Bekijk Volledige Versie : Ons gedrag als consument zet de democratie onder druk
'Ons gedrag als consument zet de democratie onder druk'
Voorbije week was er een interessante documentaire te zien op Panorama over de prijs die we allen betalen voor goedkoop voedsel. In deze documentaire werd uitgelegd hoe de concurrentieslag tussen verschillende supermarkten ertoe leidt dat boeren in steeds slechtere papieren komen te zitten en steeds meer verarmen. Er werd zelfs gesproken van een nieuw "Bangladesh in de polders" (om dan nog maar te zwijgen over de gevolgen voor de voedselkwaliteit). Luc Ardies van Unizo liet zich in deze context het volgende ontvallen: "Ik moet soms glimlachen als mensen op straat komen protesteren tegen de wantoestanden in Bangladesh, kinderarbeid in een textielfabriek en tegelijkertijd een T-shirt dragen dat komt van Bangladesh of Vietnam. Goedkope prijs heeft een keerzijde. Er is altijd een achterkant aan de medaille. Goedkoop bestaat niet. Iemand betaalt de prijs daarvoor."
Dezelfde ironie als diegene die Ardies hier aanwijst, deed zich enkele weken geleden voor toen een menigte kwam opdraven voor de opening van Primark. De opening van deze kledingwinkel die nog goedkoper is als al de anderen lokte een heuse stormloop uit waarvoor zelfs de politie moest uitrukken. Dat alles gebeurde in een periode waarin heel politiek België op stelten stond omwille van de besparingen waarvoor er volgens de regering geen alternatief bestaat en die door de oppositie worden verworpen omdat ze alleen de zwakkeren in de samenleving zou treffen terwijl de rijken vrijuit zouden gaan.
Alexis De Tocqueville
Welnu, als ik de opening van Primark zie of de woorden van Luc Ardies lees, dan moet ik steeds denken aan een passage uit het boek "Over de democratie in Amerika" dat in het midden van de negentiende eeuw werd geschreven door de Franse aristocraat Alexis De Tocqueville. In dit boek waarin Tocqueville de aard en de opkomst van de democratie bespreekt, schrijft hij: "Ik heb dikwijls gehoord hoe Engelse grootgrondbezitters zich gelukkig prezen met het feit dat zij in onze dagen veel meer geld met hun grondbezit verdienen dan hun vaders. Zij hebben wellicht gelijk zich daarover te verheugen maar zij weten beslist niet waarover zij zich verheugen. Zij denken een nettowinst te behalen, maar zij hebben alleen maar geruild. Zij staan hun invloed af voor baar geld en wat zij aan geld verdienen zullen zij weldra aan macht verliezen."
'Ons gedrag als consument zet de democratie onder druk'
© Reuters
Tocqueville omschrijft hier de evolutie waarbij aristocratische grootgrondbezitters (denk aan de personages uit de romans van Jane Austen) steeds betere voorwaarden aan hun pachters gaven. Ze vroegen een steeds kleiner deel van de opbrengst van de oogst. Omdat de pachters op die manier meer loon naar werk kregen, gingen ze harder werken wat uiteindelijk ook in het voordeel van de grootgrondbezitters uitdraaide. Doordat de productiviteit van de pachters toenam, hielden de grootgrondbezitters bij een kleinere heffing uiteindelijk meer geld over. Als u de term grootgrondbezitter vervangt door staat, de term pachter door de belastingplichtige en de verzuchtingen van de liberalen bekijkt, dan begrijpt u perfect waarover ik het heb. Dat is overigens geen toeval, Tocqueville schreef enkele decennia na Adam Smith die net in dit mechanisme één van de belangrijkste grondslagen voor het economisch liberalisme zag. Adam Smith was van mening dat men de boer beter volle eigendom over zijn gronden zou geven opdat hij ten volle zou kunnen profiteren van de opbrengst van zijn arbeid.
