knots71karel
11-07-14, 17:35
DOSSIERISRAËLISCH-PALESTIJNS CONFLICT
(http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2808/Israelisch-Palestijns-conflict/index.dhtml)Door: Alex Burghoorn − 11/07/14, 07:31
http://static3.volkskrant.nl/static/photo/2014/7/1/3/20140711072834/media_xl_2364633.jpg
© AP. Een Palestijnse vader draagt het lichaam van zijn 4-jarige zoontje naar de begraafplaats in Beit Lahiya, Noord-Gaza.
ANALYSE Bij de beschietingen tussen Israël en Hamas verschillen de gevolgen enorm. De Gazanen zijn weerloos; de Israëliërs weten zich beschermd door een Iron Dome. Proportionaliteit is het kernbegrip in het internationaal recht. Dat werkt tegen Israël bij elke foto van een omgekomen Palestijns kind.
Israël is er de afgelopen tien jaar met muren, hekken, schuilkelders, luchtalarminstallaties en een raketafweersysteem in geslaagd zijn burgers te beschermen tegen Palestijnse aanslagen en raketaanvallen. Palestijnen hebben al die middelen niet
http://static2.volkskrant.nl/static/photo/2014/5/1/5/20140711074242/media_l_2364650.jpg© ap.
Rook stijgt op uit de Gazastrook na een aanval van Israël.
http://static3.volkskrant.nl/static/photo/2014/6/2/6/20140711074029/media_l_2364651.jpg© reuters.
Een man in Gaza kijkt vandaag naar zijn verwoeste huis.
http://static0.volkskrant.nl/static/photo/2014/7/3/7/20140711074118/media_l_2364652.jpg© epa.
Tanks van het leger van Israël bij de grens met de Gazastrook.
http://static2.volkskrant.nl/static/photo/2014/9/7/13/20140711074202/media_l_2364673.jpg© ap.
De Iron Dome, het raketafweersysteem van Israël, in actie.
http://static2.volkskrant.nl/static/photo/2014/4/0/4/20140711073938/media_l_2364649.jpg© afp.
Mensen op het strand in Tel Aviv gisteren.
Dode kinderen, ze zijn er elke keer als Israëli's en Palestijnen een slag uitvechten in hun eindeloze oorlog. Niets maakt het aanschouwen van een oorlog zo pijnlijk als de lijken van kinderen.
'Kijk eens wat ze doen!', schreeuwen Palestijnen uit als een vliegtuigbom weer een peuter in Gaza het leven heeft gekost. Het levenloze lichaampje houden ze op naar een camera - fotoarchieven zitten vol met die beelden. Soms zijn ze nog vuil van het gruis, als ze net uit een kapot geschoten huis zijn gehaald; soms liggen ze schoon en steriel op een operatietafel in een ziekenhuis. Soms zijn ze gewikkeld in een van bloed doordrenkte deken en rusten in de armen van een vader die hen niet heeft kunnen beschermen.
Dode Palestijnse kinderen zijn de nachtmerrie van de Israëlische legerwoordvoerder. Hoe leg je dat uit?
Spionagedrones
Ja, Palestijnse strijders van Hamas verschuilen zich tussen burgers, dat mag niet van het internationaal recht en dus is het hun schuld. En ja, het Israëlische leger doet er met hun spionagedrones van alles aan burgerdoden te voorkomen - ze bellen Gazanen zelfs op met de boodschap: 'We bombarderen zo uw huis, u kunt nu nog vertrekken.'
Maar praat je met die verklaringen een dood kind goed?
Net zo is het met het dodental in Gaza. Ook de afgelopen dagen is dat weer snel opgelopen: meer dan tachtig Palestijnen in een paar dagen tijd, overwegend burgers. Bij de barrages aan raketten die Hamas afvuurt op Israëlische steden zijn de afgelopen dagen nog geen doden gevallen. Hoe leg je dat eenvoudig uit als een rechtvaardige oorlog - 88 doden tegen 0?
Het is een dodenbalans die doet denken aan de eerdere slagen die Hamas en Israël om Gaza hebben geleverd, sinds daar in 2005 alle Israëlische militairen en Joodse kolonisten zijn vertrokken. In 2012 kwamen in een week 158 Palestijnen om tegenover nul Israëli's; in 2008/09 kwamen in drie weken 1.300 Palestijnen om tegenover 13 Israëli's.
