Shaheed
07-11-02, 11:25
e-mail: [email protected]
aan de leden van de tweede Kamer der
Staten –Generaal
Postbus 20018
2500 EA ’s-Gravenhage
Betreft: oproep voor de VREDE
Afwijzing van agressie tegen Irak
Geachte kamerleden,
Vanzelfsprekend bent U bekend, met de toch wel overduidelijke oorlogstaal die dagelijks vanuit de Verenigde Staten van Amerika (VS), door de President van de VS, Bush junior, de wereld wordt ingestuurd. Irak wordt in deze oorlogsretoriek steevast aangeduid als het eerstvolgende slachtoffer in het kader van een wereldbrand die Bush en zijn medestanders met alle geweld proberen aan te wakkeren.
Ook van de Nederlandse regering wordt een standpunt verwacht met betrekking tot Irak.
Bush zoekt medestanders om zijn oorlog te gaan voeren.
Een agressie tegen Irak, onder welk voorwendsel dan ook, kan alleen maar tot doel hebben dit onafhankelijk land te onderwerpen en zijn olierijkdom te kontroleren.
Bush wil oorlog, wij willen Bush zijn oorlog stoppen, wij kiezen voor de (wereld)vrede.
Wie wordt door Irak bedreigd? Wie wordt werkelijk bedreigd?
Irak wordt er van beschuldigd over massavernietigingswapens te beschikken, of deze aan te (willen) maken. Irak wordt er van beschuldigd, dat het zich zou inlaten met de ondersteuning van terroristische organisaties, zoals de bekende Al Qaida groep.
Geen enkele van deze beschuldigingen kan worden waargemaakt, omdat ze geen enkele grond raken.
Irak vormt geen bedreiging voor de VS, Europa of voor landen uit de regio of elders. De VS beschuldigden het land er valselijk van dat het werkte aan de ontwikkeling van massale vernietigingswapens om de VS, Israël en buurlanden aan te vallen. De VS verklaarden zelf, dat de bombardementen van 1991 de Iraakse militaire kapaciteit voor 80% vernietigden. De Inspekteurs van deVN verklaarden dat ze (na 1991) 90% van de Iraakse kapaciteit voor het eventueel ontwikkelen van massavernietigingswapens opspoorden en ontmantelden. Twee hooggeplaatste VN-verantwoordelijken, verantwoordelijk voor de VN-wapeninspekties in Irak, en een eerlijke Amerikaanse burger die deelnam aan de inspekties, gaven hun ontslag en klaagden de sankties aan. Volgens hen bestaat er geen enkele dreiging dat Irak massavernietigingswapens zou aanmaken..
De VS zelf, zijn de grootste opstokers tot geweld, ter wereld. De VS beschikken over meer atoomwapens dan alle andere naties samen! Zij bezitten de grootste stocks chemische en biologische wapens en zij ontwikkelen het meest gesofistikeerde en uitgebreidste onderzoek naar massavernietigingswapens in de wereld. De militaire uitgaven van de VS liggen hoger dan die van de negen andere grootste militaire begrotingen samen. President Bush zei herhaaldelijk dat hij het recht heeft om als eerste toe te slaan.
De VS gaan niet akkoord met de verdragen die de atoomwapens en de verspreiding ervan kontroleren; ze stemden tegen het protokol dat konventies vastlegt voor de reglementering van biologische wapens, ze verwierpen het verdrag dat anti-personenmijnen verbiedt, ze verwierpen het international strafhof en eigenlijk zowat elke internationale inspanning om de oorlog te kontroleren en te beperken.
De Amerikaanse oorlog tegen het terrorisme is een plechtige verklaring dat de VS het recht hebben als eerste om het even wie om het even waar aan te vallen, op basis van louter vermoeden, zonder excuus, eenzijdig.
Een aanval van de VS gericht tegen Irak om de regering aldaar omver te werpen, zou een flagrante overtreding zijn van het handvest van de Verenigde Naties, van het Handvest van Nurenberg en van het Internationaal recht.
Het de Golfoorlog en de sankties tegen Irak. .
