PDA

Bekijk Volledige Versie : Criminaliteit daalt, maar niet onder alle bevolkingsgroepen



Eric de Blois
28-10-15, 03:58
Criminaliteit daalt, maar niet onder alle bevolkingsgroepen

Bron : trouw (http://www.trouw.nl/tr/nl/4492/Nederland/article/detail/4170288/2015/10/24/Criminaliteit-daalt-maar-niet-onder-alle-bevolkingsgroepen.dhtml) - 24 oktober 2015

http://static1.trouw.nl/static/photo/2015/6/8/7/20151024220437/media_xl_3365362.jpg

De criminaliteit daalt al zeven jaar. Dat meldde het Centraal Bureau voor de Statistiek deze week. Het CBS vermeldde niet welk aandeel allochtonen innemen; dat had het bureau hierbij ook niet bijgehouden. Waarschijnlijk neemt hun aandeel eerder toe dan af.

Hetzelfde CBS publiceerde in 2012 een Jaarrapport Integratie, waaruit bleek dat de afnemende geregistreerde criminaliteit niet te danken was aan jongens van Marokkaansen en Antilliaansen huize.

Opmerkelijk was dat Marokkanen, na een daling tot 2008, juist weer een groter aandeel gingen uitmaken van verdachten van een misdrijf. In 2005 was een op de vijf verdachten van Marokkaansen huize, in 2010 was dat al een op de vier.

En dat niveau is constant, bleek in 2014. Toen zei Brahim Bourzik van het Landelijk Beraad Marokkanen in het RTL Nieuws dat 'zijn' jongens nog steeds sterk oververtegenwoordigd waren in de criminaliteitsstatistieken.

Machteloos
Ouders voelen zich, aldus Bourzik, machteloos terwijl ze hun zonen zien afglijden. Meer dan de helft van de Marokkanen in Nederland is rond hun 25ste eens of vaker verdacht geweest van een misdrijf, ruim het dubbele van hun autochtonen leeftijdsgenoten.

Als de jongens eenmaal goed en wel volwassen zijn, neemt de criminaliteit flink af. Criminoloog en antropoloog dr. Hans Werdmölder volgde in Amsterdam dertig jaar lang een groep 'Marokkaanse lieverdjes', Nederlands-Marokkaanse jongeren. In zijn boek 'Marokkanen in de marge' (2015) legde hij zijn somber stemmende bevindingen vast.

Problemen
Weinigen kunnen zichzelf redden, de meesten kampen met psychische problemen, sommigen zijn overleden in een wereld van drugs en criminaliteit, de anderen liggen aan het infuus van de verzorgingsstaat.

In een sterk persoonlijk getint essay schildert Werdmölder hoe het een paar van de jongens - middelbare mannen inmiddels - is vergaan. En hij vraagt zich af hoe het gaat met Hafid, twintiger en zoon van een van Werdmölders 'hoofdpersonen'. Zal hij op het rechte pad blijven?

http://static3.trouw.nl/static/photo/2015/14/12/7/20151024220026/media_xl_3365332.png

super ick
28-10-15, 07:08
Ja, leven buiten de werkelijkheid, voelen zich heel stoer maar kunnen de eigen broek niet ophouden.