Bekijk Volledige Versie : een totale jihad tegen christenen...
Kneidelach
30-09-02, 16:46
De Laskar Jihad - de strijders op Gods weg - is een extreem rechtse moslimbeweging die elke moslim oproept tot een totale heilige oorlog tegen de christenen. Zoals de leider van deze beweging (panglima jihad) Jafar Umar Thalib al in zijn handboek schreef, gelooft deze groepering in een wereldwijde samenzwering die erop uit is om de Islam te ondermijnen, zowel in Indonesië als elders op de wereld.
Jafar Umar Thalib, die een vrij onbekende religieuze leider was in een dorp ten noorden van Yogyakarta, is van Arabisch-Madurese afkomst, en werd geboren in 1961. Hij heeft na een geschiedenis van vele conflicten op islamitische onderwijs-instellingen in eigen land, in Pakistan en Jemen, enige tijd meegevochten met de Afghaanse Talibaan en kwam op 6 april 2000 ineens in het nieuws doordat hij een trainingskamp voor enkele duizenden moslimstrijders inrichtte in Bogor, 80 km. ten zuiden van Jakarta. Er waren wel protesten, maar kennelijk toch ook hoge bescherming voor deze groep, die nog enkele weken in Yogyakarta in training ging en einde mei 2000 zonder problemen vanuit Surabaya naar Ambon afvoer. Hun wapens gingen in aparte containers en de legercommandant van Surabaya zei daarom, dat hij een groep ongewapende moslim-predikers niet kon tegenhouden.
De vijandige houding van de Joden en de christenen tegen de Islam begon volgens Thalib al sedert het optreden van de profeet Mohammed. Deze situatie duurt voort tot vandaag, en de christenen en Joden worden daarbij aangevoerd door de Verenigde Staten, de winnaars van de Koude Oorlog. Een koude oorlog die men zodanig camoufleerde als ware het geen religieuze oorlog. De waarheid echter is dat het een oorlog tegen de Islam is en tegen alle moslims.
De groepering geeft het Westen - en tijdens haar eerste optreden op de Molukken ook de regering Wahid - de schuld van alle problemen waarmee de Indonesische natie te kampen heeft. Zij beschouwt de jihad als de oplossing voor alle ellende in het land en zij roept alle moslims op om hieraan deel te nemen, om op deze wijze hun land te bevrijden van (de invloed van) het afvallige Westen.
Door christenen te demoniseren, probeert zij tot haat en vrees jegens hen aan te zetten onder de lokale moslims.
Zo lang de groep haat zaait tegen de christenen, zal het geweld in de Archipel onverminderd voortduren.
De oorsprong
De Laskar Jihad - die op 30 januari 2000 formeel werd opgericht in Yogyakarta - is de paramilitaire tak van het "Forum Komunikasi Ahlus Sunnah Wal Jama'ah" (FKAWJ).
Dit is een organisatie die aan het begin van 1998 werd gevormd door een groep moslimleiders met de bedoeling om de "Waarden van de Ware Islam" te verkondigen.
Het FKJW wordt geregeerd door een patronaat van 60 personen (dewan pembina), waarvan Jafar de voorzitter is. De meeste van hen zijn hoofden van pesantren (moslimscholen) of vooraanstaande predikanten, en het zijn hun volgelingen die de harde kern vormen van de Laskar Jihad. Jafar Thalib recruteert zijn mannen (geen vrouwen) vooral onder werkloze jongeren op Java. De kosten van hun training zouden worden gedragen door 'oprechte verontruste moslims'.
Opmerkelijk voor de Laskar Jihad zijn haar beperkte opvattingen ten aanzien van de Islam en haar exclusiviteit als het enige forum voor moslims die zij zich hebben toegeëigend. Democratie wordt door haar ook verworpen als onverenigbaar met de Islam. In een democratie, aldus Jafar, kiezen mensen die niets begrijpen hun leiders - en zij vormen daarbij de meederheid. Zij kiezen alleen diegenen die hen geld geven, of hen vertellen wat zij graag willen horen. Hierdoor kunnen religieuze minderheden en marginale moslims in Indonesië de toepassing van de islamitische Wet dwarsbomen. In een echt islamitisch land is de Wet van God en niet de wil van het volk het allerhoogst. Het FKAWJ pleit dan ook voor de vervanging van democratie door een raad van experts (ahlu halli wal aqdi) die door islamitische geleerden wordt gecontroleerd en die geschoold zijn in de Islam. Deze raad zal dan de macht hebben om het hoofd der natie aan te wijzen en de regeringspolitiek te bepalen.
Door haar houding ten aanzien van vrouwen plaatst de FKAWJ zich ook buiten de hoofdstroom.
Het is vrouwen niet toegestaan om leidinggevende positites te bekleden in het FKAWJ, en zij kunnen zich dan ook niet bij de Laskar Jihad aansluiten.
De rol van de man is de heerschapij te voeren over de vrouw en erop toe te zien dat haar gedrag goed islamitisch is.
Jafar's drie vrouwen dragen elk kleding in de stijl van het Midden-Oosten en hoofd- doeken die hun gezicht bedekken.
Molukse oorlogen
Het voorspel voor die keten van conflicten - die wij hier de Molukse (godsdienst)oorlogen noemen - was een strijd tussen twee Molukse maffia-gangs in Jakarta. *)
De 'christelijke partij' verloor daar de slag om de controle over een gokcentrum in de wijk Ketapang en eind 1998 werd een groep van zo'n 250 werkloze jongeren, die 'gewerkt' hadden in het afperscircuit als parkeerwachter, bewaker van nachtclubs, gokhuizen e.d., gedeporteerd naar Ambon. Daar gingen al meteen geruchten dat nu de afrekening op Ambon zou plaatsvinden.
Met kerstmis en nieuwjaar 1998 bleef het nog rustig, maar op de feestdag na de vastenmaand Ramadan, Lebaran 19 Januari 1999, sloeg de vlam in de pan. Het ging om een klein conflict: een Bugineze moslim-passagier wilde niet voor een busrit (of het afhuren van een heel busje: er zijn veel versies van het verhaal) betalen, hetgeen uitliep op een grootscheepse vechtpartij. Meteen ging overal het gerucht, dat nu de grote strijd begonnen was. Een golf van geweld ging over de Molukse eilanden en tenminste 200 mensen verloren het leven in de 2 maanden die daarop volgden. Sommige bronnen noemen zelfs een aantal van meer dan 1000 doden.
Aanvankelijk was het vooral een strijd tussen christen-Ambonezen en zogenaamde BBMers, moslim migranten uit de arme streken van Zuid-Celebes, Buginezen, Butonezen en Makassaren. Binnen zes maanden zijn naar schatting zo'n 200.000 BBMers als vluchteling 'teruggekeerd', vooral naar het straatarme Buton, waar zij berooid aankwamen.
