Olive Yao
13-12-16, 00:56
.
Politici: stop het debatteren met Wilders en zijn lijfeigenen
Alfred Blokhuizen, voormalig GroenLinks Statenlid Zuid-Holland, op Joop.nl (http://www.joop.nl/opinies/politici-stop-debatteren-wilders-en-lijfeigenen) 11 december 2016
Debatteren met de PVV is zinloos, spreektijdverlenging en een voortdurende herhaling van zetten
Politieke tegenstanders van Wilders constateren dat de man, zonder partij, het debat keer op keer kaapt. Met de dag worden er grotere woorden gebruikt. Inmiddels blijkt zelfs dat de man strafbare feiten pleegt om zijn boodschap te verkondigen. Door het kiezen van steeds grotere woorden en zelfs het plegen van strafbare feiten weet hij de aandacht op zich te vestigen.
De journalistiek vindt dat wel spannend en blijft het daarom ook verslaan. Het is immers lekker, zo’n intrigant in de politiek. Want reken maar dat zo’n baan als politiek verslaggever doodsaai is. Want ja, ga maar na, 99% van de tijd gaat het in Den Haag over kleine dingen, aanpassinkjes van regels enzo. Dan is iemand die een beetje een rel schopt wel lekker. De rel moet wel steeds scherper zijn, want anders is het ook weer van gaaaaaappppppp! Wilders en Bosma weten dat heel goed en de pers speelt dat spelletje gedwee mee.
Er is voor de politiek een heel gemakkelijke manier om van die overdreven en opzwepende aandacht af te komen. Eerst moet je de werkwijze analyseren. Dat is eigenlijk heel simpel. Bekijk de debatten en je ziet steeds hetzelfde patroon. Wilders gebruikt zijn spreektijd om stevige en tendentieuze onderwerpen te ventileren. Door alle interrupties verlengt hij zijn spreektijd tot wel 600%. Ook door het antwoorden op zijn interrupties verlengt hij nogmaals zijn spreektijd. Het is een systeem, een doorzichtig systeem. En tijdens of naar aanleiding van die interrupties vertelt hij opnieuw en opnieuw en opnieuw hetzelfde, aangevuld met wat beledigingen of jijbakken. Je betrapt ‘m nimmer op oprecht ingaan op de inhoud. Dat vinden journalisten leuk. Eindelijk wat te beleven in de Tweede Kamer.
Toen ik nog volksvertegenwoordiger was (20 jaar lang) werd ik ook geconfronteerd met deze dubieuze debatstijl. In de Gemeenteraad door LPF-ers en Trots op Nederland-ers en in Provinciale Staten door PVV-ers. Er wordt daar ook spreektijd toegewezen. Wat het beste werkte om het debat weer saai over de inhoud te laten gaan, is door niet naar de interruptiemicrofoon te hollen als je iets scherps hoorde of in te gaan op interrupties waar op de persoon werd gespeeld, of een (verholen) belediging werd geuit. Heel gemakkelijk! De spreektijd voor grofheden werd daardoor niet verlengd en de “hoera er is vuurwerk stemming” bleef toen uit. Gingen de bijdragen van de genoemde partijen wel over de inhoud, dan ging ik er wel op in. Maar ja, dat verzandde dan toch weer in jijbakken van de “overkant”.
Ik deed een tendentieuze interruptie af met: “voorzitter, met uw welnemen hou ik het graag bij mijn eigen verhaal”. Bij de zoveelste tirade tegen alles wat allochtoon is of een ander geloof heeft, keek ik alleen op mijn horloge en dacht: nog 4 minuten en dan hebben we deze scheldkanonnade ook weer achter de rug. Niks hollen naar de microfoon, niks ingaan op jijbakken. Viel het woord “milieugekkie”, dan was de beloning voor hen dat ik helemaal niet reageerde, zelfs niet richting de voorzitter. Ik hoorde het gewoon als het ware niet. Na heel korte tijd zagen de meeste andere fracties in dat het werkte. En al redelijk snel gingen de debatten weer over de inhoud. Het ging dan meestal weer over het oplossen van problemen van onze burgers. De LPF-ers en PVV-ers bleven meestal wel in hun rol van relschopper zitten. Maar ja, er kwam geen rel, omdat er toch niet op werd ingegaan. Geen rel, geen speektijdverlenging, geen publiciteit! De overige volksvertegenwoordigers deden waar ze voor waren gekozen door de eigen achterbannen: proberen problemen op te lossen ipv het conflict opzoeken.
