Marsipulami
09-12-14, 13:59
"Seksueel misbruik in Groot-Brittannië is vooral een klasseprobleem"
Hanne Vlogaert
09-12-14, 13.33u
Meer dan 11,7 miljoen Britse kinderen zouden in het verleden mogelijk slachtoffer geweest zijn van seksueel misbruik. Met die cijfers kwam Graham Wilmer, lid van een speciale 'Sex Abuse'-onderzoekscommissie, gisteren aandragen. In Groot-Brittannië spreekt men inmiddels van een 'nationale epidemie', maar waar komt dit ontzagwekkende cijfer vandaan? En vooral, hoe is het mogelijk dat al die misbruikzaken zolang verzwegen werden? Volgens Lia van Beckhoven, Nederlands correspondente in Londen, is het seksueel misbruik vooral het gevolg van een perceptieprobleem.
"Er zijn potentieel ongeveer 11,7 miljoen slachtoffers van seksueel misbruik die zich nog niet gemeld hebben. Velen van hen zullen in het verloop van verdere onderzoeken naar voren komen." Dat zei Graham Wilmer, een lid van de speciale 'Sex Abuse'-onderzoekscommissie gisteren aan Sky News. De commissie kwam er nadat er in Groot-Brittannië de laatste jaren enkele grote misbruikschandalen aan het licht kwamen.
De cijfers
Ongeveer een op de zes jongens onder de 16 jaar werd seksueel misbruikt. Bij meisjes loopt dat aantal op tot een op de vier
-Graham Wilmer, voorzitter van het Sex Abuse Panel
.
Voor dat cijfer baseert hij zich naar eigen zeggen op lokale gegevens van de overheid. Die trok hij vervolgens door naar landelijke schaal. "Het gaat natuurlijk maar om een schatting", liet Lia van Beckhoven, Nederlands correspondent in Londen vanmorgen horen op Radio 1, "maar dat Groot-Brittannië met een groot probleem kampt is duidelijk." Eerdere studies stelden al dat ongeveer een op twintig Britse jongeren seksueel misbruikt zouden worden. Volgens een kinderrechtenorganisatie loopt dat percentage zelfs op tot een op de zes Britse jongens, en maar liefst een op de vier Britse meisjes.
Dat cijfer is exhuberant hoog, zo vindt ook van Beckhoven. Hoe komt het dat het aantal slachtoffers van seksueel misbruik in Groot-Brittannië dergelijke extreme proporties aanneemt? En vooral, waarom werd het probleem tot voor kort nagenoeg volledig doodgezwegen?
Volgens van Beckhoven heeft het allemaal te maken met een fundamenteel perceptieprobleem in de Britse cultuur.
Knik in de perceptie
Het probleem van seksueel misbruik in Groot-Brittannië is er een van klasse en perceptie: slachtoffers worden er te vaak als schuldigen aanzien
- van Beckhoven, Nederlands correspondente in Londen
.
"Ten eerste is seksueel misbruik sterk klassebepaald", zo zegt ze. "Vooral in de armste, minst bevoorrechte groepen uit de samenleving komt misbruik vaak voor." Het probleem in Groot-Brittannië is dat perceptie omtrent de schuld van de slachtoffers daarbij volledig fout zit.
"Meisjes die in kille instellingen leven, drugs nemen en een grote mond opzetten, worden door de publieke opinie vaak niet als kinderen bekeken. Wanneer zij met vijf mannen per dag de koffer induiken, dan is dat omdat ze daar zelf in toegestemd hebben, zo geldt de perceptie hier." Ook bij politie, rechtbank en hulpverleners komt eenzelfde redenering vaak terug. Slachtoffers van misbruik worden er vaak als de schuldigen in de zaak aanzien. Dat zorgt uiteraard voor een erg negatieve benadering van het probleem, waardoor maar erg weinig slachtoffers hun misbruik in het openbaar durven aanklagen.
"Wil Groot-Brittannië het probleem écht aanpakken, en de cijfers in de toekomst terugdringen, moet er eerst en vooral een kentering in de publieke opinie omtrent het probleem tot stand komen."
Publieke opinie
Die kentering is volgens Van Beckhoven wel stilaan op gang aan het komen. En dat als een gevolg van enkele choquerende misbruikaffaires die de laatste maanden aan het licht kwamen. De zaak die daarbij publiek het meeste stof deed opwaaien, was die van Brits tv-icoon Jimmy Savile. Ongeveer 60 jaar lang bleek Savile jongeren en volwassenen van 5 tot 75-jarige leeftijd seksueel misbruikt te hebben. "De impact van die onthullingen was bijzonder groot, omdat Savile zo'n populaire figuur was", zegt van Beckhoven. "Dat een publiek idool als hij zo lang ongestoord zijn gang heeft kunnen gaan, was voor veel mensen een eye-opener."
