Eric de Blois
12-02-12, 15:41
De fabelachtige carrière van Whitney Houston
Redactie − 12/02/12, 12:36
http://cdn.enelbrasero.com/wp-content/uploads/2012/02/wpid-whitney-houston-the-bodyguard-1.jpg
Bron: trouw.nl (http://www.trouw.nl/tr/nl/4512/Cultuur/article/detail/3174400/2012/02/12/De-fabelachtige-carriere-van-Whitney-Houston.dhtml)
Vannacht is veel te vroeg een einde gekomen aan het leven van Whitney Houston. Ze werd algemeen beschouwd als één van de beste zangeressen ooit vanwege haar uiterst professionele zangtechniek, groot stembereik van 5 octaven en het feit dat ze moeiteloos leek te kunnen switchen tussen een aantal genres, van pop, over soul naar bluesy ballads.
De cijfers zijn duizelingwekkend. Whitney Elizabeth Houston is nog steeds de zangeres met het grootste aantal prijzen achter haar naam. Ze staat daar zelfs mee in het Guinness World Records Book.
En het zijn niet de minste: twee Emmy Awards, zes Grammy Awards, 30 Billboard Music Awards, 22 American Music Awards. Ze kreeg 415 onderscheidingen. Ze verkocht 170 miljoen platen, dat zijn er meer dan bijvoorbeeld U2 of Frank Sinatra.
Ze is ook nog altijd de enige artieste die zeven opeenvolgende nummer 1-hits wist te scoren in de Billboard Hot 100: Saving All My Love for You, How Will I Know, Greatest Love of All, I Wanna Dance with Somebody (Who Loves Me), Didn't We Almost Have It All, So Emotional en Where Do Broken Hearts Go.
Whitney Houston was een nicht van Dionne Warwick en de dochter van achtergrond- en gospelzangeres Cissy Houston (die onder meer te horen is op hits van Elvis Presley en Aretha Franklin). Samen met haar moeder toerde ze als tiener langs nachtclubs. In 1977 zong ze als 14-jarige lead op het nummer Life's A Party van de Michael Zagers Band. Zagers regelde een platencontract voor haar, maar moeder Houston vond dat Whitney eerst haar school moest afmaken.
Fotomodel
Ze trad op als achtergrondzangeres op platen van onder anderen Jermaine Jackson en Chaka Khan. Begin jaren 80 kwam haar carrière als fotomodel van de grond. Zo poseerde ze voor Seventeen Magazine en was ze één van de eerste vrouwen met een donkere huidskleur die de cover van het Amerikaanse blad sierde.
In 1983 zag Gerry Griffith (werkzaam bij platenlabel Arista Records) Houston optreden met haar moeder in een New Yorkse nachtclub. Griffith bracht Houston in contact met Clive Davis, het hoofd van het label en na een showcase was ook hij in de ban van haar talent, waarna al snel een platencontract volgde. Tijdens de The Merv Griffin Show maakte Houston haar Amerikaanse televisiedebuut.
Debuut
In 1985 verscheen Houstons titelloze debuutalbum. De single Someone For Me flopte, en het album dreigde dezelfde weg op te gaan. Maar de volgende single, You Give Good Love forceerde een doorbraak. Ze haalde de derde plaats in de hitparades en de derde single, Saving All My Love For You werd haar eerste nummer één.
Ondertussen viel ook Europa voor de zangeres. How will I know werd ook hier een nummer één hit, mede gepusht door een video die zwaar in roulatie ging op MTV. En dat was niet niks, de muziekzender meed in z'n beginjaren zwarte artiesten.
Eerste Grammy
In 1986, bijna een jaar na het verschijnen van het debuutalbum, bereikte de cd de nummer 1-positie in de Amerikaanse albumlijst en bleef daar vervolgens 14 weken staan. Met Greatest Love Of All scoorde Houston hierna haar vierde nummer 1. Tijdens de Grammy Awards in '86 ontving Houston haar eerste Grammy: Best Pop Vocal Performace voor Saving All My Love For You.
Houstons tweede album, Whitney, verscheen in juni 1987. De productie was in handen van dezelfde mensen die verantwoordelijk waren voor de sound op haar debuutalbum. In de VS en het Verenigd Koninkrijk kwam de cd binnen op nummer 1. Houston was daarmee de allereerste zangeres die dit ooit voor elkaar had gekregen. Ook in andere landen bereikte het album de top. De vier uitgebrachte singles I Wanna Dance With Somebody (Who Loves Me), Didn't We Almost Have It All, So Emotional en Where Do Broken Hearts Go brachten het allemaal tot nummer 1 in de VS.
In totaal stond Houstons nummer 1-succes daardoor op 7 stuks, een record waarmee ze The Beatles en Elvis Presley. Whitney behaalde 9 keer platina voor de verkoop van 9 miljoen stuks in de VS alleen al. Tot nu toe is het album wereldwijd 25 miljoen keer verkocht.
