PDA

Bekijk Volledige Versie : Pool leeft al vijf jaar in hol op Antwerpse Linkeroever



Marsipulami
26-12-11, 08:19
http://www.youtube.com/watch?v=H8BUnA55Vu0


Pool leeft al vijf jaar in hol op Antwerpse Linkeroever


Een Poolse gastarbeider die zeven jaar geleden naar ons land kwam, twee jaar later alles kwijtspeelde en sindsdien in een zelfgegraven hol op de Antwerpse Linkeroever woont, heeft een mooi kerstcadeau gekregen. Een familie uit Hove zag een reportage over Piotr Koscik op de Antwerpse regionale zender ATV en nodigde de man uit om kerstavond bij hen te vieren. Dat meldt Het Laatste Nieuws.

Meer dan zeven jaar geleden kwam Koscik naar Antwerpen waar hij een baan kreeg als metselaar. Vijf jaar geleden raakte de Pool echter alles kwijt. Nu leeft hij op de Linkeroever van de Scheldestad in een zelfgegraven hol. ATV maakte een schrijnende reportage over Piotr, die het huilen nader staat dan het lachen.

Hoe hij in die penibele situatie terecht gekomen is, wordt niet direct duidelijk in de reportage. De man beweert zelf al meermaals door verschillende hulpinstanties weggejaagd te zijn, en heeft zijn hoop op enige vorm van hulp volkomen laten varen. Alleen de politie weet van zijn verblijf en zoekt hem zo nu en dan op in het hol van drie vierkante meter, twee meter onder de grond.

Ratten

Piotr probeert zo veel mogelijk overdag te slapen, omdat hij bang is voor de ratten die 's nachts aan zijn deken knagen. Om niet te worden gebeten, wikkelt Piotr zich als een zombie in. Eten haalt de man uit vuilnisbakken van supermarkten. Koken doet hij op een vuurtje van takken en bladeren. Zijn etenswaren moet hij boven de grond hangen, anders vreten de ratten alles op.

De familie De Cleene uit Hove zag de reportage en ging de man opzoeken op Linkeroever om hem uit te nodigen kerstavond bij hen te vieren. Netjes gewassen en geschoren nam hij zichtbaar gelukkig plaats aan de tafel bij de familie, schrijft Het Laatste Nieuws.

Hoe het nu verder moet met Piotr is niet duidelijk. Kerstmis bracht hij gisteren door in een daklozenshelter, waar hij wellicht ook de volgende dagen nog zal verblijven. Burgemeester Patrick Janssens beloofde de Pool en de daklozenorganisaties te contacteren om naar een oplossing van langere duur te zoeken. (sps)

26/12/11 01u44

Marsipulami
16-01-12, 14:46
Holbewoner Piotr wordt uitgewezen

maandag 16 januari 2012, 12u35 Bron: gva


Piotr Koscik in het Sint-Annabos (Foto Sarah Van den Elsken) © Sarah Van den Elsken

ANTWERPEN - Piotr Koscik (41), de Pool die in een hol woont op de Antwerpse Linkeroever, heeft het bevel gekregen om België te verlaten. Dat meldt Gazet van Antwerpen maandag. Piotr had in 2009 al eens zo'n bevel gekregen, en de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) kwam hem nu dankzij de media weer op het spoor.


Zaterdagavond kreeg Piotr in zijn hol aan het Antwerpse Sint-Annabos bezoek van de politie. Die overhandigde hem een officieel uitwijzingsbevel , uitgeschreven door de dienst Asiel en Migratie. Het bevel, dat gedateerd is op 14 januari 2012, stelt dat de Pool onmiddellijk het Belgisch grondgebied dient te verlaten.

Ondertussen verblijft Piotr acht jaar in België, maar hij vroeg nooit een verblijfsvergunning aan. De man heeft zelfs geen originele, Poolse, identiteitspapieren, meer. 'Gestolen', beweert Piotr in Gazet van Antwerpen. In 2009 kreeg de Pool al een bevel tot uitwijzing, maar hij negeerde dat.

Piotr werd opgevoerd in de media, nadat een Antwerps OCMW-raadslid hem uitnodigde om bij hem kerstmis te vieren. Piotr kon op veel sympathie rekenen, en kreeg hulp aangeboden. Zo kwamen de DVZ en de dienst Asiel en Migratie hem weer op het spoor.

Piotr is niet van plan om deze keer wel aan het bevel te houden: 'Ik kan nergens naartoe!'. Ondertussen kregen de Antwerpse stadsdiensten volgens Gazet van Antwerpen de opdracht om zijn verblijfplaats op te ruimen.



rvs

Marsipulami
17-01-12, 14:47
Na een warme kerst een koude douche

17 januari 2012

Piotr Koscik. Zo heet de Poolse 'holbewoner' die Vlaanderen tijdens de kerstperiode in de armen sloot. Van Piotr Koscik werd het 'onze Piotr'. Maar nog voor de Pool 'Piotterke' kon worden, spatte de romantische kerstbubbel uiteen. Piotr bleek een doodgewone 'loser' met een crimineel verleden. Of hoe wij, zo schrijft BART DE WEVER, collectief staan te popelen om ons te verwarmen aan een sentimenteel (kerst)verhaal, eentje over het slachtofferschap van de goede mens in de boze wereld.


