Marsipulami
08-08-14, 16:36
De slachtoffers van Hamas
vr 08/08/2014 - 14:37 Michael Freilich
Nu dat de wapens in Gaza (hopelijk blijven) zwijgen heeft het Israëlische leger enkele cijfers vrijgegeven over het jongste conflict. Hamas heeft in totaal 3.356 raketten afgevuurd op Israël de voorbije maand. Het Israëlisch leger heeft 4.762 terreurdoelen in Gaza bestookt.
Op louter militair vlak was de campagne alvast een succes voor Israël, vooral het feit dat zo’n 35 terreurtunnels (niet te verwarren met de smokkeltunnels richting Egypte) werden gevonden en vernield is een uiterst belangrijke verwezenlijking. Deze tunnels, soms tot 3 kilometer lang, werden gebouwd met slechts één doel voor ogen: terreur, dood en verderf zaaien in Israël. Opgepakte Hamasterroristen hebben tijdens hun ondervragingen het plan verraden om op 25 september, op de dag van het Joodse Nieuwjaar Rosj Hasjana, Israël aan te vallen. Vanuit elke tunnel zouden die dag zo’n 30 zwaarbewapende militanten Israël infiltreren. We spreken dus van een ‘klein leger’ met meer dan 1.000 terroristische strijders.
Zij zouden dan onverwacht opduiken in kibboetsiem juist over de grens. Daar zouden ze, vermomd in Israëlische legeruniformen, in eetzalen, crèches, en synagogen binnenvallen om zo veel mogelijk burgers te vermoorden. Na de huidige campagne in Gaza kan Hamas deze moorddadige ambities opbergen.
“De moord op drie Israëlische tieners vorige maand in de Westbank, de trigger voor de voorbije oorlog, is dan toch niet voor niets geweest”, zeggen veel Israëli’s. “Was dat niet gebeurd, dan hadden we misschien nooit van deze Hamasstrategie geweten voor het te laat was”.
Het aantal Israëlische burgerslachtoffers lag bijzonder laag, en Israël mag trots zijn op de graad van bescherming die het zijn burgerbevolking heeft geboden. Het raketschild Iron Dome, in combinatie met de schuilkelders in elk huis en het luchtalarm, heeft optimaal gefunctioneerd. Ook het feit dat Hamas er niet in geslaagd is Israëlische militairen te ontvoeren, ondanks verschillende pogingen, mag het leger als een belangrijke verdienste aan zijn palmares toevoegen.
Arabische steun
Niet alleen werd de infrastructuur van Hamas zwaar aangetast maar de islamistische organisatie heeft een groot deel van zijn wapenarsenaal opgebruikt. De rakettenvoorraad weer aanvullen zal bijzonder lang duren nu andere machthebbers in Egypte er alles aan doen om dat te voorkomen.
De grootste verrassing van de voorbije campagne was de steun van landen als Saoedi-Arabië, Egypte en deels ook van de Palestijnse Autoriteit die als de dood zijn voor Hamas, een filiaal van de moslimbroeders. Vooral op de Egyptische openbare zenders was de kritiek richting de islamistische terreurgroep Hamas niet van de poes.
Burgerslachtoffers
Naast de 64 Israëlische soldaten die omkwamen in gevechten werden minstens 900 Hamas terroristen omgebracht. Er vielen haast evenveel burgerslachtoffers – een hoog aantal maar niet hoger dan in andere oorlogen (Kosovo, Vietnam, Korea, Tsjetsjenië, Irak) waar ook de helft van de slachtoffers burgers zijn.
Het Israëlische leger laat weten dat dit cijfer, ook al ligt het rond de 50%, niet alleen te wijten is aan de hoge bevolkingsdichtheid in Gaza: het afschieten van raketten door Hamas vanuit dichtbevolkte gebieden verhoogde het aantal burgerslachtoffers sterk. Vooral doordat Hamas opereerde in de onmiddellijke omgeving van woonwijken, scholen en ziekenhuizen kwamen er meer onschuldige burgers om het leven. Daarvan zijn ondertussen al verschillende video's van opgedoken ondanks het feit dat Hamas journalisten uitdrukkelijk verbood om daar beeldverslagen van te maken.
Menselijke schilden
In een beeldverslag van France 24 zagen we hoe vanuit de parkeergarage van het Shifa-ziekenhuis een enorme raket werd afgevuurd richting Tel Aviv en hoe in de achtertuin van een hotel vol met journalisten Hamas een tentje opstelde (zodat ze door de Israëlische drones niet zouden worden opgemerkt) om vandaaruit raketten te lanceren.