Olympische Spelen
Voor de Olympische Zomerspelen 1988 zong de zangeres het nummer One Moment In Time in, dat wederom een grote hit werd. Het kwam niet tot de eerste plaats in de VS (Top 5) maar schopte het wel tot nummer 1 in onder andere Duitsland en de UK.
Whitneys ster begon te tanen met de release van haar derde album I'm Your Baby Tonight in 1990. Het titelnummer en All The Man that I Need werden weliswaar wereldhits, maar toch haalde de verkoop van het album het succes van de voorgaande cd's bij lange na niet. Er zijn er wereldwijd zo'n 10 miljoen van verkocht.
Liefdesleven
Een turbulent liefdesleven begon haar parten te spelen. Whitney was gevallen voor de charmes van R&B-ster Bobby Brown in 1989. Het huwelijk zou duren tot 2007, en werd een martelgang.
In 1992 maakte Houston haar debuut op het witte scherm naast Kevin Costner in The Bodyguard. Hierin speelde ze de succesvolle zangeres Rachel Marron, die last kreeg van een stalker en daardoor een innige band opbouwde met haar bodyguard. Voor de gelijknamige soundtrack nam Houston een aantal nieuwe nummers op: I Will Always Love You (coverversie van Dolly Parton uit 1974), I'm Every Woman (coverversie van Chaka Khan waarin zij zelf ook te horen is op de achtergrond), Run To You, I Have Nothing en Queen Of The Night. Allen scoorden wereldwijd enorm hoog in de hitlijsten en de soundtrack van The Bodyguard is met 42 miljoen verkochte exemplaren nog altijd de bestverkochte soundtrack ooit.
Het leverde Houston weer een aantal Grammy's op. I Will Always Love You werd een nog groter succes dan het origineel van Dolly Parton en wordt nog altijd gezien als één van Houstons grootste hits met een nummer 1-notering over bijna de gehele wereld. De single is de bestverkochte single ooit van een zangeres.
Op 4 maart 1993 schonk Whitney het leven aan een dochter: Bobbie Kristina Brown.
Flop
In 1995 verscheen Houston voor de tweede maal op het witte doek naast Angela Bassett, Loretta Devine en Lela Rochon in Waiting to Exhale, een dramafilm over vier Afro-Amerikaanse vrouwen. De film flopte, maar leverde Houston met Exhale (Shoop Shoop) toch een wereldhit op, haar laatste nummer één. Eind 1996 verscheen The Preacher's Wife in de bioscopen, die opnieuw flopte. In 1998 verscheen My Love Is Your Love. De zangeres werkte met de grootste namen van dat moment voor haar nieuwste elpee. Het album verkocht 10 miljoen exemplaren, vandaag de dag zou dat een monsterhit zijn, maar in 2000 was de perceptie dat het een nieuwe flop was.
Drugs
In januari 2000 werden Houston en Brown betrapt met marihuana in hun bagage op een vliegveld in Hawaï. Tijdens de 30th Anniversary Special voor Michael Jackson in september 2001 trad een broodmagere Houston op voor het publiek, foto's van haar vulden de dagen erna de kranten. Houstons woordvoerster gaf aan: 'Whitney lijdt aan stress. Door persoonlijke problemen binnen haar familie eet ze niet'.
Eind 2002 verscheen het album Just Whitney maar wegens haar persoonlijke gesteldheid en magere promotie verkocht het 4 miljoen stuks. De singles Whatchulookinat, Try It On My Own en One Of Those Days flopten. Eind 2003 volgde het kerstalbum One Wish: The Holiday Album, ook al geen hoogvlieger.
Scheiding
Na jaren van geruchten en speculaties in de media was de scheiding tussen Houston en Brown in september 2006 een feit. Hierna ging de zangeres met de man die haar groot maakte (Clive Davis) de studio in om een nieuw album op te nemen.
Na drie jaar muzikaal experimenteren, met onder andere Alicia Keys, Danja, Stargate, David Foster en Akon, was Houston in 2008 klaar om een comeback te maken met I Look to You. De single Million Dollar Bill was haar beste werk in tijden, maar die tijden waren flink veranderd en de verkoop viel tegen: 2,5 miljoen exemplaren. Maar toch genoeg om in de albumcharts op één te belanden.
Uitgefloten door fans
Om haar comeback te vieren lanceerde Houston in 2009 haar eerste wereldtournee sinds 10 jaar, de Nothing But Love World Tour. Het werd een drama. Tijdens optredens was er boegeroep, en in Engeland verlieten fans die een smak geld hadden neergelegd voor het einde van de show de zaal.
