IbnRushd
03-12-14, 01:17
De vrouw volgens Erdoğan : een ‘islamic powerlady’
Op maandag 24 november hield Erdoğan een toespraak op het congres van KADEM (Kadın ve Demokrasi Derneği – Vereniging voor Vrouwen en Democratie). Na zijn betoog regende het reacties op sociale media. Erdoğan zou tegen gendergelijkheid zijn en vrouwen beschouwen als minderwaardig. Maar wat heeft Erdoğan juist gezegd? En zijn vrouwenrechten onder het AKP-bewind daadwerkelijk achteruit gegaan?
Humeyra Cetinel . 28 november 2014
Erdoğan zei in zijn toespraak dat de kloof tussen mannen en vrouwen enkel gedicht kan worden door gerechtigheid. En gerechtigheid bekomt men volgens de president via evenwaardigheid, niet via gelijkheid. Het toepassen van een absoluut gelijkheidsprincipe leidt volgens Erdoğan tot inhumane condities voor de vrouw. ‘Was het niet zo in Anatolië, waar die arme vrouwen zwaar werk moesten verrichten op het veld terwijl hun mannen rondhingen in koffiehuizen’, aldus Erdoğan. Hij gaf verder kritiek op feministen, die volgens hem het moederschap verwerpen, en prees de rol van de vrouw binnen de islam. Verder zei Erdoğan dat de islam ‘geweld tegen vrouwen verboden heeft’ en dat hij een verdere integratie wil van vrouwen in de economie en de politiek.
Kritiek
Na zijn toespraak regende het negatieve reacties, in zowel binnen- als buitenland. Vrouwelijke oppositieleden verweten Erdoğan seksisme. Vooral zijn opmerking over het moederschap en zijn uitspraak over gelijkheid konden op weinig bijval rekenen. Critici menen dat Erdoğan vrouwen aan de haard wil zien, met als enige taak het moederschap. Voor hen is dit het zoveelste bewijs dat Erdoğan Turkije wil ‘islamiseren’.
Vrouwenrechten
Maar hoe zit het nu daadwerkelijk met vrouwenrechten in Turkije? Zijn die onder het beleid van de AKP hetzelfde gebleven, verbeterd, of ingeperkt? De regering heeft recent concrete maatregelen genomen ter bevordering van meisjesonderwijs en in de bestrijding van geweld tegen vrouwen. De nieuwe wet op huiselijk geweld is veel strenger voor de daders. Het meest opmerkelijke verschil met de vroegere wet is dat de huidige wet betrekking heeft op alle vrouwen, ongeacht hun burgerlijke staat. Voordien kon enkel een vrouw die officieel gehuwd was een klacht neerleggen. Ook daders van eremoorden worden veel strenger bestraft dan vroeger.
Met zijn opmerking dat ‘vrouwen gemaakt zijn voor het moederschap’ kreeg Erdoğan heel wat kritiek. In Turkije is het veelal zo dat vrouwen stoppen met werken eens ze kinderen krijgen. Ook hier heeft de regering positieve hervormingen doorgevoerd. Vrouwen hadden voordien vier maanden moederschapsverlof in Turkije, dit is nu verlengd tot zes maanden. Het is werkgevers verboden een vrouw op moederschapsverlof te vervangen. Tijdens het werken heeft een vrouw recht op pauzes tot anderhalf uur voor het voeden van haar kind. Dit geldt totdat de baby één jaar oud is. Mits bewijs dat men verzekerd is krijgt men na de geboorte kraamgeld en een ‘borstvoedingsvergoeding’.
Hoewel Erdoğan’s uitspraken wenkbrauwen doen fronsen, lijken de inspanningen van zijn partij er eerder op gericht de combinatie werk en gezin makkelijker te maken voor vrouwen. Ondanks Erdoğan’s opmerkingen over abortus en gezinsuitbreiding, is het zo dat sinds het aantreden van zijn AKP, vrouwenrechten steviger verankerd zijn in de wet. Maar met het implementeren van die wetgeving loopt het nog te vaak fout. Zo zegt de wet bijvoorbeeld dat iedere gemeente met meer dan 50.000 inwoners minstens één opvanghuis voor vrouwen en kinderen moet hebben. Toch zijn er maar 120 opvanghuizen in 79 steden, dit is naar de wettelijke norm te weinig.