Soms weten de inwoners van Gaza niet eens dat ze als menselijk schild worden gebruikt, ze liggen rustig te slapen terwijl een Hamaseenheid aan hun voordeur bezig is met het opstellen en afschieten van raketten. Als deze terroristen in het vizier komen van de Israëlische troepen dan worden ze meteen uitgeschakeld. Daarbij kan je ‘collateral damage’ vaak niet voorkomen.
‘Je schiet niet op burgers', was het verwijt dat Israël duizendvoudig van het Westen kreeg. Dat klopt, en dat gebeurt ook nooit opzettelijk. Er is geen enkele Israëlische soldaat die onder het oog van zijn overste zomaar burgers in het vizier neemt en koelbloedig neerschiet. En mocht er wel een handvol cowboys zijn – in een leger van 50.000 soldaten kan je nooit uitsluiten dat er enkele rotte appels zijn zoals we zagen in Irak en Afghanistan – dan zullen deze ook streng worden gestraft, zoals eerder ook gebeurde.
In tweede instantie kreeg Israël het verwijt, ‘je schiet niet op terroristen als je weet dat er ook burgers zullen sneuvelen’. Dat is een heel andere vraag natuurlijk en het antwoord is niet eenduidig ‘ja’. Want gaat die stelling wel op als een Hamaseenheid raketten afvuurt op Israël vanuit dichtbevolkt gebied? Een regering heeft volgens het internationaal recht de plicht om er alles aan te doen haar bevolking te beschermen. ‘Moeten we ons dan laten uitmoorden om onze principes van humaniteit en moraliteit niet te verloochenen? ’ vroeg een Israëlische officier zich terecht af.
Moreel dilemma
De Israëlische auteur Amos Oz gaf op de Duitse televisie volgend voorbeeld: stel dat je buurman vanop zijn balkon jou en je familie onder vuur neemt. Je wilt zelf terugschieten wanneer je merkt dat hij zijn kleinzoon en kleindochter op zijn schoot heeft gezet. Wat doe je dan? Oz portretteert daarmee vlijmscherp het dilemma waar Israël dag na dag, bijna vier weken lang, mee werd geconfronteerd.
Hamas weet dat Israël militair niet klein te krijgen is en koos daarom bewust voor dit soort oorlog. Hoe meer ‘eigen’ slachtoffers er vallen hoe beter, want dan is er ook meer internationale kritiek. In een Hamas handboek dat gevonden werd na de gevechten in Sheja’iya werd specifiek naar deze strategie verwezen. Critici van Israël, die vergeten dat Hamas een terreurorganisatie is met een extreme islamistische ideologie, vergeten ook dat er geen redelijk gesprek mogelijk is met een dergelijke tegenpartij.
Liefde voor de dood
‘Wij houden van de dood, zoveel als Israël houdt van het leven,’ liet Hamasleider Khaled Meshal zich ontvallen op de Arabische televisie vanuit de suite in het vijfsterrenhotel in Qatar waar hij woont. Deze uitspraak zegt meer dan genoeg en blijkt ook in de praktijk omgezet. Want wat we ook niet mogen vergeten is dat een heleboel slachtoffers aan Palestijnse kant (zo’n 10% of meer dan 150 burgers) geraakt werden door Hamasraketten die niet ver genoeg reikten en in eigen grondgebied neerkwamen.
Ook pompte Hamas meer dan 90 miljoen dollar in de terreurtunnels richting Israël en wendde het daarvoor tonnen bouwmateriaal aan in de plaats van dat geld te besteden aan de Palestijnse economie. Volgens een verslag in de Journal of Palestine Studies van 2012 werden zelfs kinderen ingezet om deze tunnels te bouwen en kwamen daarbij minstens 160 kinderen om het leven, aldus deze organisatie uit Beiroet!
Ontwapening
Conclusie van dit alles: het zijn in de eerste plaats de burgers van Gaza die opnieuw het grootste slachtoffer zijn van Hamas. De vraag van de internationale gemeenschap en de Europese Unie om Hamas te ontwapenen moet nu alle prioriteit genieten. Er moet een actieplan worden opgesteld om dit ook te verwezenlijken. Israël de les lezen terwijl het in een oorlog verwikkeld is vergt niet veel moed, zélf stappen ondernemen om Hamas te ontwapenen, zoals troepen sturen naar Gaza, dat is wat we nu nodig hebben! Want anders begint het spelletje binnen enkele jaren gewoon opnieuw. Willen we dat op ons geweten hebben?
Kaars
Ondertussen wil ik iedere religieuze lezer vragen om een kaars aan te steken en een gebed op te zeggen voor alle slachtoffers van Hamas, zowel de Israëlische maar uitdrukkelijk ook de vele Palestijnen die omkwamen. Ik zal dit alvast doen samen met mijn gezin. Mogen hun zielen in vrede rusten en mogen we snel bevrijd worden van Hamas.
