PDA

Bekijk Volledige Versie : Dienstmeisjes werden als slaven opgesloten in Brusselse hotelsuite



Marsipulami
11-05-17, 13:03
Dienstmeisjes werden als slaven opgesloten in Brusselse hotelsuite

Vandaag om 07:30 door Thierry Goeman

Negen jaar heeft het geduurd. En eigenlijk had niemand nog verwacht dat het Belgische gerecht het zou aandurven om een vooraanstaande adellijke familie uit Abu Dhabi voor de rechter te brengen. Maar donderdag is het zo ver. Dan moeten de vrouw van de sjeik en haar zeven dochters zich verantwoorden omdat ze hun dienstmeisjes als slavinnen behandelden en ze zwaar onderbetaald werden.

Ze zullen er uiteraard zelf niet zijn, de adellijke dames uit de Verenigde Arabische Emiraten die zich voor de correctionele rechtbank van Brussel moeten verantwoorden voor mensenhandel, onmenselijke en vernederende behandeling, en opsluiting. Maar ook inbreuken tegen de sociale wetgeving omdat het personeel geen enkele vorm van contract had. Dat het de prinsessen uit het olieland allemaal maar weinig kan schelen, zoals velen denken, dat is zeker niet zo. Want als het tot een veroordeling bij verstek zou komen, zal dat nieuws snel tot in de Verenigde Arabische Emiraten overwaaien. En daar zitten de weduwe van de intussen overleden sjeik en haar dochters heus niet op te wachten, omdat hun goede reputatie op het spel staat.

Sjeik Muhammed bin Khalid Al Nahyan

Sjeika Hamda Mohd Khalifa Al Nahyan is de weduwe van sjeik Muhammed bin Khalid Al Nahyan van Abu Dhabi (Verenigde Arabische Emiraten). In 2008 verbleef ze maandenlang met haar dochters in ons land. Een van de prinsessen onderging in het UZ van Brussel een ivf-behandeling omdat ze niet op een natuurlijke manier zwanger raakte. Omdat die behandeling enige tijd duurde, reisde Hamda Al Nahyan samen met gans haar gezin en hun hofhouding naar ons land af. Ze bleven hier verschillende weken.

Poepsjiek

Om van de nodige rust en privacy te genieten en omdat prinsessen niet zomaar in het eerst het beste hotel willen logeren, huurden ze een volledige verdieping van het poepsjieke Conrad-hotel (tegenwoordig het Steigenberger-hotel) aan de Louisalaan in Brussel af. Het hotelpersoneel daar moet toen gezien en geweten hebben hoe de dienstmeisjes als slaven werden behandeld. Maar discreet als ze moeten zijn, deden ze alsof hun neus bloedde.

Giant-menu

De meisjes uit onder meer de Filipijnen Marokko moesten om te beginnen direct hun identiteitspapieren afgeven bij aankomst. Zo konden ze niet vluchten en geen verhalen naar buiten brengen. Ze werkten zeven dagen per week en moesten 24 uur per dag ter beschikking staan van de prinses waarvoor ze werkten. Als die ’s nachts bijvoorbeeld nog een hongertje had of dorst kreeg, moesten de meisjes hen binnen de kortste keren op hun wenken bedienen. Wilden de prinsessen in het holst van de nacht plots een Giant-menu, moesten de bodyguards op zoek naar een fastfoodrestaurant dat nog open was. Want de dienstmeisjes zelf zaten opgesloten in het hotel. Ze mochten hoogstens tot in de gang, niet verder.

Ook Vlaams meisje

Terwijl de weduwe van de sjeik en haar dochters in de grootste luxe leefden, de meest exclusieve lekkernijen lieten aanrukken en voor tienduizenden euro’s aan kledij en handtassen kochten tijdens hun verblijf in ons land, werden de dienstmeiden als slaven behandeld. Door de vrouw van de sjeik, maar vooral ook door de prinsessen die allemaal tussen 28 en 44 jaar oud waren en die het nooit anders hadden gezien thuis. Ze vonden het normaal dat de dienstmeisjes naar hun pijpen dansten. Ze waren opgevoed met het idee dat het personeel hen moesten dienen en geen enkele inspraak had.

Onder die moderne ‘slavinnen’ ook een 27-jarige Vlaamse die afgestudeerd was als verpleegster . Ze zocht na haar studies het avontuur op in Abu Dhabi en verbleef ook met de prinsessen in het Conrad in Brussel.
In Putte, van waar ze afkomstig was, spreken ze er vandaag nog altijd over hoe ze op een dag in een grote limousine thuis werd opgehaald. Ze was uitgekozen voor de job van kindermeisje en werkte in Abu Dhabi in een prachtig kasteel met zich op de zee. In die gouden kooi, waar niemand kon uit ontsnappen, hielden ze het personeel gevangen.

