PDA

Bekijk Volledige Versie : Homo-Huwelijk..



BiL@L
19-10-02, 16:07
Gaypride is toch al weg..? :hihi:


De verontrusting over de ingediende voorstellen blijft bepaald niet beperkt tot kerkelijke of godsdienstige kring. Een internationaal gezelschap van 183 rechtsgeleerden heeft zich met een schrijven van 6 december jongstleden tot de leden van de vaste commissie voor Justitie gewend. Zij schrijven dat ze verschillen van opvatting over de vraag welke wettelijke benadering gekozen moet worden voor de regeling van niet-huwelijkse relatievormen, maar, zo voegen ze er met nadruk aan toe, "we are united in the conviction that the legal definition of marriage, as the union of a man and a woman, should not be changed. Redefining marriage to include same-sex unions will introduce unprecedented moral, social and legal confusion into our communities. The casualties of this confusion will be the families and children of the future, and therefore of our societies as a whole."

Hiermee wordt een beroep gedaan op datgene wat een goed wetgever betaamt. De wetgever kan niet een van de essentialia uit de omschrijving van het huwelijk lichten en dat resultaat toch een "huwelijk" blijven noemen. Er ontstaan dan twee relatievormen die beide met de term "huwelijk" benoemd worden. Deze omstandigheid vormt voor mij dan ook de reden om de term homohuwelijk een contradictio in terminis te noemen.

Voorzitter! Hiermee ben ik aangekomen bij de rechtsgronden op basis waarvan de regering haar voorstellen heeft verdedigd. Duidelijk is inmiddels wel geworden dat het discriminatieverbod van artikel 1 van de Grondwet niet dwingt tot openstelling van het huwelijk voor personen van hetzelfde geslacht. Hetzelfde geldt voor de terzake doende internationale verdragen. Van een huwelijksverbod voor deze personen is in juridische zin geen sprake. Niettemin blijkt de staatssecretaris dit artikel aldus te verstaan -- ik doel op artikel 1 Grondwet -- dat het een "startpunt" en een "stimulans" voor gelijkberechtiging is. Het gelijkheidsbeginsel waar de regering zich op beroept, is naar onze overtuiging niet aan de orde, waar er geen sprake is van gelijke gevallen. Een relatie tussen twee mensen van hetzelfde geslacht is iets wezenlijk anders dan een huwelijk van een man en een vrouw. Het verschil in gevallen komt ook tot uitdrukking in het wetsvoorstel, daar waar het de afstammingsrechterlijke regels betreft.

Als het gelijkheidsbeginsel al principieel in het geding zou zijn, blijft het onverklaarbaar waarom wel onderscheid gemaakt wordt tussen relaties van twee personen en relaties van meer dan twee personen. Vreemd blijft ook dat het gelijkheidsbeginsel ineens ophoudt bij het begrip "huwelijk" in artikel 28 van de Grondwet -- overigens een, in onze ogen, gelukkige inconsequentie! -- en bij het begrip "echtgenoten" in de Wet opneming buitenlandse pleegkinderen ter adoptie. Ik hoef daar niet in den brede op in te gaan na alle schriftelijke gedachtewisseling die heeft plaatsgevonden. Kennelijk dient het gelijkheidsbeginsel toch als een soort breekijzer voor het wetsvoorstel en het wetsvoorstel als breekijzer voor een maatschappelijke erkenning van alternatieve tweerelaties.


De centrale vraag bij adoptie is altijd weer hoe het belang van het kind optimaal wordt gediend. Bij het wetsvoorstel staat echter de gelijkberechtiging van paren centraal. Onze bezwaren tegen dit voorstel zijn niet gebaseerd op de veronderstelling, dat twee mannen of twee vrouwen of alleenstaanden geen goede opvoeders zouden kunnen zijn. Ons bezwaar richt zich tegen het feit dat kinderen binnen een gelijkgeslachtelijke relatie in een dubbele uitzonderingspositie komen te verkeren. De vraag is of dat in het belang van de kinderen is. De regering wijst op de verbetering wat betreft de juridische positie van het kind dat feitelijk soms reeds door een paar van gelijk geslacht wordt opgevoed. Dat kan ik niet ontkennen, maar het belang van het kind wordt met dit argument wat betreft zijn juridische positie toch wel erg versmald tot een belang wat betreft de rechtspositie ten opzichte van de ouders en hun familie. Als het echter gaat over de vraag of de voorgestelde adoptiemogelijkheid niet schadelijk zou kunnen zijn voor het belang van het kind, neemt de regering genoegen met het meest minimale verweer, namelijk dat een deel van het weinige onderzoek dat er op dit gebied is niet noopt tot argwaan. Dat er ook, zij het eveneens beperkt, onderzoek is dat eerder in een andere richting wijst, wordt genegeerd. Hier zou naar onze opvatting op zijn minst het uitgangspunt "in dubio abstine" moeten gelden.