Vanaf Juli 1999 laaide er een nieuwe fase in de strijd op, nu tussen de oorpsronkelijke Ambonezen, waarbij talrijke dorpen werden verwoest en weer een nieuwe golf vluchtelingen ontstond. Sinds een vierhonderd jaar zijn de Molukken verdeeld in een mozaïek van islamitische en christelijke dorpen. Traditioneel is er een pela-systeem, waardoor een dorp steeds met een of meerdere dorpen in een ander gebied is verbonden. Men helpt elkaar dan bij moskee- of kerkbouw. Om de twee of drie jaar werden er feesten gehouden, in de stijl van de oude adat, met mythische vertellingen, dagenlang eten en goed sop drinken. Ondanks bezweringen van strenge predikanten en imams (die er soms een voortzetting van heidendom in zagen), is dit pela-systeem tot vrij recent in stand gebleven.
In de eerste maanden van 2000 ontstond er een derde fase in de serie van conflicten, gedeeltelijk ook als reactie op de onlusten in Halmahera. Als het ware uit het niets dook ineens een nieuwe islamitische groep uit Jakarta op, Gods Heilige Leger, Laskar Jihad, onder leiding van Ustadz Jafar Umar Thalib. Met wisselend succes hebben deze strijders, Laskar Jihad Ahlus Sunna wal Jamaah, geprobeerd de moslims in Ambon, Seram en Halmahera te 'steunen', vooral door aanvallen op christelijke stadswijken en dorpen.
Ook vele moslims werden door hen getroffen omdat allen die niet vóór hen waren ook meteen als tegenstanders werden beschouwd. Er is heel wat gespeculeerd over de politieke en economische ondersteuning van deze groep. De naam van Wiranto werd genoemd, de legerleider uit de nadagen van Soeharto en in de Habibie-periode. Hij werd voor de rechtbank gedaagd, in verband met oorlogsmisdaden bij het referendum in Oost-Timor. Als er rechtzittingen voor hem werden gehouden, laaide het geweld in de Molukken steeds weer op. Ook werd de naam van Fuad Bawazir genoemd, hoge man, uiteindelijk minister bij het ministerie van financiën in de nadagen van Soeharto. Zelf is hij zeer rijk, staat hij dicht bij de Soeharto-familie. Als belangrijk man van Arabische afkomst, heeft hij veel contacten met de internationale islamitische wereld, zodat er zelfs aan Talibaan- en Usama Bin Laden-connecties wordt gedacht. Het onderbetaalde leger blijkt te bestaan uit manschappen die voor wat geld zowel aan lokale christenen als aan moslims munitie en hun eigen gevechtskracht willen aanbieden. In ieder geval hebben zowel aan christelijke als islamitische zijde de religieuze leiders heel weinig greep op de kleine groep, maar harde kern van activisten die wraak, gerechtigheid of uiteindelijk alleen maar geweld willen en gemakkelijk door kwaadwillende partijen misbruikt kunnen worden.
Bron van de Molukse oorlogen: Karel Steenbrink- Is er nog hoop voor de Panca Sila?
*) Een andere versie is die waarbij tijdens anti-christen/Chinezen rellen in Ketapang (Jakarta) 13 christenen - waaronder 6 Ambonezen - werden gedood. Tweeëntwintig kerken werden daarbij in brand gestoken of vernield. De roep om wraak was groot, en mede door provocaties van vermeende Soeharto- aanhangers, vonden ook represailles plaats in het overwegend christelijke Kupang (West Timor). Hierbij werd aan tenminste 6 moskeeën schade toegebracht, maar er vielen geen doden.
Ed Vos mei 2002,
zie http://www.edvos.demon.nl/islam/laskar-jihad.htm
Voor Laskar Jihads homepage zie http://www.laskarjihad.or.id/~id/index.php
De vijandige houding van de Joden en de christenen tegen de Islam begon volgens Thalib al sedert het optreden van de profeet Mohammed. Deze situatie duurt voort tot vandaag, en de christenen en Joden worden daarbij aangevoerd door de Verenigde Staten, de winnaars van de Koude Oorlog. Een koude oorlog die men zodanig camoufleerde als ware het geen religieuze oorlog. De waarheid echter is dat het een oorlog tegen de Islam is en tegen alle moslims.
De groepering geeft het Westen - en tijdens haar eerste optreden op de Molukken ook de regering Wahid - de schuld van alle problemen waarmee de Indonesische natie te kampen heeft. Zij beschouwt de jihad als de oplossing voor alle ellende in het land en zij roept alle moslims op om hieraan deel te nemen, om op deze wijze hun land te bevrijden van (de invloed van) het afvallige Westen.
Door christenen te demoniseren, probeert zij tot haat en vrees jegens hen aan te zetten onder de lokale moslims.
Zo lang de groep haat zaait tegen de christenen, zal het geweld in de Archipel onverminderd voortduren.
Osama Bin Laden leeft blijkbaar nog.
De Laskar Jihad - de strijders op Gods weg - is een extreem rechtse moslimbeweging die elke moslim oproept tot een totale heilige oorlog tegen de christenen. Zoals de leider van deze beweging (panglima jihad) Jafar Umar Thalib al in zijn handboek schreef, gelooft deze groepering in een wereldwijde samenzwering die erop uit is om de Islam te ondermijnen, zowel in Indonesië als elders op de wereld.
Ach ja, van de christenen zijn er maar een paar miljard van op deze aardbol.
Wordt het uiteindelijk echt een strijd tussen de moslims en gehele Westen ?
Die malloten krijgen nog vrij spel ook van de indonesische regering. Vreedzame types hoor dat Jihad-Volk.
Geplaatst door bman
Die malloten krijgen nog vrij spel ook van de indonesische regering. Vreedzame types hoor dat Jihad-Volk.
Ja zelfs Bin Laden is niet dom, om de Christenen bij dit conflict te betrekken.
De Christenen hebben heel veel invloed in heel Europa - Oost en West - grote delen van Afrika en heel Amerika - Noord en Zuid.
4 van de 5 permanente leden van de veiligsheidsraad - Amerika, Engeland, Frankrijk en Rusland - hebben een christelijke achtergrond, deze landen hebben een heleboel militaire, politieke en economische macht.
Die moslims zijn heel dom bezig, als ze hier een godsdienst oorlog van willen maken.