Behalve de Savile-zaak raakte in augustus ook bekend dat justitie en politie in de jaren 80 feiten over seksueel misbruik van kinderen door Britse parlementariërs in de doofpot gestopt zouden hebben.
Tot slot raakte ook een groot misbruikschandaal in de Britse stad Rotherham en omstreken bekend. Tussen 1997 en 2013 zouden daar maar liefst 1.400 tieners slachtoffer geworden zijn van seksuele uitbuiting.
Dat een publiek idool als Jimmy Savile zo lang ongestoord zijn gang heeft kunnen gaan, was voor veel Britten een eye-opener
- van Beckhoven, Nederlands correspondente in Londen
.
Onderzoekscommissie
Om al die wantoestanden aan te klagen, stelde het Verenigd Koninkrijk een Independent Panel Inquiry into Child Sexual Abuse in. Het panel, waarvan Graham Wilmer momenteel voorzitter is, is erop gericht in korte tijd zoveel mogelijk zaken van seksueel misbruik aan het licht te brengen.
Toch ondervindt het daarbij heel wat problemen. Al twee maal hebben de voorzitters van het panel hun voorzitterschap ingetrokken. Bovendien blijken advocaten en ook slachtoffers van seksueel misbruik vaak zelf weigerachtig te staan tegenover een samenwerking met de onderzoekscommissie. Dat is volgens van Beckhoven te wijten aan het gebrek aan garanties dat het panel de slachtoffers kan bieden. Zo is niet duidelijk of feiten gepleegd in de jaren 70 nog tot een veroordeling kunnen leiden en kan ook het oproepen van bepaalde getuigen niet afgedwongen worden.
Nationale epidemie
Wanneer slachtoffers van seksueel misbruik niet de nodige psychologische bijstand krijgen, kunnen ze mentale of fysieke gezondheidsproblemen ontwikkelen
- Graham Wilmer, voorzitter van het Sex Abuse Panel
.
Toch is Wilmer er zeker van dat door het onderzoek van de speciale commissie, in het licht van de recente onthullingen, steeds meer mensen met hun verhaal naar buiten zullen treden. Die massale
uitbraak van getuigenissen zou volgens Wilmer wel eens een 'nationale epidemie' teweeg kunnen brengen. "De vraag is of ons nationaal hulpverleningssysteem daar wel klaar voor is?"
Volgens Wilmer is het draagvlak van hulpverleningsorganisaties voor slachtoffers van seksueel misbruik in Groot-Brittannië nog te klein. "Op dit moment zijn er zo'n 130 groepen die de hulpverlening voor slachtoffers van seksueel misbruik ondersteunen, werkzaam in het land." Die organisaties vallen samen onder de koepel 'Survivors Trust'.
De toegang tot de hulperlenende diensten van die organisaties, is
in verschillende delen van het land nog te gering. Dat zegt psychotherapist Brian Mynott, zelf ook slachtoffer van seksueel geweld. Volgens hem moeten er dringend meer mensen professioneel opgeleid worden om de slachtoffers op te vangen.
Wanneer de slachtoffers van seksueel misbruik niet voldoende opgevangen en ondersteund worden, houdt dat volgens Wilmer ook gevaren in voor de volksgezondheid en sociale zekerheid. "Wanneer slachtoffers van seksueel misbruik niet de nodige psychologische bijstand verleed kan worden, kunnen ze mentale of zelfs fysieke gezondheidsproblemen ontwikkelen. Dat kan op termijn dan weer gevolgen hebben voor de kosten van het sociale gezondheidssysteem in ons land."
Klasseprobleem
Toch lijkt het opvangen van de slachtoffers niet Groot-Brittanniës grootste en meest dwingende probeem. Om structureel verandering te brengen in de grote schaal waarop seksueel misbruik in het land klaarblijkelijk voorkomt, moet er dringend een kentering in de Britse perceptie omtrent het probleem tot stand komen.
"Het échte probleem is er een van klasse", zo zegt van Beckhoven. "Heel veel mensen worden in dit land nog steeds verwaarloosd en op een erg foute manier gepercipieerd. Pas wanneer hier verandering in komt, kunnen deze mensen uit hun zwakke positie treden en kan er ook iets gedaan worden aan het veelvuldige seksuele misbruik."