'Financiële wereld, machtiger dan politiek'
Maar het citaat van Tocqueville gaat niet alleen over economisch profijt. Tocqueville schrijft eigenlijk dat het economisch gewin soms een trade-of is. De aristocraten leveren op lange termijn hun macht in voor economisch profijt op korte termijn. De idee daarachter is dat naarmate de pachters meer en meer geld verdienen, zij op termijn onafhankelijker worden en zich beter tegen de grootgrondbezitter kunnen weren. Arme drommels kunnen zo uitgroeien tot een trotse middenklasse die inspraak in het bestuur vereist en op die manier geleidelijk aan de aristocratie vervangt door de democratie. De veranderende pachtverhoudingen waren uiteraard niet de enige maatschappelijke verandering die de opkomst van de middenklasse en de democratie in de achttiende en negentiende eeuw in de hand werkten (Tocqueville wijst ook op de opkomst van de handel, de vrije beroepen, veranderingen in het erfrecht,...), maar het was wel een mechanisme dat kon verklaren waarom aristocraten de opkomende democratisering niet preventief de kop in drukten. Het geldelijk gewin op korte termijn maakte hen blind voor de neergang van hun maatschappelijke positie op langere termijn.
De vraag die zich nu stelt is of we vandaag niet het omgekeerde zien gebeuren. De Franse miljardair, mediamagnaat en journalist Jean-Louis Servan Schreiber heeft recentelijk een boek geschreven met de veelzeggende titel: "Pourqoui les riches ont gagnes". De bottom-line van het boek is de boodschap dat de allerrijksten de laatste decennia enorm veel geld en macht hebben gewonnen en nu in staat zijn om democratieën tegen elkaar op te zetten. Volgens Servan Schreiber komt de democratie onder druk te staan omdat de financiële wereld (die niet gebonden is door grenzen of verkiezingen) machtiger is geworden dan de politiek. Het gevolg daarvan is dat politici vandaag steeds meer moeten functioneren binnen de krijtlijnen die de financiële markten en internationale bedrijven uittekenen. We kunnen nog wel gaan stemmen, maar uiteindelijk heeft onze regering geen keuze en zal ze aan de verzuchtingen van de financiële markten tegemoet moeten komen.
Multinationals
Cynisch daarbij is dat we ons geld ondertussen uitgeven in de grote anonieme en monotone, haast communistisch aandoende vestigingen van grote multinationals. We doen dat omdat het goedkoop en gemakkelijk is. We lijken daarbij echter te vergeten dat het dezelfde multinationals zijn als diegene waarover we ons verontwaardigen als blijkt dat ze belastingen ontduiken of ontwijken, dezelfde multinationals die steeds harder op de loonkosten drukken, die regeringen tegen elkaar uitspelen en onder druk zetten met de dreiging hun vestigingen naar het buitenland te verhuizen en diezelfde multinationals die in handen zijn van mensen die meer geld verdienen dan de meesten onder ons nog maar kunnen bevatten.
Ik wil daarbij niet zeggen dat multinationals of hun bezitters slecht zijn. Het zijn vehikels van onze economie die ons heel veel welvaart hebben bezorgd, welvaart die we anders misschien nooit gekend zouden hebben. Maar dat doet geen afbreuk aan mijn vrees dat ze een te sterke positie in onze maatschappij innemen. Ik stel me dan ook de vraag of ik cynisch ben als ik de woorden van Tocqueville vandaag als volgt zou herschrijven: "Ik heb dikwijls gehoord hoe mensen uit de middenklasse zich gelukkig prezen met het feit dat zij in onze dagen veel meer spullen met hun geld kunnen kopen dan hun vaders. Zij hebben wellicht gelijk zich daarover te verheugen maar zij weten beslist niet waarover zij zich verheugen. Zij denken een nettowinst te behalen, maar zij hebben alleen maar geruild. Zij staan hun invloed af voor baar geld en wat zij bij het inslaan van goedkope spullen besparen zullen zij weldra aan macht verliezen."
Stefan Somers Assistent aan de rechtenfaculteit van de Vrije Universiteit Brussel
Het is de regelzucht van de overheid die remmend werkt op de economische groei. De financiële wereld is slechts een zondebok.
Pas sinds de crisis is het bezwerend vingertje opgeheven richting financiële instellingen. Daarvoor kraaide er geen haan naar. Op een paar lieden na heeft ook niemand het zien aankomen.
Het is de regelzucht van de overheid die remmend werkt op de economische groei. De financiële wereld is slechts een zondebok.
Pas sinds de crisis is het bezwerend vingertje opgeheven richting financiële instellingen. Daarvoor kraaide er geen haan naar. Op een paar lieden na heeft ook niemand het zien aankomen.
Dit artikel draaid om de macht. Politici dansen naar de pijpen van multinationals. Dat is een feit. Regels zullen er altijd zijn. Zonder regels laten die multinationals jou thuis zitten en laten ze je kinderen in hun fabriek werken.
