Marsipulami
17-10-02, 10:02
Nederlandse regering crasht in annus horribilis
Van onze redacteur
BRUSSEL -- In Nederland is een einde gekomen aan het experiment met de Lijst Pim Fortuyn (LPF) in de regering. Aanhoudende persoonlijke twisten maakten regeren onmogelijk; onze noorderburen trekken in december of januari weer naar de stembus. Het ooit gezapige Nederland kent zijn annus horribilis, met moord, revolte, volks ongenoegen, de dood van een prins en een politiek die stilaan het schaamrood op de wangen jaagt.
Met het gebruikelijke ,,ik ga het ontslag van het kabinet aanbieden bij de koningin'' deed premier Jan Peter Balkenende gisteren de boeken dicht. ,,Balkenende I'' was in juli begonnen met een vlotte regeringsvorming, maar het interne getwist in de LPF bleef voortdurend alle aandacht opeisen. Van het oude ,,saai maar degelijk'' was in Den Haag steeds minder te merken.
Al sinds februari vallen de Nederlanders van de ene verbazing in de andere. Toen werd Pim Fortuyn, nog een relatief randfenomeen, uit de partij Leefbaar Nederland gegooid. Hij stichtte zijn eigen Lijst. Een van de Leefbaar-afsplitsingen die in de ,,geest van Pim'' bleef werken, die in Rotterdam, behaalde rond die tijd een klinkende verkiezingsoverwinning en stapte het schepencollege van de havenstad binnen.
Steeds meer werd de politiek gedomineerd door nieuwkomer Fortuyn. In april, een maand voor de verkiezingen, viel dan ook nog eens de moegeregeerde paarse regering-Kok. Aanleiding was het Srebrenica-rapport, over de rol van Nederlandse troepen bij de val van die Bosnische enclave in 1995 en de aansluitende moordpartij op Bosnische Moslims.
Op 6 mei velden vijf kogels in Hilversum Pim Fortuyn: een politieke moord zoals Nederland nog nooit had meegemaakt. Er volgde alomvattende rouw, en een volkswoede die zich richtte op de lijsttrekkers van vooral de linkse partijen. Plots vielen in Nederland enveloppen met kogels en getrokken pistolen in de brievenbussen van politici.
De verkiezingen van 15 mei brachten een politieke aardverschuiving. De sociaal-democratische PvdA kreeg harde klappen, ,,rechts'' won. Nederland kreeg met Jan Peter Balkenende (46) zijn jongste premier in de geschiedenis, de LPF stapte als gloednieuwe maar stuurloze partij in de regering naast de liberale VVD.
Vernieuwing was de boodschap, terug naar de burger, en voor premier Balkenende ook ,,normen en waarden'' -- terwijl die ene partij van zijn eigen regering retorisch en een enkele keer fysiek zelf volkomen normen- en waardenloos bleek. De afwezigheid van de Nederlandse voetbalploeg op het Wereldkampioenschap Voetbal bracht al evenmin soelaas.
Dinsdag werd prins Claus, de echtgenoot van Koningin Beatrix, in Delft ten grave gedragen. Nog diezelfde avond barstte in het kabinet-Balkenende de chaos weer los.
Volgens de eerste peilingen kunnen het christen-democratische CDA en de liberale VVD bij de nieuwe verkiezingen mogelijk op een meerderheid rekenen -- deze keer zonder de LPF. Die partij wordt haast volkomen gekelderd. De grote vraag in Nederland is of de nieuwe verkiezingen, eventueel gevolgd door Balkenende II, eindelijk Den Haag weer aan het regeren kunnen zetten.
17/10/2002 Jorn De Cock
©Copyright De Standaard
Van onze redacteur
BRUSSEL -- In Nederland is een einde gekomen aan het experiment met de Lijst Pim Fortuyn (LPF) in de regering. Aanhoudende persoonlijke twisten maakten regeren onmogelijk; onze noorderburen trekken in december of januari weer naar de stembus. Het ooit gezapige Nederland kent zijn annus horribilis, met moord, revolte, volks ongenoegen, de dood van een prins en een politiek die stilaan het schaamrood op de wangen jaagt.
Met het gebruikelijke ,,ik ga het ontslag van het kabinet aanbieden bij de koningin'' deed premier Jan Peter Balkenende gisteren de boeken dicht. ,,Balkenende I'' was in juli begonnen met een vlotte regeringsvorming, maar het interne getwist in de LPF bleef voortdurend alle aandacht opeisen. Van het oude ,,saai maar degelijk'' was in Den Haag steeds minder te merken.
Al sinds februari vallen de Nederlanders van de ene verbazing in de andere. Toen werd Pim Fortuyn, nog een relatief randfenomeen, uit de partij Leefbaar Nederland gegooid. Hij stichtte zijn eigen Lijst. Een van de Leefbaar-afsplitsingen die in de ,,geest van Pim'' bleef werken, die in Rotterdam, behaalde rond die tijd een klinkende verkiezingsoverwinning en stapte het schepencollege van de havenstad binnen.
Steeds meer werd de politiek gedomineerd door nieuwkomer Fortuyn. In april, een maand voor de verkiezingen, viel dan ook nog eens de moegeregeerde paarse regering-Kok. Aanleiding was het Srebrenica-rapport, over de rol van Nederlandse troepen bij de val van die Bosnische enclave in 1995 en de aansluitende moordpartij op Bosnische Moslims.
Op 6 mei velden vijf kogels in Hilversum Pim Fortuyn: een politieke moord zoals Nederland nog nooit had meegemaakt. Er volgde alomvattende rouw, en een volkswoede die zich richtte op de lijsttrekkers van vooral de linkse partijen. Plots vielen in Nederland enveloppen met kogels en getrokken pistolen in de brievenbussen van politici.
De verkiezingen van 15 mei brachten een politieke aardverschuiving. De sociaal-democratische PvdA kreeg harde klappen, ,,rechts'' won. Nederland kreeg met Jan Peter Balkenende (46) zijn jongste premier in de geschiedenis, de LPF stapte als gloednieuwe maar stuurloze partij in de regering naast de liberale VVD.
Vernieuwing was de boodschap, terug naar de burger, en voor premier Balkenende ook ,,normen en waarden'' -- terwijl die ene partij van zijn eigen regering retorisch en een enkele keer fysiek zelf volkomen normen- en waardenloos bleek. De afwezigheid van de Nederlandse voetbalploeg op het Wereldkampioenschap Voetbal bracht al evenmin soelaas.
Dinsdag werd prins Claus, de echtgenoot van Koningin Beatrix, in Delft ten grave gedragen. Nog diezelfde avond barstte in het kabinet-Balkenende de chaos weer los.
Volgens de eerste peilingen kunnen het christen-democratische CDA en de liberale VVD bij de nieuwe verkiezingen mogelijk op een meerderheid rekenen -- deze keer zonder de LPF. Die partij wordt haast volkomen gekelderd. De grote vraag in Nederland is of de nieuwe verkiezingen, eventueel gevolgd door Balkenende II, eindelijk Den Haag weer aan het regeren kunnen zetten.
17/10/2002 Jorn De Cock
©Copyright De Standaard