Burgers beschermen
Israël is er de afgelopen tien jaar met muren, hekken, schuilkelders, luchtalarminstallaties en een raketafweersysteem in geslaagd zijn burgers te beschermen tegen Palestijnse aanslagen en raketaanvallen. Sinds het einde van de tweede intifada heeft Israël zodoende betrekkelijk weinig doden te betreuren gehad - al is de angst daarvoor nooit verdwenen. Palestijnen hebben al die middelen niet en zijn afhankelijk van de nauwkeurigheid van Israëlische precisiebommen. Ze kunnen bovendien niet vluchten voor het geweld, omdat Israël en Egypte de grenzen van Gaza dichthouden.
In de beeldspraak van het Heilige Land ligt in dit verband een vergelijking met David en Goliat voor de hand. Na de stichting van Israël in 1948 nam de jonge staat de mantel van David op: met een kleine bevolking en nog zonder veel vrienden in de wereld moest Israël het opnemen tegen Arabische legers die hen van alle kanten bedreigden en aanvielen. Heroïsch hield Israël stand, en versloeg het zijn tegenstanders nog eens in de Zesdaagse Oorlog (1967) en de Jom Kipoeroorlog (1973).
Maar daarna is Israël langzaam als bezetter van de Palestijnse gebieden veranderd in een Goliat. Het hielp daarbij dat Palestijnen in de eerste intifada à la David stenen slingerden naar de Israëlische tanks. Van conventionele oorlogen is Israël verzeild geraakt in een asymmetrisch conflict: staatsleger tegen guerrilla.
In zo'n strijd draait het volgens het internationaal recht onder meer om proportionaliteit: staat de wijze waarop je terugslaat in verhouding tot wat jou is aangedaan? Na de eerdere Gaza-oorlogen veroordeelden VN-rapporteurs en mensenrechtenorganisaties Israël, omdat het 'disproportioneel geweld' in Gaza heeft gebruikt - de bevolking wordt er 'collectief gestraft'.
Ze zeiden er dan altijd bij dat Hamas en andere terreurgroepen zich met hun raketten ook niet aan het internationaal recht houden. Het zal in de rapporten die na de huidige slag om Gaza verschijnen vermoedelijk niet anders zijn.
(http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2808/Israelisch-Palestijns-conflict/index.dhtml)Door: Alex Burghoorn − 11/07/14, 07:31
http://static3.volkskrant.nl/static/photo/2014/7/1/3/20140711072834/media_xl_2364633.jpg
© AP. Een Palestijnse vader draagt het lichaam van zijn 4-jarige zoontje naar de begraafplaats in Beit Lahiya, Noord-Gaza.
ANALYSE Bij de beschietingen tussen Israël en Hamas verschillen de gevolgen enorm. De Gazanen zijn weerloos; de Israëliërs weten zich beschermd door een Iron Dome. Proportionaliteit is het kernbegrip in het internationaal recht. Dat werkt tegen Israël bij elke foto van een omgekomen Palestijns kind.
Israël is er de afgelopen tien jaar met muren, hekken, schuilkelders, luchtalarminstallaties en een raketafweersysteem in geslaagd zijn burgers te beschermen tegen Palestijnse aanslagen en raketaanvallen. Palestijnen hebben al die middelen niet
http://static2.volkskrant.nl/static/photo/2014/5/1/5/20140711074242/media_l_2364650.jpg© ap.
Rook stijgt op uit de Gazastrook na een aanval van Israël.
http://static3.volkskrant.nl/static/photo/2014/6/2/6/20140711074029/media_l_2364651.jpg© reuters.
Een man in Gaza kijkt vandaag naar zijn verwoeste huis.
http://static0.volkskrant.nl/static/photo/2014/7/3/7/20140711074118/media_l_2364652.jpg© epa.
Tanks van het leger van Israël bij de grens met de Gazastrook.
http://static2.volkskrant.nl/static/photo/2014/9/7/13/20140711074202/media_l_2364673.jpg© ap.
De Iron Dome, het raketafweersysteem van Israël, in actie.
http://static2.volkskrant.nl/static/photo/2014/4/0/4/20140711073938/media_l_2364649.jpg© afp.
Mensen op het strand in Tel Aviv gisteren.
