super ick
13-11-12, 07:44
De extra bezuinigingen van Paars verergeren de crisis en worden niet eens geïnvesteerd in eigen land, meent Harrie Verbon.
Xander van Uffelen klaagt dat economen het nooit met elkaar eens zijn (Vonk, 10 november). Behalve dan over het feit dat als de overheidsschuld oploopt de rente op de overheidsobligaties hoger zal worden en 'dat is vervelend omdat bij hoge rentes (...) de overheid nog meer zal moeten bezuinigen'. Helaas, hier heeft Van Uffelen te veel naar de vorige minister van Financiën geluisterd. Deze schreef op de site van het ministerie: 'Het overschot op de begroting is omgeslagen naar een sterk oplopend tekort. Nederland geeft jaarlijks meer geld uit dan er binnenkomt. Geen enkel land kan dat blijven volhouden.'
Houdbaar
Dat is een aantoonbaar onjuiste uitspraak. Er is geen enkel probleem als het overheidstekort van een land oploopt, zelfs niet als die sterk oploopt, zolang de overheidsschuld maar 'houdbaar' is. Een schuld is houdbaar als de overheid, bij ongewijzigd beleid, ook in de toekomst in ieder geval een deel van de rentebetalingen kan financieren uit de belastingen. Voor Nederland geldt dat in ieder geval, zelfs als de Paarse coalitie het bij de bezuinigingen van het Kunduz-akkoord had gelaten.
Dat de Nederlandse overheidsschuld houdbaar is, blijkt ook uit het feit dat de overheid geen problemen kent om overheidsobligaties bij beleggers te slijten. Ook het IMF heeft keer op keer gezegd dat er weinig reden is om de staatsschuld van Nederland als onhoudbaar te bestempelen.
Breder
Als we de Nederlandse economie breder bezien, is er nog minder reden om te bezuinigen. Meer bezuinigingen betekent immers dat er minder wordt uitgegeven, dus meer wordt gespaard. Daarom zullen de macro-economische besparingen de komende jaren toenemen. In een tijd van recessie verergert dat de crisis, maar ook als er geen recessie zou zijn is het weinig zinvol als Nederland meer gaat sparen. Die extra besparingen worden immers niet geïnvesteerd in de toekomst van het land.
Dat zien we vooral als we naar het saldo op de lopende rekening kijken. Dat saldo is momenteel bijna 10 procent van het nationaal inkomen, het hoogste in de EU.
Nederland is meer en meer het China van Europa aan het worden. Tegenover een positief saldo op de lopende rekening staat immers een nagenoeg even grote kapitaalexport. Dat wil zeggen dat Nederland momenteel zoveel spaart dat het die besparingen in het binnenland kennelijk niet meer renderend kan beleggen en daarvoor naar landen gaat waar men om verschillende redenen verlegen zit om kapitaal. Dit zijn landen zoals de Verenigde Staten, die al decennialang op de pof leven, maar ook zuidelijke EU-staten.
Kortom, er is, gelet op de situatie van de Nederlandse overheidsfinanciën, nauwelijks reden om meer te bezuinigen dan in het Kunduzakkoord was afgesproken. Als we letten op de omvang van de macro-economische besparingen is er daarentegen voldoende reden voor de overheid om meer uit te geven. Dat is goed voor Nederland, maar ook voor Zuid-Europa. De Zuid-Europese landen zijn beter geholpen als wij (niet alleen Nederland, maar ook de andere Noord-Europese landen) meer besteden in die landen dan als we ze meer lenen, zoals nu in feite het geval is.
Gedraaid
Ondanks deze eenvoudige macro-economische waarheden denkt vooral de PvdA dat bezuinigen noodzakelijk is. Ten tijde van het Kunduz-akkoord dacht de PvdA nog dat extra bezuinigen niet nodig was. Het leverde de partij veel nieuwe kiezers op, waaronder ondergetekende. Maar de partij is gedraaid als een blad aan de boom en vindt het nu geoorloofd alles te doen wat in een tijd van crisis uit den boze zou moeten zijn.
De bestaanszekerheid van de hard werkende Nederlanders, waar Mark Rutte zo de mond vol van had in de verkiezingscampagne, wordt ondermijnd door de WW nagenoeg af te schaffen. De kwaliteit van het overheidsapparaat wordt ondermijnd door salarissen op de nullijn te houden en de omvang van de overheid te reduceren. Deze laatste bezuiniging wordt overigens voor het overgrote deel op de gemeenten afgeschoven.
Daar waar de 'echte' hulp aan de kansarmen en zwakken plaatsvindt, zullen straks de echte financiële klappen gaan vallen. Als het aan Paars ligt, is de crisis voorlopig nog niet over.
Harrie Verbon is hoogleraar openbare financiën, Universiteit van Tilburg.
