Marsipulami
01-07-16, 06:10
Canadezen willen zo massaal Syriėrs opvangen dat de overheid niet kan volgen
"Het tegenovergestelde van NIMBY'isme"
30-06-16, 20.11u - Stefan Grommen - Bron: New York Times, Toronto Star
Terwijl in Europa spreidingsplannen moeten worden ingevoerd om landen hun aandeel vluchtelingen te doen opnemen, pakken de Canadezen het helemaal anders aan. De Canadese overheid kan de vraag van burgers om Syriėrs op te nemen gewoon niet bijhouden, zelfs tot frustratie van de bevolking, zo bericht The New York Times.
Canada heeft al meer dan 28.000 Syrische vluchtelingen opgenomen en dat cijfer stijgt nog elke dag. Sinds de dood van Aylan Kurdi, de verdronken kleuter die aanspoelde op de Turkse kust, lijken de Canadezen te zijn wakker geschud. De idealistische premier Justin Trudeau van de progressieve Liberale Partij heeft er ten dele zijn verkiezingsoverwinning aan te danken. Hij probeert nu zijn beloftes om meer vluchtelingen op te nemen waar te maken.
Trudeau had zich aanvankelijk geėngageerd om 25.000 Syriėrs toe te laten, maar nog altijd blijven Canadese burgers vragen of ze Syrische families kunnen opnemen. "Ik kan de vluchtelingen niet snel genoeg aanleveren voor alle Canadezen die hen willen steunen", zo citeert de New York Times de Canadese minister van immigratie John Callum.
In die mate zelfs dat Canadezen die willen helpen ronduit ongeduldig worden. In een reportage daarover maakte de krant Toronto Star met een boutade eerder dit jaar gewag van een heuse "boze menigte van weldoeners". Met 28.640 opgevangen Syriėrs en nog eens een kleine 20.000 in aantocht zit de regering-Trudeau al ver over het beloofde quotum. "Het tegenovergestelde van NIMBY'isme", aldus nog de Toronto Star [NIMBY staat voor 'not in my backyard', SG].
Nieuwe Canadezen
In cijfers
28.640 Syrische vluchtelingen zijn al in Canada gearriveerd.
10.138 van hen worden door gewone burgers opgevangen
296 gemeenschappen vangen hen op
16.907 vluchtelingen worden momenteel gescreend voor opvang in Canada
2.700 vluchtelingen zijn 'goedgekeurd', maar nog niet overgevlogen
Binnen het Canadese asielprogramma kunnen burgers zelf 'groepen' vormen die Syrische families een woonplaats geven en opnemen in hun gemeenschap. Die groepen bestaan vaak gewoon uit buren, maar evengoed gaat het om lokale verenigingen of kaartersclubs. Door de Syriėrs in te bedden in het plaatselijke leven hoopt de overheid hen sneller te helpen integreren als wat zij noemt 'Nieuwe Canadezen'. Een dikke 10.000 Syriėrs in Canada worden zo geholpen en gehuisvest. In totaal hebben al 296 lokale gemeenschappen zich geėngageerd om hen op te vangen.
Voorstanders zien het als het perfecte voorbeeld van hoe veel het engagement van gewone burgers kan betekenen in de wereldwijde asielproblematiek en pleiten ervoor om het systeem overal mogelijk te maken. Tegenstanders vrezen uiteraard vooral een al te naļeve houding. Zij vragen zich af of de Syriėrs wel voldoende gescreend worden en wat het effect gaat zijn van het grote cultuurverschil tussen de lokale gemeenschappen en de Syrische nieuwkomers. Moeten de Syrische vrouwen ook werk zoeken? Hoe wordt het geld van de vaak nog financieel erg afhankelijke asielzoekers beheerd en uitgegeven?
Weinig kritiek
Toch is, zo schrijft de New York Times, het protest binnen Canada al bij al beperkt. Hoewel de Conservatieve Partij de toevloed van Syrische gezinnen overdreven vindt, moedigen ook die politici de opname van Syriėrs aan. Hier en daar steken lokale anti-immigrantengroeperingen de kop op, maar echt grote incidenten zijn er nog niet genoteerd.
Volgens recente cijfers van de VN heeft Canada de rest van de wereld intussen ver achter zich gelaten als het gaat om naturalisaties van vluchtelingen. Liefst 25.900 asielzoekers kregen vorig jaar het Canadese burgerschap. Het totale aantal naturalisaties wereldwijd: 32.000. In de woorden van Muaz Ballani, een Syrische vluchteling in Toronto die geportretteerd wordt door de New York Times: "Een mensenleven heeft hier waarde. Je voelt het overal."
