Hebron
15-11-02, 22:15
Assalaamoe aleikoum broeders en zusters. Ik heb dit onderstaand artikel gekregen van een zuster via email. Ik wil het graag met jullie delen.
Dit artikel is vertaald vanuit het Engels. Lees het aub, het is om je wakker te schudden insha
Allah. Moge Allah (SWT) de Kuffaar vernietigen en de overwinning brengen aan
de Ummah, die oh zo zwak is op het moment...
Bismillah.
Alle Lof aan Allah, Wij prijzen Hem en wij zoeken Zijn hulp en vragen Hem
vergiffenis. We zoeken ons toevlucht bij Allah tegen het kwade in onszelf en
de kwade resultaten van onze daden. Ik getuig dat alleen Allah het waard is
om aanbeden te worden en dat Mohammed Zijn dienaar en laatste Boodschapper
is. Moge Allah de laatste Boodschapper Mohammed zegenen en hem vrede
schenken, en zijn familie en volgelingen ook. Ameen!
Wa ba3d.
Terwijl de eerste nacht van de Ramadan nadert, denk ik maar aan 1 ding: onze
Mujahiedien in Camp x-ray en alle andere gevangene mujahiedien. Hoe moeten
zij weten dat de Ramadan nadert? Is het voorstelbaar dat zij een dagje vrij
krijgen van de martelingen op 'Eid al Fitr? Ik denk het niet! De beesten die
hen gevangen houden, genieten van het martelen. Yaa Allah! We kunnen alleen
bidden dat Allah hun Imaan versterkt en aan deze uitzonderlijke leden van de
Ummah verlichting schenkt door middel van goede dromen, totdat Zijn
overwinning komt. Zijn wij de vernedering vergeten die zij ondervonden toen
ze hun baarden moesten afscheren? Ze worden onderzocht door vrouwelijke
Kaafir bewakers. Lees de woorden van 1 van deze arrogante ongelovigen over
onze nobele broeders: "De Taliban strijders die vrouwen in Afghanistan
verboden te studeren en hen straften wanneer een sluier afgleed of een enkel
te zien was, krijgen in deze VS-gevangeniskamp nu bevelen van vrouwelijke
bewakers en worden door vrouwelijke dokters behandeld. In hun cultuur
bepalen zij wat de vrouwen doen", zei Courtney Sletter, 21 jaar, van Waconia
Minnesota. "Maar nu bevinden ze zich in een andere cultuur, en IK bepaal nu
wat ze mogen doen" (..)"Wanneer je tegen een gevangene praat, slaan ze hun
ogen neer, waarschijnlijk omdat ze ons als vrouwen zien", zei Sonia Kurichh,
29 jaar, van Washington DC. "Sommigen zeggen gebeden op, waarschijnlijk
omdat ze denken dat ik besmettelijk ben.."
Kunnen we niet tenminste aan de meer naieve leden van de Ummah laten zien
dat zulke dingen gebeuren? Is het teveel gevraagd als we aan ze denken in
onze dagelijke Salaat? In onze Tahajjud en wanneer het vasten begint?
Ramadan: 1 jaar na 11 september
Mijn hart doet pijn van verdriet als ik denk aan deze Ramadan, waarin veel
moslims van 10 verschillende soorten gerechten kunnen genieten bij de
Iftaars. Ik denk vaak terug aan de vorige Ramadan, hoe ik een keer bij een
iftaar neerkeek naar de verschillende gerechten op tafel en me afvroeg: Wat
eten de moslims in Afghanistan nu? Ze hadden waarschijnlijk nauwelijks
voedsel voor suhoer of iftaar, als ze al wat te eten hadden. Ik weet zeker
dat hun kinderen niet dachten aan de 'Eid-kleding of de speelgoed die ze hun
ouders zouden gaan vragen. Nee! In hun Ramadan dagen kropen zij met hun
rillende lichaampjes van angst dichtbij hun ouders aan, wachtend tot de
bombardering zou stoppen.
Kunnen wij ons de angst van een 5 jarig kind voorstellen wanneer hij een bom
met een oorverdovende klap hoort vallen? Bedenken we wel eens hoe het moet
zijn om de resten van je huis te zien, en te ontdekken dat je meeste
familieleden daar dood liggen; hun lichamen gekronkeld en gesijpeld in
bloed? Wat voor effect hebben zulke beelden op de geest van een volwassene,
laat staan een kind?