53 kamers afgehuurd

Dat het verblijf in ons land iets mocht kosten, was wel duidelijk. In het Conrad-hotel aan de Louisalaan betaalde de sjeikenfamilie zonder problemen 700 euro per nacht (prijzen van negen jaar geleden) voor een suite. De vrouw van de sjeik had de mooiste kamer. Kostprijs toen: meer dan 1.000 euro. Per nacht. Om niet gestoord te worden huurden ze trouwens alle 53 kamers op de vierde verdieping af. Voor de familie maar ook voor de bodyguards, voor hun persoonlijke kapster, kledingadviseur en noem maar op.

Iedereen verbleef er in de grootste luxe, behalve de dienstmeisjes. Die waren de laagste in de rang en werden ook zo behandeld. Zo moesten ze de restjes eten, moesten ze dag en nacht werken, sliepen op de grond of met drie in een bed en dat allemaal voor een loon van 150 euro tot 500 euro per maand. Minder dan de dagprijs voor een suite dus.

Wie durfde te klagen over het werk of de leefomstandigheden, werd meteen terechtgewezen door het veiligheidspersoneel dat desnoods met geweld dreigde.

Marokkaans dienstmeisje slaat alarm

Zou de 30-jarige Amina, een Marokkaanse die haar geluk in Abu Dhabi zocht, niet gevlucht zijn uit het Brusselse Conrad-hotel, zouden de mistoestanden wellicht nooit aan het licht zijn gekomen. Want in eigen land deden de prinsessen hun zin in hun paleizen en werd er niet geluisterd naar het dienstpersoneel. En in Brussel werden ze zo bewaakt, dat ze geen contact hadden met anderen en vooral niet konden vluchten. Dat Amina er toch in geslaagd is, is vooral een blaam voor de veiligheidsdiensten van de oliesjeiks.

Vlak voor het begin van de zomervakantie stond Amina plots voor de deur van Pag-Asa in Brussel. Daar, in het opvangtehuis voor mishandelde en misbruikte vrouwen, vertelde ze hoe ze anderhalf jaar eerder haar geboorteland had achtergelaten om in de Verenigde Arabische Emiraten als dienstmeisje te gaan werken bij het gezin van de sjeik. De meisjes in haar dorpje in Marokko, waar ze geboren werd, waren stikjaloers. Maar de droomjob werd al snel een nachtmerrie,Amina vertelde over hun verblijf in het Conrad en hoe ze daar behandeld werden. Toen ze nadien een verklaring aflegde bij de Brusselse politie, konden die hun oren amper geloven. De verhoren werden naar het parket gestuurd en er werd een onderzoeksrechter gevorderd.

Huiszoeking in hotel

Een paar dagen later vielen politie en de sociale inspectie binnen in het Conrad-hotel. Ze namen de dienstmeiden, een twintigtal, mee voor verhoor. De vrouwen legden gelijklopende verklaringen af: ze hadden geen bewegingsvrijheid, moesten 24 uur per dag beschikbaar zijn, werden zeer slecht vergoed en mochten hun eigen identiteitspapieren niet bewaren. Ze klaagden ook over erbarmelijke werkomstandigheden: ze moesten in de gang op de grond slapen terwijl vele van de 53 afgehuurde kamers gewoon leegstonden. De dienstmeisjes mochten ook totaal geen contact hebben met de buitenwereld. Het was verboden om te telefoneren of om het internet te gebruiken. En ze moesten op bevelen wachten in kamers vol zachte fauteuils. Maar die mochten ze niet gebruiken. Zij moesten op grond zitten of blijven rechtstaan. Bovendien kregen ze voor al dat werk maar een hongerloon.
Toch beslisten zes onder hen nog dezelfde avond terug te keren naar hun bazinnen. Omdat ze het allemaal niet zo erg vonden: ze werden misschien niet goed behandeld en verdienden misschien niet veel, maar in hun vaderland was dat nog minder.

Voorwaardelijke straffen

Het proces van de “prinsessen van het Conrad-hotel” gaat donderdag van start voor de 59ste kamer van de correctionele rechtbank in Brussel. De behandeling van de zaak zal drie dagen in beslag nemen.

In 2012 verwees de kamer van inbeschuldigingstelling (KI) in Brussel de acht prinsessen door naar de correctionele rechtbank. Het Hof van Cassatie verbrak dat arrest. Het Hof oordeelde dat de huiszoeking op het moment van de feiten “niet rechtsgeldig” was. In 2014 verwees de KI de zaak opnieuw door naar de correctionele rechtbank. De verdediging tekende opnieuw cassatieberoep aan. Maar het Hof van Cassatie verwierp in 2015 dat beroep, zodat de beslissing definitief was om de beklaagden voor de correctionele rechtbank te doen verschijnen.

