Bekijk Volledige Versie : Niet alleen abortusboten hebben een boodschap
Marsipulami
04-01-13, 09:38
Videozone (http://www.deredactie.be/permalink/1.1517474)
Wat een geweldig iets, wat een mooie mensen! Wist niet van het bestaan af.
Omdat ik altijd wat te zeiken heb: havens in Afrika liggen in grote steden, waar sowieso de meeste ziekenhuizen zijn. Dat mensen die niet kunnen betalen is wat anders.
Maar om de grootste 'crepeergevallen' te bereiken had ik ooit bedacht: ziekenhuis terrein-trucks, of containers die per helicopter kunnen worden verplaatst, elke maand een andere provincie ofzo. Want op het platteland / in het achterland is helemaal niks.
En er zijn dus prima ziekenhuizen met prima personeel. Afrikanen kunnen het best zelf.
Maja, geld hè.
Prachtig initiatief hoor, intussen. Beter dan niets.
Marsipulami
04-01-13, 15:50
Omdat ik altijd wat te zeiken heb: havens in Afrika liggen in grote steden, waar sowieso de meeste ziekenhuizen zijn. Dat mensen die niet kunnen betalen is wat anders.
Maar om de grootste 'crepeergevallen' te bereiken had ik ooit bedacht: ziekenhuis terrein-trucks, of containers die per helicopter kunnen worden verplaatst, elke maand een andere provincie ofzo. Want op het platteland / in het achterland is helemaal niks.
En er zijn dus prima ziekenhuizen met prima personeel. Afrikanen kunnen het best zelf.
Maja, geld hè.
Prachtig initiatief hoor, intussen. Beter dan niets.
Beste oplossing is om zoals de katholieken doen in Afrika: ziekenhuizen bouwen voor de armen die niet meer wegvaren of wegrijden.
http://www.stichting-matamba.nl/achtergronden/bouw_ziekenhuis.asp
Bouw ziekenhuis
De bouw van een ziekenhuis voor de arme bevolking in Matamba (Tanzania)
De Stichting Father Winfried heeft sinds 2001 vele kleine en grotere projecten in Tanzania opgezet om daarmee de levensstandaard van de arme bevolking te verbeteren. De laatste actie is de bouw van een ziekenhuis in Matamba, in het zuid-westen van Tanzania. Zwangere vrouwen, ouderen en kinderen hoeven in de toekomst niet meer dagen te lopen over een berg met een hoogte van 3.000 meter om een ziekenhuis te bereiken. Ze hebben dan in hun eigen regio een ziekenhuis.
Er wordt nu nog een zusterhuis gebouwd, waar de verpleegkundigen en artsen kunnen verblijven. De bevolking heeft zelf voor de bouw gezorgd. Op 9 november jl. is het ziekenhuis ingewijd en vanuit onze gemeenschap* hebben wij, Jan van Huizen en Fred Noordhoff, Jan Grotenhuis, de voorzitter van de stichting en mededonateurs Annie ten Dam en Gerrit van Huizen
vergezeld naar Matamba. Dat was een heel avontuur.
De aankomst in het dorp Matamba was indrukwekkend, ontroerend en onvergetelijk. We werden binnengehaald door een grote menigte dansende, zingende volwassenen en kinderen in kleurrijke, traditionele kleding. Er werden kleden voor ons uitgerold, waar we overheen moesten lopen. De mensen waren erg blij en dankbaar met onze komst. We werden ontvangen door het dorpshoofd en bestuurders van de gemeente en de kerk. Dat ging gepaard met dansen door verschillende groepen. Iedere in zijn eigen kleur. De mensen waren van heinde en verre gekomen. Er was een invalide man die van grote afstand, op handen en knieën naar Matamba gekropen was om ons te begroeten en ons te bedanken voor het ziekenhuis. We waren zeer bewogen en ontdaan door alle aandacht.