De VS hebben een zo goed als weerloos Irak, met Nederlandse steun!, 42 dagen lang gebombardeerd in 1991. De VS hebben een massale aanval geleid tegen Irak in januari en februari 1991. Het Pentagon zelf geeft toe, dat het 110.000 luchtraids organiseerde tegen de “wieg van de beschaving”, waarbij 88500 ton bommen werden gedropt.
Die bombardementen vernietigden de ekonomische leefbaarheid van de burgermaatschappij in heel het land. Ze doodden tienduizenden Iraakse burgers. Het grootste deel van de bombardementen was gericht tegen de bevolking en burgerlijke doelwitten. De Amerikaanse bommen vernietigden delen van de waterdistributie, het elektriciteitsnet, de kommunikatiemiddelen, het vervoer, de industrie, de handel, de landbouw- en veeteeltinstallaties, voedselopslagplaatsen, markten, mest- en insekticidenfabrieken, zakencentra, archeologische en historische schatten, woonblokken, wijken, scholen, hospitalen, moskees, kerken en synagogen.
Het Pentagon verloor daarbij 156 manschappen. Een derde daarvan veroorzaakt door eigen geschut, de rest door ongelukken.
Op 6 augustus kondigde de veiligheidsraad van de Verenigde Naties een ekonomisch embargo af tegen Irak om het te verplichten zich terug te trekken uit Koeweit (resolutie nr. 661). Een moorddadige oorlog nam de redenen voor deze sankties weg. Resolutie 687 van de veiligheidsraad (april 1991) heeft ze toch bevestigd en eiste dat Irak eerst zijn massavernietigingswapens moest ontmantelen en de produktie ervan onmogelijk maken. Hoewel sinds lang aan deze eisen werd voldaan, blijven de sankties gelden.
Westerse verantwoordelijkheid voor een humanitaire tragedie!
De stilte die er heerst bij de Westerse media met betrekking tot de werkelijke gevolgen van deze sankties is opmerkelijk. In de feiten gaat het om een gekreëerde genocide gericht tegen een volledige bevolking. Het embargo was de voortzetting van de oorlog na 1 februari 1991, weliswaar met andere dan zuivere militaire middelen. De slachtoffers nu, zijn de zawkkeren in de samenleving: kinderen, ouderen en zieken.
Omdat Irak haar eigen soevereniteit ondanks het vernietigende oorlogsgeweld van de golfoorlog in 1991 en daarop volgende nu al 12 jaar aaneengesloten sankties, wil blijven verdedigen, zelf de eigen grondstoffen wil blijven beheren, wordt door Bush en andere belanghebbenden, aangestuurd op een nieuw militair luik van de golfoorlog, daarin werkelijk hondstrouw bijgestaan door Blair in Groot-Brittanië.
Het Westen draagt de volle verantwoordelijkheid voor de gevolgen van de sankties die Irak nu al 12 jaar lang werden opgelegd. Het Westen draagt de volle verantwoordelijkheid voor de 5000 kinderen die maandelijks sterven als gevolg van de ekonomische blokkade. En dat dan in het tegenwoordige Nederland, waar tot de premier toe, opgeroepen wordt om “waarden en normen” te laten herwaarderen. De politiek moet een morele dimensie terugkrijgen, zoals dat heet. De regerende politici zullen daarin dan toch zelf een weg moeten of kunnen aangeven?
Over welke morele waarden spreken wij eigenlijk?
Diverse verantwoordelijken van de VN en andere hulporganisaties hebben in de loop der sanktie-jaren ontslag genomen uit hun funktie eenmaal ze daadwerkelijk werden gekonfronteerd met de verschrikkelijke waarheid in Irak.
Enkele willekeurige greep uit de voorbeelden, over moraliteit of morele dimensie gesproken:
* We zijn bezig een ganse samenleving te vernietigen. Zo eenvoudig maar verschrikkelijk is het. Het embargo is illegaal en immoreel…. Ik beschuldig de lidstaten van de VN-veiligheidsraad ervan schuldig te zijn aan genocide tegen het Iraakse volk”.
Dennis Halliday, na zijn ontslag als first UN Assistant Secretary General and humanitarian Coordinator in Iraq (The Indipendent 15/10/1998).