In India zijn die regels er niet. Daar varen ze afgeschreven schepen zo het strand op. Tonnen asbest worden er zonder enige bescherming meegesloopt. Lekker goedkoop voor de grote rederijen.
The_Grand_Wazoo
02-01-15, 18:32
Het is de regelzucht van de overheid die remmend werkt op de economische groei. De financiële wereld is slechts een zondebok.
Hou toch op met dat stompzinnige gelul.
Heus, echt, het is stompzinnig geleuter. Als de overheid iets heeft gedaan sinds halverwege de jaren 80' dan is het terugtreden. En de zaken zijn er niet op vooruit gegaan:
- energie is niet goedkoper geworden
-openbaar vervoer is niet goedkoper geworden
- zorg is niet goedkoper geworden
Bovendien is de dienstverlening ook niet beter geworden.
De 'markt' bestaat niet enals discplinerende factor al helemaal niet. Het is de neoliberale pendant van het proletarisch paradijs.
Hou toch op met dat stompzinnige gelul.
Heus, echt, het is stompzinnig geleuter. Als de overheid iets heeft gedaan sinds halverwege de jaren 80' dan is het .
Tsk. Het staat in zijn heilige boek. :slaap:
.
De 'markt' bestaat niet en als discplinerende factor al helemaal niet. Het is de neoliberale pendant van het proletarisch paradijs.
:hihi: Radicaal.
De Franse miljardair, mediamagnaat en journalist Jean-Louis Servan Schreiber heeft recentelijk een boek geschreven met de veelzeggende titel: "Pourqoui les riches ont gagnes". De bottom-line van het boek is de boodschap dat de allerrijksten de laatste decennia enorm veel geld en macht hebben gewonnen en nu in staat zijn om democratieën tegen elkaar op te zetten. Volgens Servan Schreiber komt de democratie onder druk te staan omdat de financiële wereld (die niet gebonden is door grenzen of verkiezingen) machtiger is geworden dan de politiek. Het gevolg daarvan is dat politici vandaag steeds meer moeten functioneren binnen de krijtlijnen die de financiële markten en internationale bedrijven uittekenen. We kunnen nog wel gaan stemmen, maar uiteindelijk heeft onze regering geen keuze en zal ze aan de verzuchtingen van de financiële markten tegemoet moeten komen.
Dit is hetzelfde thema als dat van Noreena Hertz' boek De stille overname (2001) en het is waar Tax Justice Network tegen strijdt.
Hou toch op met dat stompzinnige gelul.
Heus, echt, het is stompzinnig geleuter. Als de overheid iets heeft gedaan sinds halverwege de jaren 80' dan is het terugtreden. En de zaken zijn er niet op vooruit gegaan:
- energie is niet goedkoper geworden
-openbaar vervoer is niet goedkoper geworden
- zorg is niet goedkoper geworden
Bovendien is de dienstverlening ook niet beter geworden.
De 'markt' bestaat niet enals discplinerende factor al helemaal niet. Het is de neoliberale pendant van het proletarisch paradijs.
De ellende met socialisten is dat je nooit normaal met ze kunt converseren. Feit is dat het meer socialistisch Europa het veel slechter doet dan de Verenigde Staten. Daar kun je je kop voor in het zand blijven steken maar het is een feit.
Je zegt dat energie niet goedkoper is geworden. Het nieuws wel gevolgd de afgelopen tijd?!
Tsja, als je in de VS voor 50 cent kunt tanken maar de blauwe enveloppen boys gooien het hier drie keer over de kop dan heb je al het antwoord. Minder overheid en minder belastingen is de remedie.
Europa is nog wel de grootste regelneef.
We beginnen zo langzamerhand een maatschappij van losers te worden waarbij als uiterste redmiddel zelfs wordt overwogen vermogens zwaarder te gaan belasten.
Knettergek. Ondernemers durven bijna geen 50+ personeel meer aan te nemen en de consequentie is dan ook dat die leeftijdscategorie vrijwel onbemiddelbaar is. Allemaal vanwege, inderdaad, regelgeving en lastendruk.
.
Ondernemers durven bijna geen 50+ personeel meer aan te nemen en de consequentie is dan ook dat die leeftijdscategorie vrijwel onbemiddelbaar is. Allemaal vanwege, inderdaad, regelgeving en lastendruk.
Nou ... volgens mij is productiviteitsstijging een oorzaak van werkloosheid. De laatste tijd zeggen sommige mensen dat robots (= productiviteitsstijging) tot werkloosheid zullen leiden.