(Michael Freilich is hoofdredacteur Joods Actueel)
vr 08/08/2014 - 14:37 Michael Freilich
Nu dat de wapens in Gaza (hopelijk blijven) zwijgen heeft het Israëlische leger enkele cijfers vrijgegeven over het jongste conflict. Hamas heeft in totaal 3.356 raketten afgevuurd op Israël de voorbije maand. Het Israëlisch leger heeft 4.762 terreurdoelen in Gaza bestookt.
Op louter militair vlak was de campagne alvast een succes voor Israël, vooral het feit dat zo’n 35 terreurtunnels (niet te verwarren met de smokkeltunnels richting Egypte) werden gevonden en vernield is een uiterst belangrijke verwezenlijking. Deze tunnels, soms tot 3 kilometer lang, werden gebouwd met slechts één doel voor ogen: terreur, dood en verderf zaaien in Israël. Opgepakte Hamasterroristen hebben tijdens hun ondervragingen het plan verraden om op 25 september, op de dag van het Joodse Nieuwjaar Rosj Hasjana, Israël aan te vallen. Vanuit elke tunnel zouden die dag zo’n 30 zwaarbewapende militanten Israël infiltreren. We spreken dus van een ‘klein leger’ met meer dan 1.000 terroristische strijders.
Zij zouden dan onverwacht opduiken in kibboetsiem juist over de grens. Daar zouden ze, vermomd in Israëlische legeruniformen, in eetzalen, crèches, en synagogen binnenvallen om zo veel mogelijk burgers te vermoorden. Na de huidige campagne in Gaza kan Hamas deze moorddadige ambities opbergen.
“De moord op drie Israëlische tieners vorige maand in de Westbank, de trigger voor de voorbije oorlog, is dan toch niet voor niets geweest”, zeggen veel Israëli’s. “Was dat niet gebeurd, dan hadden we misschien nooit van deze Hamasstrategie geweten voor het te laat was”.
Het aantal Israëlische burgerslachtoffers lag bijzonder laag, en Israël mag trots zijn op de graad van bescherming die het zijn burgerbevolking heeft geboden. Het raketschild Iron Dome, in combinatie met de schuilkelders in elk huis en het luchtalarm, heeft optimaal gefunctioneerd. Ook het feit dat Hamas er niet in geslaagd is Israëlische militairen te ontvoeren, ondanks verschillende pogingen, mag het leger als een belangrijke verdienste aan zijn palmares toevoegen.
Arabische steun
Niet alleen werd de infrastructuur van Hamas zwaar aangetast maar de islamistische organisatie heeft een groot deel van zijn wapenarsenaal opgebruikt. De rakettenvoorraad weer aanvullen zal bijzonder lang duren nu andere machthebbers in Egypte er alles aan doen om dat te voorkomen.
De grootste verrassing van de voorbije campagne was de steun van landen als Saoedi-Arabië, Egypte en deels ook van de Palestijnse Autoriteit die als de dood zijn voor Hamas, een filiaal van de moslimbroeders. Vooral op de Egyptische openbare zenders was de kritiek richting de islamistische terreurgroep Hamas niet van de poes.
Burgerslachtoffers
Naast de 64 Israëlische soldaten die omkwamen in gevechten werden minstens 900 Hamas terroristen omgebracht. Er vielen haast evenveel burgerslachtoffers – een hoog aantal maar niet hoger dan in andere oorlogen (Kosovo, Vietnam, Korea, Tsjetsjenië, Irak) waar ook de helft van de slachtoffers burgers zijn.
Het Israëlische leger laat weten dat dit cijfer, ook al ligt het rond de 50%, niet alleen te wijten is aan de hoge bevolkingsdichtheid in Gaza: het afschieten van raketten door Hamas vanuit dichtbevolkte gebieden verhoogde het aantal burgerslachtoffers sterk. Vooral doordat Hamas opereerde in de onmiddellijke omgeving van woonwijken, scholen en ziekenhuizen kwamen er meer onschuldige burgers om het leven. Daarvan zijn ondertussen al verschillende video's van opgedoken ondanks het feit dat Hamas journalisten uitdrukkelijk verbood om daar beeldverslagen van te maken.
Menselijke schilden
In een beeldverslag van France 24 zagen we hoe vanuit de parkeergarage van het Shifa-ziekenhuis een enorme raket werd afgevuurd richting Tel Aviv en hoe in de achtertuin van een hotel vol met journalisten Hamas een tentje opstelde (zodat ze door de Israëlische drones niet zouden worden opgemerkt) om vandaaruit raketten te lanceren.
Soms weten de inwoners van Gaza niet eens dat ze als menselijk schild worden gebruikt, ze liggen rustig te slapen terwijl een Hamaseenheid aan hun voordeur bezig is met het opstellen en afschieten van raketten. Als deze terroristen in het vizier komen van de Israëlische troepen dan worden ze meteen uitgeschakeld. Daarbij kan je ‘collateral damage’ vaak niet voorkomen.