* Het UNICEF rapport van 1999 rapporteerde 500.000 sterfgevallen van kinderen onder de 5 jaar van 1991 tot 1998, als direkt gevolg van het embargo. Ondanks het voedsel-voor-olie-programma blijft de kindersterfte stijgen. Belangrijkste reden: onzuiver water, de onmogelijkheid om kapotte waterleidingen en afvoerbuizen te herstellen en de wurggreep van de sankties die de opbouw van een normaal ekonomisch leven beletten.
* Het voedsel-voor-olie-programma bezorgde Irak € 0,30 per persoon per dag (in 2000), van zijn eigen geld nogwel, om te voldoen aan alle behoeften. € 100 is het totaal bedrag dat de Iraakse burger ontving in 2000. Dat is voor voedsel medicijnen, water, sanitaire installaties, landbouw, elektriciteit en onderwijs en al de rest. Dat is dus zogoed als niets. Elke keer als ik deze cijfers citeer op konferenties zoals deze word ik boos. Op 5 december zei de VS-ambassadrice aan het Congres dat het voedsel-voor-olie-programma aan de behoeften van het Iraakse volk voldoet.
Hans Von Sponeck na zijn ontslag als First UN Assistent Secretary General and
Humanitarian Coordinator in Iraq (Seattle 9/1/2001).
* De prijs voor 11 ton voedsel ingevoerd tijdens de periode juli 1999 – juni 2000,
ten behoeve van de 28 honden die werden ingezet in het ontmijningsprogramma in Iraaks Koerdistan, bedroeg 33.000 dollar. Dit is 1248 dollar gemiddeld per hond per jaar. Maar hoeveel kreeg een Iraakse burger gemiddeld gedurende dezelfde periode uit het voedsel-voor-olie-programma van de VN? Die Iraakse burger kreeg gemiddeld 125 dollar. In dat bedrag was niet alleen voedsel begrepen, maar ook geneesmiddelen en al de rest. Besluit: een hond heeft volgens de VN recht op het tienvoudige van een Iraakse burger. De Iraakse vertegenwoordiger bij de VN op 28 juni 2001 tijdens het debat over de invoering van de “smart sanctions”.
aan de leden van de tweede Kamer der
Staten –Generaal
Postbus 20018
2500 EA ’s-Gravenhage
Betreft: oproep voor de VREDE
Afwijzing van agressie tegen Irak
Geachte kamerleden,
Vanzelfsprekend bent U bekend, met de toch wel overduidelijke oorlogstaal die dagelijks vanuit de Verenigde Staten van Amerika (VS), door de President van de VS, Bush junior, de wereld wordt ingestuurd. Irak wordt in deze oorlogsretoriek steevast aangeduid als het eerstvolgende slachtoffer in het kader van een wereldbrand die Bush en zijn medestanders met alle geweld proberen aan te wakkeren.
Ook van de Nederlandse regering wordt een standpunt verwacht met betrekking tot Irak.
Bush zoekt medestanders om zijn oorlog te gaan voeren.
Een agressie tegen Irak, onder welk voorwendsel dan ook, kan alleen maar tot doel hebben dit onafhankelijk land te onderwerpen en zijn olierijkdom te kontroleren.
Bush wil oorlog, wij willen Bush zijn oorlog stoppen, wij kiezen voor de (wereld)vrede.
Wie wordt door Irak bedreigd? Wie wordt werkelijk bedreigd?
Irak wordt er van beschuldigd over massavernietigingswapens te beschikken, of deze aan te (willen) maken. Irak wordt er van beschuldigd, dat het zich zou inlaten met de ondersteuning van terroristische organisaties, zoals de bekende Al Qaida groep.
Geen enkele van deze beschuldigingen kan worden waargemaakt, omdat ze geen enkele grond raken.