Nederlandertje
02-01-15, 23:29
De ellende met socialisten is dat je nooit normaal met ze kunt converseren. Feit is dat het meer socialistisch Europa het veel slechter doet dan de Verenigde Staten. Daar kun je je kop voor in het zand blijven steken maar het is een feit.
Je zegt dat energie niet goedkoper is geworden. Het nieuws wel gevolgd de afgelopen tijd?!
Tsja, als je in de VS voor 50 cent kunt tanken maar de blauwe enveloppen boys gooien het hier drie keer over de kop dan heb je al het antwoord. Minder overheid en minder belastingen is de remedie.
Europa is nog wel de grootste regelneef.
We beginnen zo langzamerhand een maatschappij van losers te worden waarbij als uiterste redmiddel zelfs wordt overwogen vermogens zwaarder te gaan belasten.
Knettergek. Ondernemers durven bijna geen 50+ personeel meer aan te nemen en de consequentie is dan ook dat die leeftijdscategorie vrijwel onbemiddelbaar is. Allemaal vanwege, inderdaad, regelgeving en lastendruk.
Ja in Amerika kun je voor 50 cent tanken ja. En in Amerika moet je ook 3 keer zo vaak tanken als hier. Er zitten in Amerika andere motoren in de auto's
.
Nou ... volgens mij is productiviteitsstijging een oorzaak van werkloosheid. De laatste tijd zeggen sommige mensen dat robots (= productiviteitsstijging) tot werkloosheid zullen leiden.
In Nederland is daar steeds minder sprake van simpelweg doordat de maakindustrie grotendeels is verdwenen en Chinezen en andere Aziaten onze producten maken. We worden een natie van dienstverleners. Van producent naar consument in een paar decennia.
De derde wereld is hard op weg de eerste wereld te vervangen en haar rol op te eisen.
Gebouwen met een schoorsteen waar rook uit komt (fabrieken) behoren straks tot ons nationaal erfgoed. Overal rijzen glanzende kantoren uit de grond bevolkt met lieden achter een bureau wiens doel het is jou en mij te controleren en overige diensten te verlenen.
De politici streven naar een kenniseconomie. De Indiase ziekte. Waar de onderlaag in China emplooi kan vinden in de maakindustrie kan slechts een select deel hoogopgeleiden in India emplooi vinden.
In Nederland is daar steeds minder sprake van simpelweg doordat de maakindustrie grotendeels is verdwenen en Chinezen en andere Aziaten onze producten maken. We worden een natie van dienstverleners. Van producent naar consument in een paar decennia.
De derde wereld is hard op weg de eerste wereld te vervangen en haar rol op te eisen.
Gebouwen met een schoorsteen waar rook uit komt (fabrieken) behoren straks tot ons nationaal erfgoed. Overal rijzen glanzende kantoren uit de grond bevolkt met lieden achter een bureau wiens doel het is jou en mij te controleren en overige diensten te verlenen.
De politici streven naar een kenniseconomie. De Indiase ziekte. Waar de onderlaag in China emplooi kan vinden in de maakindustrie kan slechts een select deel hoogopgeleiden in India emplooi vinden.
Dat is mede te danken aan onze eigen kortzichtigheid. Waarom heeft bijvoorbeeld Duitsland wel een maakindustrie terwijl dat het toch echt geen lagelonenland is. Wij konden toch niet concurreren want te duur. Dat op bepaalt vlak niet alleen de prijs telt maar ook status en kwaliteit waten we even helemaal vergeten.
Alle produktie naar de derde wereld want daar kan je je iPhone nog door kinderen laten maken zinder gezeur. Lekker goedkoop. Voor de producent welteverstaan want 'wij' betalen ons scheel voor het prul. Dus niet uit nood geboren maar puur uit winstmarge.
De kern van het artikel blijft overigens gewoon overeind. De macht ligt bij de mulinationals.
The_Grand_Wazoo
03-01-15, 12:10
De ellende met socialisten is dat je nooit normaal met ze kunt converseren.
Niet normaal kunnen converseren? En waarom dan wel niet?
Socialisten? Wie heeft het hier over socialisten? Of is iedereen die de mythe van de vrije markt doorprikt een socialist. Je opmerking tendentieus maar irrelevant.