Yaa broeders en zusters! Het is maar een jaar geleden! Zijn we de beelden op
al-Jazeera van vermoorde Afghaanse kinderen nu al vergeten? We kennen de
hadeeth over hoe de Ummah pijn zou moeten voelen als een van haar leden
kwaad wordt aangedaan. Als zij ons vlees en bloed waren geweest, zouden we
dan ook zo kalm zijn? Moeten we gewoon accepteren dat zulke dingen gebeuren
en stiekem blij zijn dat we in Daar-ul Harb leven, in relatieve vrijheid?
Wallaahi we moeten ons schamen dat we in het Westen leven, in dezelfde
landen die troepen zenden om onze medemoslims te vermoorden! Deze
"beschaafde" landen sturen vertegenwoordigers om onze broeders te
"ondervragen". Hebben jullie gelezen hoe Azzam Publications verhaalde dat op
6 februari 2002 2 mujahidien in Camp X-ray hersenbeschading hebben
opgelopen? Doen we alsof we niks zien en geloven wij liever de leugens van
Donald Rumsfeld die bekendmaakte dat: "As a party to the Geneva Conventions,
the US is required to treat every detained combatant humanely, including
unlawful combatants. The US may not pick and choose amoung them to decide
who is entitled to decent treatment."
Wanneer zullen we de woorden van Allah, de Alwijze begrijpen: "..pure haat
komt al uit hun monden, wat hun harten verbergen is nog veel erger"
(vertaald uit het Engels)
"Kleine kinderen lijden, maar het is het waard" (weten jullie nog dat
Allbright dat zei als reactie op het lijden van Iraakse kinderen onder de
boycot?)
Mijn gedachten dwalen af naar de situatie in Irak, terwijl de komst van een
nieuwe oorlog onvermijdelijk lijkt. We zien hoe kleine kinderen honger
lijden door de sancties, terwijl volwassenen machtspelletjes spelen. We
hebben de effecten van DU (?) gezien, waarover de US Army Environmental
Policy Institute zelfs toegeeft: "Korte termijn effecten van hoge doses kan
tot de dood leiden, terwijl lange termijn effecten van lage doses leiden tot
******."
Hoeveel van ons hebben de beelden van deze kinderen onder zoveel mogelijk
mensen verspreid? Kost het zoveel moeite om alleen dat te doen? Zelfs
niet-islamitische sites hebben deze foto's verspreid. Zijn wij niet meer
verantwoordelijk voor het bekendmaken van hun toestand? Of is het "oud
nieuws" en onze aandacht niet waard? Zijn we het beeld van Mohammed
al-Durrah al vergeten toe kogels de muur doorboorden waar hij schreeuwend en
ineengekrompen schuild hield samen met zn vader? Hij was 12 jaar oud, maar
dat maakt niet uit. Hij was alleen maar een Palestijnse kind die vermoord
werd, slechts een statistiek.
We hebben de foto's gezien van de onthoofde moslims in Indonesie, de
massamoorden van Gujarat en Jenin, en nog steeds zijn we passief!
Ramadan: Maand van Jihad
Historisch gezien is er een belangrijke verband tussen Jihad en de Ramadan.
In het leven van de Profeet (saaws) bijvoorbeeld, twee van de meest
bealngrijke gebeurtenissen gerelateerd aan de Jihad vonden gedurende de
Ramadan plaats. De eerste was de Slag bij Badr wat plaatsvond in de tweede
jaar na de Hidjrah. En de tweede gebeurtenis was de verovering van Mekka
ongeveer 6 jaar later. Zelfs na het leven van de Profeet (saaws) was de
Ramadan een maand van belangrijke militaire confrontaties voor de moslims.
Maar de relatie tussen Ramadan en Jihad gaat verder dan enkele historische
gebeurtenissen. Misschien, Allah weet het beste, is er een grotere wijsheid
achter het plaatsvinden van deze belangrijke mijlpalen van Jihad in de
Ramadan. Een van de manieren om dit niveau van begrip en taqwa te bereiken
is door middel van het vasten. Allah ta’ala zegt: “O jullie die geloven,
vasten is jullie verplicht gesteld, zoals het aan de degenen voor jullie is
verplicht gesteld, opdat jullie taqwa mogen bereiken.” (vertaald uit het
Engels) soerah Baqarah: 183
Dit artikel is vertaald vanuit het Engels. Lees het aub, het is om je wakker te schudden insha
Allah. Moge Allah (SWT) de Kuffaar vernietigen en de overwinning brengen aan
de Ummah, die oh zo zwak is op het moment...