In de donkere dagen voor Kerstmis zagen opmerkzame passanten aan de Charles De Costerlaan op de Antwerpse Linkeroever een rookpluim opstijgen. Prompt alarmeerden ze de brandweer. De spuitgasten vonden geen uitslaande brand, maar een kookpot op een houtvuurtje in een uitgegraven bunker die met betonplaten en plastic tot een armetierige woonst was omgebouwd. Zo maakte de wereld kennis met de 41-jarige Poolse metselaar Piotr Koscik.

Piotr woonde naar eigen zeggen al vijf jaar in die door ratten geteisterde bunker, waar hij eenzaam overleefde zonder elektriciteit, water of sanitaire voorzieningen. Hij was als werkgast vanuit Polen naar Antwerpen gekomen en kon in eerste instantie goed zijn boterham verdienen. Maar in 2007 greep de crisis om zich heen. Piotr verloor zijn job bij een malafide ondernemer en werd dakloos.

En wat deed de overheid dan aan zijn schrijnende toestand? Piotr was al zeker twintig keer bij het OCMW langsgegaan. Maar omdat hij illegaal in het land verbleef, had men hem daar telkens wandelen gestuurd. Net als Jozef en Maria destijds. De politie was al eens langsgekomen. Niet om hem naar een beter oord te voeren, maar om zijn stulpje af te breken zodat Piotr de kerstdagen niet eens in een stal kon doorbrengen.

Het verhaal van Piotr lokte een golf van verontwaardiging uit in verschillende media. Want hoe is zoiets toch mogelijk in het rijke West-Europa? Aangegrepen lezers schoten in actie: truien, sjaals, mutsen, soep, sloffen sigaretten, wodka, etenswaren. van alles werd spontaan naar de omgebouwde bunker van Piotr gebracht. Mensen boden hem geld aan, een gsm, een hotelkamer, een vakantiechalet, werk. Een gezin uit Hove nodigde de eenzame Piotr zelfs uit voor Kerstmis, waar hij met tranen in de ogen het kerstmaal mocht delen. De vader des huizes, tevens OCMWraadslid, slaagde er bovendien in een tijdelijk onderkomen voor Piotr te vinden. Als klap op de vuurpijl was Piotr eregast bij de voetbalwedstrijd Beerschot-Lierse. Hij had er bijna de aftrap gegeven, maar dat bleek vanwege praktische overwegingen onmogelijk. 'Kerstwonderen, ze bestáán', concludeerde Het Laatste Nieuws. En inderdaad, Charles Dickens had het niet beter kunnen verzinnen.

In de beeldvorming begon Piotr snel te veranderen van een meelijwekkende mens tot een tot leven gekomen personage uit de romantische literatuur. Werd er in de eerste berichtgeving nog gesproken over de primitiviteit van zijn huisvesting, al snel werd Piotr zelf een soort primitief. Eten ving hij door te vissen in de vijver achter zijn bunker. Daar waste hij zich ook, net als zijn kleren. De vrije natuur fungeerde als zijn toilet. Als een dier moest Piotr immer waakzaam zijn tegen de dreiging van ratten die zijn hol en zijn eten wilden inpalmen. Piotr werd letterlijk een oermens, in het taalgebruik van de kranten werd hij niet meer als 'dakloze' maar als 'holbewoner' omschreven.

Piotr werd een creatuur die zoals Tarzan door omstandigheden buiten zijn wil om was
teruggekeerd naar de oerstaat van de mens en in een dierlijke naďviteit leefde. De manier waarop zijn verblijf bij het Hovense gezin werd beschreven, was dan ook kinderlijk ontwapenend. Terwijl Piotrs Antwerps met zwaar Pools accent in eerste instantie door de media nog werd vertaald in verstaanbare volzinnen, liet men na een paar dagen de pure Piotr aan het woord. 'O, pikke-pikkepikke in de mond' zei hij toen hij nietsvermoedend een rode peper binnenspeelde. Of 'ni gepikt, ni gepikt, gekregen van Marc!' als hij een blikje bier uit zijn mouw haalde. Al snel was hij niet langer Piotr Koscik of Piotr K. Alleen zijn voornaam werd nog gebruikt. Piotr, net zoals Ötzi de IJsman of Lucy de eerste mens. Om het plaatje van de bon sauvage volledig te maken, bleek Piotr verborgen talenten te hebben. Behalve kundig metselaar, was hij op zijn zestiende Pools schaakkampioen geweest en had hij zeven jaar in het seminarie gezeten.

Gesneden koek, dat was Piotrs verhaal voor een samenleving waarvan het mensbeeld sinds de Verlichting ingrijpend veranderd is. In de christelijke leer over de zondeval zien we hoe de mens niet intrinsiek slecht is, maar helaas altijd door het kwade kan worden verleid. Goed gedrag is een levenslange opdracht met vallen en opstaan. Het vergt dus beschaving om ons gedrag en onze menselijke relaties binnen de banen van het goede te houden. Met zijn Discours sur l'origine et les fondements de l'inégalité parmi les hommes haalde Jean-Jacques Rousseau dat mensbeeld onderuit.