Irak vormt geen bedreiging voor de VS, Europa of voor landen uit de regio of elders. De VS beschuldigden het land er valselijk van dat het werkte aan de ontwikkeling van massale vernietigingswapens om de VS, Israël en buurlanden aan te vallen. De VS verklaarden zelf, dat de bombardementen van 1991 de Iraakse militaire kapaciteit voor 80% vernietigden. De Inspekteurs van deVN verklaarden dat ze (na 1991) 90% van de Iraakse kapaciteit voor het eventueel ontwikkelen van massavernietigingswapens opspoorden en ontmantelden. Twee hooggeplaatste VN-verantwoordelijken, verantwoordelijk voor de VN-wapeninspekties in Irak, en een eerlijke Amerikaanse burger die deelnam aan de inspekties, gaven hun ontslag en klaagden de sankties aan. Volgens hen bestaat er geen enkele dreiging dat Irak massavernietigingswapens zou aanmaken..
De VS zelf, zijn de grootste opstokers tot geweld, ter wereld. De VS beschikken over meer atoomwapens dan alle andere naties samen! Zij bezitten de grootste stocks chemische en biologische wapens en zij ontwikkelen het meest gesofistikeerde en uitgebreidste onderzoek naar massavernietigingswapens in de wereld. De militaire uitgaven van de VS liggen hoger dan die van de negen andere grootste militaire begrotingen samen. President Bush zei herhaaldelijk dat hij het recht heeft om als eerste toe te slaan.
De VS gaan niet akkoord met de verdragen die de atoomwapens en de verspreiding ervan kontroleren; ze stemden tegen het protokol dat konventies vastlegt voor de reglementering van biologische wapens, ze verwierpen het verdrag dat anti-personenmijnen verbiedt, ze verwierpen het international strafhof en eigenlijk zowat elke internationale inspanning om de oorlog te kontroleren en te beperken.
De Amerikaanse oorlog tegen het terrorisme is een plechtige verklaring dat de VS het recht hebben als eerste om het even wie om het even waar aan te vallen, op basis van louter vermoeden, zonder excuus, eenzijdig.
Een aanval van de VS gericht tegen Irak om de regering aldaar omver te werpen, zou een flagrante overtreding zijn van het handvest van de Verenigde Naties, van het Handvest van Nurenberg en van het Internationaal recht.
Het de Golfoorlog en de sankties tegen Irak. .
De VS hebben een zo goed als weerloos Irak, met Nederlandse steun!, 42 dagen lang gebombardeerd in 1991. De VS hebben een massale aanval geleid tegen Irak in januari en februari 1991. Het Pentagon zelf geeft toe, dat het 110.000 luchtraids organiseerde tegen de “wieg van de beschaving”, waarbij 88500 ton bommen werden gedropt.
Die bombardementen vernietigden de ekonomische leefbaarheid van de burgermaatschappij in heel het land. Ze doodden tienduizenden Iraakse burgers. Het grootste deel van de bombardementen was gericht tegen de bevolking en burgerlijke doelwitten. De Amerikaanse bommen vernietigden delen van de waterdistributie, het elektriciteitsnet, de kommunikatiemiddelen, het vervoer, de industrie, de handel, de landbouw- en veeteeltinstallaties, voedselopslagplaatsen, markten, mest- en insekticidenfabrieken, zakencentra, archeologische en historische schatten, woonblokken, wijken, scholen, hospitalen, moskees, kerken en synagogen.
Het Pentagon verloor daarbij 156 manschappen. Een derde daarvan veroorzaakt door eigen geschut, de rest door ongelukken.
Op 6 augustus kondigde de veiligheidsraad van de Verenigde Naties een ekonomisch embargo af tegen Irak om het te verplichten zich terug te trekken uit Koeweit (resolutie nr. 661). Een moorddadige oorlog nam de redenen voor deze sankties weg. Resolutie 687 van de veiligheidsraad (april 1991) heeft ze toch bevestigd en eiste dat Irak eerst zijn massavernietigingswapens moest ontmantelen en de produktie ervan onmogelijk maken. Hoewel sinds lang aan deze eisen werd voldaan, blijven de sankties gelden.
Westerse verantwoordelijkheid voor een humanitaire tragedie!
De stilte die er heerst bij de Westerse media met betrekking tot de werkelijke gevolgen van deze sankties is opmerkelijk. In de feiten gaat het om een gekreëerde genocide gericht tegen een volledige bevolking. Het embargo was de voortzetting van de oorlog na 1 februari 1991, weliswaar met andere dan zuivere militaire middelen. De slachtoffers nu, zijn de zawkkeren in de samenleving: kinderen, ouderen en zieken.
