super ick
11-04-14, 08:03
MULTIKUL. STOP ER NOU GEWOON MEE
Ignaz Razmuz 10 april 2014, 20:43 1 Reactie
Opdrijven, zoals herdershonden doen voor de schaapherder, het is de juiste methode. Zodra de tegenstander wordt gediskwalificeerd, heeft deze, met zijn hele soort erbij, het nakijken. Het is onze media wel toevertrouwd. Ze doen het allemaal. Bij het Vara-blog joop.nl oefent een moeizaam bijeengeharkt clubje publicisten zich in het verspreiden van een een positief wereldbeeld. Het is afleesbaar aan de professionele achtergrond van de auteurs, die uiteenloopt van ‘publicist’, zanger, en dichter tot ‘jurist’, waarbij die laatste het dichtst in de buurt komt van wat door werkenden als een fatsoenlijk beroep wordt gezien. Met een overvloed aan bijvoeglijke naamwoorden als: ‘rechtsdom’, eurosceptisch’, ‘Xenofoob’, ‘populistisch’ en ‘onderbuik’, -wat sinds het ontstaan van ‘Joop’ ook een Bijvoeglijk Naamwoord is geworden, wordt iedereen die zich openlijk uitspreekt tegen de EU en overlast en intimidatie door Moslimactivisten, keurig weggezet.
Ongeveer het tegenovergestelde gebeurt bij GeenStijl waar de liefhebber van de EU, de sympathisant van een ‘gematigde Islam’ en vooral en niet geheel onverdiend de gemiddelde politicus door een slijk wordt gehaald dat wel roze is, maar niet zoet smaakt. Het is bij Geenstijl de bedoeling dat onder een stortvloed aan hilariteit iedere tegenstander in zijn hemd komt te staan. Om enige arrogantie te onderstrepen, worden de artikeltjes voorzien van ‘leuk’ bewerkte foto’s met een zwart balkje over iemands ogen of een zwart blokje onder de neus. Nodeloos te zeggen dat genoemde blogs met alle polarisatie elkaar trouw in leven houden. Een kleine kern reageerders dikt dan iedere overdrijving nog eens aan. Geen samenzweringstheorie die u bespaard wordt. Als het aan deze blogs ligt, is de Internetlezer een schaap in de regen die blij is als hij met zijn soortgenootjes de stal wordt ingedreven.
Moeten we akkoord gaan met wat in de commercie al lang niet meer ‘sjiek’ is: koppelverkoop? Als je voor of juist tegen de Multicultuur bent, betekent dat dan dat je wel of geen racist bent? Laten we eerlijk zijn: natuurlijk is het niet zo dat als je je twijfels hebt bij de Europese Unie, je alle afspraken afwijst die ooit gemaakt zijn tussen de Europese Lidstaten. Wie zich uitspreekt tegen de komst van een Moskee, kan prima goede vrienden zijn met zijn bebaarde buurman in een jurk en de mevrouw van Vluchtelingenhulp het bezwaarlijk vinden dat haar cliënt geen Nederlands wil leren. Evenmin kun je van een willekeurige Moslim verwachten dat hij de Nederlandse Grondwet ondergeschikt achter aan de bepalingen van de Sharia. Niet zelden doen Moslimouders een dringend beroep op de politie wanneer een zoon of dochter op de weg naar Syrië is gestuurd. Mensen blijven mensen. Daar doet geen partij, broedrschap of blog iets aan.
Er wordt veel gedramd ter wille van kijk-, lees-, en luistercijfers. Met steek-, en bijvoeglijk naamwoorden wordt de lezer in de gewenste richting gedreven. Het is tijd de richting te keren. Schapen kunnen prima tegen regen, zolang ze niet geschoren zijn.
Het Grote Gedram is begonnen met een enkel specifiek woord, dat door een commissie verzonnen moet zijn: ‘multicultureel’. Dit woord betekent niets, maar scheidt de schapen van de bokken. Het is een manier om van iemand die zorgvuldig wil omgaan met het land waarin hij leeft, hem dit recht uit handen te nemen. Maar het is simpel: een cultuur bestaat of bestaat niet. Aan elkaar geplakte lucifersdoosjes vormen geen ‘multilucifersdoosje’. Meerdere aan elkaar gelaste fietsen zijn geen ‘multifiets’. Je komt er niet op weg, tenzij het een zgn. ‘bierfiets’ betreft en die rolt maar al te vaak in de gracht of voor een stadsbus. Zo zal de ‘Multiculturele samenleving’ ook in het water vallen. Hooguit zullen de brooddronken bestuurders zich dat pas realiseren te midden van de klotsende golven.
Ongelovigen, Christenen, Moslims, Hindoes en Jehova’s getuigen en de rest kunnen prima met elkaar een cultuur vormen. Dan moeten ze elkaar wel kunnen aanspreken op de van te voren centraal gestelde waarden: normaal doen, gelijkwaardigheid nastreven, opleiding volgen, zorgen dat je verstaanbaar bent en werken voor je geld. Dat is cultuur, dat is mono. Is dat nou zo moeilijk? Het zou ons huidige woordenboek een stuk dunner maken en de Internetblogs wat vrolijker. De mens meer mens, zogezegd.
