Marsipulami
22-07-14, 10:33
Wanhopige open brief van een Noorse dokter in Gaza: "Meneer Obama, hebt u een hart?"
Opinie − 21/07/14, 15u22
© ap. Mads Gilbert is al 17 jaar af en aan vrijwilliger in Gaza.
Mads Gilbert is Professor en Kliniekhoofd Kliniek voor Spoedeisende Geneeskunde Universitair Ziekenhuis Noord-Noorwegen. Hij werkt momenteel in het Shifa Hospital in Gaza. Deze open brief werd in het Engels op Middle East Monitor gepubliceerd. .
Beste vrienden,
Vorige nacht was extreem. De 'grondinvasie' van Gaza heeft tientallen Palestijnse slachtoffers gemaakt, verminkte, opengereten, bloedende, rillende, stervende Palestijnen, Palestijnen van alle leeftijden, allemaal burgers, allemaal onschuldig.
De helden van de ambulances en de ziekenhuizen van Gaza werken in shifts van 12 tot 24 uur, grauw van de vermoeidheid en de onmenselijke werklast (en in Shifa wordt sinds 4 maanden niemand meer betaald). Ze verzorgen, sorteren, proberen orde te scheppen in de onbegrijpelijke chaos van lichamen, volwassenen en kinderen: wie kan nog lopen en wie niet, wie ademt nog en wie niet, wie bloedt en wie niet.
Het zijn allemaal mensen. Maar weer worden ze als beesten behandeld door het 'meest morele leger ter wereld' (sic!).
Mijn respect voor de gewonden en hun kalmte, ondanks de pijn, het lijden en de schok, is eindeloos. Mijn bewondering voor het personeel en de vrijwilligers is eindeloos. De Palestijnse 'sumud' geeft mij kracht, ook al zou ik soms willen schreeuwen, iemand hard vasthouden, huilen, de huid en de haren van een warm kind ruiken, bedekt met bloed, ons samen in een eindeloze omhelzing beschermen. Maar dat kunnen wij ons niet veroorloven en zij kunnen het evenmin.
Asgrauwe gezichten. Nee! Niet weer een lading van tientallen verminkte en bloedende slachtoffers, er liggen nog altijd vijvers van bloed op de vloer van de spoedeisende zorg, stapels druipende, met bloed doordrenkte verbanden om op te ruimen. De schoonmakers zijn overal, dweilen bloed op, vegen resten op en haar en kleren, injectienaalden, het afval van de dood. Wat nog kan worden hergebruikt, wordt schoongemaakt. In de afgelopen 24 uur zijn meer dan 100 slachtoffers naar Shifa gebracht. Dat zou al te veel zijn voor een goed georganiseerd ziekenhuis met alle nodige uitrusting, maar hier ontbreekt bijna alles: elektriciteit, water, benodigdheden, geneesmiddelen. Operatietafels, instrumenten en monitors zijn allemaal verroest, alsof ze uit een ziekenhuismuseum komen. Maar de helden klagen niet. Ze doen hun werk als echte vechters, vastberaden en onwankelbaar.
Terwijl ik deze woorden schrijf, alleen, op een bed, vloeien mijn tranen, maar het zijn nutteloze tranen van pijn en smart, van woede en angst. Dit kan niet gebeuren!
En dan zet het orkest van de Israëlische oorlogsmachine zijn gruwelijke symfonie weer in, met artilleriesalvo's van marineschepen voor de kust, bulderende F16's, ziekmakende drones (in het Arabisch 'zennanis', zoemers) en kletterende Apaches. Allemaal wapens uit de VS, betaald door de VS.
Meneer Obama - hebt u een hart?
Ik nodig u uit om een nacht, een nacht maar, bij ons in Shifa door te brengen. Misschien vermomd als schoonmaker. Ik ben er 100 procent van overtuigd dat het de geschiedenis zou veranderen. Niemand met een hart én met macht zou na een nacht in Shifa niet vastberaden zijn om een einde te maken aan de slachting van het Palestijnse volk.
Maar de hartenlozen en genadelozen hebben hun berekeningen gemaakt en weer een 'dahyia' aanval op Gaza gepland.
Ook deze nacht zullen de rivieren van bloed vloeien. Ik kan horen dat ze hun instrumenten van de dood hebben gestemd.