Myria, het Federaal Migratiecentrum, heeft zich burgerlijke partij gesteld in deze zaak, die leidde tot hevige verontwaardiging in de publieke opinie. Adrien Masset is de advocaat van de acht prinsessen van Abu Dhabi. Hij zegt dat zijn cliënten alle aantijgingen ontkennen.

Als de prinsessen schuldig worden bevonden, riskeren ze wellicht voorwaardelijke straffen. Al bestaat de kans dat ze vrijuit gaan omdat de feiten al bijna tien jaar geleden zijn.

mark61
13-05-17, 00:45
Er zijn vaker berichten in de media over de excessen van de allerrijksten van deze wereld. Het is altijd moeilijk inschatten hoeveel daarvan nu echt waar is en hoeveel verzonnen is om een schadeclaim te kunnen indienen. Ik ben blij dat een onafhankelijke rechter hierover moet oordelen en niet ik.

Zwets niet. Dit is een strafproces, geen civiel proces.

Zulke verhalen zijn altijd waar, en de waarheid is meestal nog erger.

Hawa
13-05-17, 16:50
Precies. Weg met die hypocrieten!!

Marsipulami
23-06-17, 12:41
.


Arabische prinsessen veroordeeld voor mensenhandel en onterende behandeling

23-06-17, 11.48u - EB - Bron: Belga


De Brusselse correctionele rechtbank heeft de Arabische prinses sjeika Hamda Alnehayan en zeven van haar dochters veroordeeld tot 15 maanden cel met uitstel en boetes van 165.000 euro, waarvan de helft met uitstel. Ze werden veroordeeld voor mensenhandel en de onterende behandeling van 23 dienstmeisjes. De negende beklaagde, een van hun hofmeesters, werd vrijgesproken.

Sjeika Hamda Alnehayan is de weduwe van sjeik Muhammed bin Khalid Alnahayan uit Abu Dhabi. In 2008 huurde de adellijke familie maandenlang de vierde verdieping van het Conrad-hotel aan de Louizalaan in Brussel (het huidige Steigenberger-hotel) af omdat één van de dochters een ivf-behandeling onderging in een Brussels ziekenhuis. De sjeika en haar zeven dochters verbleven daar met een heel gevolg.

Begin juli 2008 viel de politie het hotel binnen nadat een van de dienstmeisjes van de sjeika's was ontsnapt en haar verhaal aan politie en gerecht had gedaan. Die stelde vast dat er gedurende enkele maanden een twintigtal vrouwen werden uitgebuit. Ze verbleven er in omstandigheden die niet veel verschilden van slavernij. Ze werkten zonder werk- en verblijfsvergunning, en kregen geen of bijna geen loon.

De vrouwen werkten dag en nacht. Ze sliepen slechts enkele uren per nacht voor de deuren van de kamers van de prinsessen die ze bedienden, of lagen opeengepakt in een enkele kamer. Uit het onderzoek bleek dat ze de verdieping niet mochten verlaten.

De acht prinsessen werden veroordeeld voor mensenhandel en onterende behandeling. Ze werden echter vrijgesproken van onmenselijke behandeling en inbreuken tegen de Belgische sociale wetgeving, aangezien ze niet de feitelijke werkgever waren van de dienstmeisjes.

super ick
23-06-17, 19:04
Tsssss, voorwaardelijk. Wat een godspe.

nacht
23-06-17, 21:59
nu nog de hotel managers voor de rechter slepen.

Warda2017
24-06-17, 10:20
Laat de prinsessen zelf maar eens een paar maanden afwassen, wassen, bedienen en schoonmaken als taakstraf.

Hawa
26-06-17, 16:09
En dit is ook islam van de bovenste plank. Eerst bedoeiien en dan ben je stinkend rijk en verveel je je en dan behandel je anderen als slavin!
Ze weten gewoon niet beter. Alles wordt voor hun bestwil geregeld. Nog nooit voor zich zelf hoeven zorgen het geld is die piramide in hun systeem. Waanzinnige systeem.
Al die Arabische staten behandelen anderen als slaven dat staat klip en klaar wel vast.
En al die anderen die zwaar liggen in hun geloof verspreiden hun geloof met het zwaard.
Nou ja er bestaat ook nog die sociale islam maar dit zit niet in hun genen.
In Koeweit dus ook niet hoe ze die Saddam Hoesein verneukt hebben met die zogenaamde verkrachtingen die er niet eens waren. Alles is zo schaamteloos bedekt onder die heilige islam.