Marsipulami
08-11-02, 14:47
Overlijdensbericht maakt man springlevend
Van onze redacteur
BRUSSEL -- Het is eens wat anders: bij de overlijdensberichten verscheen gisteren in deze en andere kranten een rechtzetting. ,,Mijnheer Eugène Werner Kolia Van Ginneken is niet overleden.'' In de Franstalige kranten Le Soir en La Libre Belgique had de flauwe grappenmaker pas gisteren toegeslagen. Ook zij publiceerden het valse overlijdensbericht. De betrokkene blijft er filosofisch bij: ,,Nu pas valt op hoezeer ik nog leef.''
,,Ik heb er echt geen idee van wie mij dit aandoet'', verklaarde Van Ginderen aan de redactie. ,,Ik heb klacht ingediend en de politie (van Antwerpen) beschikt inmiddels over een persoonsbeschrijving van een dame. Maar ik weet echt niet om wie het gaat.''
Jos Vandersmissen van Vum-Media bezorgde de beschrijving aan de politie. ,,We vinden dit een hoogst vervelende zaak: een dame heeft zich aan onze balie in Groot-Bijgaarden gemeld, met het bewuste overlijdensbericht. Normaal vragen we altijd een telefoonnummer, ter controle. Maar de dame heeft zich eruitgepraat: ze zei namens de familie op te treden, die had enkel een privé-telefoonnummer en dat mocht ze niet geven. Ze kwam zeer ernstig over.''
,,Het is bij mijn weten de eerste keer dat in onze kranten een vals overlijdensbericht is verschenen. We hebben nu onze procedures verscherpt: wie aan de balie de publicatie van een rouwbericht vraagt, moet een fotokopie van zijn identiteitskaart laten nemen.''
Het voorval is de Vlaamse begrafenisondernemers inmiddels ter ore gekomen. Bruno Quirynen, woordvoerder van de Vlaamse autonome raad van uitvaartondernemers (Varu): ,,Het overlijdensbericht stond bijna op onze website, maar we werden net op tijd verwittigd. De tekst ervan had toch enige argwaan moeten opwekken.''
-- Waarom? Omdat er in het bericht sprake is van een prinses -- Van Ginneken is luidens het overlijdensbericht ,,de echtgenoot van prinses Elisabethe zu Oettingen Wallerstein''?
Quirynen: ,,Ja, onder meer.''
-- Maar de prinses blijkt echt te bestaan. De redactie van Carnet Mondain, het jaarboek der vooraanstaande Belgische families, bevestigde ons dat beiden op de lijst van adel staan.
Quirynen: ,,Maar als je tot het einde van het overlijdensbericht leest, zie je dat geen uitvaartondernemer wordt vermeld, noch een rouwadres. Zo'n anonieme kennisgeving is verdacht. Maar ik geef toe dat je daar vlug kan overkijken.''
Het slachtoffer vindt de hele zaak ,,hoogst ongepast''. ,,Mensen bellen mijn echtgenote huilend op, met de vraag wat er met mij is gebeurd. Er zijn vrienden die een buitenlandse reis hebben afgezegd -- ik zal voor die mensen een groot feest moeten geven. Ik hoop dat de politie de daderes vindt. Iemand die zoiets doet, is niet goed in het hoofd. Het gaat hier om een vorm van stalking.''
Toch heeft de affaire ook een zonnige kant. Eugène Van Ginneken: ,,Je wint er een hoop vrienden mee terug. Nu pas valt het op hoezeer ik nog leef. Mensen die je jaren niet hebt gehoord of gezien, nemen contact met je op. Dan denk je: met die mensen moet ik de banden opnieuw aanhalen. Ik ben wel een beetje kwaad: in het overlijdensbericht ben ik zes jaar ouder gemaakt. Ik ben niet van 1953, maar van 1959.''
08/11/2002 Filip Verhoest
©Copyright De Standaard
Van onze redacteur
BRUSSEL -- Het is eens wat anders: bij de overlijdensberichten verscheen gisteren in deze en andere kranten een rechtzetting. ,,Mijnheer Eugène Werner Kolia Van Ginneken is niet overleden.'' In de Franstalige kranten Le Soir en La Libre Belgique had de flauwe grappenmaker pas gisteren toegeslagen. Ook zij publiceerden het valse overlijdensbericht. De betrokkene blijft er filosofisch bij: ,,Nu pas valt op hoezeer ik nog leef.''
,,Ik heb er echt geen idee van wie mij dit aandoet'', verklaarde Van Ginderen aan de redactie. ,,Ik heb klacht ingediend en de politie (van Antwerpen) beschikt inmiddels over een persoonsbeschrijving van een dame. Maar ik weet echt niet om wie het gaat.''
Jos Vandersmissen van Vum-Media bezorgde de beschrijving aan de politie. ,,We vinden dit een hoogst vervelende zaak: een dame heeft zich aan onze balie in Groot-Bijgaarden gemeld, met het bewuste overlijdensbericht. Normaal vragen we altijd een telefoonnummer, ter controle. Maar de dame heeft zich eruitgepraat: ze zei namens de familie op te treden, die had enkel een privé-telefoonnummer en dat mocht ze niet geven. Ze kwam zeer ernstig over.''
,,Het is bij mijn weten de eerste keer dat in onze kranten een vals overlijdensbericht is verschenen. We hebben nu onze procedures verscherpt: wie aan de balie de publicatie van een rouwbericht vraagt, moet een fotokopie van zijn identiteitskaart laten nemen.''
Het voorval is de Vlaamse begrafenisondernemers inmiddels ter ore gekomen. Bruno Quirynen, woordvoerder van de Vlaamse autonome raad van uitvaartondernemers (Varu): ,,Het overlijdensbericht stond bijna op onze website, maar we werden net op tijd verwittigd. De tekst ervan had toch enige argwaan moeten opwekken.''
-- Waarom? Omdat er in het bericht sprake is van een prinses -- Van Ginneken is luidens het overlijdensbericht ,,de echtgenoot van prinses Elisabethe zu Oettingen Wallerstein''?
Quirynen: ,,Ja, onder meer.''
-- Maar de prinses blijkt echt te bestaan. De redactie van Carnet Mondain, het jaarboek der vooraanstaande Belgische families, bevestigde ons dat beiden op de lijst van adel staan.
Quirynen: ,,Maar als je tot het einde van het overlijdensbericht leest, zie je dat geen uitvaartondernemer wordt vermeld, noch een rouwadres. Zo'n anonieme kennisgeving is verdacht. Maar ik geef toe dat je daar vlug kan overkijken.''
Het slachtoffer vindt de hele zaak ,,hoogst ongepast''. ,,Mensen bellen mijn echtgenote huilend op, met de vraag wat er met mij is gebeurd. Er zijn vrienden die een buitenlandse reis hebben afgezegd -- ik zal voor die mensen een groot feest moeten geven. Ik hoop dat de politie de daderes vindt. Iemand die zoiets doet, is niet goed in het hoofd. Het gaat hier om een vorm van stalking.''
Toch heeft de affaire ook een zonnige kant. Eugène Van Ginneken: ,,Je wint er een hoop vrienden mee terug. Nu pas valt het op hoezeer ik nog leef. Mensen die je jaren niet hebt gehoord of gezien, nemen contact met je op. Dan denk je: met die mensen moet ik de banden opnieuw aanhalen. Ik ben wel een beetje kwaad: in het overlijdensbericht ben ik zes jaar ouder gemaakt. Ik ben niet van 1953, maar van 1959.''
08/11/2002 Filip Verhoest
©Copyright De Standaard