Er is nog een lange weg te gaan. De ‘Global Gender Gap Report’ van 2013, rangschikt Turkije op plaats 120 van de 136 landen en in de ‘Gender Inequality Index’ van 2012 staat Turkije op plaats 90. Deze regering heeft stappen ondernomen voor de verdere emancipatie van vrouwen, maar in de politiek zijn vrouwen nog steeds ondervertegenwoordigd. Quota zijn wat dit betreft absoluut noodzakelijk. De recente hervormingen zijn dus slechts een gedeeltelijk succes, omdat vrouwen, ondanks de nieuwe wetgeving, nog steeds geconfronteerd worden met onderdrukking. De politieke wil is er, maar om een verdere emancipatie van vrouwen te realiseren, is vooral een mentaliteitswijziging nodig onder de bevolking.
‘islamic powerlady’ is visie van Erdoğan
Erdoğan is een conservatief en heeft een traditionale visie op het gezin en de samenleving. In zijn wettelijke hervormingen beoogt hij een verdere emancipatie van vrouwen, terwijl zijn uitspraken vaak anders doen vermoeden. De visie van Erdoğan op de vrouw is die van een soort ‘islamic powerlady’. Hij wil dat vrouwen minstens drie kinderen krijgen, carrière maken, en hun islamitische plichten vervullen. Hij wil vrouwen die zich niet alleen loyaal bekennen tegenover hun gezin, maar ook tegenover de samenleving, en zich aldus actief inzetten voor de vooruitgang van Turkije.
In zijn toespraak op het congres van KADEM gaf Erdoğan kritiek op feministen die volgens hem ‘te veel druk leggen op vrouwen’. Of zijn ideaal van de ‘islamic powerlady’ minder druk legt op vrouwen, is echter nog maar zeer de vraag. In het ‘nieuwe’ Turkije zal hoedanook een grotere bijdrage worden gevraagd van vrouwen. Het is maar één voorbeeld waaruit duidelijk blijkt dat Turkije verandert in een haastige moderne samenleving, tengevolge van de economische groei.
mo.be
Op maandag 24 november hield Erdoğan een toespraak op het congres van KADEM (Kadın ve Demokrasi Derneği – Vereniging voor Vrouwen en Democratie). Na zijn betoog regende het reacties op sociale media. Erdoğan zou tegen gendergelijkheid zijn en vrouwen beschouwen als minderwaardig. Maar wat heeft Erdoğan juist gezegd? En zijn vrouwenrechten onder het AKP-bewind daadwerkelijk achteruit gegaan?
Humeyra Cetinel . 28 november 2014
Erdoğan zei in zijn toespraak dat de kloof tussen mannen en vrouwen enkel gedicht kan worden door gerechtigheid. En gerechtigheid bekomt men volgens de president via evenwaardigheid, niet via gelijkheid. Het toepassen van een absoluut gelijkheidsprincipe leidt volgens Erdoğan tot inhumane condities voor de vrouw. ‘Was het niet zo in Anatolië, waar die arme vrouwen zwaar werk moesten verrichten op het veld terwijl hun mannen rondhingen in koffiehuizen’, aldus Erdoğan. Hij gaf verder kritiek op feministen, die volgens hem het moederschap verwerpen, en prees de rol van de vrouw binnen de islam. Verder zei Erdoğan dat de islam ‘geweld tegen vrouwen verboden heeft’ en dat hij een verdere integratie wil van vrouwen in de economie en de politiek.
Kritiek
Na zijn toespraak regende het negatieve reacties, in zowel binnen- als buitenland. Vrouwelijke oppositieleden verweten Erdoğan seksisme. Vooral zijn opmerking over het moederschap en zijn uitspraak over gelijkheid konden op weinig bijval rekenen. Critici menen dat Erdoğan vrouwen aan de haard wil zien, met als enige taak het moederschap. Voor hen is dit het zoveelste bewijs dat Erdoğan Turkije wil ‘islamiseren’.