Dode kinderen, ze zijn er elke keer als Israëli's en Palestijnen een slag uitvechten in hun eindeloze oorlog. Niets maakt het aanschouwen van een oorlog zo pijnlijk als de lijken van kinderen.
'Kijk eens wat ze doen!', schreeuwen Palestijnen uit als een vliegtuigbom weer een peuter in Gaza het leven heeft gekost. Het levenloze lichaampje houden ze op naar een camera - fotoarchieven zitten vol met die beelden. Soms zijn ze nog vuil van het gruis, als ze net uit een kapot geschoten huis zijn gehaald; soms liggen ze schoon en steriel op een operatietafel in een ziekenhuis. Soms zijn ze gewikkeld in een van bloed doordrenkte deken en rusten in de armen van een vader die hen niet heeft kunnen beschermen.
Dode Palestijnse kinderen zijn de nachtmerrie van de Israëlische legerwoordvoerder. Hoe leg je dat uit?
Spionagedrones
Ja, Palestijnse strijders van Hamas verschuilen zich tussen burgers, dat mag niet van het internationaal recht en dus is het hun schuld. En ja, het Israëlische leger doet er met hun spionagedrones van alles aan burgerdoden te voorkomen - ze bellen Gazanen zelfs op met de boodschap: 'We bombarderen zo uw huis, u kunt nu nog vertrekken.'
Maar praat je met die verklaringen een dood kind goed?
Net zo is het met het dodental in Gaza. Ook de afgelopen dagen is dat weer snel opgelopen: meer dan tachtig Palestijnen in een paar dagen tijd, overwegend burgers. Bij de barrages aan raketten die Hamas afvuurt op Israëlische steden zijn de afgelopen dagen nog geen doden gevallen. Hoe leg je dat eenvoudig uit als een rechtvaardige oorlog - 88 doden tegen 0?
Het is een dodenbalans die doet denken aan de eerdere slagen die Hamas en Israël om Gaza hebben geleverd, sinds daar in 2005 alle Israëlische militairen en Joodse kolonisten zijn vertrokken. In 2012 kwamen in een week 158 Palestijnen om tegenover nul Israëli's; in 2008/09 kwamen in drie weken 1.300 Palestijnen om tegenover 13 Israëli's.
Burgers beschermen
Israël is er de afgelopen tien jaar met muren, hekken, schuilkelders, luchtalarminstallaties en een raketafweersysteem in geslaagd zijn burgers te beschermen tegen Palestijnse aanslagen en raketaanvallen. Sinds het einde van de tweede intifada heeft Israël zodoende betrekkelijk weinig doden te betreuren gehad - al is de angst daarvoor nooit verdwenen. Palestijnen hebben al die middelen niet en zijn afhankelijk van de nauwkeurigheid van Israëlische precisiebommen. Ze kunnen bovendien niet vluchten voor het geweld, omdat Israël en Egypte de grenzen van Gaza dichthouden.
In de beeldspraak van het Heilige Land ligt in dit verband een vergelijking met David en Goliat voor de hand. Na de stichting van Israël in 1948 nam de jonge staat de mantel van David op: met een kleine bevolking en nog zonder veel vrienden in de wereld moest Israël het opnemen tegen Arabische legers die hen van alle kanten bedreigden en aanvielen. Heroïsch hield Israël stand, en versloeg het zijn tegenstanders nog eens in de Zesdaagse Oorlog (1967) en de Jom Kipoeroorlog (1973).
Maar daarna is Israël langzaam als bezetter van de Palestijnse gebieden veranderd in een Goliat. Het hielp daarbij dat Palestijnen in de eerste intifada à la David stenen slingerden naar de Israëlische tanks. Van conventionele oorlogen is Israël verzeild geraakt in een asymmetrisch conflict: staatsleger tegen guerrilla.
In zo'n strijd draait het volgens het internationaal recht onder meer om proportionaliteit: staat de wijze waarop je terugslaat in verhouding tot wat jou is aangedaan? Na de eerdere Gaza-oorlogen veroordeelden VN-rapporteurs en mensenrechtenorganisaties Israël, omdat het 'disproportioneel geweld' in Gaza heeft gebruikt - de bevolking wordt er 'collectief gestraft'.
Ze zeiden er dan altijd bij dat Hamas en andere terreurgroepen zich met hun raketten ook niet aan het internationaal recht houden. Het zal in de rapporten die na de huidige slag om Gaza verschijnen vermoedelijk niet anders zijn.