'Paars doet alles wat je in een crisis niet moet doen' - opinie - VK (http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3346892/2012/11/13/Paars-doet-alles-wat-je-in-een-crisis-niet-moet-doen.dhtml)
Xander van Uffelen klaagt dat economen het nooit met elkaar eens zijn (Vonk, 10 november). Behalve dan over het feit dat als de overheidsschuld oploopt de rente op de overheidsobligaties hoger zal worden en 'dat is vervelend omdat bij hoge rentes (...) de overheid nog meer zal moeten bezuinigen'. Helaas, hier heeft Van Uffelen te veel naar de vorige minister van Financiën geluisterd. Deze schreef op de site van het ministerie: 'Het overschot op de begroting is omgeslagen naar een sterk oplopend tekort. Nederland geeft jaarlijks meer geld uit dan er binnenkomt. Geen enkel land kan dat blijven volhouden.'
Houdbaar
Dat is een aantoonbaar onjuiste uitspraak. Er is geen enkel probleem als het overheidstekort van een land oploopt, zelfs niet als die sterk oploopt, zolang de overheidsschuld maar 'houdbaar' is. Een schuld is houdbaar als de overheid, bij ongewijzigd beleid, ook in de toekomst in ieder geval een deel van de rentebetalingen kan financieren uit de belastingen. Voor Nederland geldt dat in ieder geval, zelfs als de Paarse coalitie het bij de bezuinigingen van het Kunduz-akkoord had gelaten.
Dat de Nederlandse overheidsschuld houdbaar is, blijkt ook uit het feit dat de overheid geen problemen kent om overheidsobligaties bij beleggers te slijten. Ook het IMF heeft keer op keer gezegd dat er weinig reden is om de staatsschuld van Nederland als onhoudbaar te bestempelen.
Breder
Als we de Nederlandse economie breder bezien, is er nog minder reden om te bezuinigen. Meer bezuinigingen betekent immers dat er minder wordt uitgegeven, dus meer wordt gespaard. Daarom zullen de macro-economische besparingen de komende jaren toenemen. In een tijd van recessie verergert dat de crisis, maar ook als er geen recessie zou zijn is het weinig zinvol als Nederland meer gaat sparen. Die extra besparingen worden immers niet geïnvesteerd in de toekomst van het land.
Dat zien we vooral als we naar het saldo op de lopende rekening kijken. Dat saldo is momenteel bijna 10 procent van het nationaal inkomen, het hoogste in de EU.
Nederland is meer en meer het China van Europa aan het worden. Tegenover een positief saldo op de lopende rekening staat immers een nagenoeg even grote kapitaalexport. Dat wil zeggen dat Nederland momenteel zoveel spaart dat het die besparingen in het binnenland kennelijk niet meer renderend kan beleggen en daarvoor naar landen gaat waar men om verschillende redenen verlegen zit om kapitaal. Dit zijn landen zoals de Verenigde Staten, die al decennialang op de pof leven, maar ook zuidelijke EU-staten.
Kortom, er is, gelet op de situatie van de Nederlandse overheidsfinanciën, nauwelijks reden om meer te bezuinigen dan in het Kunduzakkoord was afgesproken. Als we letten op de omvang van de macro-economische besparingen is er daarentegen voldoende reden voor de overheid om meer uit te geven. Dat is goed voor Nederland, maar ook voor Zuid-Europa. De Zuid-Europese landen zijn beter geholpen als wij (niet alleen Nederland, maar ook de andere Noord-Europese landen) meer besteden in die landen dan als we ze meer lenen, zoals nu in feite het geval is.
Gedraaid
Ondanks deze eenvoudige macro-economische waarheden denkt vooral de PvdA dat bezuinigen noodzakelijk is. Ten tijde van het Kunduz-akkoord dacht de PvdA nog dat extra bezuinigen niet nodig was. Het leverde de partij veel nieuwe kiezers op, waaronder ondergetekende. Maar de partij is gedraaid als een blad aan de boom en vindt het nu geoorloofd alles te doen wat in een tijd van crisis uit den boze zou moeten zijn.
De bestaanszekerheid van de hard werkende Nederlanders, waar Mark Rutte zo de mond vol van had in de verkiezingscampagne, wordt ondermijnd door de WW nagenoeg af te schaffen. De kwaliteit van het overheidsapparaat wordt ondermijnd door salarissen op de nullijn te houden en de omvang van de overheid te reduceren. Deze laatste bezuiniging wordt overigens voor het overgrote deel op de gemeenten afgeschoven.
Daar waar de 'echte' hulp aan de kansarmen en zwakken plaatsvindt, zullen straks de echte financiële klappen gaan vallen. Als het aan Paars ligt, is de crisis voorlopig nog niet over.
Harrie Verbon is hoogleraar openbare financiën, Universiteit van Tilburg.
'Paars doet alles wat je in een crisis niet moet doen' - opinie - VK (http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3346892/2012/11/13/Paars-doet-alles-wat-je-in-een-crisis-niet-moet-doen.dhtml)