Vrouwenrechten
Maar hoe zit het nu daadwerkelijk met vrouwenrechten in Turkije? Zijn die onder het beleid van de AKP hetzelfde gebleven, verbeterd, of ingeperkt? De regering heeft recent concrete maatregelen genomen ter bevordering van meisjesonderwijs en in de bestrijding van geweld tegen vrouwen. De nieuwe wet op huiselijk geweld is veel strenger voor de daders. Het meest opmerkelijke verschil met de vroegere wet is dat de huidige wet betrekking heeft op alle vrouwen, ongeacht hun burgerlijke staat. Voordien kon enkel een vrouw die officieel gehuwd was een klacht neerleggen. Ook daders van eremoorden worden veel strenger bestraft dan vroeger.
Met zijn opmerking dat ‘vrouwen gemaakt zijn voor het moederschap’ kreeg Erdoğan heel wat kritiek. In Turkije is het veelal zo dat vrouwen stoppen met werken eens ze kinderen krijgen. Ook hier heeft de regering positieve hervormingen doorgevoerd. Vrouwen hadden voordien vier maanden moederschapsverlof in Turkije, dit is nu verlengd tot zes maanden. Het is werkgevers verboden een vrouw op moederschapsverlof te vervangen. Tijdens het werken heeft een vrouw recht op pauzes tot anderhalf uur voor het voeden van haar kind. Dit geldt totdat de baby één jaar oud is. Mits bewijs dat men verzekerd is krijgt men na de geboorte kraamgeld en een ‘borstvoedingsvergoeding’.
Hoewel Erdoğan’s uitspraken wenkbrauwen doen fronsen, lijken de inspanningen van zijn partij er eerder op gericht de combinatie werk en gezin makkelijker te maken voor vrouwen. Ondanks Erdoğan’s opmerkingen over abortus en gezinsuitbreiding, is het zo dat sinds het aantreden van zijn AKP, vrouwenrechten steviger verankerd zijn in de wet. Maar met het implementeren van die wetgeving loopt het nog te vaak fout. Zo zegt de wet bijvoorbeeld dat iedere gemeente met meer dan 50.000 inwoners minstens één opvanghuis voor vrouwen en kinderen moet hebben. Toch zijn er maar 120 opvanghuizen in 79 steden, dit is naar de wettelijke norm te weinig.
Er is nog een lange weg te gaan. De ‘Global Gender Gap Report’ van 2013, rangschikt Turkije op plaats 120 van de 136 landen en in de ‘Gender Inequality Index’ van 2012 staat Turkije op plaats 90. Deze regering heeft stappen ondernomen voor de verdere emancipatie van vrouwen, maar in de politiek zijn vrouwen nog steeds ondervertegenwoordigd. Quota zijn wat dit betreft absoluut noodzakelijk. De recente hervormingen zijn dus slechts een gedeeltelijk succes, omdat vrouwen, ondanks de nieuwe wetgeving, nog steeds geconfronteerd worden met onderdrukking. De politieke wil is er, maar om een verdere emancipatie van vrouwen te realiseren, is vooral een mentaliteitswijziging nodig onder de bevolking.
‘islamic powerlady’ is visie van Erdoğan
Erdoğan is een conservatief en heeft een traditionale visie op het gezin en de samenleving. In zijn wettelijke hervormingen beoogt hij een verdere emancipatie van vrouwen, terwijl zijn uitspraken vaak anders doen vermoeden. De visie van Erdoğan op de vrouw is die van een soort ‘islamic powerlady’. Hij wil dat vrouwen minstens drie kinderen krijgen, carrière maken, en hun islamitische plichten vervullen. Hij wil vrouwen die zich niet alleen loyaal bekennen tegenover hun gezin, maar ook tegenover de samenleving, en zich aldus actief inzetten voor de vooruitgang van Turkije.
In zijn toespraak op het congres van KADEM gaf Erdoğan kritiek op feministen die volgens hem ‘te veel druk leggen op vrouwen’. Of zijn ideaal van de ‘islamic powerlady’ minder druk legt op vrouwen, is echter nog maar zeer de vraag. In het ‘nieuwe’ Turkije zal hoedanook een grotere bijdrage worden gevraagd van vrouwen. Het is maar één voorbeeld waaruit duidelijk blijkt dat Turkije verandert in een haastige moderne samenleving, tengevolge van de economische groei.
mo.be