Feit is dat het meer socialistisch Europa het veel slechter doet dan de Verenigde Staten. Daar kun je je kop voor in het zand blijven steken maar het is een feit.
Hm ... de VS 'doen' het veel beter dan Europa. Volgens welke criteria?
En zelfs als je je zou beperken tot louter economische kerncijfers, dan nog zijn er de nodige vraagtekens bij de Amerikaanse cijfers te zetten. De lange termijn trend laat zien dat de economische middenklasse wordt weggevaagd, de banengroei vooral lage en conjunctuur gevoelige banen betreft. De groei van de VS is bovendien gefinancierd doordat de Fed die al zes jaar als een dolle geld aan het bij drukken is. Terugtredende overheid in de VS? Vrije markt? Ammemehoela, de Amerikaanse overheid grijpt op ongekende schaal in om de eigen economie overeind te houden.
Over koppen ik het zand gesproken ...
Je zegt dat energie niet goedkoper is geworden. Het nieuws wel gevolgd de afgelopen tijd?!
Hier heb je inderdaad een punt. De energie is goedkoper geworden, doordat het aanbod is verruimd. Overigens door een club die decennia het schoolvoorbeeld van anti-vrije markt.
Maar waar ik het natuurlijk over heb zijn de prijzen die wij door de particulieren energie aanbieders (en hun marges) binnen NL worden berekend. Deze ijn niet gedaald. De prijzen zijn gedaald doordat de onderliggende grondstofprijs is gedaald, niet doordat de vrije markt de aanbieders heeft gedisciplineerd om zo goedkoop mogelijk en zo service gericht mogelijk aan te bieden. Dat was het sprookje van de privatisering en dat is niet uitgekomen. Hetzelfde voor de andere voorbeelden die ik noemde en waar je maar wijselijk je mond over hebt gehouden, want oh oh oh wat is het toch moeilijk converseren met socialisten.
Je kunt me wel zand in de ogen willen strooien, maar ik vraag mij toch sterk af waar je dat vandaan hebt.
Tsja, als je in de VS voor 50 cent kunt tanken maar de blauwe enveloppen boys gooien het hier drie keer over de kop dan heb je al het antwoord. Minder overheid en minder belastingen is de remedie.
De dienstverlening van de Nederlandse overheid evenals de kwaliteit van de publieke voorzieningen in NL is vele male beter dan die in de VS. Ben je ooit weel eens in de VS geweest? Dat is voor het overgrote deel een tweede wereld land. Grote delen bellen nog in met een modem, wegen zijn van een slechte kwaliteit, de gezondheidszorg is veel te duur en inefficient, het sociale vangent is slecht, de openbare scholen zijn slecht en ga zo maar door. De overheidsfinancien en de politiek verkeren in een dusdanige staat dat de overheid zijn activiteiten vorig jaar enige tijd heeft moeten staken. En jij denkt dat minder belastingen en minder overheid de oplossing is?
Vervolgens: vertegenwoordigen die 50 cent de volledige kosten die gemoeid gaan met de winning? Inclusief de milieuschade enz. enz. Of hebben wij hier te maken met het ouderwetse staaltje van het particulier pakken van de winsten en het afwentelen van de verliezen op het collectief
Europa is nog wel de grootste regelneef.
Ten opzichte van wat? Hoe gemeten? En wat zou het?
We beginnen zo langzamerhand een maatschappij van losers te worden waarbij als uiterste redmiddel zelfs wordt overwogen vermogens zwaarder te gaan belasten.
En waarom niet? Waarom zou dat het kenmerk van een maatschappij van 'losers' zijn? :ijkt mij een goede zaak. Minder belasting op inkomen, meer op vermogen. Moeten een hoop rijkeluis kinderen plotesling weer gaan werken.
Knettergek. Ondernemers durven bijna geen 50+ personeel meer aan te nemen en de consequentie is dan ook dat die leeftijdscategorie vrijwel onbemiddelbaar is. Allemaal vanwege, inderdaad, regelgeving en lastendruk.
Het is veel eenvoudiger dan 5 jaar geleden om mensen te ontslaan en nog veel eenvoudiger dan het 10 jaar geleden was en nog eenvoudiger in vergelijking met 15 jaar geleden. Je koppeling met 50-plussers komt uit de lucht gevallen, is, voor deze discussie, volstrekt irrelevant.
We beginnen zo langzamerhand een maatschappij van losers te worden waarbij als uiterste redmiddel zelfs wordt overwogen vermogens zwaarder te gaan belasten.
