Marsipulami
21-06-16, 14:35
Daar komen de Chinese wolhandkrabben (en ze zijn met duizenden)
https://youtu.be/d9x706xueOU
SVEN SPOORMAKERS & WOUTER SPILLEBEEN
21/06/16 - 04u11
Met duizenden en duizenden trekken ze door Vlaanderen, van Aarschot tot Nieuwpoort: de Chinese wolhandkrabben. "Ze laten zich door niéts tegenhouden", zegt marinebioloog Francis Kerckhof. Al helemaal niet door een zwembadje, zoals gisteren in Adegem, waar 12.000 liter water wegliep nadat de krabben er gaatjes in hadden geprikt.
"Het zijn trekdieren, die in zee zijn gaan paren en nu terugkeren naar de binnenwateren. Ze kunnen gemakkelijk een dag of drie overleven zonder water", zegt marien bioloog Francis Kerckhof van het Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen. Overal zijn de klachten dezelfde, wanneer mensen ze met emmers vol verzamelen: ze stinken, ze maken lawaai door met hun scharen aan deuren te krabben, ze vernielen visfuiken. Het schild van zo'n wolhandkrab is al gauw een centimeter of acht, maar met de indrukwekkende scharen erbij meten ze gemakkelijk 30 centimeter.
Ongevaarlijk
"Ze zien er wel gevaarlijk uit, maar dat zijn ze niet. Alleen als ze zich bedreigd voelen, richten ze zich met hun scharen op", zegt Kerckhof. Ze kruipen overal in, tot in drinkbakken van honden toe, en dringen zelfs binnen in de huizen. In Adegem zag een bewoner zelfs 12.000 liter water uit zijn zwembad lopen, toen zes krabben erin kropen en een vijftiental gaatjes in de plastic hoes prikten. "Dat is niet verwonderlijk", zegt Kerckhof. "De scharen zijn bijzonder scherp. Ze graven zelfs gangen en holen in dijken en oevers van waterlopen en kanalen. Dan is een plastic zeil geen moeite, natuurlijk. Ik heb er zelf ook al gevangen, in een emmer gezet, en 's ochtends waren ze verdwenen: die dieren hebben aan een piepklein haakje in het plastic genoeg om hun hele lichaamsgewicht op te tillen."
De Chinese wolhandkrab komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië. De eerste waarneming in België dateert uit 1933. Intussen is de exotische soort bijzonder goed ingeburgerd. "In de jaren 60 zagen we een terugval van de populatie, omdat de rivieren vervuild raakten. Nu onze wateren leefbaarder worden, groeit de soort opnieuw aan." Eigenlijk valt er tegen de exoten niets meer te beginnen, weet Kerckhof. "Ze laten zich werkelijk door niets tegenhouden. Schotten op de oever plaatsen, zal niet helpen. Om ze allemaal te vangen, zijn hun aantallen al te groot en op de trek na blijven ze onder de radar. De dieren bestrijden met chemische middelen helpt ook niet, want dat richt te veel schade aan de waterlopen aan. Het zijn bovendien sterke beesten, die nogal wat vervuiling kunnen verdragen."
Wel lekker
Eén mogelijkheid blijft over: ze opeten. In China zijn de wolhandkrabben zowaar een delicatesse, waar ze zelfs in gekoelde automaten in metrostations worden verkocht en thuis in de wok belanden. Door de consumptie is de krab er zo zeldzaam geworden dat de prijzen de pan uit swingen. Chinese wolhandkrabben die in het Nederlandse IJsselmeer als bijvangst in vissersnetten terechtkomen, worden levend naar China geëxporteerd. Vissers verdienen er goed aan: een kilo brengt 18 euro op. Ter vergelijking: Hollandse maatjes kosten 8 euro per kilo. "Ik gebruik ze in een saus bij visgerechten", zegt de Nederlandse chef Harmen Ligthart, de enige kok in de Benelux die de krab op het menu zet. "Als je ze openhakt, ziet de gele smurrie er niet smakelijk uit. Maar de smaak is zacht. Onze krabben komen uit het IJsselmeer: aan consumptie van krabben uit rivieren zou ik me niet wagen, omdat je niet weet hoe vervuild de slibbodem was."