:maf:
Kan iemand mij uitleggen wie de 'christenen' en de 'moslims' zijn? :confused:
Op de molukken? Daar wonen moslims, protestanen en katholieken (misschien zelfs nog wat animisten, maar die worden tegenwoordig daar ook Moslim genoemd). De katholieken zijn de kleinste minderheid, samen met de protestanten maken zij iets minder dan de helft van de bevolking uit. Tussen de religies was *nooit* strijd, de lokale 'adat' (code/traditie/regels/mores/cultuur) zorgde daarvoor. Sterker nog: christenen en moslims zijn daar gewoon familie van elkaar: er werd met elkaar getrouwd etc. Dit is honderden jaren relatief goed gegaan, totdat de regering in Jakarta moslims uit Java en Makkasar naar die gebieden ging sturen en moslims op allerlei hoge posten ging installeren (waarvoor christenen werden ontslagen)....aangezien de christenen in heel indonesie in de minderheid zijn hielden de christenen wijselijk hun mond: men sist immers wat moslims voor een slachtpartijen hadden aangericht onder (vermender) communisten en christelijke ethnische chinezen. TOEN kwam daar het leger en de 'laskar jihad' sindsdien worden christelijke dorpen systematich uitgemoord en vernield. Er is tot nu toe niemand die dit tegenhoudt. Zelfs de lokale moslim bevolking is deze zogenaamde islamtische vrijheidstrijders meer dan zat: zo worden ook islamtische vrouwen en meisjes als oorlogsbruid en 'tijdelijke bruiden' gebruikt.
Helaas dringt het maar bij weinig mensen door wat voor een afschuwelijk drama er in dat gebied afspeelt.
Marsipulami
01-10-02, 01:31
Geplaatst door Kneidelach
De Laskar Jihad - de strijders op Gods weg - is een extreem rechtse moslimbeweging die elke moslim oproept tot een totale heilige oorlog tegen de christenen.
Ik vind dit artikel van Kneidelach erg jammer. Als christen -die nooit een geheim gemaakt heeft van zijn religieuze positie- heb ik nooit wat gemerkt van vijandigheid van de kant van moslims jegens christenen. Tenminste in mijn dagdagelijks bestaan -Als ik de krant lees lijkt het alsof we allemaal bezig zijn met elkaar het hoofd in te slaan- maar dat even terzijde. Ik ken een heleboel moslims van heel diverse nationaliteiten -met de Marokkaanse moslims ben ik het best vertrouwd- en heb ik vaak ernstige gesprekken met hen gevoerd, heel vaak over godsdienst. Ik ben er wel zeker van dat het overgrote deel van de moslims het respect t.a.v. andersdenkenden en andersgelovigen heel erg hoog in het vaandel dragen. Zo heb ik het altijd ervaren. Hieronder zal ik -bij wijze van tegengewicht aan het artikel dat kneidelach heeft gepost- nog een sympathiek getuigenis plaatsen van een oprechte moslima.
Het getuigenis van een moslima:
Assalamu Alaikum, vrede zij met u allen
Om over respect te kunnen praten, ben ik in mezelf gaan kijken. Wat heeft mij gevormd. En eruit kwam mijn moeder, een kleine molukse vrouw, met een groot moslimhart.
Respect kan je krijgen, maar daar moet je niet vanuit gaan in het leven. Respect moet je geven of beter gezegd: delen. Respect is iets dat binnen in je zit, hoe meer je ernaar zoekt in jezelf, hoe meer je zal merken dat het naar de oppervlakte komt vanuit jezelf, dat het zich gaat manifesteren als een waarde. Respect is de ander accepteren, zoals die is.
Sinds de onlusten op de Molukken zijn wij, moslims en christenen, elkaar aan het verkennen. Het was een schok toen we beseften dat we elkaar zo naar het leven kunnen staan. Wat drijft een mens om een ander mens te verwonden. Survival - overleven?
Ik zag hoe mijn oude moeder reageerde bij de eerste tv-beelden. Hoe kunnen ze dat doen, hoe kunnen ze elkaar aanvallen. Mijn moeder voelde het aan den lijve, terwijl ze het op tv zag. Ik zag haar verdriet.
Toen de Molukse gemeenschap zich begon te roeren en zich in beweging zette door stille tochten te lopen, liep zij mee, mijn 72-jarige moeder. De laatste stille tocht, door haar eigen dorp, zat ze in een invalidenwagentje, voorop. Mijn moeder, nu anderhalf jaar geleden overleden, was een krachtige vrouw, een vrouw met gezag en anderen hadden ontzag voor haar. Als vrouw van een knil-soldaat kwam zij met mijn vader met de Groote Beer, een grote stoomboot, vanuit de kampong, overge-plaatst naar Nederland. De eerste 15 jaar leefden wij in een geïsoleerd moslim-barakkenkamp in Wyldemerck bij Balk in Friesland. Pas in de jaren 60 gingen we in een wijk van Ridderkerk wonen tussen de Nederlanders.
Zij had alleen de koranschool gevolgd. Zij las Maleise boekjes in Arabisch schrift. In de 50 jaar dat zij in Nederland leefde, heeft ze zichzelf ontwikkeld door zich te verdiepen in haar geloof. Vanuit die kennis heeft ze haar kinderen bepaalde principes bijgebracht, die essentieel zijn in hun bestaans-recht. Mijn moeder was ons levend voorbeeld. Haar levensstijl haalde zij niet alleen uit de religieuze boekjes en uit de Koran, maar ook uit haarzelf, haar godsbesef. Haar liefde voor haar Schepper kon zij uitstralen in de normaalste dingen. Voor mijn moeder bestonden geen grenzen. Zonder haar moslimidentiteit te verloochenen, kon ze omgaan met andersdenkenden en mensen van andere culturen, uit andere werelddelen. Dat was voor haar de normaalste zaak van de wereld.
Terwijl wij in bepaalde gevallen soms een gevoel van gêne ten toon kunnen spreiden of een beetje afstandelijk kunnen doen wanneer we iemand voor het eerst ontmoeten, en vooral niet meer dan een hallo of daag naar elkaar kunnen produceren, kan mijn moeder gewoon iedereen die ze tegen-komt, uitnodigen. Haar gastvrijheid is van een grenzeloze generositeit. Zo kan de bel gaan, terwijl wij, haar kinderen, binnen zitten en een grote Somalische vrouw met een kindje op haar arm staat in de deuropening of we zien haar met haar Marokkaanse vriendin samen eten. Of anders met onze Hollandse buren, Hans en Ditta, die ze met elke islamitische feestdag een schaal met eten liet brengen, vooral in de Ramadan.
