PDA

Bekijk Volledige Versie : Nederlandse regering crasht in annus horribilis



Marsipulami
17-10-02, 11:02
Nederlandse regering crasht in annus horribilis

Van onze redacteur

BRUSSEL -- In Nederland is een einde gekomen aan het experiment met de Lijst Pim Fortuyn (LPF) in de regering. Aanhoudende persoonlijke twisten maakten regeren onmogelijk; onze noorderburen trekken in december of januari weer naar de stembus. Het ooit gezapige Nederland kent zijn annus horribilis, met moord, revolte, volks ongenoegen, de dood van een prins en een politiek die stilaan het schaamrood op de wangen jaagt.

Met het gebruikelijke ,,ik ga het ontslag van het kabinet aanbieden bij de koningin'' deed premier Jan Peter Balkenende gisteren de boeken dicht. ,,Balkenende I'' was in juli begonnen met een vlotte regeringsvorming, maar het interne getwist in de LPF bleef voortdurend alle aandacht opeisen. Van het oude ,,saai maar degelijk'' was in Den Haag steeds minder te merken.

Al sinds februari vallen de Nederlanders van de ene verbazing in de andere. Toen werd Pim Fortuyn, nog een relatief randfenomeen, uit de partij Leefbaar Nederland gegooid. Hij stichtte zijn eigen Lijst. Een van de Leefbaar-afsplitsingen die in de ,,geest van Pim'' bleef werken, die in Rotterdam, behaalde rond die tijd een klinkende verkiezingsoverwinning en stapte het schepencollege van de havenstad binnen.

Steeds meer werd de politiek gedomineerd door nieuwkomer Fortuyn. In april, een maand voor de verkiezingen, viel dan ook nog eens de moegeregeerde paarse regering-Kok. Aanleiding was het Srebrenica-rapport, over de rol van Nederlandse troepen bij de val van die Bosnische enclave in 1995 en de aansluitende moordpartij op Bosnische Moslims.

Op 6 mei velden vijf kogels in Hilversum Pim Fortuyn: een politieke moord zoals Nederland nog nooit had meegemaakt. Er volgde alomvattende rouw, en een volkswoede die zich richtte op de lijsttrekkers van vooral de linkse partijen. Plots vielen in Nederland enveloppen met kogels en getrokken pistolen in de brievenbussen van politici.

De verkiezingen van 15 mei brachten een politieke aardverschuiving. De sociaal-democratische PvdA kreeg harde klappen, ,,rechts'' won. Nederland kreeg met Jan Peter Balkenende (46) zijn jongste premier in de geschiedenis, de LPF stapte als gloednieuwe maar stuurloze partij in de regering naast de liberale VVD.

Vernieuwing was de boodschap, terug naar de burger, en voor premier Balkenende ook ,,normen en waarden'' -- terwijl die ene partij van zijn eigen regering retorisch en een enkele keer fysiek zelf volkomen normen- en waardenloos bleek. De afwezigheid van de Nederlandse voetbalploeg op het Wereldkampioenschap Voetbal bracht al evenmin soelaas.

Dinsdag werd prins Claus, de echtgenoot van Koningin Beatrix, in Delft ten grave gedragen. Nog diezelfde avond barstte in het kabinet-Balkenende de chaos weer los.

Volgens de eerste peilingen kunnen het christen-democratische CDA en de liberale VVD bij de nieuwe verkiezingen mogelijk op een meerderheid rekenen -- deze keer zonder de LPF. Die partij wordt haast volkomen gekelderd. De grote vraag in Nederland is of de nieuwe verkiezingen, eventueel gevolgd door Balkenende II, eindelijk Den Haag weer aan het regeren kunnen zetten.

17/10/2002 Jorn De Cock

©Copyright De Standaard

Tomas
17-10-02, 11:12
Geplaatst door Marsipulami
Nederlandse regering crasht in annus horribilis

Van onze redacteur

BRUSSEL -- In Nederland is een einde gekomen aan het experiment met de Lijst Pim Fortuyn (LPF) in de regering. Aanhoudende persoonlijke twisten maakten regeren onmogelijk; onze noorderburen trekken in december of januari weer naar de stembus. Het ooit gezapige Nederland kent zijn annus horribilis, met moord, revolte, volks ongenoegen, de dood van een prins en een politiek die stilaan het schaamrood op de wangen jaagt.