Voorzitter! De bezwaren vanuit internationaal-rechtelijk gezichtspunt zijn bekend en laat ik verder rusten. Wel wil ik tot slot nog wijzen op de merkwaardige, bijna lachwekkende consequentie van dit wetsvoorstel dat uit de bevolkingsadministratie voor alle ouders de categorieën "vader" en "moeder" moeten verdwijnen en dat daarvoor in de plaats komt de aanduiding "ouder 1" en "ouder 2".


Het is voor de samenleving belangrijk de uniciteit van het huwelijk te erkennen als een in principe stabiele verbinding tussen man en vrouw, waarin hun kinderen kunnen opgroeien. Het is verwarrend andersoortige verbintenissen huwelijk te noemen. Zo noemen wij de band van samenwonende broers of zussen niet, ook niet die van een vader of moeder met zoon of dochter, niet de affectieve band van meer dan twee personen en dus ook niet de band van twee mannen of twee vrouwen. Een affectieve relatie tussen mensen kan niet altijd tot een huwelijk leiden. En ook niet in elke affectieve relatie kunnen kinderen worden geboren. Het lijkt ons goed voor deze realiteit oog te hebben en niet te willen forceren.

In de discussie over de wenselijkheid van adoptiemogelijkheden binnen homoseksuele paren wordt vaak gevraagd of twee vrouwen of twee mannen geen kinderen zouden kunnen opvoeden. Dat is het punt niet. Er is weliswaar weinig of geen onderzoek naar gedaan en de meningen van deskundigen lopen uiteen, maar de vraag zou andersom moeten worden gesteld. Wat zijn globaal genomen, menselijkerwijs gesproken, de beste condities waaronder kinderen kunnen opgroeien? Het belang van het kind zou toch uitgangspunt moeten zijn. Alleen al vanuit ons voorzorgbeginsel houden wij vol dat wij niet moeten kiezen voor een ander arrangement dan het gezin, waarin een vader en een moeder aanwezig zijn. Ter vergelijking: natuurlijk kan een alleenstaande moeder of vader heel goed een kind opvoeden. Maar dat is iets anders dan daarvoor bewust kiezen als een regulier patroon.


Zijn er dan geen urgente problemen met betrekking tot de positie van homoseksuelen? Die zijn er wel. Homoseksuelen kunnen helaas het mikpunt zijn van spot en minachting, of erger. Ik denk dan niet alleen aan reacties uit de samenleving op seksuele provocaties, zoals die in onze rechtsstaat ook ruimte krijgen. Er zijn weliswaar wetten die homoseksuelen beschermen, maar die kunnen ellende niet altijd voorkomen. Hier hebben we dus een urgente vraag. Maar wie denkt dat de mogelijkheid een huwelijk te sluiten een krenkende bejegening van homoseksuele paren zal tegengaan, is naïef. Op deze vraag bieden de voorliggende voorstellen dus geen antwoord.


Ik zeg niet dat allen die deze voorstellen steunen, deze ideologische drive in dezelfde mate hebben. Ik vrees zelfs dat het velen niet veel uitmaakt. Dat komt natuurlijk ook doordat het huwelijk sowieso van karakter is veranderd. Niet zozeer door de vrouwenemancipatie, zoals mevrouw Le Poole veronderstelt, maar veeleer door de praktijk van ongehuwd samenwonen en seriemonogamie. Deze hebben het huwelijk gemaakt tot een ritueel waarvoor je kiest als je eraan toe bent, of als je er het geld voor hebt. Wat is er niet gesmaald op het "boterbriefje".


Interruptie: De heer Van Schijndel (GroenLinks): Voorzitter! Mag ik de heer Veling even onderbreken? Het is heel erg moeilijk om met u in discussie te gaan, mijnheer Veling, maar u daagt mij daar wel een beetje toe uit. Ik wil het toch doen en zeker morgen. Wij hebben een wereld van verschil op dit punt. Je kunt dat gewoon vaststellen en dan zeggen: zo denkt u daarover en zo denken wij daarover, maar ik wil u toch iets vragen. U zegt dat een homopaar niet gelijk is aan een heteropaar als het gaat om een huwelijk, maar het is in mijn opinie wel gelijkwaardig. De waarde van dit soort relatievormen is gelijk. Als u zegt dat het huwelijk wel toegankelijk is voor de ene vorm maar niet voor de andere, dan zegt u min of meer dat de andere vorm niet dezelfde waarde heeft maar minder waarde. De ene vorm kan dat huwelijk wel verwerven maar de andere vorm kan dat niet. Je ziet die vorm dus niet alleen als anders maar in mijn gevoel ook als minderwaardig. Als een soort tweederangshuwelijk mag dan dat partnerschap ingevuld worden. Hoe reageert u daarop?