Bismillah.
Alle Lof aan Allah, Wij prijzen Hem en wij zoeken Zijn hulp en vragen Hem
vergiffenis. We zoeken ons toevlucht bij Allah tegen het kwade in onszelf en
de kwade resultaten van onze daden. Ik getuig dat alleen Allah het waard is
om aanbeden te worden en dat Mohammed Zijn dienaar en laatste Boodschapper
is. Moge Allah de laatste Boodschapper Mohammed zegenen en hem vrede
schenken, en zijn familie en volgelingen ook. Ameen!
Wa ba3d.
Terwijl de eerste nacht van de Ramadan nadert, denk ik maar aan 1 ding: onze
Mujahiedien in Camp x-ray en alle andere gevangene mujahiedien. Hoe moeten
zij weten dat de Ramadan nadert? Is het voorstelbaar dat zij een dagje vrij
krijgen van de martelingen op 'Eid al Fitr? Ik denk het niet! De beesten die
hen gevangen houden, genieten van het martelen. Yaa Allah! We kunnen alleen
bidden dat Allah hun Imaan versterkt en aan deze uitzonderlijke leden van de
Ummah verlichting schenkt door middel van goede dromen, totdat Zijn
overwinning komt. Zijn wij de vernedering vergeten die zij ondervonden toen
ze hun baarden moesten afscheren? Ze worden onderzocht door vrouwelijke
Kaafir bewakers. Lees de woorden van 1 van deze arrogante ongelovigen over
onze nobele broeders: "De Taliban strijders die vrouwen in Afghanistan
verboden te studeren en hen straften wanneer een sluier afgleed of een enkel
te zien was, krijgen in deze VS-gevangeniskamp nu bevelen van vrouwelijke
bewakers en worden door vrouwelijke dokters behandeld. In hun cultuur
bepalen zij wat de vrouwen doen", zei Courtney Sletter, 21 jaar, van Waconia
Minnesota. "Maar nu bevinden ze zich in een andere cultuur, en IK bepaal nu
wat ze mogen doen" (..)"Wanneer je tegen een gevangene praat, slaan ze hun
ogen neer, waarschijnlijk omdat ze ons als vrouwen zien", zei Sonia Kurichh,
29 jaar, van Washington DC. "Sommigen zeggen gebeden op, waarschijnlijk
omdat ze denken dat ik besmettelijk ben.."
Kunnen we niet tenminste aan de meer naieve leden van de Ummah laten zien
dat zulke dingen gebeuren? Is het teveel gevraagd als we aan ze denken in
onze dagelijke Salaat? In onze Tahajjud en wanneer het vasten begint?
Ramadan: 1 jaar na 11 september
Mijn hart doet pijn van verdriet als ik denk aan deze Ramadan, waarin veel
moslims van 10 verschillende soorten gerechten kunnen genieten bij de
Iftaars. Ik denk vaak terug aan de vorige Ramadan, hoe ik een keer bij een
iftaar neerkeek naar de verschillende gerechten op tafel en me afvroeg: Wat
eten de moslims in Afghanistan nu? Ze hadden waarschijnlijk nauwelijks
voedsel voor suhoer of iftaar, als ze al wat te eten hadden. Ik weet zeker
dat hun kinderen niet dachten aan de 'Eid-kleding of de speelgoed die ze hun
ouders zouden gaan vragen. Nee! In hun Ramadan dagen kropen zij met hun
rillende lichaampjes van angst dichtbij hun ouders aan, wachtend tot de
bombardering zou stoppen.
Kunnen wij ons de angst van een 5 jarig kind voorstellen wanneer hij een bom
met een oorverdovende klap hoort vallen? Bedenken we wel eens hoe het moet
zijn om de resten van je huis te zien, en te ontdekken dat je meeste
familieleden daar dood liggen; hun lichamen gekronkeld en gesijpeld in
bloed? Wat voor effect hebben zulke beelden op de geest van een volwassene,
laat staan een kind?