Met het gebruikelijke ,,ik ga het ontslag van het kabinet aanbieden bij de koningin'' deed premier Jan Peter Balkenende gisteren de boeken dicht. ,,Balkenende I'' was in juli begonnen met een vlotte regeringsvorming, maar het interne getwist in de LPF bleef voortdurend alle aandacht opeisen. Van het oude ,,saai maar degelijk'' was in Den Haag steeds minder te merken.

Al sinds februari vallen de Nederlanders van de ene verbazing in de andere. Toen werd Pim Fortuyn, nog een relatief randfenomeen, uit de partij Leefbaar Nederland gegooid. Hij stichtte zijn eigen Lijst. Een van de Leefbaar-afsplitsingen die in de ,,geest van Pim'' bleef werken, die in Rotterdam, behaalde rond die tijd een klinkende verkiezingsoverwinning en stapte het schepencollege van de havenstad binnen.

Steeds meer werd de politiek gedomineerd door nieuwkomer Fortuyn. In april, een maand voor de verkiezingen, viel dan ook nog eens de moegeregeerde paarse regering-Kok. Aanleiding was het Srebrenica-rapport, over de rol van Nederlandse troepen bij de val van die Bosnische enclave in 1995 en de aansluitende moordpartij op Bosnische Moslims.

Op 6 mei velden vijf kogels in Hilversum Pim Fortuyn: een politieke moord zoals Nederland nog nooit had meegemaakt. Er volgde alomvattende rouw, en een volkswoede die zich richtte op de lijsttrekkers van vooral de linkse partijen. Plots vielen in Nederland enveloppen met kogels en getrokken pistolen in de brievenbussen van politici.

De verkiezingen van 15 mei brachten een politieke aardverschuiving. De sociaal-democratische PvdA kreeg harde klappen, ,,rechts'' won. Nederland kreeg met Jan Peter Balkenende (46) zijn jongste premier in de geschiedenis, de LPF stapte als gloednieuwe maar stuurloze partij in de regering naast de liberale VVD.

Vernieuwing was de boodschap, terug naar de burger, en voor premier Balkenende ook ,,normen en waarden'' -- terwijl die ene partij van zijn eigen regering retorisch en een enkele keer fysiek zelf volkomen normen- en waardenloos bleek. De afwezigheid van de Nederlandse voetbalploeg op het Wereldkampioenschap Voetbal bracht al evenmin soelaas.

Dinsdag werd prins Claus, de echtgenoot van Koningin Beatrix, in Delft ten grave gedragen. Nog diezelfde avond barstte in het kabinet-Balkenende de chaos weer los.

Volgens de eerste peilingen kunnen het christen-democratische CDA en de liberale VVD bij de nieuwe verkiezingen mogelijk op een meerderheid rekenen -- deze keer zonder de LPF. Die partij wordt haast volkomen gekelderd. De grote vraag in Nederland is of de nieuwe verkiezingen, eventueel gevolgd door Balkenende II, eindelijk Den Haag weer aan het regeren kunnen zetten.

17/10/2002 Jorn De Cock

©Copyright De Standaard

Het druipt weer van ontzag en eerbied voor de noorder buren.

Bah.

Alleen deze is leuk en het maximaal haalbare qua plaagstootje binnen de Belgische normen:


De afwezigheid van de Nederlandse voetbalploeg op het Wereldkampioenschap Voetbal bracht al evenmin soelaas.


Maar hier ben ik het dus niet mee eens:

De grote vraag in Nederland is of de nieuwe verkiezingen, eventueel gevolgd door Balkenende II, eindelijk Den Haag weer aan het regeren kunnen zetten.

Volgens mij is het aantal asielzoekers drastsich gedaald, wordt er niet meer debiel bekeurd en is het een stuk rustiger geworden qua criminaliteit.

En dat allemaal zonder beleid en een daadkrachtige regering.

Dat moet de geest van Pim zijn geweest.