Over de ander, zei mijn moeder altijd tegen ons: itu hamba Allah,wat zoveel betekent als "dat is Gods schepping", een waarschuwing naar ons, wees respectvol naar Gods schepping. Mijn moeder was een oprechte gelovige vrouw, die dat ook kon uitdragen in haar doen en laten. Haar opvoeding was essentieel voor onze ontwikkeling en onze omgang met anderen. Mijn moeder leerde ons de ander te respecteren in zijn anders-zijn. Zij leerde ons verantwoordelijkheidsgevoel voor elkaar te ontwikkelen Mijn moeder had een taak: haar kinderen en kleinkinderen - ze had 14 kleinkinderen en 4 achterkleinkinderen - tot verantwoordelijke mensen opvoeden, gewoon door haar voorbeeld uit te dragen. Zij zocht altijd naar het goede in de mens. Ze zag eerst de mens en dan pas wat hij is. Eerst hamba Allah, Gods schepping, en dan pas zijn etniciteit. Zij geloofde vooral in het doen van het goede, door letterlijk te geven, of beter gezegd te delen. De ander bij voorbaat liefhebben, omdat hij of zij een schepping is van God, is voor haar een vorm van aanbidding.
Geen theologische opleiding, geen psychologische bijscholing, gewoon zoeken in jezelf, in je innerlijk. Gekscherend noemen wij haar wel eens de God-Mother, want zij kon haar clan, haar achterban, wij, haar kinderen en kleinkinderen, goed begeleiden en sturen.
Zij sprak gebroken Nederlands, maar zij communiceerde in de taal van haar hart. Zij heeft in ons het gevoel van erbarmen voor de ander bijgebracht. Ik merk dat ik door mijn moeder gevormd ben. De kracht van een vrouw, met heel haar wezen, in dienst van de Schepper. Zij leerde ons, hoe we met respect met de ander moeten omgaan. Zij gaf alles, met het diepe geloof dat God in Zijn Goedheid teruggeeft. In al haar handelingen zocht ze de zegening van God.
Wij hebben geleerd om onszelf weg te cijferen om de ander te helpen. Soms komen we thuis en heeft een broer een vriend meegenomen die uit huis is gezet of geen onderdak had en die tijdelijk bij haar onderdak en zorg kreeg. Er zaten voortdurend andere mensen in de wekelijkse zikrkringen die zij organiseerde bij haar thuis voor ons, haar kinderen. Eens per week, op zaterdagavond, kwamen alle kinderen met echtgenoten en kroost bij haar thuis, voor een gebedsmeditatie en om gewoon bij elkaar te zijn. De bedoeling is de onderlinge band te verstevigen en onze kinderen, haar kleinkinderen, de familieband te laten voelen. U moet weten dat wij geen andere familieleden in Nederland hebben, en al onze familie zit in Indonesië. Dus mijn moeder was onze familie. Alles draaide ook om haar.
Marsipulami
01-10-02, 01:31
Zij was voor een vrouw best revolutionair bezig geweest, zeker in een gemeenschap, die vrij gesloten en passief is. Zij stelde altijd haar huis ter beschikking voor allerlei manifestaties en zij was altijd en overal aanwezig.
Zij ging om met andersdenkenden zonder haar eigen identiteit te verliezen, eigenlijk ging ze daardoor zich meer verdiepen in haar eigen godsdienst. Zij is een bron voor ons geweest, haar kinderen. Op haar begrafenis, liep mijn Hollandse schoonzuster, bij ons bekend om haar nuchterheid, naast mij, achter de baar, en zei: Mamma is iemand die niet discrimineert, of je nou wit bent of zwart, iedereen is belangrijk voor haar.
Sinds 2 jaar zit ik in een interreligeuze molukse vrouwengroep, Vrouwen voor Vrede op de Molukken. Ik ben als moslim-molukse, samen met Vera Tentua, mijn christen-partner, voortrekker van onze beweging. Wij treden overal samen op. Heel bewust profilerend, christen en moslim, adik-kaka, gezusters.
Wat heeft mijn moeder met mijn voortrekkersrol te maken in Vrouwen voor Vrede op de Molukken. Ik merk dat ik makkelijk met andersdenkenden omga.
Mijn omgang met Vera, mijn christenzuster in Vrouwen voor Vrede op de Molukken, kent ook geen grenzen. Zelfs zo dat Vera soms vergeet dat ik moslim ben en geen kerkelijke liederen kan zingen, als ik naast haar zit in de kerk als we een toespraak moeten houden. Zij zegt zelfs tegen mij dat ik mag meezingen als ik wil. Tijdens de ontmoetingen met Vera, of wanneer we samen ergens naar toe reizen, praten we over elkaars achtergrond. Ik merk dat ik voortdurend aan 'vergelijkende godsdienst' doe. Het feit dat christenmolukkers God aanspreken met Tuhan Allah, is ook heel bijzonder. Ook Vera is erg geïnteresseerd in mijn religieuze achtergrond en zegt steeds Salam Alaikum tegen mij en dan grinniken we. En de afgelopen Ramadan heeft ze met me mee gevast.
De allereerste keer dat ik op uitnodiging van een molukse dominee, ds. Seth Mustamu, een korte speech hield in een kerk vol christenmolukkers, was na een stille tocht in Amsterdam op 24 april 1999. Het was de tijd dat kerken en moskee n in brand werden gestoken in Ambon. Wij liepen met z'n drietjes, mijn man, mijn dochter en ik, de enige moslims, in een stoet van 700 tot 800 christen-molukkers. Later hoorde ik van ds Seth dat ik vooral indruk had gemaakt bij de jongeren. Ik sprak 4 minuten, maar lang genoeg om in zo'n kort tijdsbestek duidelijk te maken dat de koran niét aanmoedigt om andersgelovigen te bestrijden, maar juist om de vrijheid van godsdienst te verdedigen: 'En indien God sommige mensen niet door middel van anderen tegenhield, zouden ongetwijfeld kloosters, kerken, synagogen en moskeeën, waarin dikwijls de naam van God wordt herdacht, zijn afgebroken (...) " (22:39-41) (surah al-Hadj).
Elke gelovige moslim heeft de opdracht om plaatsen waar Gods naam veelvuldig herdacht wordt te beschermen. Christenen zouden zich veilig moeten voelen bij moslims.
Later werd ik uitgenodigd om in zijn eigen kerk te spreken op 13 december 1999. het thema was: moeten we kerst vieren of niet. Stille nacht of geen stille nacht op Ambon? Wat is mijn mening als moslim. Het was in de vastenmaand Ramadan. Ik zei o.a.: Kerst vieren, zeker, juist nu. Moslims kennen Jezus als Isa. Over Isa denken en praten is niet alleen van het christendom. Jezus is een van de profeten van de islam, een van de vertegenwoordigers van God op aarde. Een van de gezondenen. Jezus (vrede zij met hem) is een voorbeeld, een rasoel, een nabi voor de hele mensheid. (surah Maijam, 19:34). In de Koran zegt Jezus (vrede zij met hem) over zichzelf: "Vrede was met mij op de dag van mijn geboorte en zal met mij zijn op de dag van mijn dood en ook op de dag dat ik ten leven zal worden opgewekt." Na afloop kreeg ik reacties van molukse christenen die verbaasd waren, dat in de Koran zo over Jezus wordt geschreven en dat ik als moslim met respect over Jezus kon praten.
