Marsipulami
27-06-12, 12:22
Agenten gebruikten daklozen als trampoline
woensdag 27 juni 2012, 03u00
BRUSSEL - De Brusselse raadkamer buigt zich vanochtend over de doorverwijzing naar de strafrechter van veertien agenten van de spoorwegpolitie. 'Uit frustratie' viseerden ze daklozen die zich ophielden in het Brusselse Zuidstation. Ze gedroegen zich, tijdens de diensturen en in uniform, ronduit als gewelddadige racisten en vernederden de daklozen met allerlei 'grappen'.
Onmenselijke behandeling, racisme, diefstal met geweld, opstellen van valse processen-verbaal, opzettelijke slagen en verwondingen, gebruik van ongeoorloofd geweld en het niet bijstaan van personen in gevaar: de waslijst aanklachten tegen veertien federale agenten van de spoorwegpolitie is ellenlang. En vooral ronduit schokkend.
De feiten kwamen in 2010 aan het licht na een onderzoek van de Algemene Inspectie en daaropvolgend de plotse degradatie van sommige politie-inspecteurs, maar dateren al van 2006. Officieel moesten de agenten in en rond het station de veiligheid garanderen. Maar tussen 8 januari en 26 november 2006 vierden ze hun frustraties bot tegenover minstens vijftien daklozen die rondhingen in het Brusselse Zuidstation.
Hoofd geklemd in kast
Sommige daklozen werden meermaals mishandeld en vernederd. De favoriete tactiek van de agenten: daklozen vernederen via een misplaatste 'grap'. Zo kreeg federaal agente Christelle L. tijdens een interventie van haar collega's een man zonder papieren 'als verjaardagscadeau.' De man werd vervolgens meegesleurd naar een politiekantoortje onder het station. Daar werd hij - de handen geboeid op de rug en het hoofd geklemd in een bureaukast - geslagen met een stroomkabel.
En nog was de lijdensweg van de man niet voorbij. Hij werd op de grond gegooid, waarna een agent op hem sprong alsof hij op een trampoline stond. De Algerijnse sans-papiers werd uiteindelijk in een kast opgesloten.
Sommigen agenten, zoals Audrey N., schepten er ook genoegen in om tijdens interventies herhaaldelijk in de testikels van daklozen te trappen. Uit het lijvige dossier dat het Brusselse parket opstelde blijkt zelfs dat een agent zich kwaad maakte op een zigeunermeisje (12) en er niets beter op vond haar paardenstaart door te knippen. De haren werden voor de ogen van het meisje in een wc-emmer gegooid.
'De in verdenking gestelde agenten handelden naar eigen zeggen uit frustratie met het gerechtelijke systeem', zegt iemand die de meerderheid van de veertien agenten goed kent. 'Ze waren kwaad omdat mensen die zij oppakten voor misdrijven enkele dagen later toch opnieuw in het station opdoken.'
Klokkenluiders bedreigd
Maandenlang gingen de mishandelingen door. Om het buitensporige gedrag onder de mat te vegen, stelden de agenten valse processen-verbaal op. Eind 2006 trokken enkele geschokte collega's bij de spoorwegpolitie aan de alarmbel en alarmeerden de Algemene Inspectie van de federale politie (AIG). Het gevolg liet zich raden: de klokkenluiders werden bedreigd, sommigen vonden hun privévoertuig beschadigd terug.
Uiteindelijk werden alle betrokken agenten geschorst en konden na speurwerk vijftien slachtoffers worden geïdentificeerd. De grote aanstoker bleek Philippe M., een gevechtssporter die zich zowaar kandidaat had gesteld om cursussen 'agressiebeheersing' te geven aan collega's. 'Een man met twee gezichten die stoten heeft uitgehaald die zwaar bestraft moeten worden', aldus een voormalige collega. Samen met twee andere agenten nam hij ontslag. De schorsingen werden later omgezet in verplichte overplaatsing naar een andere dienst.
'Puur racisme'
De Brusselse raadkamer beslist vanochtend of alle veertien personen - zeven mannen, zeven vrouwen - zich binnen enkele maanden ook effectief zullen moeten verantwoorden voor een Brusselse strafrechter. Sommige agenten riskeren in het slechtste geval een gevangenisstraf van vijf jaar.
Het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding heeft zich in dit dossier burgerlijke partij gesteld. 'Het gaat hier om gratuit geweld op mensen van buitenlandse origine. Een zuivere vorm van racisme dus', klinkt het.
De kans bestaat dat niet alle veertien (ex-)agenten voor de strafrechter moeten verschijnen 'Sommigen in dit dossier zijn meelopers en hebben zelf geen misdrijf gepleegd', zegt advocaat Marc Uyttendaele, die twee agenten verdedigt.