Onzinnig gelul. Je blijft maar doorgaan. Een tijdje geleden heb ik je al laten zien dat er zelfs VVD-ers zijn die inzien dat het huidige systeem op de schop moet. Het onevenredig belasten van arbeid leidt tot een slechtere internationale concurrentiepositie; bij afnemende werkgelegenheid wordt het helemaal onmogelijk zo de overheidsuitgaven te financieren. Kapitaal wordt daarentegen nauwelijks belast. Waarom? Geen enkele goede reden voor. We zijn op weg naar een wereld waarin menselijke arbeid steeds minder belangrijk wordt. Het geld zal toch ergens vandaan moeten komen.
Geld is jouw enige maatstaf; je hebt geen enkele moraal. De rijken moeten steeds rijker worden en de rest kan creperen. Gefeliciteerd.
Het is veel eenvoudiger dan 5 jaar geleden om mensen te ontslaan en nog veel eenvoudiger dan het 10 jaar geleden was en nog eenvoudiger in vergelijking met 15 jaar geleden. Je koppeling met 50-plussers komt uit de lucht gevallen, is, voor deze discussie, volstrekt irrelevant.
Ik heb eens moeten meewerken aan re-integratie van een zieke werknemer (desgewenst bij de concurrent!!) met vage RSI klachten.
Gelukkig waren we verzekerd. Je zal maar een groenteboertje zijn met 1 of 2 personeelsleden die doorbetaald moeten worden.
Ik zal het toelichten. Vroeger nam de ziektewet de loonbetaling over bij de eerste ziektedag en nu moet de werkgever in principe het loon doorbetalen.
De selectiecriteria worden derhalve steeds meer verengd en een 50+ sollicitant delft dan al snel het onderspit vanwege de verhoogde risico's. Werkgevers switchen steeds meer naar tijdelijke contracten en detachering via uitzendbureaus.
Nul-uren contracten mogen ook niet meer per 1-1-2015 en zo is er uit de dagelijkse praktijk van een ondernemer nog een hele waslijst aan bijkomende wet- en regelgeving.
En waarom niet? Waarom zou dat het kenmerk van een maatschappij van 'losers' zijn? :ijkt mij een goede zaak. Minder belasting op inkomen, meer op vermogen. Moeten een hoop rijkeluis kinderen plotesling weer gaan werken.
E.e.a. omhelst in mijn optiek een zekere fiscale onrechtvaardigheid. Over dat vermogen is vaak al inkomstenbelating betaald. Deze dubbele belasting is onrechtvaardig.
De huidige forfetaire belasting op rendement slaat ook kant noch wal. De overheid gaat uit van een fictief rendement van 1.2%.
Er wordt hier een fiscale regel met voeten getreden. Ik heb altijd geleerd 'wat niet is belast is ook niet aftrekbaar'.
Het Amerikaanse systeem is rechtvaardiger. Daar zijn rendementen op geïnvesteerd vermogen zwaarder belast maar de verliezen zijn weer compensabel (aftrekbaar). Vandaar dat de maand december in de VS een drukke maand is op Wall Street vanwege 'window dressing'.
Kortom, ik zou wel 20% i.p.v. 1.2% willen betalen als de verliezen compensabel en aftrekbaar zijn. Wat de overheid nu doet (natte vinger in de lucht) slaat werkelijk nergens op.
Voorts vind ik het onrechtvaardig dat vermogen op bijv. een spaarbankboekje wordt belast. Dat is immers geld waarover al belasting (loonbelasting) is geheven.
Bij de burger heerst dan ras het sentiment dat een zuinig en spaarzaam leven wordt bestraft.
E.e.a. omhelst in mijn optiek een zekere fiscale onrechtvaardigheid. Over dat vermogen is vaak al inkomstenbelating betaald. Deze dubbele belasting is onrechtvaardig.
De huidige forfetaire belasting op rendement slaat ook kant noch wal. De overheid gaat uit van een fictief rendement van 1.2%.
Er wordt hier een fiscale regel met voeten getreden. Ik heb altijd geleerd 'wat niet is belast is ook niet aftrekbaar'.
Het Amerikaanse systeem is rechtvaardiger. Daar zijn rendementen op geïnvesteerd vermogen zwaarder belast maar de verliezen zijn weer compensabel (aftrekbaar). Vandaar dat de maand december in de VS een drukke maand is op Wall Street vanwege 'window dressing'.