In de afgelopen 2 jaar kwam ik in aanraking met veel christenmolukkers, die door de samenwerking met moslimmolukkers pas beseften dat zij verschillende keren al naar Ambon gereisd hadden, maar altijd in de christelijke sfeer bleven, en pas nu geconfronteerd werden met moslimmolukkers en dat ze gedwongen werden om erover na te denken en om zich in die ander te verdiepen. Mijn samenwerking met christenmolukkers maakt natuurlijk binnen mijn eigen moslimachterban nog al wat los. Er zijn verschillende reacties. Wat mij opviel is dat de molukse moslimgemeenschap in Nederland zich slachtoffer voelt, terwijl toch onder de christenen in Ambon heel veel slachtoffers vielen en duizenden in vluchtelingenkampen zitten. Er is natuurlijk hiervoor een verklaring; en dat is dat de moslims zich altijd historisch gezien al achtergesteld voelden door de Nederlanders die zich vaak alleen met christenmolukkers hebben bemoeid, neem bijvoorbeeld maar het onderwijs in de koloniale periode. Dat was alleen maar bestemd voor christenmolukkers.
Als moslimmolukker hebben wij het moeilijk door de negatieve beeldvorming. We worden negatief belicht. We worden hier aangekeken als de aanstokers van het conflict. Jullie zijn de aanvallers, wordt gezegd, kijk maar naar de Laskar Jihad en de vluchtelingenkampen vol met christenen.
Het kost voor ons, de vrouwen, veel energie om sommige elementen binnen onze achterban te overtuigen dat het goed is om samen te werken met christenen. Omdat het goed is voor de toe-komst van Maluku. Vanuit onze eigen achterban krijgen we dus reacties van mensen die zeggen: "Weten jullie wel wat jullie doen? Je moet je niet laten gebruiken door de tegenpartij!"
Zowel aan christenkant als aan moslimkant heb je groepen die radicaal zijn. die niets willen weten van de vijand. Dat heb je bij ons natuurlijk ook en soms lijkt het vechten tegen de bierkaai. Het kost je vooral veel energie als de tegenwerking uit je eigen gemeenschap komt. Dan moet je weer extra bewijzen dat je toch goed bezig bent. Voor je iets klaar krijgt moet je eerst een zware discussie voeren in eigen kring. Het kost enorm veel energie maar als je dan achteraf ziet dat het dan toch geaccepteerd wordt dan doet je dat weer goed. Dat zijn dan misschien je beproevingen in het leven. Als moslim geloof je daarin. Op weg naar het goede moet je over allerlei heuvels en bergen. En daar moet je allemaal overheen. Ondanks dat molukse moslimvrouwen niet eerder zo intensief met christenvrouwen hebben samengewerkt is het opvallend binnen onze moslimgemeenschap dat de vrouwen van de enige twee molukse moslimwijken in Ridderkerk en Waalwijk het actiefst zijn en goed samenwerken. Toch zijn we ondanks de goede samenwerking voorzichtig. Wat een groot obstakel vormt in de samenwerking met christenen is de rms-kwestie. Daar zijn we gewoon allergisch voor. Moslimmolukkers hebben het hier daardoor moeilijker. Het krijgt zijn effect bij de familie in Indonesië. Ik heb persoonlijk al vragen gekregen van mijn familie uit Ambon of het waar was over geruchten dat ik bij Front Kedaulatan Maluku zit, een soort vernieuwing van de rms. Op mijn antwoord dat dat toch echt leugens zijn, kreeg ik per omgaande een opgeluchte e-mail terug dat ik vooral moet doorgaan met het goede werk. Maar de boodschap was duidelijk.
Marsipulami
01-10-02, 01:32
Ik krijg ook allerlei opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd dat ik naïef ben en dat ik wordt gebruikt door christenmolukkers om subsidie binnen te halen, en laatst hoorde ik nog iemand over mij zeggen dat ik een eenzame strijd voer. Waarom ik samenwerk met christenen. Ik verbaas me waarom ze zo denken, want ik zie het als iets wat op mijn weg komt en waar ik mee geconfron-teerd word en dat ga ik niet uit de weg. Ik voel het niet als een eenzame strijd. Ik voel alleen maar warmte en zegening van God. Het is soms moeilijk omdat je wordt tegengewerkt door bepaalde elementen in je eigen achterban.
Maar ik laat me niet door hen ontmoedigen; ik hoop dat ik hun juist kan doen inzien dat door de ander liefde te geven je liefde terugkrijgt. Ik vergader veel met christenvrouwen en kom de laatste tijd regelmatig in molukse christenkringen, en ik profileer me met behoud van mijn eigen moslim-identiteit. Ik denk maar zo, als ik aan de vrede wil werken tussen christenen en moslims dan moeten zij mij accepteren zoals ik ben, want ik ben nu eenmaal zo en niet anders dan zij. Zo heb ik in een speech, nadat we in een stille tocht gelopen hadden, woorden gebruikt, die rechtstreeks uit mijn hart kwamen, omdat ik me als moslimmolukker identificeer met de christenmolukker. Voor een publiek van ongeveer 2000 christenmolukkers en misschien 20 moslimmolukkers voor het Vredespaleis begon ik mijn speech met hen aan te roepen: "Christenmolukker, hoor mij aan, wij zijn geen vreemden van elkaar, jouw geluk is mijn geluk, jouw pijn is mijn pijn, jouw verdriet is mijn verdriet, want jouw land is mijn land met eeuwenoude tradities, niet voor niets door onze voorouders ingeplant in ons wezen. Christenmolukkers, moslimmolukkers, wij zijn kinderen van één volk, wij zijn de kleinkinderen van Pattimura, wij lopen deze tocht in stilte voor onze knilvaders en moeders, die in de afgelopen 50 jaar tweemaal het gevoel van verscheurdheid aan den lijve ondergingen, toen ze afscheid namen van familie en hun geliefde eilandenrijk en met grote stoomboten naar een onbekend land voeren."
Ik zie weer mijn moeder zitten, midden in haar houten barakkenkamertje voor zich uitstarend met een brief uit het verre vaderland in haar schoot. Nu hetzelfde gevoel van verscheurdheid, de onzekerheid over de familie, machteloosheid en verdriet over trieste berichten van doodgeschoten en verminkte familieleden. In stilte schreeuwen wij om aandacht voor de pijn daar en het verdriet hier.... Ik heb heel veel reacties gekregen van christenmolukkers, die emotioneel werden en mij vertelden dat zij bijzonder geraakt waren door mijn woorden. Een jongere vertelde mij dat het een ommekeer werd in zijn kijk op moslimmolukkers en dat hij ons zag als medeslachtoffer. En van moslims kreeg ik reacties dat ik precies dat verwoordde wat zij voelden, maar niet wisten hoe het te verwoorden. Ik denk dat ik de woorden uit mijn innerlijk naar boven heb gehaald doordat ik de ander niet zie als iemand anders, maar als medemolukker met wie ik in onze machteloosheid wil omarmen en samen wil huilen om dat wat over ons heenkwam.
