PDA

Bekijk Volledige Versie : Een heel opmerkelijke uitspraak van Obama



mark61
07-01-15, 15:50
Ik voorspelde al weinig goeds voor 2015 voor het Midden-Oosten. Assad, de kalief en Egyptes Sisi staan daar elk op hun eigen manier garant voor. En Erdogan. En de milities die Libië verscheuren. Maar er is ook één potentieel lichtpuntje.

Iran. Althans een deal met Iran.

Mijn oog viel vorige week op een opmerkelijke uitspraak van de Amerikaanse president Obama. Die zei in een interview met een Amerikaans radiostation dat Iran een „erg succesvolle regionale macht” zou kunnen worden als het een akkoord met de internationale gemeenschap sluit over zijn omstreden nucleaire programma. Een Amerikaanse president die het Iran toewenst een „erg succesvolle regionale macht” te worden! Tijden zijn wél veranderd, hoe voorwaardelijk Obama zijn wens ook verwoordde. In 2002 deelde Bush Iran nog in bij zijn ‘As van het Kwaad’, samen met Noord-Korea en Irak, en pas in juli 2008 werd voor het eerst een onderminister door Washington afgevaardigd naar de internationale nucleaire onderhandelingen met Iran. En die mocht alleen maar luisteren van Washington.

Ik denk dat die uitspraak van Obama bij de Arabische Golfburen niet goed is gevallen. Dat is precies waarvoor ze bang zijn, dat Iran inderdaad een „erg succesvolle regionale macht” wordt. Dat kan immers alleen maar ten koste gaan van hun machtspositie, daar hebben ze gelijk in.

Maar die uitspraak zegt nog iets anders, namelijk hoe graag Obama die deal met Iran wil sluiten. Hij stuurde minister Kerry wel naar de regio om een oplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict te vinden, maar volgens mij zag hij daar nooit veel brood in. Geen goede vibraties. Het akkoord met Cuba is absoluut een doorbraak. Maar een deal met Iran zou van een heel andere orde zijn, gezien het gewicht van de islamitische republiek in een om diverse redenen heel belangrijke regio. Misschien niet van het gewicht van Nixons normalisering met China, maar in die richting. Een nalatenschap.

Er zwerven beren over de weg. Onder andere het Congres, dat voornamelijk denkt in extra sancties tegen Iran en met zijn nieuwe Republikeinse meerderheid in Huis én Senaat nog meer macht heeft om een akkoord te saboteren. Ik zag een andere opmerkelijke uitspraak, van senator Lindsey Graham tegen de Israëlische premier Netanyahu, dat „het Congres uw leiding zal volgen”. Netanyahu wil alleen maar géén deal met Iran. Tussen twee haakjes, wat zou ú ervan vinden als een prominent Kamerlid zoiets tegen een buitenlandse premier zou zeggen?

In Iran zelf hangt alles af van de opperste leider, ayatollah Ali Khamenei. U en ik hebben lang gedacht dat hij uiteindelijk een veto zal uitspreken, omdat een impopulair regime als het zijne sterker staat als het kan schermen met een gevaarlijke buitenlandse vijand. Maar ík ben daar eigenlijk niet meer zo zeker van. Niet alleen omdat Iran failliet gaat door de dalende olieprijzen. Maar omdat Iran inderdaad „een erg succesvolle regionale macht” kan worden.

Een heel opmerkelijke uitspraak van Obama - nrc.nl (http://www.nrc.nl/carolien/2015/01/07/een-heel-opmerkelijke-uitspraak-van-obama/)

Een gevalletje van Agt. Het licht zien als het al te laat is. Obama slaat geen deuk meer in een pakje boter in wat hem nog rest aan presidentschap.

Ibrah1234
07-01-15, 16:57
Hij doet het toch maar verdomde goed. Forbes Magazine heeft hem al uitgeroepen tot: 'Obama best economic president of modern times!'