Is dit ondemocratisch? Welnee! Een volksvertegenwoordiger is helemaal niet verplicht in te gaan op interrupties van een ander, Wilders doet het ook niet. Die herhaalt gewoon zijn riedel, aangevuld met wat (steeds grovere) beledigingen. Ook ben je niet verplicht een andere partijwoordvoerder te interrumperen als zijn/haar verhaal je niet bevalt. Je bent niet verplicht te doen aan spreektijdverlenging van je opponent, waarmee je toch niet verder komt, en je bezorgt de verveelde pers geen spannend momentje. Een spannend momentje dat toch bijna nooit over de inhoud van jóúw boodschap gaat.
Ook voor de komende verkiezingsdebatten is dit een dingetje. Er worden daar ook spreektijden afgesproken. Mijn oproep aan de politici is: laat Wilders gewoon leeglopen tot zijn tijd op is. Ga wel in op lijsttrekkers die wel bereid zijn tot een fatsoenlijk inhoudelijk debat. Blijf daar beleefd en op de inhoud reageren. Zo verdient u het respect van veel kiezers terug. Want veruit de meeste mensen willen dat gescheld helemaal niet. De meeste mensen willen dat gejijbak helemaal niet horen. Ze willen zien dat u serieus aan hun zorgen denkt en dat ook op een bedachtzame manier toont. Alleen dan neemt u hen serieus. Mensen snakken naar politiek leiders met gezag en visie. De meeste mensen haten geruzie!
Dus: stop met debatteren met Wilders en zijn lijfeigenen en ga weer 100% voor de inhoud en uit die op een waardige wijze. Debatteren met de PVV is zinloos, spreektijdverlenging en een voortdurende herhaling van zetten. Kijk maar naar al die debatten die zijn geweest. Het is gewoon even uitzitten van die 10 minuten. Misschien kunt u intussen wat sms-en of Whatsappen. Dat doet Wilders ook constant tijdens uw serieuze bijdrage aan het debat.
Soms denk ik wel eens aan de woorden van Mark Rutte. Die wilde niet reageren op “ieder stuk rood vlees” dat Wilders in de kamer gooide. Het blijkt steeds vaker heel verstandig te zijn.
Politici: stop het debatteren met Wilders en zijn lijfeigenen
Alfred Blokhuizen, voormalig GroenLinks Statenlid Zuid-Holland, op Joop.nl (http://www.joop.nl/opinies/politici-stop-debatteren-wilders-en-lijfeigenen) 11 december 2016
Debatteren met de PVV is zinloos, spreektijdverlenging en een voortdurende herhaling van zetten
Politieke tegenstanders van Wilders constateren dat de man, zonder partij, het debat keer op keer kaapt. Met de dag worden er grotere woorden gebruikt. Inmiddels blijkt zelfs dat de man strafbare feiten pleegt om zijn boodschap te verkondigen. Door het kiezen van steeds grotere woorden en zelfs het plegen van strafbare feiten weet hij de aandacht op zich te vestigen.
De journalistiek vindt dat wel spannend en blijft het daarom ook verslaan. Het is immers lekker, zo’n intrigant in de politiek. Want reken maar dat zo’n baan als politiek verslaggever doodsaai is. Want ja, ga maar na, 99% van de tijd gaat het in Den Haag over kleine dingen, aanpassinkjes van regels enzo. Dan is iemand die een beetje een rel schopt wel lekker. De rel moet wel steeds scherper zijn, want anders is het ook weer van gaaaaaappppppp! Wilders en Bosma weten dat heel goed en de pers speelt dat spelletje gedwee mee.
Er is voor de politiek een heel gemakkelijke manier om van die overdreven en opzwepende aandacht af te komen. Eerst moet je de werkwijze analyseren. Dat is eigenlijk heel simpel. Bekijk de debatten en je ziet steeds hetzelfde patroon. Wilders gebruikt zijn spreektijd om stevige en tendentieuze onderwerpen te ventileren. Door alle interrupties verlengt hij zijn spreektijd tot wel 600%. Ook door het antwoorden op zijn interrupties verlengt hij nogmaals zijn spreektijd. Het is een systeem, een doorzichtig systeem. En tijdens of naar aanleiding van die interrupties vertelt hij opnieuw en opnieuw en opnieuw hetzelfde, aangevuld met wat beledigingen of jijbakken. Je betrapt ‘m nimmer op oprecht ingaan op de inhoud. Dat vinden journalisten leuk. Eindelijk wat te beleven in de Tweede Kamer.