Kortom, ik zou wel 20% i.p.v. 1.2% willen betalen als de verliezen compensabel en aftrekbaar zijn. Wat de overheid nu doet (natte vinger in de lucht) slaat werkelijk nergens op.
Voorts vind ik het onrechtvaardig dat vermogen op bijv. een spaarbankboekje wordt belast. Dat is immers geld waarover al belasting (loonbelasting) is geheven.
Bij de burger heerst dan ras het sentiment dat een zuinig en spaarzaam leven wordt bestraft.
Het is geen rendement van 1,2 pct maar wen rendement van 4 pct dat voor 30 pct belast wordt.
Vermogen belasten is niet zo immoreel als jij het probeert te brengen. Het ligt er aan waar je de grens trekt. Erfbelasting vind ik onrechtvaardiger.
Als je het afzet tegen de mogelijkheden die de welgestelden hebben. Onlangs hebben we het nog over het opzetten van een carroussel gehad mbt hypotheekverstrekking vanuit de BV en vervolgens bijna het gehele toegekende salaris benutten om aftrekbare rente te betalen.
Echte parasieten moeten aangepakt worden. Daar is iedereen het wel over eens.
Alles met mate, dat is het devies. Dat geldt ook voor markt en overheid. Al die discussies over overheid en markt leiden ook alleen maar af van rente op geld. Een simpel voorbeeld toont aan dat daar een echt probleem zit :nerd::
Our current monetary system has a remarkable feature that causes trouble. The money we currently use is created by banks as a debt on which interest must be paid. This may seem a rather uninteresting circumstance, but it has far reaching implications. To explain this, I will simplify matters, and assume that there is a small self sufficient village that does not trade with other villages. This village only needs € 1,000 to operate its entire economy. The local bank is happy to lend the € 1,000 at a reasonable interest rate of 5%.
What happens? After a year the € 1,000 has to be returned, but also a petty € 50 in interest must be paid. There is a slight difficulty, a fly in the ointment so to say. The required € 1,050 simply is not there as there is only € 1,000 to begin with. Then the bank comes up with a clever solution. The economy needs € 1,000 to operate and the € 50 is nonexistent money that cannot be repaid, so the bank offers to lend the villagers € 1,050 at the same reasonable interest rate of 5%.
It is now clear what will take place next. At the end of the next year the debt has grown to € 1,102,50. This may not seem much but it cannot be repaid as there is only € 1,000. After 10 years the debt has grown to € 1,628,89. After 100 years it amounts to the considerable sum of € 131,501,26. There is no way of repaying this debt as there is still only € 1,000 in the economy. Long before that time, the debt level may already have become a cause of some worry, at least by people that can make proper use of a pocket calculator.
If the villagers are quite dexterous with their pocket calculators and fear the consequences of compound interest, nobody in the village may be willing to borrow the extra € 50 in the first year. Then there would be only € 950 in the economy in the second year, while the debt remains € 1000. After two years there would be just € 900 in the economy as another € 50 in interest had to be paid. Because there is less money available, the economy would deteriorate. After twenty years, there is no money left at all, only € 1000 of debt. Long before that the economy would have collapsed.
Of course reality is more complicated. Banks make expenses, the money that banks create can come from deposits, and debts do not have to be repaid in one year. Still, the underlying mechanism of interest on money makes debts continue to grow and make it impossible to pay them off. On the contrary, we continuously need more debt to keep the economy from collapsing. This is why the people in charge of this system are trying to convince us to go deeper into debt to buy more stuff we do not need or cannot afford. This is why governments have to go into debt when nobody else is willing to do so. And this is why there must be inflation.
Zie: Naturalmoney.org - A Short Introduction to Natural Money (http://www.naturalmoney.org/short.html)
op weg naar rentevrije economie (http://basisinkomenvoordummies.nl/obiop-weg-naar-een-rentevrije-economie/)
Vermogen belasten is niet zo immoreel als jij het probeert te brengen. Het ligt er aan waar je de grens trekt. Erfbelasting vind ik onrechtvaardiger.
Oké, de overheid gaat je vermogen belasten en tegen de tijd dat je het verzorgingshuis in moet kan de eigen bijdrage oplopen tot 24.000 per jaar over het resterend eigen vermogen.
Loop je daar in een luier met dezelfde voorzieningen als iemand die niets heeft. Wat is dan vermogend? Twee ton is na 8 jaar weg aan eigen bijdrage AWBZ. Heb je dan je hele leven voor gewerkt.