Ignaz Razmuz 10 april 2014, 20:43 1 Reactie
Opdrijven, zoals herdershonden doen voor de schaapherder, het is de juiste methode. Zodra de tegenstander wordt gediskwalificeerd, heeft deze, met zijn hele soort erbij, het nakijken. Het is onze media wel toevertrouwd. Ze doen het allemaal. Bij het Vara-blog joop.nl oefent een moeizaam bijeengeharkt clubje publicisten zich in het verspreiden van een een positief wereldbeeld. Het is afleesbaar aan de professionele achtergrond van de auteurs, die uiteenloopt van ‘publicist’, zanger, en dichter tot ‘jurist’, waarbij die laatste het dichtst in de buurt komt van wat door werkenden als een fatsoenlijk beroep wordt gezien. Met een overvloed aan bijvoeglijke naamwoorden als: ‘rechtsdom’, eurosceptisch’, ‘Xenofoob’, ‘populistisch’ en ‘onderbuik’, -wat sinds het ontstaan van ‘Joop’ ook een Bijvoeglijk Naamwoord is geworden, wordt iedereen die zich openlijk uitspreekt tegen de EU en overlast en intimidatie door Moslimactivisten, keurig weggezet.
Ongeveer het tegenovergestelde gebeurt bij GeenStijl waar de liefhebber van de EU, de sympathisant van een ‘gematigde Islam’ en vooral en niet geheel onverdiend de gemiddelde politicus door een slijk wordt gehaald dat wel roze is, maar niet zoet smaakt. Het is bij Geenstijl de bedoeling dat onder een stortvloed aan hilariteit iedere tegenstander in zijn hemd komt te staan. Om enige arrogantie te onderstrepen, worden de artikeltjes voorzien van ‘leuk’ bewerkte foto’s met een zwart balkje over iemands ogen of een zwart blokje onder de neus. Nodeloos te zeggen dat genoemde blogs met alle polarisatie elkaar trouw in leven houden. Een kleine kern reageerders dikt dan iedere overdrijving nog eens aan. Geen samenzweringstheorie die u bespaard wordt. Als het aan deze blogs ligt, is de Internetlezer een schaap in de regen die blij is als hij met zijn soortgenootjes de stal wordt ingedreven.
Moeten we akkoord gaan met wat in de commercie al lang niet meer ‘sjiek’ is: koppelverkoop? Als je voor of juist tegen de Multicultuur bent, betekent dat dan dat je wel of geen racist bent? Laten we eerlijk zijn: natuurlijk is het niet zo dat als je je twijfels hebt bij de Europese Unie, je alle afspraken afwijst die ooit gemaakt zijn tussen de Europese Lidstaten. Wie zich uitspreekt tegen de komst van een Moskee, kan prima goede vrienden zijn met zijn bebaarde buurman in een jurk en de mevrouw van Vluchtelingenhulp het bezwaarlijk vinden dat haar cliënt geen Nederlands wil leren. Evenmin kun je van een willekeurige Moslim verwachten dat hij de Nederlandse Grondwet ondergeschikt achter aan de bepalingen van de Sharia. Niet zelden doen Moslimouders een dringend beroep op de politie wanneer een zoon of dochter op de weg naar Syrië is gestuurd. Mensen blijven mensen. Daar doet geen partij, broedrschap of blog iets aan.
Er wordt veel gedramd ter wille van kijk-, lees-, en luistercijfers. Met steek-, en bijvoeglijk naamwoorden wordt de lezer in de gewenste richting gedreven. Het is tijd de richting te keren. Schapen kunnen prima tegen regen, zolang ze niet geschoren zijn.
Het Grote Gedram is begonnen met een enkel specifiek woord, dat door een commissie verzonnen moet zijn: ‘multicultureel’. Dit woord betekent niets, maar scheidt de schapen van de bokken. Het is een manier om van iemand die zorgvuldig wil omgaan met het land waarin hij leeft, hem dit recht uit handen te nemen. Maar het is simpel: een cultuur bestaat of bestaat niet. Aan elkaar geplakte lucifersdoosjes vormen geen ‘multilucifersdoosje’. Meerdere aan elkaar gelaste fietsen zijn geen ‘multifiets’. Je komt er niet op weg, tenzij het een zgn. ‘bierfiets’ betreft en die rolt maar al te vaak in de gracht of voor een stadsbus. Zo zal de ‘Multiculturele samenleving’ ook in het water vallen. Hooguit zullen de brooddronken bestuurders zich dat pas realiseren te midden van de klotsende golven.
Ongelovigen, Christenen, Moslims, Hindoes en Jehova’s getuigen en de rest kunnen prima met elkaar een cultuur vormen. Dan moeten ze elkaar wel kunnen aanspreken op de van te voren centraal gestelde waarden: normaal doen, gelijkwaardigheid nastreven, opleiding volgen, zorgen dat je verstaanbaar bent en werken voor je geld. Dat is cultuur, dat is mono. Is dat nou zo moeilijk? Het zou ons huidige woordenboek een stuk dunner maken en de Internetblogs wat vrolijker. De mens meer mens, zogezegd.