Yaa broeders en zusters! Het is maar een jaar geleden! Zijn we de beelden op
al-Jazeera van vermoorde Afghaanse kinderen nu al vergeten? We kennen de
hadeeth over hoe de Ummah pijn zou moeten voelen als een van haar leden
kwaad wordt aangedaan. Als zij ons vlees en bloed waren geweest, zouden we
dan ook zo kalm zijn? Moeten we gewoon accepteren dat zulke dingen gebeuren
en stiekem blij zijn dat we in Daar-ul Harb leven, in relatieve vrijheid?
Wallaahi we moeten ons schamen dat we in het Westen leven, in dezelfde
landen die troepen zenden om onze medemoslims te vermoorden! Deze
"beschaafde" landen sturen vertegenwoordigers om onze broeders te
"ondervragen". Hebben jullie gelezen hoe Azzam Publications verhaalde dat op
6 februari 2002 2 mujahidien in Camp X-ray hersenbeschading hebben
opgelopen? Doen we alsof we niks zien en geloven wij liever de leugens van
Donald Rumsfeld die bekendmaakte dat: "As a party to the Geneva Conventions,
the US is required to treat every detained combatant humanely, including
unlawful combatants. The US may not pick and choose amoung them to decide
who is entitled to decent treatment."
Wanneer zullen we de woorden van Allah, de Alwijze begrijpen: "..pure haat
komt al uit hun monden, wat hun harten verbergen is nog veel erger"
(vertaald uit het Engels)
"Kleine kinderen lijden, maar het is het waard" (weten jullie nog dat
Allbright dat zei als reactie op het lijden van Iraakse kinderen onder de
boycot?)
Mijn gedachten dwalen af naar de situatie in Irak, terwijl de komst van een
nieuwe oorlog onvermijdelijk lijkt. We zien hoe kleine kinderen honger
lijden door de sancties, terwijl volwassenen machtspelletjes spelen. We
hebben de effecten van DU (?) gezien, waarover de US Army Environmental
Policy Institute zelfs toegeeft: "Korte termijn effecten van hoge doses kan
tot de dood leiden, terwijl lange termijn effecten van lage doses leiden tot
******."
Hoeveel van ons hebben de beelden van deze kinderen onder zoveel mogelijk
mensen verspreid? Kost het zoveel moeite om alleen dat te doen? Zelfs
niet-islamitische sites hebben deze foto's verspreid. Zijn wij niet meer
verantwoordelijk voor het bekendmaken van hun toestand? Of is het "oud
nieuws" en onze aandacht niet waard? Zijn we het beeld van Mohammed
al-Durrah al vergeten toe kogels de muur doorboorden waar hij schreeuwend en
ineengekrompen schuild hield samen met zn vader? Hij was 12 jaar oud, maar
dat maakt niet uit. Hij was alleen maar een Palestijnse kind die vermoord
werd, slechts een statistiek.
We hebben de foto's gezien van de onthoofde moslims in Indonesie, de
massamoorden van Gujarat en Jenin, en nog steeds zijn we passief!
Ramadan: Maand van Jihad
Historisch gezien is er een belangrijke verband tussen Jihad en de Ramadan.
In het leven van de Profeet (saaws) bijvoorbeeld, twee van de meest
bealngrijke gebeurtenissen gerelateerd aan de Jihad vonden gedurende de
Ramadan plaats. De eerste was de Slag bij Badr wat plaatsvond in de tweede
jaar na de Hidjrah. En de tweede gebeurtenis was de verovering van Mekka
ongeveer 6 jaar later. Zelfs na het leven van de Profeet (saaws) was de
Ramadan een maand van belangrijke militaire confrontaties voor de moslims.
Maar de relatie tussen Ramadan en Jihad gaat verder dan enkele historische
gebeurtenissen. Misschien, Allah weet het beste, is er een grotere wijsheid
achter het plaatsvinden van deze belangrijke mijlpalen van Jihad in de
Ramadan. Een van de manieren om dit niveau van begrip en taqwa te bereiken
is door middel van het vasten. Allah ta’ala zegt: “O jullie die geloven,
vasten is jullie verplicht gesteld, zoals het aan de degenen voor jullie is
verplicht gesteld, opdat jullie taqwa mogen bereiken.” (vertaald uit het
Engels) soerah Baqarah: 183