Op economisch gebied heeft Obama met zijn ploeg zelfs Reagan weten te verslaan.

Wizdom
07-01-15, 22:18
Ik voorspelde al weinig goeds voor 2015 voor het Midden-Oosten. Assad, de kalief en Egyptes Sisi staan daar elk op hun eigen manier garant voor. En Erdogan. En de milities die Libië verscheuren. Maar er is ook één potentieel lichtpuntje.

Iran. Althans een deal met Iran.

Mijn oog viel vorige week op een opmerkelijke uitspraak van de Amerikaanse president Obama. Die zei in een interview met een Amerikaans radiostation dat Iran een „erg succesvolle regionale macht” zou kunnen worden als het een akkoord met de internationale gemeenschap sluit over zijn omstreden nucleaire programma. Een Amerikaanse president die het Iran toewenst een „erg succesvolle regionale macht” te worden! Tijden zijn wél veranderd, hoe voorwaardelijk Obama zijn wens ook verwoordde. In 2002 deelde Bush Iran nog in bij zijn ‘As van het Kwaad’, samen met Noord-Korea en Irak, en pas in juli 2008 werd voor het eerst een onderminister door Washington afgevaardigd naar de internationale nucleaire onderhandelingen met Iran. En die mocht alleen maar luisteren van Washington.

Ik denk dat die uitspraak van Obama bij de Arabische Golfburen niet goed is gevallen. Dat is precies waarvoor ze bang zijn, dat Iran inderdaad een „erg succesvolle regionale macht” wordt. Dat kan immers alleen maar ten koste gaan van hun machtspositie, daar hebben ze gelijk in.

Maar die uitspraak zegt nog iets anders, namelijk hoe graag Obama die deal met Iran wil sluiten. Hij stuurde minister Kerry wel naar de regio om een oplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict te vinden, maar volgens mij zag hij daar nooit veel brood in. Geen goede vibraties. Het akkoord met Cuba is absoluut een doorbraak. Maar een deal met Iran zou van een heel andere orde zijn, gezien het gewicht van de islamitische republiek in een om diverse redenen heel belangrijke regio. Misschien niet van het gewicht van Nixons normalisering met China, maar in die richting. Een nalatenschap.

Er zwerven beren over de weg. Onder andere het Congres, dat voornamelijk denkt in extra sancties tegen Iran en met zijn nieuwe Republikeinse meerderheid in Huis én Senaat nog meer macht heeft om een akkoord te saboteren. Ik zag een andere opmerkelijke uitspraak, van senator Lindsey Graham tegen de Israëlische premier Netanyahu, dat „het Congres uw leiding zal volgen”. Netanyahu wil alleen maar géén deal met Iran. Tussen twee haakjes, wat zou ú ervan vinden als een prominent Kamerlid zoiets tegen een buitenlandse premier zou zeggen?

In Iran zelf hangt alles af van de opperste leider, ayatollah Ali Khamenei. U en ik hebben lang gedacht dat hij uiteindelijk een veto zal uitspreken, omdat een impopulair regime als het zijne sterker staat als het kan schermen met een gevaarlijke buitenlandse vijand. Maar ík ben daar eigenlijk niet meer zo zeker van. Niet alleen omdat Iran failliet gaat door de dalende olieprijzen. Maar omdat Iran inderdaad „een erg succesvolle regionale macht” kan worden.

Een heel opmerkelijke uitspraak van Obama - nrc.nl (http://www.nrc.nl/carolien/2015/01/07/een-heel-opmerkelijke-uitspraak-van-obama/)

Een gevalletje van Agt. Het licht zien als het al te laat is. Obama slaat geen deuk meer in een pakje boter in wat hem nog rest aan presidentschap.

En wat wil nu het toeval... Volgens de Hadith zal de Dajjaal in Isfahan met 70.000 Joden worden vergezeld en verwelkomd... Is dat toeval?