Maar dit was nog maar het begin. 's Avonds aten we in het parochiehuis en tot onze verrassing kwamen er zeven meisjes in knaloranje kleding voor ons dansen en zingen. Dat was een feestelijk onthaal. 's Zondags was de inwijding van het ziekenhuis en het zusterhuis. Om half acht 's morgens was er al volop muziek en stroomden de mensen vanuit alle windstreken binnen. Allemaal in prachtige gekleurde kleding. Er was een podium gebouwd voor de bisschop en vertegenwoordigers van de regering. Ook andere genodigden en wij mochten op het podium zitten. De feestelijkheden begonnen met een kerkdienst, geleid door de katholieke bisschop en alle priesters uit de wijde omgeving. Er was ook een bisschop van de Lutherse kerk. De kerkdienst was een mengeling van Afrikaanse en christelijke cultuur en traditie. Het was overweldigend en het raakte ons diep in ons religieus gevoel. Er werd gezongen, gebeden en gedanst.
We liepen in processie naar het ziekenhuis voor de officiële inwijding van het ziekenhuis en zusterhuis door het onthullen van een steen door de grondlegger, Jan Grotenhuis. Het ziekenhuis draagt ook zijn naam: het St. John's Hospital. Het feest ging daarna weer verder met nog meer zang, muziek en gebed. We kregen van de bevolking een zelfgemaakt rieten koffertje. Zelf boden we een klok met Hollands landschap en een icoon aan. Jan Grotenhuis hield een toespraak in het Swahili. Al met al duurde de hele ceremonie zes en een half uur, maar de tijd vloog voorbij.
De bevolking was dagenlang bezig geweest met de voorbereiding van het feest: het podium bouwen, eten klaar maken, bankjes in elkaar zetten, stoelen uit de school en de kerk halen en slingers ophangen. Voor alle duizenden mensen die naar het feest gekomen waren was er na afloop eten en drinken. Tot het donker was, werd er gedanst en gefeest. Aan het eind van de avond sprak de bisschop ons nog een keer persoonlijk toe met de mededeling dat zodra het zusterhuis klaar was, de verpleegsters/verplegers komen en dan kan het ziekenhuis de hulp bieden die zo nodig is. Het is een onvergetelijke belevenis die diepe indruk bij ons achterlaat.
We zorgen ervoor dat het ziekenhuis in de toekomst goed kan blijven functioneren. We blijven actief voor dit project, omdat we erin geloven dat dit het leven van deze mensen meer perspectief biedt.
De Tanzaniaanse r.k.priester Albert Mligo, die in mei jl. in onze gemeenschap* was, heeft ons begeleid. Hij was zeer gelukkig met het ziekenhuis, vooral omdat de bevolking het in de toekomst een beetje beter krijgt. Hij sprak een welgemeend "Asante sana" uit.
Dit is Swahili voor "dank u wel" en lachte zijn brede lach.
*Gemeenschap van het Apostolisch genootschap in Almelo
Fred Noordhoff, Jan van Huizen
knuppeltje
05-01-13, 08:39
Beste oplossing is om zoals de katholieken doen in Afrika: ziekenhuizen bouwen voor de armen die niet meer wegvaren of wegrijden.
Zolang dat niet meer gebeurt als nu is elke goed ingerichte schuit welkom. Hoef je ook niet eerst te zoeken naar katholieken. Elke zon of maan aanbidder met een medische opleiding kan aanmonsteren.
Tis trouwens een evangelische tent, begrijp ik. Ik zag de chirurg eerst voorgaan in het gebed voor ie aan de operatie begon. Leuke atmosfeer voor de gemiddelde Mohammed de patiënt :cheefbek:
In feite is het nog gekker: met veel moeite en het weinige geld dat er is opgeleide Afrikaanse artsen smeren 'em naar Europa om 10x zoveel te verdienen; vervolgens moeten 'wij' daar weer medische hulp komen brengen.
Besides, ik vind het paternalistisch om dan met zo'n schuit te komen als de kennis er wel is, maar het geld niet.
Bouwen is één ding; een budget tot in lengte van dagen om zo'n ziekenhuis te kunnen laten blijven functioneren is een ander. Nog afgezien van het wanbeheer, vernieling door gewelddadige groepen en diefstal. En natuurlijk de corruptie en tegenwerking van de machthebbers.
Afijn, beter dan niets dus :cheefbek:
knuppeltje
07-01-13, 09:08
Afijn, beter dan niets dus :cheefbek:
Dat is het eeuwige dilemma bij hulpacties: de logica. Maar als je er afhankelijk van bent dan zal je dat een rotzorg wezen, neem ik aan.