april: 'Veel dank voor uw uitgebreide en snelle reactie. De achtergrondinformatie die u geeft is uitermate behulpzaam.'
Peters, 22 juni: 'Hee Robert! (...) heb je nog de fondsen gehad ? (...) Liefs, Mariko.'
Kluijver, in antwoord daarop: 'We hebben meer geld gekregen dan we verwachtten: 38.000 euro (...) Dat is prachtig.'
Raoul du Pré − 05/08/11, 09:43
Mariko Peters
In de zaak rond GroenLinks-Kamerlid Mariko Peters lijkt de beschuldiging van belangenverstrengeling kwalijker dan die van kinderontvoering. Buitenlandse Zaken stelt nu ook een onderzoek in. GroenLinks en Peters blijven ondertussen zwijgen.
In de wandelgangen van de GroenLinks-fractie in het gebouw van de Tweede Kamer heerst een diepe zomerrust. Kamerleden zijn op vakantie. Hun medewerkers ook. Zij die het pand bewaken reageren geërgerd op elke vraag over de aantijgingen tegen Mariko Peters. De deuren gaan resoluut dicht voor journalisten. Het Kamerlid zelf stuurt vanaf haar vakantieadres slechts een korte verklaring de wereld in: alles is gelogen en bovendien privé - niemand heeft er wat mee te maken. Ze weigert verder commentaar.
Verbolgen ontkenningen
Onwelgevallig nieuws simpelweg lange tijd wegwuiven, zonder argumenten, kan zich tegen je keren. Juist GroenLinks kan dat weten. Ook de Kamerleden Tara Singh Varma (2001), Wijnand Duyvendak (2008) en senator Sam Pormes (2005) reageerden in eerste instantie met verbolgen ontkenningen op onthullingen over hun doen en laten. Ze lieten zich overrompelen door een golf aan publiciteit. Totdat er geen houden meer aan was en er niets anders restte dan opstappen. Snellere opening van zaken had de partij veel onheil kunnen besparen.
Het is begrijpelijk dat Peters niet staat te springen om weerwoord te leveren. De aantijgingen van HP/De Tijd zijn pijnlijk en raken haar privéleven. In de kern komt het hierop neer: Peters en haar partner, cultureel ondernemer Robert Kluijver, zijn door officiële instanties ter verantwoording geroepen wegens hun betrokkenheid bij de vermoede 'ontvoering' van de drie minderjarige kinderen uit Kluijvers eerdere huwelijk. De drie verbleven de laatste maanden in Peters' Haagse woning, terwijl de moeder ze terug wil hebben in Groot-Brittannië.
Documenten
Hoe die zaak er verder voorstaat, is volstrekt onduidelijk. Misschien kan Peters met recht betogen dat het de buitenwereld niets aan gaat wie hier gelijk heeft. Het is echter een feit dat diverse media, waaronder de Volkskrant, beschikken over documenten van het ministerie van Veiligheid en Justitie, waarin het stel letterlijk in verband wordt gebracht met ontvoering. Met alleen een ontkenning neemt Peters de vragen daarover niet weg.
Dat geldt nog sterker bij de tweede beschuldiging. Peters zou in 2005, toen zij diplomaat was bij de Nederlandse ambassade in Afghanistan, hebben geadviseerd over een subsidieverzoek van Kluijver. Met hem had zij op dat moment al een relatie die verre van zakelijk was. Ook dit ontkent Peters slechts. Ze vindt het bovendien een privézaak. Daarmee brengt ze zichzelf slechts verder in verlegenheid. Er is wel degelijk correspondentie, in het bezit van de Volkskrant (zie onderaan dit artikel), die er sterk op wijst dat Peters en haar partner ten tijde van de subsidieverstrekking al een innige relatie koesterden. Er is volop sprake van zwoele toewensingen, van 'duizend kleine gedachten aan jou', van 'verlangen' naar elkaar en afspraken die 'superfijn' zijn verlopen. Tussendoor houden ze elkaar op de hoogte over de toekenning van het geld.
Integriteit
Dat is weliswaar privé, maar zeker ook zakelijk. De integriteit van Peters als vertegenwoordiger van de Nederlandse overheid is in het geding. De diplomatieke integriteitscode van het ministerie van Buitenlandse Zaken verbiedt elke vorm van 'vriendjespolitiek' om 'elke schijn van belangenverstrengeling te voorkomen'.
Daar komt nog iets bij: uitgerekend GroenLinks heeft de lat voor de integriteit van parlementariërs recent nogal hoog gelegd. In november vroeg toenmalig partijleider Halsema om het aftreden van de in opspraak geraakte PVV-Kamerleden. Sommigen waren weliswaar nergens voor veroordeeld, maar dat was volgens Halsema ook niet nodig: 'Kamerleden die in opspraak raken vormen een serieus probleem voor de geloofwaardigheid van de politiek (...) Voor het goed functioneren van de Kamer geldt niet alleen of je wel of niet veroordeeld bent.'
Peters is in opspraak geraakt. Misschien is dat onterecht. Misschien heeft zij steeds naar eer en geweten gehandeld. Misschien kan zij alles uitleggen. Maar dat zal ze dan wel moeten doen. Peters weigert vooralsnog. Ze rekent er kennelijk op dat de zaak door haar zwijgen wel zal overwaaien. Haar bovengenoemde voorgangers bij GroenLinks volgden dezelfde strategie. De komende tijd zal blijken of Peters hun lot weet te ontlopen.
Fragmenten uit het uitgelekte e-mailverkeer tussen Mariko Peters, Robert Kluijver en het Prins Claus Fonds, voorjaar 2005.
Kluijver had namens zijn hulporganisatie subsidie aangevraagd bij het fonds. Het fonds vroeg Peters vervolgens om namens de Nederlandse ambassade een advies uit te brengen. Kort daarvoor was echter een liefdesrelatie ontloken tussen de diplomate en de subsidie-aanvrager. De code van Buitenlandse Zaken stelt dat diplomaten 'elke schijn van belangenverstrengeling' of 'vriendjespolitiek' moeten vermijden.
Peters, begin april 2005: 'Robert! Wat verrukkelijk om van je te horen (...) Ik, ik kan je vertellen dat ik eigenlijk de hele tijd wegdroom en niet meer mijn hoofd lijk te bezitten. Daar wandelen duizend kleine gedachten aan jou die met me mee buitelen bij alle dingen die ik doe (...) Ik hoop dat je nog ergens appeltjesgroene glooiende velden kent want er zijn ook duizend dingen voor gesprekjes. Ik ben 14 april terug in Kabul.'
Kluijver, 6 april: 'Ik ben al wat 'appeltjesgroene glooiende velden' aan het onderzoeken...maar je komt al binnenkort terug, en dan kunnen we verder praten.'
Peters, 17 april: 'Ik zie dat ik je professioneel wat moet vragen: Het Prins Claus Fonds vraagt mij eens wat meer te weten te komen over jullie circus-project. Ra ra ra (...) Bij deze kwijt ik mij graag van die taak. Misschien dat ik gauw een kop koffie bij je mag halen voor een vakkundige presentatie.'
Medewerker Prins Claus Fonds aan Peters, 21 april: 'Veel dank voor uw uitgebreide en snelle reactie. De achtergrondinformatie die u geeft is uitermate behulpzaam.'
Peters, 22 juni: 'Hee Robert! (...) heb je nog de fondsen gehad ? (...) Liefs, Mariko.'
Kluijver, in antwoord daarop: 'We hebben meer geld gekregen dan we verwachtten: 38.000 euro (...) Dat is prachtig.'