In België is consumptie van het dier niet toegelaten. "Wij hebben ook nog geen enkele aanvraag gekregen", aldus Lieve Busschots van het Federaal Voedselagentschap.
https://youtu.be/d9x706xueOU
SVEN SPOORMAKERS & WOUTER SPILLEBEEN
21/06/16 - 04u11
Met duizenden en duizenden trekken ze door Vlaanderen, van Aarschot tot Nieuwpoort: de Chinese wolhandkrabben. "Ze laten zich door niéts tegenhouden", zegt marinebioloog Francis Kerckhof. Al helemaal niet door een zwembadje, zoals gisteren in Adegem, waar 12.000 liter water wegliep nadat de krabben er gaatjes in hadden geprikt.
"Het zijn trekdieren, die in zee zijn gaan paren en nu terugkeren naar de binnenwateren. Ze kunnen gemakkelijk een dag of drie overleven zonder water", zegt marien bioloog Francis Kerckhof van het Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen. Overal zijn de klachten dezelfde, wanneer mensen ze met emmers vol verzamelen: ze stinken, ze maken lawaai door met hun scharen aan deuren te krabben, ze vernielen visfuiken. Het schild van zo'n wolhandkrab is al gauw een centimeter of acht, maar met de indrukwekkende scharen erbij meten ze gemakkelijk 30 centimeter.
Ongevaarlijk
"Ze zien er wel gevaarlijk uit, maar dat zijn ze niet. Alleen als ze zich bedreigd voelen, richten ze zich met hun scharen op", zegt Kerckhof. Ze kruipen overal in, tot in drinkbakken van honden toe, en dringen zelfs binnen in de huizen. In Adegem zag een bewoner zelfs 12.000 liter water uit zijn zwembad lopen, toen zes krabben erin kropen en een vijftiental gaatjes in de plastic hoes prikten. "Dat is niet verwonderlijk", zegt Kerckhof. "De scharen zijn bijzonder scherp. Ze graven zelfs gangen en holen in dijken en oevers van waterlopen en kanalen. Dan is een plastic zeil geen moeite, natuurlijk. Ik heb er zelf ook al gevangen, in een emmer gezet, en 's ochtends waren ze verdwenen: die dieren hebben aan een piepklein haakje in het plastic genoeg om hun hele lichaamsgewicht op te tillen."
De Chinese wolhandkrab komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië. De eerste waarneming in België dateert uit 1933. Intussen is de exotische soort bijzonder goed ingeburgerd. "In de jaren 60 zagen we een terugval van de populatie, omdat de rivieren vervuild raakten. Nu onze wateren leefbaarder worden, groeit de soort opnieuw aan." Eigenlijk valt er tegen de exoten niets meer te beginnen, weet Kerckhof. "Ze laten zich werkelijk door niets tegenhouden. Schotten op de oever plaatsen, zal niet helpen. Om ze allemaal te vangen, zijn hun aantallen al te groot en op de trek na blijven ze onder de radar. De dieren bestrijden met chemische middelen helpt ook niet, want dat richt te veel schade aan de waterlopen aan. Het zijn bovendien sterke beesten, die nogal wat vervuiling kunnen verdragen."
Wel lekker
Eén mogelijkheid blijft over: ze opeten. In China zijn de wolhandkrabben zowaar een delicatesse, waar ze zelfs in gekoelde automaten in metrostations worden verkocht en thuis in de wok belanden. Door de consumptie is de krab er zo zeldzaam geworden dat de prijzen de pan uit swingen. Chinese wolhandkrabben die in het Nederlandse IJsselmeer als bijvangst in vissersnetten terechtkomen, worden levend naar China geëxporteerd. Vissers verdienen er goed aan: een kilo brengt 18 euro op. Ter vergelijking: Hollandse maatjes kosten 8 euro per kilo. "Ik gebruik ze in een saus bij visgerechten", zegt de Nederlandse chef Harmen Ligthart, de enige kok in de Benelux die de krab op het menu zet. "Als je ze openhakt, ziet de gele smurrie er niet smakelijk uit. Maar de smaak is zacht. Onze krabben komen uit het IJsselmeer: aan consumptie van krabben uit rivieren zou ik me niet wagen, omdat je niet weet hoe vervuild de slibbodem was."
In België is consumptie van het dier niet toegelaten. "Wij hebben ook nog geen enkele aanvraag gekregen", aldus Lieve Busschots van het Federaal Voedselagentschap.