The hadith our Brother is talking about is from Sahih Muslim - Book 041, Number 7034:

Anas b. Malik reported that Allah's Messenger (may peace be upon him) said: The Dajjal would be followed by seventy thousand Jews of Isfahan wearing Persian shawls.

So based on this Hadith, 70,000 Jews from Isfahan will follow the Dajjal. As the brother mentioned the Jews will come from Isfahan and not the Dajjal.

But the Hadith states they will be wearing Persian shawls, so they must still be living in Isfahan, since why would Jews living in Israel still be wearing their Persian shawls after they emigrated to Israel over 60 years ago, as one brother mentioned is debatable.

Jews in Iran today consists of the largest population of Jews in any Muslim country in the world, they are numbered to be around 40,000, with 25,000 living in Tehran alone. So this may back up that when they reach to 70,000 through natural growth such as child birth, etc. we should expect the Dajjal to appear soon and then we should see them come out in his support.

Allah knows best.........

Some more detailed information:

Prior to the Islamic Revolution in 1979, there were 80,000 Jews in Iran, concentrated in Tehran (60,000), Shiraz (8,000), Kermanshah (4,000), Isfahan (3,000), the cities of Khuzistan, as well as Kashan, Tabriz, and Hamedan.

Islamic republic (after 1979)
At the time of the establishment of the state of Israel in 1948, there were approximately 140,000–150,000 Jews living in Iran, the historical center of Persian Jewry. Over 85% have since migrated to either Israel or the United States. At the time of the 1979 Islamic Revolution, 80,000 still remained in Iran. From then on, Jewish emigration from Iran dramatically increased, as about 20,000 Jews left within several months after the Islamic Revolution.

In mid- and late 1980s, the Jewish population of Iran was estimated at 20,000–30,000. The reports put the figure at around 35,000 in mid-1990s and at less than 40,000 nowadays, with around 25,000 residing in Tehran. However, Iran's Jewish community still remains the largest among the Muslim countries.

Ayatollah Khomeini met with the Jewish community upon his return from exile in Paris and issued a fatwa decreeing that the Jews were to be protected. In the Islamic republic Jews have become more religious. Families that had been secular in the 1970s started keeping kosher and strictly observing rules against driving on Shabbat. They stopped going to restaurants, cafes and cinemas and the synagogue perforce became the focal point of their social lives. As Haroun Yashyaei, a film producer and former chairman of the Central Jewish Community in Iran has quoted:

"Khomeini didn't mix up our community with Israel and Zionism - he saw us as Iranians,"

The Islamic republic government has made a clear effort to distinguish between its definition of Zionism as a secular political party that enjoys Jewish symbols and ideals and Judaism as the religion of Moses.

On March 16, 1979, Habib Elghanian, the honorary leader of the Jewish community, was arrested on charges of "corruption", "contacts with Israel and Zionism", "friendship with the enemies of God", "warring with God and his emissaries", and "economic imperialism". He was tried by an Islamic revolutionary tribunal, sentenced to death, and executed on May 8. In 2000, a group of 13 Orthodox Jews in the southern city of Shiraz were accused of spying for Israel. The case prompted an international outcry that led to the eventual release of the Jewish prisoners after years of quiet diplomacy.

In 2006, a false story in the National Post of Canada claimed that the Iranian parliament was considering requiring a yellow insignia for Jews in Iran. The story was confirmed by the associate dean of the Simon Wiesenthal Center. AIPAC sent out an "e-mail blast" to reporters on the story, which became a major press event in the United States. The false story turned out to originate with Iranian-born journalist Amir Taheri from the Benador Associates speakers bureau.

super ick
08-01-15, 10:00
Ik voorspelde al weinig goeds voor 2015 voor het Midden-Oosten. Assad, de kalief en Egyptes Sisi staan daar elk op hun eigen manier garant voor. En Erdogan. En de milities die Libië verscheuren. Maar er is ook één potentieel lichtpuntje.