Toen ik nog volksvertegenwoordiger was (20 jaar lang) werd ik ook geconfronteerd met deze dubieuze debatstijl. In de Gemeenteraad door LPF-ers en Trots op Nederland-ers en in Provinciale Staten door PVV-ers. Er wordt daar ook spreektijd toegewezen. Wat het beste werkte om het debat weer saai over de inhoud te laten gaan, is door niet naar de interruptiemicrofoon te hollen als je iets scherps hoorde of in te gaan op interrupties waar op de persoon werd gespeeld, of een (verholen) belediging werd geuit. Heel gemakkelijk! De spreektijd voor grofheden werd daardoor niet verlengd en de “hoera er is vuurwerk stemming” bleef toen uit. Gingen de bijdragen van de genoemde partijen wel over de inhoud, dan ging ik er wel op in. Maar ja, dat verzandde dan toch weer in jijbakken van de “overkant”.
Ik deed een tendentieuze interruptie af met: “voorzitter, met uw welnemen hou ik het graag bij mijn eigen verhaal”. Bij de zoveelste tirade tegen alles wat allochtoon is of een ander geloof heeft, keek ik alleen op mijn horloge en dacht: nog 4 minuten en dan hebben we deze scheldkanonnade ook weer achter de rug. Niks hollen naar de microfoon, niks ingaan op jijbakken. Viel het woord “milieugekkie”, dan was de beloning voor hen dat ik helemaal niet reageerde, zelfs niet richting de voorzitter. Ik hoorde het gewoon als het ware niet. Na heel korte tijd zagen de meeste andere fracties in dat het werkte. En al redelijk snel gingen de debatten weer over de inhoud. Het ging dan meestal weer over het oplossen van problemen van onze burgers. De LPF-ers en PVV-ers bleven meestal wel in hun rol van relschopper zitten. Maar ja, er kwam geen rel, omdat er toch niet op werd ingegaan. Geen rel, geen speektijdverlenging, geen publiciteit! De overige volksvertegenwoordigers deden waar ze voor waren gekozen door de eigen achterbannen: proberen problemen op te lossen ipv het conflict opzoeken.
Is dit ondemocratisch? Welnee! Een volksvertegenwoordiger is helemaal niet verplicht in te gaan op interrupties van een ander, Wilders doet het ook niet. Die herhaalt gewoon zijn riedel, aangevuld met wat (steeds grovere) beledigingen. Ook ben je niet verplicht een andere partijwoordvoerder te interrumperen als zijn/haar verhaal je niet bevalt. Je bent niet verplicht te doen aan spreektijdverlenging van je opponent, waarmee je toch niet verder komt, en je bezorgt de verveelde pers geen spannend momentje. Een spannend momentje dat toch bijna nooit over de inhoud van jóúw boodschap gaat.
Ook voor de komende verkiezingsdebatten is dit een dingetje. Er worden daar ook spreektijden afgesproken. Mijn oproep aan de politici is: laat Wilders gewoon leeglopen tot zijn tijd op is. Ga wel in op lijsttrekkers die wel bereid zijn tot een fatsoenlijk inhoudelijk debat. Blijf daar beleefd en op de inhoud reageren. Zo verdient u het respect van veel kiezers terug. Want veruit de meeste mensen willen dat gescheld helemaal niet. De meeste mensen willen dat gejijbak helemaal niet horen. Ze willen zien dat u serieus aan hun zorgen denkt en dat ook op een bedachtzame manier toont. Alleen dan neemt u hen serieus. Mensen snakken naar politiek leiders met gezag en visie. De meeste mensen haten geruzie!
Dus: stop met debatteren met Wilders en zijn lijfeigenen en ga weer 100% voor de inhoud en uit die op een waardige wijze. Debatteren met de PVV is zinloos, spreektijdverlenging en een voortdurende herhaling van zetten. Kijk maar naar al die debatten die zijn geweest. Het is gewoon even uitzitten van die 10 minuten. Misschien kunt u intussen wat sms-en of Whatsappen. Dat doet Wilders ook constant tijdens uw serieuze bijdrage aan het debat.
Soms denk ik wel eens aan de woorden van Mark Rutte. Die wilde niet reageren op “ieder stuk rood vlees” dat Wilders in de kamer gooide. Het blijkt steeds vaker heel verstandig te zijn.