PDA

Bekijk Volledige Versie : Assad forever?



Marsipulami
07-11-11, 09:57
Assad forever?

07/11/11, 06u54

De allesoverheersende eurocrisis zou het bijna doen vergeten, maar in Syrië is nog altijd een omwenteling aan de gang die brutaal onderdrukt wordt. De jongste week kostten de protesten tegen de dictatuur van president Assad minstens honderd mensen het leven.

Daarmee komt de dodenteller sinds het begin van de revolutie op drieduizend te staan. Dertigduizend betogers, opposanten, bloggers en mensenrechtenactivisten zitten in de gevangenis. Het Syrische leger gebruikt zowat alle tactieken die in een smerige oorlog gebruikt kunnen worden: scherpschutters, tanks die het vuur openen op manifestanten, folteren van arrestanten.

Voorlopig ziet het ernaar uit dat al deze menselijke offers weinig verandering zullen brengen. Assad en zijn familie maken geen aanstalten om reële toegevingen te doen. Waarom zouden ze ook: de internationale gemeenschap reageert erg verdeeld en verward op het Syrische geweld.

De Verenigde Staten en Europa willen Assad weg, Rusland en China zijn tegen wereldwijde VN-sancties en weigeren zelfs een wapenembargo af te kondigen. In tegenstelling tot de gevallen provocateur Kadhafi slaagt de veel sluwere Assad er in om de wereldopinie nog verder uit elkaar te spelen: op dezelfde dag dat hij zijn tanks loslaat op burgers voert hij met de Arabische Liga vredesonderhandelingen en laat hij ter ere van het Offerfeest vijfhonderd politieke gevangenen vrij.

De Syrische patstelling speelt zich bovendien af tegen de achtergrond van een internationaal pokerspel over olie. Vanuit moreel standpunt nam Europa de enige mogelijke beslissing om een olie-embargo af te kondigen. Gezien de EU 95 procent van de Syrische productie invoert, zou die sanctie Assad snel in geldnood moeten brengen. Maar eigenlijk is dat theorie. Het Internationaal Energieagentschap liet al weten dat de vrijgekomen Syrische oliereserves bijzonder gegeerd zijn en snel hun weg zullen vinden naar China en andere Aziatische markten.

In die zin heeft Assad zich in een uitzonderlijke en bizarre positie gemanoeuvreerd. Qua misdaden tegen de mensheid is hij het point of no return allang voorbij. De man hoort nergens anders thuis dan in een cel van het Internationaal Strafhof in Den Haag. Maar met de steun van vrienden in Rusland, China en een aantal andere groeilanden blijft hij zich gedragen als een leider die met een contract voor onbepaalde duur aan de macht mag blijven.

Koen Vidal
Chef Buitenland