Kun je nog beter een paar schaars geklede Poolse verpleegsters inhuren. Die vermogenstoetsing moet toch ergens eens een keer ophouden? Hoe vaak moet één verdiende euro wel niet worden belast.
Oké, de overheid gaat je vermogen belasten en tegen de tijd dat je het verzorgingshuis in moet kan de eigen bijdrage oplopen tot 24.000 per jaar over het resterend eigen vermogen.
Loop je daar in een luier met dezelfde voorzieningen als iemand die niets heeft. Wat is dan vermogend? Twee ton is na 8 jaar weg aan eigen bijdrage AWBZ. Heb je dan je hele leven voor gewerkt.
Kun je nog beter een paar schaars geklede Poolse verpleegsters inhuren. Die vermogenstoetsing moet toch ergens eens een keer ophouden? Hoe vaak moet één verdiende euro wel niet worden belast.
Sorry Ibrah maar je springt van de hak op de tak.
Eerst snij je de VRH aan en vervolgens spring je naadloos over op de vermogens- en inkomensgrens bij opname in een verzorgingstehuis. Twee totaal verschillende items.
Even over die laatste dan. Als ik het van de andere kant bekijk heb ik geen zin de zorg voor iemand te betalen die daar uitstekend zelf toe in staat is. M.a.w. de gemeenschap moet de erfenis financieren. Dat kan ook niet de bedoeling zijn.
Nogmaals ook in dit geval. Billijkheid valt en staat bij de grens die men hanteert. M.I. ligt die in dit geval niet goed. Jan met de pet wordt zijn laatste beetje geld afgenomen. Met 30.000 op de bank en een verzamelinkomen van 20.000 betaal je al dik 1.300. Gestoord.
.
In Nederland is daar steeds minder sprake van simpelweg doordat de maakindustrie grotendeels is verdwenen en Chinezen en andere Aziaten onze producten maken. We worden een natie van dienstverleners. Van producent naar consument in een paar decennia.
De derde wereld is hard op weg de eerste wereld te vervangen en haar rol op te eisen.
Gebouwen met een schoorsteen waar rook uit komt (fabrieken) behoren straks tot ons nationaal erfgoed. Overal rijzen glanzende kantoren uit de grond bevolkt met lieden achter een bureau wiens doel het is jou en mij te controleren en overige diensten te verlenen.
De politici streven naar een kenniseconomie. De Indiase ziekte. Waar de onderlaag in China emplooi kan vinden in de maakindustrie kan slechts een select deel hoogopgeleiden in India emplooi vinden.
Zinnige post. Vergelijk:
ding 9
We do not live in a post-industrial age
What they tell you
Our economy has been fundamentally transformed during the last few decades. Especially in the rich countries, manufacturing industry, once the driving force of capitalism, is not important any more.
With the natural tendency for the (relative) demand for services to rise with prosperity and with the rise of high-productivity knowlegde-based services (such as banking and management consulting), manufacturing industries have gone into decline in all rich countries. These countries have entered the "post-industrial" age, where most people work in services and most outputs are services.
The decline of manufacturing is not only something natural that we needn't worry about but something that we should really celebrate. With the rise of knowlegde-based services, it may be better even for some developing countries to skip those doomed manufacturing activities altogether and leapfrog straight to a service-based post-industrial economy.
What they don't tell you
We may be living in a post-industrial society in the sense that most of us work in shops and offices rather than in factories. But we have not entered a post-industrial stage of development in the sense that industry has become unimportant.
Most (although not all) of the shrinkage in the share of manufacturing in total output is not due to the fall in absolute quantity of manufactured goods produced but due to the fall in their prices relative to those of services, which is caused by their faster growth in productivity (output per unit of input).
Now, even though de-industrialization is mainly due to this differential productivity growth across sectors, and thus may not be something negative in itself, it has negative consequences for economy-wide productivity growth and for the balance of payments, which cannot be ignored.
As for the idea that developing countries can largely skip industrialization and enter the post-industrial phase directly, it is a fantasy.
Their limited scope for productivity growth makes services a poor engine for growth.
The low tradability of services means that a more service-based economy will have a lower ability to export. Lower export earnings means a weaker ability to buy advanced technologies from abroad, which in turn leads to a slower growth.
uit Ha-Joon Chang, 23 things they don't tell you about capitalism. Het bovenstaande is een samenvatting van ding 9.