Hanne Vlogaert
09-12-14, 13.33u
Meer dan 11,7 miljoen Britse kinderen zouden in het verleden mogelijk slachtoffer geweest zijn van seksueel misbruik. Met die cijfers kwam Graham Wilmer, lid van een speciale 'Sex Abuse'-onderzoekscommissie, gisteren aandragen. In Groot-Brittannië spreekt men inmiddels van een 'nationale epidemie', maar waar komt dit ontzagwekkende cijfer vandaan? En vooral, hoe is het mogelijk dat al die misbruikzaken zolang verzwegen werden? Volgens Lia van Beckhoven, Nederlands correspondente in Londen, is het seksueel misbruik vooral het gevolg van een perceptieprobleem.
"Er zijn potentieel ongeveer 11,7 miljoen slachtoffers van seksueel misbruik die zich nog niet gemeld hebben. Velen van hen zullen in het verloop van verdere onderzoeken naar voren komen." Dat zei Graham Wilmer, een lid van de speciale 'Sex Abuse'-onderzoekscommissie gisteren aan Sky News. De commissie kwam er nadat er in Groot-Brittannië de laatste jaren enkele grote misbruikschandalen aan het licht kwamen.
De cijfers
Ongeveer een op de zes jongens onder de 16 jaar werd seksueel misbruikt. Bij meisjes loopt dat aantal op tot een op de vier
-Graham Wilmer, voorzitter van het Sex Abuse Panel
.
Voor dat cijfer baseert hij zich naar eigen zeggen op lokale gegevens van de overheid. Die trok hij vervolgens door naar landelijke schaal. "Het gaat natuurlijk maar om een schatting", liet Lia van Beckhoven, Nederlands correspondent in Londen vanmorgen horen op Radio 1, "maar dat Groot-Brittannië met een groot probleem kampt is duidelijk." Eerdere studies stelden al dat ongeveer een op twintig Britse jongeren seksueel misbruikt zouden worden. Volgens een kinderrechtenorganisatie loopt dat percentage zelfs op tot een op de zes Britse jongens, en maar liefst een op de vier Britse meisjes.
Dat cijfer is exhuberant hoog, zo vindt ook van Beckhoven. Hoe komt het dat het aantal slachtoffers van seksueel misbruik in Groot-Brittannië dergelijke extreme proporties aanneemt? En vooral, waarom werd het probleem tot voor kort nagenoeg volledig doodgezwegen?
Volgens van Beckhoven heeft het allemaal te maken met een fundamenteel perceptieprobleem in de Britse cultuur.
Knik in de perceptie
Het probleem van seksueel misbruik in Groot-Brittannië is er een van klasse en perceptie: slachtoffers worden er te vaak als schuldigen aanzien
- van Beckhoven, Nederlands correspondente in Londen
.
"Ten eerste is seksueel misbruik sterk klassebepaald", zo zegt ze. "Vooral in de armste, minst bevoorrechte groepen uit de samenleving komt misbruik vaak voor." Het probleem in Groot-Brittannië is dat perceptie omtrent de schuld van de slachtoffers daarbij volledig fout zit.
"Meisjes die in kille instellingen leven, drugs nemen en een grote mond opzetten, worden door de publieke opinie vaak niet als kinderen bekeken. Wanneer zij met vijf mannen per dag de koffer induiken, dan is dat omdat ze daar zelf in toegestemd hebben, zo geldt de perceptie hier." Ook bij politie, rechtbank en hulpverleners komt eenzelfde redenering vaak terug. Slachtoffers van misbruik worden er vaak als de schuldigen in de zaak aanzien. Dat zorgt uiteraard voor een erg negatieve benadering van het probleem, waardoor maar erg weinig slachtoffers hun misbruik in het openbaar durven aanklagen.
"Wil Groot-Brittannië het probleem écht aanpakken, en de cijfers in de toekomst terugdringen, moet er eerst en vooral een kentering in de publieke opinie omtrent het probleem tot stand komen."
Publieke opinie
Die kentering is volgens Van Beckhoven wel stilaan op gang aan het komen. En dat als een gevolg van enkele choquerende misbruikaffaires die de laatste maanden aan het licht kwamen. De zaak die daarbij publiek het meeste stof deed opwaaien, was die van Brits tv-icoon Jimmy Savile. Ongeveer 60 jaar lang bleek Savile jongeren en volwassenen van 5 tot 75-jarige leeftijd seksueel misbruikt te hebben. "De impact van die onthullingen was bijzonder groot, omdat Savile zo'n populaire figuur was", zegt van Beckhoven. "Dat een publiek idool als hij zo lang ongestoord zijn gang heeft kunnen gaan, was voor veel mensen een eye-opener."
