Marsipulami
16-03-12, 13:01
'Europa drukt best hand islamisten'
Geplaatst door onze redactie op donderdag 15 maart 2012 om 14:30u
ANTWERPEN (RKnieuws.net) - Europa streeft best dringend een partnerschap na met de nieuwe machthebbers van de Arabische Lente. De veranderde situatie houdt kansen in voor de christenen aldaar. Dat stelt Jan De Volder in het christelijk weekblad Tertio.
De geopolitieke situatie aan de zuid- en oostflank van Europa is op een jaar tijd dramatisch veranderd. In landen als Tunesië en Egypte zijn na de democratische revoluties niet de seculieren aan de macht gekomen, maar islamistische partijen die gelinkt zijn aan de ideologie van het Moslimbroederschap. Ze zeggen de politiek en economie van hun land te willen opbouwen op een morele en religieuze basis, en streven naar een historische verzoening tussen islam en democratie. Voor de christelijke minderheden hoeft dat niet per se een doemscenario te betekenen, zoals vaak te horen valt, de nieuwe situatie houdt ook kansen in. Dat bleek op een colloquium onlangs in Rome, waar Tertio deze week uitgebreid op ingaat.
Een opgemerkte spreker was Rachid Ghannouchi, de leider van de Tunesische Ennahda-partij die als sterkste uit de verkiezingen voor de grondwetgevende vergadering kwam. De man houdt er – na jaren van gevangenis, ballingschap en politiek isolement – interessante ideeën op na. Zijn boek De openbare vrijheden in de islamitische staat geldt als een standaardwerk van het hedendaagse islamisme. Ennahda gaat geen alliantie aan met de extreme salafisten, maar wil samen met de seculiere en nationalistische partijen de bakens uitzetten van het nieuwe, democratische Tunesië. De partij mikt uitdrukkelijk op een partnerschap met Europa over economische samenwerking en op afspraken rond het migratiebeleid. Tunesië is een laboratorium, maar de echte test voor het samengaan tussen islamisme, democratie en burgerrechten speelt zich af in het veel invloedrijkere Egypte. “Ook hier zijn de moslimbroeders pragmatischer dan we denken”, getuigt de koptische politieke analist Sameh Fawzy.
Hoewel veel Europese landen actief ingrepen om de opstand in Libië te steunen, speelt Europa maar traag in op de nieuwe situatie. Daar spelen de onbekendheid met en het wantrouwen voor het islamisme en religie mee. Europeanen moeten evenwel begrijpen dat niet iedere democratie een seculier model hoeft te volgen. In ieder geval is het noch in het Europese belang, noch in dat van de Arabische samenlevingen, indien Europa de dialoog met de moslimbroeders zou weigeren. Een ambitieuze en inclusieve Middellandse Zeepolitiek is hoogdringend, aldus Jan De Volder.
Geplaatst door onze redactie op donderdag 15 maart 2012 om 14:30u
ANTWERPEN (RKnieuws.net) - Europa streeft best dringend een partnerschap na met de nieuwe machthebbers van de Arabische Lente. De veranderde situatie houdt kansen in voor de christenen aldaar. Dat stelt Jan De Volder in het christelijk weekblad Tertio.
De geopolitieke situatie aan de zuid- en oostflank van Europa is op een jaar tijd dramatisch veranderd. In landen als Tunesië en Egypte zijn na de democratische revoluties niet de seculieren aan de macht gekomen, maar islamistische partijen die gelinkt zijn aan de ideologie van het Moslimbroederschap. Ze zeggen de politiek en economie van hun land te willen opbouwen op een morele en religieuze basis, en streven naar een historische verzoening tussen islam en democratie. Voor de christelijke minderheden hoeft dat niet per se een doemscenario te betekenen, zoals vaak te horen valt, de nieuwe situatie houdt ook kansen in. Dat bleek op een colloquium onlangs in Rome, waar Tertio deze week uitgebreid op ingaat.
Een opgemerkte spreker was Rachid Ghannouchi, de leider van de Tunesische Ennahda-partij die als sterkste uit de verkiezingen voor de grondwetgevende vergadering kwam. De man houdt er – na jaren van gevangenis, ballingschap en politiek isolement – interessante ideeën op na. Zijn boek De openbare vrijheden in de islamitische staat geldt als een standaardwerk van het hedendaagse islamisme. Ennahda gaat geen alliantie aan met de extreme salafisten, maar wil samen met de seculiere en nationalistische partijen de bakens uitzetten van het nieuwe, democratische Tunesië. De partij mikt uitdrukkelijk op een partnerschap met Europa over economische samenwerking en op afspraken rond het migratiebeleid. Tunesië is een laboratorium, maar de echte test voor het samengaan tussen islamisme, democratie en burgerrechten speelt zich af in het veel invloedrijkere Egypte. “Ook hier zijn de moslimbroeders pragmatischer dan we denken”, getuigt de koptische politieke analist Sameh Fawzy.
Hoewel veel Europese landen actief ingrepen om de opstand in Libië te steunen, speelt Europa maar traag in op de nieuwe situatie. Daar spelen de onbekendheid met en het wantrouwen voor het islamisme en religie mee. Europeanen moeten evenwel begrijpen dat niet iedere democratie een seculier model hoeft te volgen. In ieder geval is het noch in het Europese belang, noch in dat van de Arabische samenlevingen, indien Europa de dialoog met de moslimbroeders zou weigeren. Een ambitieuze en inclusieve Middellandse Zeepolitiek is hoogdringend, aldus Jan De Volder.