GroteWolf
17-10-02, 11:19
Een meerderheid CDA/VVD? Kijkijk, gewoon nette mensen en geen Utopisten, dan komt het wellicht weer goed.

Marsipulami
17-10-02, 11:20
Positieve lessen uit Nederlands annus horribilis
Bart Sturtewagen

MET de val van het kabinet-Balkenende en wellicht de tweede verkiezingen in amper zes maanden wordt de Nederlandse politiek verplicht de bittere kelk tot de bodem te ledigen. Wat is er nog over van dat nuchtere, hoffelijke politieke bedrijf dat onze noorderburen zo kenmerkte? Geen spaander. Het voorbije jaar is een annus horribilis geworden.

Twaalf maanden geleden zag het er voor het tweede paarse kabinet nog riant uit.

De christen-democratische oppositie was na de zoveelste leiderswissel nog in verwarring, de economische balans van de regering was voorspoedig en de aftredende premier, Wim Kok, was populair.

Toen kwam Pim Fortuyn. Hij bracht door zijn onorthodoxe stijl alle zekerheden aan het wankelen. De Nederlander bleek niet zo tevreden als iedereen dacht. Nee, hij was het zat dat zijn leiders geen kijk hadden op wat er werkelijk leefde. Hij voelde zich onveilig, was de verloedering van onderwijs en zorg grondig beu en had diepe vragen bij de uitbouw van de multiculturele samenleving. Den Haag pikte dat signaal niet op, omdat het te ver van het reële Nederland af stond.

Fortuyn zei dat de keizer naakt was. Het onwrikbare bouwwerk bleek plots een kaartenhuisje. Toen de onverwachte uitdager bovendien enkele dagen voor de verkiezingen vermoord werd, leek het even of chaos onafwendbaar was. De kiezer gaf echter een dubbel signaal: afstraffing voor paars, maar een mandaat voor het CDA, als garant voor stabiliteit.

Jan-Peter Balkenende, het onbeschreven blad, moest echter, samen met de verslagen liberalen, in zee met het samenraapsel dat zich als Lijst Pim Fortuyn (LPF) op de erfenis van zijn stichter beriep. Geen ogenblik is die formatie echt stabiel gebleken. Naarmate de LPF aan beschamend intern gekrakeel ten onder ging, verloor ook de premier geloofwaardigheid. Dat hij het zo lang liet aanmodderen, kan hem en zijn partij in de komende campagne zuur opbreken. Bij de verdeling van de LPF-buit kunnen de verslagenen van 15 mei -- PvdA, D'66 en VVD -- nog verrassend uit de hoek komen.

Intussen zijn na dit behekste politieke jaar wel al enkele positieve en ook voor export bruikbare conclusies te trekken. Eén daarvan is dat het bij tijd en wijle goed is als leiders die het contact met de bevolking verloren hebben, eens flink worden dooreengeschud. De regenten weten nu dat een democratische sanctie voor gebrekkig bestuur altijd mogelijk is. Maar ook de kiezer heeft een paar lessen geleerd. Hij voelt nu dat hij, als het erop aankomt, het politieke bedrijf wél kan beïnvloeden. Maar hij beseft intussen wellicht evenzeer dat het doel van politiek besturen is, niet louter het uitzenden van signalen.

Daarom is een tweede conclusie van onschatbaar belang: politiek is niet in eerste orde een zaak van personen, wel een van groepen die zich bundelen rond ideeën. Het gaat dus over ideeën ingebed in structuren. Beide zijn onontbeerlijk. Het is misschien een beetje vervelend en soms zelfs verstikkend, maar het is niet anders.

De illusie wekken dat je uit dat proces straffeloos schakels kunt wegnemen, is gevaarlijk. Wie het doet voorkomen dat bestuur een zaak is van individueel opererende burgers, bewijst de democratie geen dienst. De politiek wordt na deze incidentrijke episode weer wat saaier, maar de schok zal niet licht worden vergeten.

Don
17-10-02, 16:05
Geplaatst door Marsipulami
Nederlandse regering crasht in annus horribilis



Volgens mij zou jij zoooo graag Nederlander willen zijn....