PDA

Bekijk Volledige Versie : Wubbo Ockels overleden.



knots71karel
18-05-14, 18:09
ubbo Ockels, nog altijd in elk artikel aangeduid als 'oud-astronaut', zag zichzelf allang niet meer zo. Geen foto's, badges, miniatuurshuttles of andere ruimteparafernalia voor Ockels. De taak van Nederlands eerste ruimtevaarder lag op aarde, vond hij. Hiér moest het beter worden, niet daarboven. Ockels is vandaag op 68-jarige leeftijd overleden.


http://static0.volkskrant.nl/static/photo/2014/12/7/3/20140518123918/media_l_2265648.jpg© ANP.
Wubbo Ockels in 1985


Wie twintig jaar na zijn ruimtereis bij Wubbo Ockels op bezoek ging, zag niets dat nog herinnerde aan zijn vlucht met de Space Shuttle. Geen foto's, badges, miniatuurshuttles of andere ruimteparafernalia. Hij vond ze maar sneu, al die voormalige astronauten die waren blijven steken in de tijd dat ze vlogen en op spreekbeurten bleven vertellen hoe bijzonder het leven als astronaut was. Wubbo Ockels, nog altijd in elk artikel aangeduid als 'oud-astronaut', zag zichzelf allang niet meer zo. De taak van Nederlands eerste ruimtevaarder lag op aarde, vond hij. Hiér moest het beter worden, niet daarboven.

Niet dat hij het niet had geprobeerd, om nog een keer naar boven te kunnen. Maar hartproblemen verhinderden een tweede vlucht en Ockels had zich ermee verzoend. 'Ik heb me van de lijst laten halen voor een volgende ruimtevlucht', zei hij in 1995 in De Telegraaf. De jarenlange druk remde hem te veel in zijn andere activiteiten, dus had Ockels zichzelf 'in een andere baan' geschoten.

Die andere baan was het hoogleraarschap aan de TU Delft. Ruimtevaarttechniek. En hij werkte aan een basis op de maan. Amerika wilde naar Mars, Europa moest zich vestigen op de maan, vond Ockels. Onbemande landingsvaartuigen zouden een uitvalsbasis moeten bouwen bij de Peak of Eternal Light, vlak bij de zuidpool van de maan, waar de zon altijd schijnt. Zodat Europa tijdens de millenniumwisseling vuurwerk kon afsteken vanaf de maan. Ruimtevaartorganisatie ESA toonde interesse, bestudeerde de plannen en bedankte beleefd. Reden: de basis bood te weinig wetenschappelijke relevantie.


http://static2.volkskrant.nl/static/photo/2014/14/9/5/20140518143920/media_l_2265650.jpg© ANP.
Studenten van de TU Delft laten een 50 m2 grote kite op onder leiding van Wubbo Ockels.


Een laddermolen
Een teleurstelling? Och, Ockels had alweer een nieuw plan, vastgelegd in octrooi NL 10.04508. Een laddermolen; een reuzenvlieger met tweehonderd vleugels aan een twaalf centimeter dikke kabel die tot tien kilometer hoogte reikt. Als de vleugels uitklappen, vangen ze de wind op, zetten de kabel in beweging, die op de grond een generator aandrijft. Het gevaarte, dat zichzelf in de lucht houdt, kon volgens Ockels tot 200 megawatt opwekken, net zoveel als een kleine gascentrale. Ockels zag er zeventig verrijzen in de nog in te polderen Markerwaard, waarmee Nederland in een keer van duurzame stroom kon worden voorzien.

Het plan kwam nooit verder dan een demonstratie in een weiland in het Drentse Peizermade, met een kleine versie van de oorspronkelijke vlieger. De stroom die de luchtmolen opwekte, zou gebruikt worden voor een optreden van de band van gitarist Jan Akkerman. De vlieger werd opgelaten, Akkerman speelde, maar de elektriciteit moest van accu's komen omdat er te weinig wind stond. Die accu's waren een dag eerder opgeladen met dezelfde vlieger, zei Ockels. Het gaat erom dat het idee werkt. Dat het nu even niet functioneert, was voor hem van minder belang.