Ik ben pas medemens als ik ook de ander kan aanvoelen. In dit geval hetzelfde verdriet. Ook hier lopen Molukkers met hun ziel onder hun arm, zowel christenen als moslims. Een manier om pijn en verdriet te verwerken is het samen lopen in stille tochten en ook het uiten tegenover elkaar van gevoelens van verdriet. Wij weten dat in dit molukse drama grote belangen spelen. Waar wij ons nu van bewust worden is, dat wij vanuit Nederland aan dialoog en ontmoeting met de andersdenkende moeten werken en zorgen dat het dialoogvirus overvliegt naar Ambon. Eerst moet het vertrouwen worden hersteld. Werken aan de basis, zorgen dat het fundament waarop de vrede kan rusten stevig wordt. We moeten werken aan mentaliteitsverandering. Wij moeten elkaar in de ogen durven kijken. En tegen elkaar kunnen zeggen: Zie jij jezelf in mijn ogen? Want jij bent hetzelfde als ik. Wat jij voelt, voel ik ook, wat jij bent ben ik ook. De werkelijke betekenis van alé rasa beta rasa.
Soms vond ik het nodig om als moslimmolukker op bepaalde berichten uit de Molukken te reageren in lezingen voor moluks publiek: Er komen berichten vanuit het moederland die soms deprimerend zijn, zoals gedwongen bekeringen en besnijdenissen. Dit zijn oorlogsmisdaden die voor de rechter gebracht moeten worden. Want de islam verbiedt het om mensen tegen hun wil in te bekeren en besnijdenissen onder dwang is helemaal uit den boze. Dit is on-islamitisch, on-indonesisch en onmoluks en wij als moslimgemeenschap in Nederland veroordelen dit volledig.
Deze gruwelijke feiten zijn ook weer om twee religieuze groepen te provoceren. De moeilijke weg is die van dialoog en verzoening, en de makkelijke weg is die van agressie en elkaar uit roeien. Dat kunnen we nu zien aan de reacties op de mensen die staan voor dialoog en verzoening. Zij worden van huis en haard verdreven. Maar waar ze voor staan, dat is de toekomst voor de Molukken: samenwerkingsprojekten op basis van fifty-fiftydeelname van moslims en christenen. We moeten ons dus niet laten ontmoedigen, want beproevingen zullen wij en zeker onze mensen daar op hun weg naar vrede blijven tegenkomen. Ik blijf geloven dat vrouwen, mannen en jongeren, die werkelijk vrede willen, ook vrede zullen krijgen.
De ibu radja van Paso, ibu Maitimu, een dappere christenvrouw liet zien wat werken aan vrede betekent. Zij bezocht onlangs de vrouw van de radja van Seith, een moslimdorp, die net van de bedevaart van Mekka terugkwam. Zij liet hiermee zien, dat zij een voorbeeldfunktie bekleedde en zij liet zien dat werken aan vrede is werken aan dialoog en ontmoeting. En dat betekent letterlijk "interesse in elkaar tonen", oprechte interesse, zodat je geen vreemde voor elkaar blijft. Want als we vreemden voor elkaar blijven, blijft die afstand. Als we elkaar kennen als broeders, kunnen we ook in tijden van moeilijkheden bij elkaar aankloppen en voor elkaar instaan. Want vrede is pas, als de moslimmolukker de christenmolukker beschermt en de christenmolukker de moslimmolukker. Verantwoordelijk zijn voor elkaar.
Mensen die ons hier hoop kwamen brengen, dat was het ontroerende gevoel dat ik kreeg toen de Baku Bae (verzoening/ weer goed maken)- groep hier was. Deze mensen, die zelf uit het oorlogsgebied komen, brengen ons hoop. De omgekeerde wereld. Zij laten ons zien dat wat zij nodig hebben in Ambon, maar ook wij hier, een teken van liefde is voor elkaar. Ik ben niet meer of minder dan jij. Christen of moslim, wij zijn van dezelfde oorsprong. Wij moeten voor elkaar kunnen instaan en op elkaar kunnen rekenen.
Farida van Bommel-Pattisahusiwa
Couscousje
01-10-02, 02:15
Goed, normaliter lees ik niet zulke grote lappen tekst, daar ik zelf meer van "veel zeggen met weinig woorden" hou...
Ik reageer nu grotendeels alleen omdat Marsipulami me dat gedraagd heeft, maar ik maak er geen gewoonte van om te reageren op iets waar ik naar mijn mening geen verstand van heb. Zoals de zaak op de Molukken... Ik heb me daar helaas niet veel in verdiept, mede omdat er al zoveel ellende op deze wereld is, dat ik maar een willekeurige keuze heb gemaakt op welke "politieke" of "religeuze" kwestie ik mijn aandaGt moet vestigen...
Voor zover de inleiding... ;)
Persoonlijk vind ik dit nogal een ver-van-mijn-bedshow... Ik ben geboren in een land met overwegend Christenen, ik ben opgegroeid in een land met overwegend Christenen en ik ben van plan om ook de rest van mijn leven door te brengen in een land met overwegend Christenen... De klopjaGt op Christenen in dan in mijn ogen een beetje science fiction...
Mijn religie erkent het Joodse en het Christelijke geloof... Ik begrijp dan ook totaal niet waarom Christenen en/of Joden volgens sommigen uitgeroeid dienen te worden... Bullshit. Het gebeuren op de Molukken vind ik dan ook een uitermate trieste zaak...
Mensen zouden wat vaker een kopje rooibosthee met elkaar moeten drinken...
Cc
Couscousje
01-10-02, 02:35
Geplaatst door Nightwatcher
Jij vind alles BULLSHIT, zelfs de islam!!!!
Spuit 11 zegt weer eens wat...
Gatver, hoe oud ben jij, 3 ofzo?
Doei doei, kleuter!
Cc
Geplaatst door rja
Ja zelfs Bin Laden is niet dom, om de Christenen bij dit conflict te betrekken.
De Christenen hebben heel veel invloed in heel Europa - Oost en West - grote delen van Afrika en heel Amerika - Noord en Zuid.
4 van de 5 permanente leden van de veiligsheidsraad - Amerika, Engeland, Frankrijk en Rusland - hebben een christelijke achtergrond, deze landen hebben een heleboel militaire, politieke en economische macht.
Die moslims zijn heel dom bezig, als ze hier een godsdienst oorlog van willen maken.