Daarna kwam Whitney alleen nog in het nieuws in verband met haar drugsgebruik.
Redactie − 12/02/12, 12:36
http://cdn.enelbrasero.com/wp-content/uploads/2012/02/wpid-whitney-houston-the-bodyguard-1.jpg
Bron: trouw.nl (http://www.trouw.nl/tr/nl/4512/Cultuur/article/detail/3174400/2012/02/12/De-fabelachtige-carriere-van-Whitney-Houston.dhtml)
Vannacht is veel te vroeg een einde gekomen aan het leven van Whitney Houston. Ze werd algemeen beschouwd als één van de beste zangeressen ooit vanwege haar uiterst professionele zangtechniek, groot stembereik van 5 octaven en het feit dat ze moeiteloos leek te kunnen switchen tussen een aantal genres, van pop, over soul naar bluesy ballads.
De cijfers zijn duizelingwekkend. Whitney Elizabeth Houston is nog steeds de zangeres met het grootste aantal prijzen achter haar naam. Ze staat daar zelfs mee in het Guinness World Records Book.
En het zijn niet de minste: twee Emmy Awards, zes Grammy Awards, 30 Billboard Music Awards, 22 American Music Awards. Ze kreeg 415 onderscheidingen. Ze verkocht 170 miljoen platen, dat zijn er meer dan bijvoorbeeld U2 of Frank Sinatra.
Ze is ook nog altijd de enige artieste die zeven opeenvolgende nummer 1-hits wist te scoren in de Billboard Hot 100: Saving All My Love for You, How Will I Know, Greatest Love of All, I Wanna Dance with Somebody (Who Loves Me), Didn't We Almost Have It All, So Emotional en Where Do Broken Hearts Go.
Whitney Houston was een nicht van Dionne Warwick en de dochter van achtergrond- en gospelzangeres Cissy Houston (die onder meer te horen is op hits van Elvis Presley en Aretha Franklin). Samen met haar moeder toerde ze als tiener langs nachtclubs. In 1977 zong ze als 14-jarige lead op het nummer Life's A Party van de Michael Zagers Band. Zagers regelde een platencontract voor haar, maar moeder Houston vond dat Whitney eerst haar school moest afmaken.
Fotomodel
Ze trad op als achtergrondzangeres op platen van onder anderen Jermaine Jackson en Chaka Khan. Begin jaren 80 kwam haar carrière als fotomodel van de grond. Zo poseerde ze voor Seventeen Magazine en was ze één van de eerste vrouwen met een donkere huidskleur die de cover van het Amerikaanse blad sierde.
In 1983 zag Gerry Griffith (werkzaam bij platenlabel Arista Records) Houston optreden met haar moeder in een New Yorkse nachtclub. Griffith bracht Houston in contact met Clive Davis, het hoofd van het label en na een showcase was ook hij in de ban van haar talent, waarna al snel een platencontract volgde. Tijdens de The Merv Griffin Show maakte Houston haar Amerikaanse televisiedebuut.
Debuut
In 1985 verscheen Houstons titelloze debuutalbum. De single Someone For Me flopte, en het album dreigde dezelfde weg op te gaan. Maar de volgende single, You Give Good Love forceerde een doorbraak. Ze haalde de derde plaats in de hitparades en de derde single, Saving All My Love For You werd haar eerste nummer één.
Ondertussen viel ook Europa voor de zangeres. How will I know werd ook hier een nummer één hit, mede gepusht door een video die zwaar in roulatie ging op MTV. En dat was niet niks, de muziekzender meed in z'n beginjaren zwarte artiesten.
Eerste Grammy
In 1986, bijna een jaar na het verschijnen van het debuutalbum, bereikte de cd de nummer 1-positie in de Amerikaanse albumlijst en bleef daar vervolgens 14 weken staan. Met Greatest Love Of All scoorde Houston hierna haar vierde nummer 1. Tijdens de Grammy Awards in '86 ontving Houston haar eerste Grammy: Best Pop Vocal Performace voor Saving All My Love For You.
Houstons tweede album, Whitney, verscheen in juni 1987. De productie was in handen van dezelfde mensen die verantwoordelijk waren voor de sound op haar debuutalbum. In de VS en het Verenigd Koninkrijk kwam de cd binnen op nummer 1. Houston was daarmee de allereerste zangeres die dit ooit voor elkaar had gekregen. Ook in andere landen bereikte het album de top. De vier uitgebrachte singles I Wanna Dance With Somebody (Who Loves Me), Didn't We Almost Have It All, So Emotional en Where Do Broken Hearts Go brachten het allemaal tot nummer 1 in de VS.
In totaal stond Houstons nummer 1-succes daardoor op 7 stuks, een record waarmee ze The Beatles en Elvis Presley. Whitney behaalde 9 keer platina voor de verkoop van 9 miljoen stuks in de VS alleen al. Tot nu toe is het album wereldwijd 25 miljoen keer verkocht.