Alstublieft. Doe wat u kunt. Dit moet ophouden. .
Opinie − 21/07/14, 15u22
© ap. Mads Gilbert is al 17 jaar af en aan vrijwilliger in Gaza.
Mads Gilbert is Professor en Kliniekhoofd Kliniek voor Spoedeisende Geneeskunde Universitair Ziekenhuis Noord-Noorwegen. Hij werkt momenteel in het Shifa Hospital in Gaza. Deze open brief werd in het Engels op Middle East Monitor gepubliceerd. .
Beste vrienden,
Vorige nacht was extreem. De 'grondinvasie' van Gaza heeft tientallen Palestijnse slachtoffers gemaakt, verminkte, opengereten, bloedende, rillende, stervende Palestijnen, Palestijnen van alle leeftijden, allemaal burgers, allemaal onschuldig.
De helden van de ambulances en de ziekenhuizen van Gaza werken in shifts van 12 tot 24 uur, grauw van de vermoeidheid en de onmenselijke werklast (en in Shifa wordt sinds 4 maanden niemand meer betaald). Ze verzorgen, sorteren, proberen orde te scheppen in de onbegrijpelijke chaos van lichamen, volwassenen en kinderen: wie kan nog lopen en wie niet, wie ademt nog en wie niet, wie bloedt en wie niet.
Het zijn allemaal mensen. Maar weer worden ze als beesten behandeld door het 'meest morele leger ter wereld' (sic!).
Mijn respect voor de gewonden en hun kalmte, ondanks de pijn, het lijden en de schok, is eindeloos. Mijn bewondering voor het personeel en de vrijwilligers is eindeloos. De Palestijnse 'sumud' geeft mij kracht, ook al zou ik soms willen schreeuwen, iemand hard vasthouden, huilen, de huid en de haren van een warm kind ruiken, bedekt met bloed, ons samen in een eindeloze omhelzing beschermen. Maar dat kunnen wij ons niet veroorloven en zij kunnen het evenmin.
Asgrauwe gezichten. Nee! Niet weer een lading van tientallen verminkte en bloedende slachtoffers, er liggen nog altijd vijvers van bloed op de vloer van de spoedeisende zorg, stapels druipende, met bloed doordrenkte verbanden om op te ruimen. De schoonmakers zijn overal, dweilen bloed op, vegen resten op en haar en kleren, injectienaalden, het afval van de dood. Wat nog kan worden hergebruikt, wordt schoongemaakt. In de afgelopen 24 uur zijn meer dan 100 slachtoffers naar Shifa gebracht. Dat zou al te veel zijn voor een goed georganiseerd ziekenhuis met alle nodige uitrusting, maar hier ontbreekt bijna alles: elektriciteit, water, benodigdheden, geneesmiddelen. Operatietafels, instrumenten en monitors zijn allemaal verroest, alsof ze uit een ziekenhuismuseum komen. Maar de helden klagen niet. Ze doen hun werk als echte vechters, vastberaden en onwankelbaar.
Terwijl ik deze woorden schrijf, alleen, op een bed, vloeien mijn tranen, maar het zijn nutteloze tranen van pijn en smart, van woede en angst. Dit kan niet gebeuren!
En dan zet het orkest van de Israëlische oorlogsmachine zijn gruwelijke symfonie weer in, met artilleriesalvo's van marineschepen voor de kust, bulderende F16's, ziekmakende drones (in het Arabisch 'zennanis', zoemers) en kletterende Apaches. Allemaal wapens uit de VS, betaald door de VS.
Meneer Obama - hebt u een hart?
Ik nodig u uit om een nacht, een nacht maar, bij ons in Shifa door te brengen. Misschien vermomd als schoonmaker. Ik ben er 100 procent van overtuigd dat het de geschiedenis zou veranderen. Niemand met een hart én met macht zou na een nacht in Shifa niet vastberaden zijn om een einde te maken aan de slachting van het Palestijnse volk.
Maar de hartenlozen en genadelozen hebben hun berekeningen gemaakt en weer een 'dahyia' aanval op Gaza gepland.
Ook deze nacht zullen de rivieren van bloed vloeien. Ik kan horen dat ze hun instrumenten van de dood hebben gestemd.
Alstublieft. Doe wat u kunt. Dit moet ophouden. .