‘Je schiet niet op burgers', was het verwijt dat Israël duizendvoudig van het Westen kreeg. Dat klopt, en dat gebeurt ook nooit opzettelijk. Er is geen enkele Israëlische soldaat die onder het oog van zijn overste zomaar burgers in het vizier neemt en koelbloedig neerschiet. En mocht er wel een handvol cowboys zijn – in een leger van 50.000 soldaten kan je nooit uitsluiten dat er enkele rotte appels zijn zoals we zagen in Irak en Afghanistan – dan zullen deze ook streng worden gestraft, zoals eerder ook gebeurde.
In tweede instantie kreeg Israël het verwijt, ‘je schiet niet op terroristen als je weet dat er ook burgers zullen sneuvelen’. Dat is een heel andere vraag natuurlijk en het antwoord is niet eenduidig ‘ja’. Want gaat die stelling wel op als een Hamaseenheid raketten afvuurt op Israël vanuit dichtbevolkt gebied? Een regering heeft volgens het internationaal recht de plicht om er alles aan te doen haar bevolking te beschermen. ‘Moeten we ons dan laten uitmoorden om onze principes van humaniteit en moraliteit niet te verloochenen? ’ vroeg een Israëlische officier zich terecht af.
Moreel dilemma
De Israëlische auteur Amos Oz gaf op de Duitse televisie volgend voorbeeld: stel dat je buurman vanop zijn balkon jou en je familie onder vuur neemt. Je wilt zelf terugschieten wanneer je merkt dat hij zijn kleinzoon en kleindochter op zijn schoot heeft gezet. Wat doe je dan? Oz portretteert daarmee vlijmscherp het dilemma waar Israël dag na dag, bijna vier weken lang, mee werd geconfronteerd.
Hamas weet dat Israël militair niet klein te krijgen is en koos daarom bewust voor dit soort oorlog. Hoe meer ‘eigen’ slachtoffers er vallen hoe beter, want dan is er ook meer internationale kritiek. In een Hamas handboek dat gevonden werd na de gevechten in Sheja’iya werd specifiek naar deze strategie verwezen. Critici van Israël, die vergeten dat Hamas een terreurorganisatie is met een extreme islamistische ideologie, vergeten ook dat er geen redelijk gesprek mogelijk is met een dergelijke tegenpartij.
Liefde voor de dood
‘Wij houden van de dood, zoveel als Israël houdt van het leven,’ liet Hamasleider Khaled Meshal zich ontvallen op de Arabische televisie vanuit de suite in het vijfsterrenhotel in Qatar waar hij woont. Deze uitspraak zegt meer dan genoeg en blijkt ook in de praktijk omgezet. Want wat we ook niet mogen vergeten is dat een heleboel slachtoffers aan Palestijnse kant (zo’n 10% of meer dan 150 burgers) geraakt werden door Hamasraketten die niet ver genoeg reikten en in eigen grondgebied neerkwamen.
Ook pompte Hamas meer dan 90 miljoen dollar in de terreurtunnels richting Israël en wendde het daarvoor tonnen bouwmateriaal aan in de plaats van dat geld te besteden aan de Palestijnse economie. Volgens een verslag in de Journal of Palestine Studies van 2012 werden zelfs kinderen ingezet om deze tunnels te bouwen en kwamen daarbij minstens 160 kinderen om het leven, aldus deze organisatie uit Beiroet!
Ontwapening
Conclusie van dit alles: het zijn in de eerste plaats de burgers van Gaza die opnieuw het grootste slachtoffer zijn van Hamas. De vraag van de internationale gemeenschap en de Europese Unie om Hamas te ontwapenen moet nu alle prioriteit genieten. Er moet een actieplan worden opgesteld om dit ook te verwezenlijken. Israël de les lezen terwijl het in een oorlog verwikkeld is vergt niet veel moed, zélf stappen ondernemen om Hamas te ontwapenen, zoals troepen sturen naar Gaza, dat is wat we nu nodig hebben! Want anders begint het spelletje binnen enkele jaren gewoon opnieuw. Willen we dat op ons geweten hebben?
Kaars
Ondertussen wil ik iedere religieuze lezer vragen om een kaars aan te steken en een gebed op te zeggen voor alle slachtoffers van Hamas, zowel de Israëlische maar uitdrukkelijk ook de vele Palestijnen die omkwamen. Ik zal dit alvast doen samen met mijn gezin. Mogen hun zielen in vrede rusten en mogen we snel bevrijd worden van Hamas.
(Michael Freilich is hoofdredacteur Joods Actueel)