:maf: en een directe aanval op gebouwen in een zich bij uitstek christelijk noemend land is dan wel logisch .... want dat leidt natuurlijk nooit tot een tegenstelling op basis van godsdienst ... sorry, maar ik denk eerder dat Bin Laden juist wel een godsdienst oorlog wil - een zij tegen wij- oorlog. Geen samenwerking maar isolatie.
Overigens ben ik het ook met je eens dat dat heel dom zou zijn. Dat neemt niet weg, dat het voor bepaalde groepen, waaronder heel duidelijk OBL, wel deglijk het DOEL is.
Geplaatst door Couscousje
Goed, normaliter lees ik niet zulke grote lappen tekst, daar ik zelf meer van "veel zeggen met weinig woorden" hou...
Ik reageer nu grotendeels alleen omdat Marsipulami me dat gedraagd heeft, maar ik maak er geen gewoonte van om te reageren op iets waar ik naar mijn mening geen verstand van heb. Zoals de zaak op de Molukken... Ik heb me daar helaas niet veel in verdiept, mede omdat er al zoveel ellende op deze wereld is, dat ik maar een willekeurige keuze heb gemaakt op welke "politieke" of "religeuze" kwestie ik mijn aandaGt moet vestigen...
Voor zover de inleiding... ;)
Persoonlijk vind ik dit nogal een ver-van-mijn-bedshow... Ik ben geboren in een land met overwegend Christenen, ik ben opgegroeid in een land met overwegend Christenen en ik ben van plan om ook de rest van mijn leven door te brengen in een land met overwegend Christenen... De klopjaGt op Christenen in dan in mijn ogen een beetje science fiction...
Mijn religie erkent het Joodse en het Christelijke geloof... Ik begrijp dan ook totaal niet waarom Christenen en/of Joden volgens sommigen uitgeroeid dienen te worden... Bullshit. Het gebeuren op de Molukken vind ik dan ook een uitermate trieste zaak...
Mensen zouden wat vaker een kopje rooibosthee met elkaar moeten drinken...
Cc
Helaas is het voor veel Nederlanders en in Nederlands wonende Molukkers geen ver van mijn bed show: als je broers, zussen of ooms en tantes bent verloren in deze strijd, of als zij door woedende door de Laskar Jihad opgestookte menigtes uit hun huizen zijn verdreven dan denk je daar wel anders over. Het argument dat dit allemaal niet mag van de Koran is absoluut invalide: want het feit is dat dit soort geweld gewoon gebeurt, uit naam van de Islam gesponsord door figuren als OBL en anderen uit de Arabische wereld.
Ik wil met nadruk zeggen dat het niet de lokale islamtische bevolking is die achter deze misdaden zit: het zijn veelal radicale moslims en andere struikrovers uit Java en Sulawesi die moorden en verkrachten. Sterker nof Moslims en Christenen op de Moluken waren altijd een stralend voorbeeld van het nagenoeg perfect samengaan van 2 religies.
Trouwens, in vluchtelingenkampen is het verschil tussen islamitische en christelijke Molukkers al helemaal niet te zien. Allemaal even armetierig en opgejaagd.
1815
~~~In de Minangkabau wilden de Padri's een striktere naleving van de islam afdwingen. De conflicten ontaardden in een burgeroorlog en bijna de hele koninklijke familie werd vermoord.~~~ De bevolking van Java bedroeg 4,5 miljoen.
Let u even op de datum. De koninklijke familie die hier bedoeld is is de lokale.
Couscousje
01-10-02, 12:17
Geplaatst door bman
Helaas is het voor veel Nederlanders en in Nederlands wonende Molukkers geen ver van mijn bed show: als je broers, zussen of ooms en tantes bent verloren in deze strijd, of als zij door woedende door de Laskar Jihad opgestookte menigtes uit hun huizen zijn verdreven dan denk je daar wel anders over. Het argument dat dit allemaal niet mag van de Koran is absoluut invalide: want het feit is dat dit soort geweld gewoon gebeurt, uit naam van de Islam gesponsord door figuren als OBL en anderen uit de Arabische wereld.
Ik wil met nadruk zeggen dat het niet de lokale islamtische bevolking is die achter deze misdaden zit: het zijn veelal radicale moslims en andere struikrovers uit Java en Sulawesi die moorden en verkrachten. Sterker nof Moslims en Christenen op de Moluken waren altijd een stralend voorbeeld van het nagenoeg perfect samengaan van 2 religies.
Vreemd, ik woon toG eGt in Nederland... Hoe komt het dan dat ik nooit geconfonteerd wordt met deze kwestie, tenzij het is op het NOS Journaal... Terwijl ik wel steeds in aanraking kom met Nederlanders die veGten voor de de Palestijnse of Israëlische zaak...
Ik zal wel weer eens last hebben van tunnelvisie...
Cc
Couscousje
01-10-02, 12:50
Geplaatst door Kneidelach
Goed punt. Sowieso is er geen of nauwelijks aandacht voor het Midden en Verre Oosten, behalve dan de Israëlische/Palestijnse zaak. Laat staan dat wantoestanden aan het licht komen. Men interesseert zich simpelweg niet voor het leed van mensen. Of het nu hindoes zijn die moslims afslachten of andersom of het christenen zijn die moslims proberen te killen of andersom (ambon Indonesië) of het gaat om de Chinezen die de Chinezen onderdrukken, de Russen die de Tjetsjenen bij duizenden afslachten, of het gaat om arabische dictators die aan paranoia lijden en veel mensen oppakken omdat ze criticasters vrijdenkers of grote geesten zouden zijn en op z'n best in de bak worden gesmeten. of het gaat om de alsmaar voortdurende uitbuiting van kindertjes in de Aziatische landen. Of het gaat om de Zuidamerikaanse armoede en het misbruik van de arme bevolkingslaag. Of het gaat om stammenoorlogen, godsdienstige oorlogen, of gigantische armoede, massale ziektes en slavenarbeid in Afrika, of het gaat om Amerikanen die inheemse stammen van eilanden verjaagt om een militair strategisch gelegen basis te kunnen bouwen, of diezelfde Amerikanen die indianen in steeds kleinere reservaten stoppen, hele oerwouden kappen voor hun Mc Donaldsburgertje, of het gaat om de Austarliërs die hun Aboriginals cultureel tot op de dag van vandaag uitbuiten en nog steeds overal wegjagen.........
men wil het niet horen, kan het niet horen, kan het niet en wil het niet meer zien.
Iedere dag kunnen we het journaal vullen met de meest schrijnende verhalen en de meest verschrikkelijke rampen, maar do we care? het is allemaal ver weg van mijn bedshow.....
Er zijn zoveel onmensen....
Ik zou het met je eens zijn geweest, als ik niet toevallig wist dat wij mensen het meest misselijke zoogdier op deze aarde zijn, daar wij ontzettend geilen op andermans ellende, sorrow, misery and pain...