De 'bon sauvage' die hij schetst, is de mens die van nature goed is. De beschaving is precies de bron van het kwaad, omdat de maatschappelijke structuren en de heersende waarden de goede mens corrumperen. De samenleving leert de mens hebzuchtig, onbarmhartig en brutaal te zijn. Met zijn streven om de mens naar zijn 'goede' natuurstaat terug te voeren, zou Rousseau de kiem leggen voor de grote ideologische nachtmerries van de 20ste eeuw. Zijn romantische mensbeeld blijft tot vandaag gemeengoed en bepaalde steeds meer onze visie op onderwijs, opvoeding, justitie en menselijke relaties. Mensen in een slechte toestand werden in eerste instantie slachtoffers van de samenleving. Een slachtofferschap dat liefst zo publiek mogelijk wordt verkondigd zodat we ons collectief kunnen laven aan sentiment. De bon sauvage bleef daarbij de stijlfiguur bij uitstek om de slechtheid van de beschaving aan de kaak te stellen.

Het verhaal van Piotr, de wijze wilde, had het echt allemaal: een deerniswekkend slachtoffer van de ijskoude maatschappij, een periode van het jaar waarin de drang naar publiek sentiment maximaal is en een aanwijsbare boosdoener in de vorm van de onpersoonlijke overheid. Alle remmen los dus, de lezersrubrieken van de kranten vulden zich met reflecties over de morele verwording van onze samenleving. De Antwerpse burgemeester zag zich verplicht om een initiatief te beloven want de kritiek op de onmenselijke stadsdiensten zwol aan.

Totdat de waarheid het larmoyante volksfeest kwam verknoeien. Piotr had in zijn eerste contacten met de media al aangegeven dat hij een crimineel verleden had, maar we verkozen allen tezamen om ervan uit te gaan dat dit allicht alleen ging over winkeldiefstallen waartoe hij door zijn ellendige toestand verplicht was. De man had echter een paar maanden in de gevangenis gezeten op verdenking van verkrachting van een minderjarig meisje. Tevens werd hij veroordeeld voor bedreiging, stalking en slagen en verwondingen ten aanzien van zijn ex-vriendin. Piotr was dus niet zo eenzaam als hij beweerde. Binnen de Poolse gemeenschap in Antwerpen was hij bekend. Een Poolse vrouw prikte zijn verhaal over het jarenlang wonen in de bunker trouwens door, door de eenvoudige vraag te stellen hoe hij kleren, gewassen in een vijver, kon droogkrijgen op zo'n vochtige plek. Twee jaar geleden woonde Piotr nog in de Borgerhoutse Gasstraat, dat bleek uit het verslag van de politie die hem daar toen stomdronken was gaan afzetten. Ten slotte kwam ook aan het licht dat het OCMW wel degelijk al had geprobeerd om de man hulp aan te bieden, maar van hem geen medewerking kreeg.

En zo werd Piotr opnieuw Piotr Koscik, een sociaal gemarginaliseerde man die hoogstwaarschijnlijk met psychische problemen worstelt. Het soort mens dat je in elke metrogang voorbijloopt, indien nodig in een wijde boog om de stank wat te ontlopen. De publieke belangstelling smolt weg als sneeuw voor de zon. De door ons verzonnen Piotr greep iedereen naar de keel en maakte het beste in mensen los. De echte Piotr Koscic beroert maar heel weinig harten. Gisteren volgde nog het nieuws dat Piotr van de politie het bevel kreeg om onmiddellijk het Belgische grondgebied te verlaten en zich radeloos afvraagt wat hij nu moet doen. Wat de eindbalans van het publieke sentiment voor de man wel bijzonder tragisch maakt. Uiteindelijk ging dit kerstverhaal dus helaas niet over onze grootmenselijkheid. Het ging over de drang om ons sentimenteel te laven aan het slachtofferschap van de goede mens in de boze wereld. Publiek sentiment - het voelen van emoties in grote vluchtigheid en zonder er een prijs voor te betalen - is nu eenmaal het grootste volksvermaak geworden. Ideaal voor een goed kerstfeest.

Auteur(s): Bart De Wever, Partijvoorzitter, Vlaams parlementslid, Vertegenwoordiger van de Vlaamse Gemeenschap in de Senaat

(leen)
17-01-12, 20:28
Heeft rk belgie geen warm plekje voor deze verstoteling?

Joesoef
17-01-12, 21:45
Heeft rk belgie geen warm plekje voor deze verstoteling?



Ouder dan 12 :slaap:

(leen)
17-01-12, 21:48
hij heeft wel de juiste kleur.. deze mensen niet,

Funny Pictures on LolSnaps - News (http://lolsnaps.com/12674/0/Shut-Up-And-Take-My-Money)!

Edit,
Wel een troll eigenlijk, elke gelovige alles verkoopt,wie koopt er dan?

IBKIS
17-01-12, 21:54
Lijkt me een mens met een verhaal, die Pjotr. Woont íe er nog steeds?