"Het tegenovergestelde van NIMBY'isme"
30-06-16, 20.11u - Stefan Grommen - Bron: New York Times, Toronto Star
Terwijl in Europa spreidingsplannen moeten worden ingevoerd om landen hun aandeel vluchtelingen te doen opnemen, pakken de Canadezen het helemaal anders aan. De Canadese overheid kan de vraag van burgers om Syriėrs op te nemen gewoon niet bijhouden, zelfs tot frustratie van de bevolking, zo bericht The New York Times.
Canada heeft al meer dan 28.000 Syrische vluchtelingen opgenomen en dat cijfer stijgt nog elke dag. Sinds de dood van Aylan Kurdi, de verdronken kleuter die aanspoelde op de Turkse kust, lijken de Canadezen te zijn wakker geschud. De idealistische premier Justin Trudeau van de progressieve Liberale Partij heeft er ten dele zijn verkiezingsoverwinning aan te danken. Hij probeert nu zijn beloftes om meer vluchtelingen op te nemen waar te maken.
Trudeau had zich aanvankelijk geėngageerd om 25.000 Syriėrs toe te laten, maar nog altijd blijven Canadese burgers vragen of ze Syrische families kunnen opnemen. "Ik kan de vluchtelingen niet snel genoeg aanleveren voor alle Canadezen die hen willen steunen", zo citeert de New York Times de Canadese minister van immigratie John Callum.
In die mate zelfs dat Canadezen die willen helpen ronduit ongeduldig worden. In een reportage daarover maakte de krant Toronto Star met een boutade eerder dit jaar gewag van een heuse "boze menigte van weldoeners". Met 28.640 opgevangen Syriėrs en nog eens een kleine 20.000 in aantocht zit de regering-Trudeau al ver over het beloofde quotum. "Het tegenovergestelde van NIMBY'isme", aldus nog de Toronto Star [NIMBY staat voor 'not in my backyard', SG].
Nieuwe Canadezen
In cijfers
28.640 Syrische vluchtelingen zijn al in Canada gearriveerd.
10.138 van hen worden door gewone burgers opgevangen
296 gemeenschappen vangen hen op
16.907 vluchtelingen worden momenteel gescreend voor opvang in Canada
2.700 vluchtelingen zijn 'goedgekeurd', maar nog niet overgevlogen
Binnen het Canadese asielprogramma kunnen burgers zelf 'groepen' vormen die Syrische families een woonplaats geven en opnemen in hun gemeenschap. Die groepen bestaan vaak gewoon uit buren, maar evengoed gaat het om lokale verenigingen of kaartersclubs. Door de Syriėrs in te bedden in het plaatselijke leven hoopt de overheid hen sneller te helpen integreren als wat zij noemt 'Nieuwe Canadezen'. Een dikke 10.000 Syriėrs in Canada worden zo geholpen en gehuisvest. In totaal hebben al 296 lokale gemeenschappen zich geėngageerd om hen op te vangen.
Voorstanders zien het als het perfecte voorbeeld van hoe veel het engagement van gewone burgers kan betekenen in de wereldwijde asielproblematiek en pleiten ervoor om het systeem overal mogelijk te maken. Tegenstanders vrezen uiteraard vooral een al te naļeve houding. Zij vragen zich af of de Syriėrs wel voldoende gescreend worden en wat het effect gaat zijn van het grote cultuurverschil tussen de lokale gemeenschappen en de Syrische nieuwkomers. Moeten de Syrische vrouwen ook werk zoeken? Hoe wordt het geld van de vaak nog financieel erg afhankelijke asielzoekers beheerd en uitgegeven?
Weinig kritiek
Toch is, zo schrijft de New York Times, het protest binnen Canada al bij al beperkt. Hoewel de Conservatieve Partij de toevloed van Syrische gezinnen overdreven vindt, moedigen ook die politici de opname van Syriėrs aan. Hier en daar steken lokale anti-immigrantengroeperingen de kop op, maar echt grote incidenten zijn er nog niet genoteerd.
Volgens recente cijfers van de VN heeft Canada de rest van de wereld intussen ver achter zich gelaten als het gaat om naturalisaties van vluchtelingen. Liefst 25.900 asielzoekers kregen vorig jaar het Canadese burgerschap. Het totale aantal naturalisaties wereldwijd: 32.000. In de woorden van Muaz Ballani, een Syrische vluchteling in Toronto die geportretteerd wordt door de New York Times: "Een mensenleven heeft hier waarde. Je voelt het overal."