Ramptoeristen.
Cc
Ik ken persoonlijk iemand wiens familie op de Molukken steeds verder de bergen werd ingedreven door Moslim rebellen. Die hebben ze eerst naar Nederland gehaald. Nu wonen ze dan maar op Java. Dus ver van m'n bed.....dat wel, maar toch ook dichtbij.
Geplaatst door Couscousje
Vreemd, ik woon toG eGt in Nederland... Hoe komt het dan dat ik nooit geconfonteerd wordt met deze kwestie, tenzij het is op het NOS Journaal... Terwijl ik wel steeds in aanraking kom met Nederlanders die veGten voor de de Palestijnse of Israëlische zaak...
Ik zal wel weer eens last hebben van tunnelvisie...
Cc
Misschien moet je dat maar eens vragen aan de vele Molukkers in Nederland. Het is helaas inderdaad schandalig hoe onderbelicht deze zaak wordt.
Couscousje
01-10-02, 13:19
Geplaatst door bman
Misschien moet je dat maar eens vragen aan de vele Molukkers in Nederland. Het is helaas inderdaad schandalig hoe onderbelicht deze zaak wordt.
Ik ken geen Molukkers...
*sGaam*
*bloos*
Cc
Geplaatst door jaja
Overigens ben ik het ook met je eens dat dat heel dom zou zijn. Dat neemt niet weg, dat het voor bepaalde groepen, waaronder heel duidelijk OBL, wel deglijk het DOEL is.
Dat denk ik ook. Direct doel is dan een groot conflict in het midden oosten te verzoorzaken met als einddoel een pan-islamitische staat.
Simon
Geplaatst door Couscousje
Ik ken geen Molukkers...
*sGaam*
*bloos*
Cc
Dat is jammer, want als er een volk is dat kan koken en kan feesten.. ;)
Toch is het een feit dat Nederland een belangrijke historische band heeft en een gedeelde geschiedenis met het voormalig Nederlands Indie. Tov de molukkers in het bijzonder heeft ons land nog wat 'onbetaalde' rekeningen liggen als je het mij vraagt. Mede daarom stoor ik mij aan de overdaad van aandacht die oa dat 'ene conflict' op dit boord en in de media krijgen. Andere belangrijke zaken worden hierdoor vergeten, terwijl als er een ding is geweest dat de zaak van zowel de Israeliers als de Palestijnen *slecht* heeft gedaan is het wel de haatspuierij en agressieve bemoeienissen van buitenaf.
De Molukkers zijn de Palestijnen van de Molukken. En de rol van het corrupte Indonesische leger aldaar is te smerig voor woorden.
Couscousje
01-10-02, 16:08
Geplaatst door bman
Dat is jammer, want als er een volk is dat kan koken en kan feesten.. ;)
Toch is het een feit dat Nederland een belangrijke historische band heeft en een gedeelde geschiedenis met het voormalig Nederlands Indie. Tov de molukkers in het bijzonder heeft ons land nog wat 'onbetaalde' rekeningen liggen als je het mij vraagt. Mede daarom stoor ik mij aan de overdaad van aandacht die oa dat 'ene conflict' op dit boord en in de media krijgen. Andere belangrijke zaken worden hierdoor vergeten, terwijl als er een ding is geweest dat de zaak van zowel de Israeliers als de Palestijnen *slecht* heeft gedaan is het wel de haatspuierij en agressieve bemoeienissen van buitenaf.
Ik kan je helaas niet vertellen wat voor selectiecriteria de media hanteren om wat meer aandaGt te besteden aan de ene kwestie dan aan de ander, maar het zal wel een zeer psychologisch en sociologisch aspect zijn, waar de heer Jerry Springer ons vast veel meer over kan vertellen...
Cc
Couscousje
01-10-02, 19:28
Geplaatst door Kneidelach
En toch, willen mensen niet te veel ellende zien....Ramptoeristen tot een bepaalde hoogte. Zoveel ellende in de wereld ontsnapt aan de media-aandacht...en waarom, waarom????????????
Daar ga je de fout in. Mensen willen alleen maar ellende zien... Horror, trauma's... WaarsGijnlijk ter bevestiging dat ze het zelf zo sleGt niet hebben... Het gras is niet altijd groener bij de buurman... Is dat wel het geval, dan sGieten we toG lekker zijn konijntjes overhoop...
Cc
Ik ken maar een molukker en die is joods.
Couscousje
06-10-02, 15:50
Geplaatst door Kneidelach
Zonder verantwoordelijkheid te nemen, zijn mensen wel sensatiegericht. Maar hoe komt het toch dat documentaires over verschrikkelijke en massale afslachtingen in b.v. de arabische wereld, of over de miljoenen kinderen die aan honger en ziektes lijden in Afrika of Zuid-Amerika, GEEN goede kijkcijfers oplevert?
Men kijkt liever naar herkenbaar "leed" zoals de succesformule van Rowan Atkinsen in zijn Meneer Boon.
Heb je verstand van media?
Dan moet je eens voor de gein even de tijden opvragen wanneer die documentaires worden uitgezonden en op welke kanalen...
Geloof me, als het etenstijd is dan ga ik eGt niet naar dooie Colombianen kijken.
Cc
Kneidelach
15-10-02, 22:07
Ik haalde eerder de Laskar Jihad aan, die zich nu dus heeft ontbonden: In hoeverre dit bericht geloofwaardig is, dienen we nog maar te bezien. Ze voelen nu de hete aarde onder hun voeten gezien de recente terreuraanslag op Bali. Deze terreurorganisatie heeft al vele doden op hun geweten, en het is denk ik een kwestie van tijd wanneer ze weer van zich laten horen, wegens een of andere reden.....
NOS TT 15-10
Moslimgroep Laskar Jihad ontbonden
JAKARTA De Indonesische extremistische
moslimgroepering Laskar Jihad heeft
zichzelf ontbonden.Het hoofdkwartier
van deze radicale moslims in Jogjakarta
op Java is gesloten.
Het besluit heeft volgens Laskar Jihad
niets te maken met het bloedbad van
zaterdag op Bali waarbij 183 doden
vielen.De groepering zegt overbodig te
zijn geworden nu de regering in Jakarta
heeft erkend dat op de eilandengroep
Molukken separatisme bestaat.
Laskar Jihad stuurde in 2000 duizenden
gewapende strijders naar de Molukken
om daar de moslims te steunen in hun
strijd tegen de christenen.
De Molukkers zijn de Palestijnen van de Molukken. En de rol van het corrupte Indonesische leger aldaar is te smerig voor woorden.
Volgens mij is't het iets genuanceerder, de Molukkers waren ten tijde van de politionele acties op hand van de Nederlanders, die op hun beurt, een onafhankelijk Molukken beloofden...