Behalve de Savile-zaak raakte in augustus ook bekend dat justitie en politie in de jaren 80 feiten over seksueel misbruik van kinderen door Britse parlementariërs in de doofpot gestopt zouden hebben.
Tot slot raakte ook een groot misbruikschandaal in de Britse stad Rotherham en omstreken bekend. Tussen 1997 en 2013 zouden daar maar liefst 1.400 tieners slachtoffer geworden zijn van seksuele uitbuiting.
Dat een publiek idool als Jimmy Savile zo lang ongestoord zijn gang heeft kunnen gaan, was voor veel Britten een eye-opener
- van Beckhoven, Nederlands correspondente in Londen
.
Onderzoekscommissie
Om al die wantoestanden aan te klagen, stelde het Verenigd Koninkrijk een Independent Panel Inquiry into Child Sexual Abuse in. Het panel, waarvan Graham Wilmer momenteel voorzitter is, is erop gericht in korte tijd zoveel mogelijk zaken van seksueel misbruik aan het licht te brengen.
Toch ondervindt het daarbij heel wat problemen. Al twee maal hebben de voorzitters van het panel hun voorzitterschap ingetrokken. Bovendien blijken advocaten en ook slachtoffers van seksueel misbruik vaak zelf weigerachtig te staan tegenover een samenwerking met de onderzoekscommissie. Dat is volgens van Beckhoven te wijten aan het gebrek aan garanties dat het panel de slachtoffers kan bieden. Zo is niet duidelijk of feiten gepleegd in de jaren 70 nog tot een veroordeling kunnen leiden en kan ook het oproepen van bepaalde getuigen niet afgedwongen worden.
Nationale epidemie
Wanneer slachtoffers van seksueel misbruik niet de nodige psychologische bijstand krijgen, kunnen ze mentale of fysieke gezondheidsproblemen ontwikkelen
- Graham Wilmer, voorzitter van het Sex Abuse Panel
.
Toch is Wilmer er zeker van dat door het onderzoek van de speciale commissie, in het licht van de recente onthullingen, steeds meer mensen met hun verhaal naar buiten zullen treden. Die massale
uitbraak van getuigenissen zou volgens Wilmer wel eens een 'nationale epidemie' teweeg kunnen brengen. "De vraag is of ons nationaal hulpverleningssysteem daar wel klaar voor is?"
Volgens Wilmer is het draagvlak van hulpverleningsorganisaties voor slachtoffers van seksueel misbruik in Groot-Brittannië nog te klein. "Op dit moment zijn er zo'n 130 groepen die de hulpverlening voor slachtoffers van seksueel misbruik ondersteunen, werkzaam in het land." Die organisaties vallen samen onder de koepel 'Survivors Trust'.
De toegang tot de hulperlenende diensten van die organisaties, is
in verschillende delen van het land nog te gering. Dat zegt psychotherapist Brian Mynott, zelf ook slachtoffer van seksueel geweld. Volgens hem moeten er dringend meer mensen professioneel opgeleid worden om de slachtoffers op te vangen.
Wanneer de slachtoffers van seksueel misbruik niet voldoende opgevangen en ondersteund worden, houdt dat volgens Wilmer ook gevaren in voor de volksgezondheid en sociale zekerheid. "Wanneer slachtoffers van seksueel misbruik niet de nodige psychologische bijstand verleed kan worden, kunnen ze mentale of zelfs fysieke gezondheidsproblemen ontwikkelen. Dat kan op termijn dan weer gevolgen hebben voor de kosten van het sociale gezondheidssysteem in ons land."
Klasseprobleem
Toch lijkt het opvangen van de slachtoffers niet Groot-Brittanniës grootste en meest dwingende probeem. Om structureel verandering te brengen in de grote schaal waarop seksueel misbruik in het land klaarblijkelijk voorkomt, moet er dringend een kentering in de Britse perceptie omtrent het probleem tot stand komen.
"Het échte probleem is er een van klasse", zo zegt van Beckhoven. "Heel veel mensen worden in dit land nog steeds verwaarloosd en op een erg foute manier gepercipieerd. Pas wanneer hier verandering in komt, kunnen deze mensen uit hun zwakke positie treden en kan er ook iets gedaan worden aan het veelvuldige seksuele misbruik."