Typisch Ockels, de man van grootse ideeën en met een hekel aan 'verlammend' Hollands calvinisme. Het bracht hem geregeld in conflict met zijn collegahoogleraren aan de TU Delft, die hem luchtfietserij verweten en fluisterden dat Ockels een wetenschappelijke nul en een ijdeltuit was. Een hoogleraar noemde de koketterie van de TU met Ockels een van de redenen voor zijn vertrek. Ockels haalde er zijn schouders over op. 'Hier in Delft heerst de sfeer die W.F. Hermans beschrijft in Onder Professoren. Jaloezie, trucjes, achterklap', zei hij in NRC.


http://static1.volkskrant.nl/static/photo/2014/17/14/12/20140518124614/media_l_2265672.jpg© ANP.
Wubbo Ockels voor de Superbus


Superbus
Bovendien was er alweer een nieuw plan. Dat van de Superbus, die een razendsnelle verbinding tussen Groningen en Den Haag moest maken. Veel goedkoper dan een hogesnelheidstrein en net zo snel, aldus Ockels. Een vezelversterkt luchtkasteel, voorbestemd om te eindigen in het museum naast de vliegende auto, de opblaasbare fiets en de raketrolschaatsen, oordeelde de Volkskrant. Ockels toonde zich verbolgen over een ander 'lullig stukje' over de bus in de Volkskrant en spande een zaak aan bij de Raad voor de Journalistiek, die hij niet won.

Het plan voor de Superbus werd ook gekraakt door Ockels' collega's in Delft. De bijbehorende Superbaan zal veel meer ruimte innemen, de benodigde aandrijving en accu's bestaan nog lang niet, en het plan is financieel onhaalbaar, zei een collega-hoogleraar. Emeritus hoogleraar Albert Pols uitte in universiteitskrant Delta kritiek op de bus en de manier waarop die werd gepromoot. 'Als je op deze manier een stofzuiger probeert te verkopen, kom je in de problemen wegens misleidende reclame.'

Ockels ging stug door en wist busmaatschappij Connexxion te interesseren voor het project en peuterde bij toenmalig minister Peijs van Verkeer zeven miljoen euro los voor de ontwikkeling van een prototype, die in 2008 gedemonstreerd moest worden bij de Olympische Spelen in Peking. De deadline werd niet gehaald. De Superbus werd uiteindelijk in 2011 gepresenteerd. Daarna is er niet veel meer van vernomen. De 250 kilometer per uur is nooit gehaald. Het project kostte 13 miljoen euro.


http://static1.volkskrant.nl/static/photo/2014/18/13/9/20140518124921/media_l_2265654.jpg© ANP.
De Ecolution


Osmosecentrale
Ook nu liet Ockels zich niet uit het veld slaan. Hij werkte aan een plan voor een osmosecentrale bij de Afsluitdijk, die tevens voorzien moest worden van een lange rij zonnepanelen. Ook was er die andere lang gekoesterde droom: een zelfvoorzienend zeilschip. Het schip, de Ecolution, dat tijdens het zeilen energie opwekt en opslaat in het accupakket dat tien dagen energie kan bewaren, wordt eind 2010 vlak voor de voltooiing tot zinken gebracht door onbekenden. Een aanslag, oordeelt Ockels. De daders zijn nooit gepakt. De Ecolution werd hersteld en begin 2013 arriveerde Ockels ermee op Aruba. Daar bleek in april dat hij leed aan een agressieve vorm van nierkanker, die was uitgezaaid naar zijn longvlies.

Ockels toonde zich opnieuw optimistisch. Hij was niet bang om dood te gaan, zei hij. En hij ging er vanuit dat de medicatie zou aanslaan. Dan zouden hem nog twee jaar resten. Hij bleef hoop houden op volledig herstel, zei hij. Ockels keek naar zichzelf zoals hij naar zijn projecten keek, die groots waren en meestal op praktische bezwaren stuitten. Dat de meeste mislukten, leek hem nooit te deren. Dan had hij nog wel een ander plan klaarliggen. Dit gold ook voor zijn ziekte, hij had de dood immers al zo vaak in de ogen gekeken.

Tijdens zijn ruimtevlucht (bij de volgende zou de Challenger ontploffen), tijdens een vliegongeluk in Lille (waar Ockels met zijn eenmotorige Mooney in botsing kwam met een Airbus A320), tijdens een hartaanval in 2005 (waarbij zijn hart 30 seconden stil stond) en na een eerdere aanval door kanker. 'Ik zit nu in mijn zesde leven en ben vastberaden daar ook weer uit te komen', zei hij tegen het AD, nadat hij het nieuws over de teruggekeerde kanker via Twitter had bekendgemaakt. 'Ik ben wel Wubbo Ockels. Die rare snuiter die altijd een uitweg weet.'

knots71karel
18-05-14, 18:12
Een wereld burger is heen gegaan.