De heer Veling (RPF/GPV): Ik wil mij verre houden van kwalificaties in termen van meer of minder waard. Ik heb gepoogd aan te geven dat het huwelijk tussen een man en een vrouw naast zijn biologische fundering en de functie die het kan hebben in het voortbrengen van kinderen, op zichzelf een unieke positie heeft. Het is een basisstructuur die niet te vergelijken valt met andere affectieve relaties, zoals die tussen twee mannen of twee vrouwen. Ik heb er op dit moment helemaal geen behoefte aan om te spreken over een waardering van de ene vorm ten opzichte van de andere anders dan dat ik vind dat de door de geschiedenis heen en over de hele wereld de unieke positie van de verbintenis tussen man en vrouw onopgeefbaar is. Er zijn andere relaties mogelijk, maar laten die worden aangeduid met een andere naam dan die van het huwelijk.

Hmmmm.. Nice, huh..? :)

Simon
19-10-02, 16:14
Dit soort orthodox christelijke partijen vond tot voor kort de politiek ook niet toegankelijk voor vrouwen dacht ik. Maar het sluit inderdaad goed aan op het denken van veel moslims. Behalve dan dat ze waarschijnlijk de religieuze markt ook niet echt toegankelijk achten voor "nieuwe" geloven als de Islam dus ik zou maar niet al te veel reclame voor ze maken :)

Simon

Mill
19-10-02, 16:21
Als de overheid het gelijkheidsbeginsel consistent toepaste, dan zou ze ook polygamie moeten toestaan. Waarom zou dat niet mogen als wilsbekwame volwassenen dat willen? Overigens beide kanten op uiteraard. Een vrouw zou ook met meer mannen moeten kunnen trouwen. Of met meer vrouwen natuurlijk.

BiL@L
19-10-02, 17:38
Geplaatst door Simon
Dit soort orthodox christelijke partijen vond tot voor kort de politiek ook niet toegankelijk voor vrouwen dacht ik. Maar het sluit inderdaad goed aan op het denken van veel moslims. Behalve dan dat ze waarschijnlijk de religieuze markt ook niet echt toegankelijk achten voor "nieuwe" geloven als de Islam dus ik zou maar niet al te veel reclame voor ze maken :)

Simon

Ik ben ervan op de hoogte dat zij andere religies niet met open armen verwelkomen.. Echter de aanwezigheid van die religies is al een feit.. Daarnaast heb ik als moslimzijnde niets te vrezen over de grenzen van hun markt.. In de eerste plaats omdat islam zowiezo niet als een positief pluspunt gezien wordt in HEEL de politiek, en in de tweede plaats omdat de scheiding tussen kerk en staat er inmiddels toch ingeworteld zit..

Maar, dat neemt niet weg dat ik achter veel van hun etische gedachtengoed sta.. Daarnaast is het heel belangrijk, voor ieder mens, dat de normen en waarden die dit partij over bepaalde ethische kwesties heeft, hoog in het vaandel staan met het oog op de sociale verhoudingen..

BiL@L
19-10-02, 17:41
Geplaatst door Mill
Als de overheid het gelijkheidsbeginsel consistent toepaste, dan zou ze ook polygamie moeten toestaan. Waarom zou dat niet mogen als wilsbekwame volwassenen dat willen? Overigens beide kanten op uiteraard. Een vrouw zou ook met meer mannen moeten kunnen trouwen. Of met meer vrouwen natuurlijk.

Vind dat een belachelijke idee.. Dat zou alleen maar leiden tot nog meer verderg en ontwrichtingen en individualiseringen in maatschappij.. Vrij vertaald: nog meer blau op straat, nog hogere wachtenlijsten ziekenzorg, nog meer echtscheidingen, enz.. enz..

Mark
19-10-02, 19:44
Geplaatst door BiL@L


Vind dat een belachelijke idee.. Dat zou alleen maar leiden tot nog meer verderg en ontwrichtingen en individualiseringen in maatschappij.. Vrij vertaald: nog meer blau op straat, nog hogere wachtenlijsten ziekenzorg, nog meer echtscheidingen, enz.. enz..

??????