Iran. Althans een deal met Iran.

Mijn oog viel vorige week op een opmerkelijke uitspraak van de Amerikaanse president Obama. Die zei in een interview met een Amerikaans radiostation dat Iran een „erg succesvolle regionale macht” zou kunnen worden als het een akkoord met de internationale gemeenschap sluit over zijn omstreden nucleaire programma. Een Amerikaanse president die het Iran toewenst een „erg succesvolle regionale macht” te worden! Tijden zijn wél veranderd, hoe voorwaardelijk Obama zijn wens ook verwoordde. In 2002 deelde Bush Iran nog in bij zijn ‘As van het Kwaad’, samen met Noord-Korea en Irak, en pas in juli 2008 werd voor het eerst een onderminister door Washington afgevaardigd naar de internationale nucleaire onderhandelingen met Iran. En die mocht alleen maar luisteren van Washington.

Ik denk dat die uitspraak van Obama bij de Arabische Golfburen niet goed is gevallen. Dat is precies waarvoor ze bang zijn, dat Iran inderdaad een „erg succesvolle regionale macht” wordt. Dat kan immers alleen maar ten koste gaan van hun machtspositie, daar hebben ze gelijk in.

Maar die uitspraak zegt nog iets anders, namelijk hoe graag Obama die deal met Iran wil sluiten. Hij stuurde minister Kerry wel naar de regio om een oplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict te vinden, maar volgens mij zag hij daar nooit veel brood in. Geen goede vibraties. Het akkoord met Cuba is absoluut een doorbraak. Maar een deal met Iran zou van een heel andere orde zijn, gezien het gewicht van de islamitische republiek in een om diverse redenen heel belangrijke regio. Misschien niet van het gewicht van Nixons normalisering met China, maar in die richting. Een nalatenschap.

Er zwerven beren over de weg. Onder andere het Congres, dat voornamelijk denkt in extra sancties tegen Iran en met zijn nieuwe Republikeinse meerderheid in Huis én Senaat nog meer macht heeft om een akkoord te saboteren. Ik zag een andere opmerkelijke uitspraak, van senator Lindsey Graham tegen de Israëlische premier Netanyahu, dat „het Congres uw leiding zal volgen”. Netanyahu wil alleen maar géén deal met Iran. Tussen twee haakjes, wat zou ú ervan vinden als een prominent Kamerlid zoiets tegen een buitenlandse premier zou zeggen?

In Iran zelf hangt alles af van de opperste leider, ayatollah Ali Khamenei. U en ik hebben lang gedacht dat hij uiteindelijk een veto zal uitspreken, omdat een impopulair regime als het zijne sterker staat als het kan schermen met een gevaarlijke buitenlandse vijand. Maar ík ben daar eigenlijk niet meer zo zeker van. Niet alleen omdat Iran failliet gaat door de dalende olieprijzen. Maar omdat Iran inderdaad „een erg succesvolle regionale macht” kan worden.

Een heel opmerkelijke uitspraak van Obama - nrc.nl (http://www.nrc.nl/carolien/2015/01/07/een-heel-opmerkelijke-uitspraak-van-obama/)

Een gevalletje van Agt. Het licht zien als het al te laat is. Obama slaat geen deuk meer in een pakje boter in wat hem nog rest aan presidentschap.

Denk dat Iran op veel grotere schaal de Sjiieten in Irak te hulp zou zijn geschoten als ze politiek niet zo onder een vergrootglas hadden gelegen. Wellicht dat het een beter alternatief is dan de huidige situatie in het M.O.

Hoorde maandag op de radio een discussie waarin een deskundige (jaja, die zijn er veel) beweerde dat IS haar pijlen nu wil richten op Libië. Dat staat momenteel zwak en zou een fluitje van een cent zijn. Zo zijn er nog wel wat militair zwakke landen.