Omdat Irak haar eigen soevereniteit ondanks het vernietigende oorlogsgeweld van de golfoorlog in 1991 en daarop volgende nu al 12 jaar aaneengesloten sankties, wil blijven verdedigen, zelf de eigen grondstoffen wil blijven beheren, wordt door Bush en andere belanghebbenden, aangestuurd op een nieuw militair luik van de golfoorlog, daarin werkelijk hondstrouw bijgestaan door Blair in Groot-Brittanië.
Het Westen draagt de volle verantwoordelijkheid voor de gevolgen van de sankties die Irak nu al 12 jaar lang werden opgelegd. Het Westen draagt de volle verantwoordelijkheid voor de 5000 kinderen die maandelijks sterven als gevolg van de ekonomische blokkade. En dat dan in het tegenwoordige Nederland, waar tot de premier toe, opgeroepen wordt om “waarden en normen” te laten herwaarderen. De politiek moet een morele dimensie terugkrijgen, zoals dat heet. De regerende politici zullen daarin dan toch zelf een weg moeten of kunnen aangeven?
Over welke morele waarden spreken wij eigenlijk?
Diverse verantwoordelijken van de VN en andere hulporganisaties hebben in de loop der sanktie-jaren ontslag genomen uit hun funktie eenmaal ze daadwerkelijk werden gekonfronteerd met de verschrikkelijke waarheid in Irak.
Enkele willekeurige greep uit de voorbeelden, over moraliteit of morele dimensie gesproken:
* We zijn bezig een ganse samenleving te vernietigen. Zo eenvoudig maar verschrikkelijk is het. Het embargo is illegaal en immoreel…. Ik beschuldig de lidstaten van de VN-veiligheidsraad ervan schuldig te zijn aan genocide tegen het Iraakse volk”.
Dennis Halliday, na zijn ontslag als first UN Assistant Secretary General and humanitarian Coordinator in Iraq (The Indipendent 15/10/1998).
* Het UNICEF rapport van 1999 rapporteerde 500.000 sterfgevallen van kinderen onder de 5 jaar van 1991 tot 1998, als direkt gevolg van het embargo. Ondanks het voedsel-voor-olie-programma blijft de kindersterfte stijgen. Belangrijkste reden: onzuiver water, de onmogelijkheid om kapotte waterleidingen en afvoerbuizen te herstellen en de wurggreep van de sankties die de opbouw van een normaal ekonomisch leven beletten.
* Het voedsel-voor-olie-programma bezorgde Irak € 0,30 per persoon per dag (in 2000), van zijn eigen geld nogwel, om te voldoen aan alle behoeften. € 100 is het totaal bedrag dat de Iraakse burger ontving in 2000. Dat is voor voedsel medicijnen, water, sanitaire installaties, landbouw, elektriciteit en onderwijs en al de rest. Dat is dus zogoed als niets. Elke keer als ik deze cijfers citeer op konferenties zoals deze word ik boos. Op 5 december zei de VS-ambassadrice aan het Congres dat het voedsel-voor-olie-programma aan de behoeften van het Iraakse volk voldoet.
Hans Von Sponeck na zijn ontslag als First UN Assistent Secretary General and
Humanitarian Coordinator in Iraq (Seattle 9/1/2001).
* De prijs voor 11 ton voedsel ingevoerd tijdens de periode juli 1999 – juni 2000,
ten behoeve van de 28 honden die werden ingezet in het ontmijningsprogramma in Iraaks Koerdistan, bedroeg 33.000 dollar. Dit is 1248 dollar gemiddeld per hond per jaar. Maar hoeveel kreeg een Iraakse burger gemiddeld gedurende dezelfde periode uit het voedsel-voor-olie-programma van de VN? Die Iraakse burger kreeg gemiddeld 125 dollar. In dat bedrag was niet alleen voedsel begrepen, maar ook geneesmiddelen en al de rest. Besluit: een hond heeft volgens de VN recht op het tienvoudige van een Iraakse burger. De Iraakse vertegenwoordiger bij de VN op 28 juni 2001 tijdens het debat over de invoering van de “smart sanctions”.