Ook een bron dicht bij het onderzoek bevestigt dat: 'Voor sommigen is dit hele verhaal al jaren een nachtmerrie. Ze zijn erbij gelapt door collega's die niet alleen willen opdraaien voor hun zware fouten.'
woensdag 27 juni 2012, 03u00
BRUSSEL - De Brusselse raadkamer buigt zich vanochtend over de doorverwijzing naar de strafrechter van veertien agenten van de spoorwegpolitie. 'Uit frustratie' viseerden ze daklozen die zich ophielden in het Brusselse Zuidstation. Ze gedroegen zich, tijdens de diensturen en in uniform, ronduit als gewelddadige racisten en vernederden de daklozen met allerlei 'grappen'.
Onmenselijke behandeling, racisme, diefstal met geweld, opstellen van valse processen-verbaal, opzettelijke slagen en verwondingen, gebruik van ongeoorloofd geweld en het niet bijstaan van personen in gevaar: de waslijst aanklachten tegen veertien federale agenten van de spoorwegpolitie is ellenlang. En vooral ronduit schokkend.
De feiten kwamen in 2010 aan het licht na een onderzoek van de Algemene Inspectie en daaropvolgend de plotse degradatie van sommige politie-inspecteurs, maar dateren al van 2006. Officieel moesten de agenten in en rond het station de veiligheid garanderen. Maar tussen 8 januari en 26 november 2006 vierden ze hun frustraties bot tegenover minstens vijftien daklozen die rondhingen in het Brusselse Zuidstation.
Hoofd geklemd in kast
Sommige daklozen werden meermaals mishandeld en vernederd. De favoriete tactiek van de agenten: daklozen vernederen via een misplaatste 'grap'. Zo kreeg federaal agente Christelle L. tijdens een interventie van haar collega's een man zonder papieren 'als verjaardagscadeau.' De man werd vervolgens meegesleurd naar een politiekantoortje onder het station. Daar werd hij - de handen geboeid op de rug en het hoofd geklemd in een bureaukast - geslagen met een stroomkabel.
En nog was de lijdensweg van de man niet voorbij. Hij werd op de grond gegooid, waarna een agent op hem sprong alsof hij op een trampoline stond. De Algerijnse sans-papiers werd uiteindelijk in een kast opgesloten.
Sommigen agenten, zoals Audrey N., schepten er ook genoegen in om tijdens interventies herhaaldelijk in de testikels van daklozen te trappen. Uit het lijvige dossier dat het Brusselse parket opstelde blijkt zelfs dat een agent zich kwaad maakte op een zigeunermeisje (12) en er niets beter op vond haar paardenstaart door te knippen. De haren werden voor de ogen van het meisje in een wc-emmer gegooid.
'De in verdenking gestelde agenten handelden naar eigen zeggen uit frustratie met het gerechtelijke systeem', zegt iemand die de meerderheid van de veertien agenten goed kent. 'Ze waren kwaad omdat mensen die zij oppakten voor misdrijven enkele dagen later toch opnieuw in het station opdoken.'
Klokkenluiders bedreigd
Maandenlang gingen de mishandelingen door. Om het buitensporige gedrag onder de mat te vegen, stelden de agenten valse processen-verbaal op. Eind 2006 trokken enkele geschokte collega's bij de spoorwegpolitie aan de alarmbel en alarmeerden de Algemene Inspectie van de federale politie (AIG). Het gevolg liet zich raden: de klokkenluiders werden bedreigd, sommigen vonden hun privévoertuig beschadigd terug.
Uiteindelijk werden alle betrokken agenten geschorst en konden na speurwerk vijftien slachtoffers worden geïdentificeerd. De grote aanstoker bleek Philippe M., een gevechtssporter die zich zowaar kandidaat had gesteld om cursussen 'agressiebeheersing' te geven aan collega's. 'Een man met twee gezichten die stoten heeft uitgehaald die zwaar bestraft moeten worden', aldus een voormalige collega. Samen met twee andere agenten nam hij ontslag. De schorsingen werden later omgezet in verplichte overplaatsing naar een andere dienst.
'Puur racisme'
De Brusselse raadkamer beslist vanochtend of alle veertien personen - zeven mannen, zeven vrouwen - zich binnen enkele maanden ook effectief zullen moeten verantwoorden voor een Brusselse strafrechter. Sommige agenten riskeren in het slechtste geval een gevangenisstraf van vijf jaar.
Het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding heeft zich in dit dossier burgerlijke partij gesteld. 'Het gaat hier om gratuit geweld op mensen van buitenlandse origine. Een zuivere vorm van racisme dus', klinkt het.
De kans bestaat dat niet alle veertien (ex-)agenten voor de strafrechter moeten verschijnen 'Sommigen in dit dossier zijn meelopers en hebben zelf geen misdrijf gepleegd', zegt advocaat Marc Uyttendaele, die twee agenten verdedigt.
Ook een bron dicht bij het onderzoek bevestigt dat: 'Voor sommigen is dit hele verhaal al jaren een nachtmerrie. Ze zijn erbij gelapt door collega's die niet alleen willen opdraaien voor hun zware fouten.'