Olympische Spelen
Voor de Olympische Zomerspelen 1988 zong de zangeres het nummer One Moment In Time in, dat wederom een grote hit werd. Het kwam niet tot de eerste plaats in de VS (Top 5) maar schopte het wel tot nummer 1 in onder andere Duitsland en de UK.
Whitneys ster begon te tanen met de release van haar derde album I'm Your Baby Tonight in 1990. Het titelnummer en All The Man that I Need werden weliswaar wereldhits, maar toch haalde de verkoop van het album het succes van de voorgaande cd's bij lange na niet. Er zijn er wereldwijd zo'n 10 miljoen van verkocht.
Liefdesleven
Een turbulent liefdesleven begon haar parten te spelen. Whitney was gevallen voor de charmes van R&B-ster Bobby Brown in 1989. Het huwelijk zou duren tot 2007, en werd een martelgang.
In 1992 maakte Houston haar debuut op het witte scherm naast Kevin Costner in The Bodyguard. Hierin speelde ze de succesvolle zangeres Rachel Marron, die last kreeg van een stalker en daardoor een innige band opbouwde met haar bodyguard. Voor de gelijknamige soundtrack nam Houston een aantal nieuwe nummers op: I Will Always Love You (coverversie van Dolly Parton uit 1974), I'm Every Woman (coverversie van Chaka Khan waarin zij zelf ook te horen is op de achtergrond), Run To You, I Have Nothing en Queen Of The Night. Allen scoorden wereldwijd enorm hoog in de hitlijsten en de soundtrack van The Bodyguard is met 42 miljoen verkochte exemplaren nog altijd de bestverkochte soundtrack ooit.
Het leverde Houston weer een aantal Grammy's op. I Will Always Love You werd een nog groter succes dan het origineel van Dolly Parton en wordt nog altijd gezien als één van Houstons grootste hits met een nummer 1-notering over bijna de gehele wereld. De single is de bestverkochte single ooit van een zangeres.
Op 4 maart 1993 schonk Whitney het leven aan een dochter: Bobbie Kristina Brown.
Flop
In 1995 verscheen Houston voor de tweede maal op het witte doek naast Angela Bassett, Loretta Devine en Lela Rochon in Waiting to Exhale, een dramafilm over vier Afro-Amerikaanse vrouwen. De film flopte, maar leverde Houston met Exhale (Shoop Shoop) toch een wereldhit op, haar laatste nummer één. Eind 1996 verscheen The Preacher's Wife in de bioscopen, die opnieuw flopte. In 1998 verscheen My Love Is Your Love. De zangeres werkte met de grootste namen van dat moment voor haar nieuwste elpee. Het album verkocht 10 miljoen exemplaren, vandaag de dag zou dat een monsterhit zijn, maar in 2000 was de perceptie dat het een nieuwe flop was.
Drugs
In januari 2000 werden Houston en Brown betrapt met marihuana in hun bagage op een vliegveld in Hawaï. Tijdens de 30th Anniversary Special voor Michael Jackson in september 2001 trad een broodmagere Houston op voor het publiek, foto's van haar vulden de dagen erna de kranten. Houstons woordvoerster gaf aan: 'Whitney lijdt aan stress. Door persoonlijke problemen binnen haar familie eet ze niet'.
Eind 2002 verscheen het album Just Whitney maar wegens haar persoonlijke gesteldheid en magere promotie verkocht het 4 miljoen stuks. De singles Whatchulookinat, Try It On My Own en One Of Those Days flopten. Eind 2003 volgde het kerstalbum One Wish: The Holiday Album, ook al geen hoogvlieger.
Scheiding
Na jaren van geruchten en speculaties in de media was de scheiding tussen Houston en Brown in september 2006 een feit. Hierna ging de zangeres met de man die haar groot maakte (Clive Davis) de studio in om een nieuw album op te nemen.
Na drie jaar muzikaal experimenteren, met onder andere Alicia Keys, Danja, Stargate, David Foster en Akon, was Houston in 2008 klaar om een comeback te maken met I Look to You. De single Million Dollar Bill was haar beste werk in tijden, maar die tijden waren flink veranderd en de verkoop viel tegen: 2,5 miljoen exemplaren. Maar toch genoeg om in de albumcharts op één te belanden.
Uitgefloten door fans
Om haar comeback te vieren lanceerde Houston in 2009 haar eerste wereldtournee sinds 10 jaar, de Nothing But Love World Tour. Het werd een drama. Tijdens optredens was er boegeroep, en in Engeland verlieten fans die een smak geld hadden neergelegd voor het einde van de show de zaal.
Daarna kwam Whitney alleen nog in het nieuws in verband met haar drugsgebruik.