Snuifduif
18-11-02, 11:22
maandag 18 november .
'Allochtonen moet je niet per se willen witwassen'
Van onze verslaggever Peter de Graaf
TILBURG - Als hoogleraar multiculturele samenleving wil Ruben Gowricharn het gaan hebben over het falen van de instituties. 'Waarom slagen de scholen er niet in de taalachterstand van allochtone kinderen op te heffen?'
Ondanks deze woorden verkondigt Ruben Gowricharn, die vrijdag zijn oratie hield als buitengewoon hoogleraar multiculturele samenleving aan de Universiteit van Tilburg, een optimistische boodschap. 'De multiculturele samenleving is geen drama. Ze bestaat en is niet meer weg te denken. De nadruk op problemen doet geen recht aan de successen.'
Accepteer de culturele verscheidenheid in Nederland, laat iedereen in zijn waarde, zegt Gowricharn, Surinamer van geboorte. 'Pak de excessen aan, niet de culturele identiteit van mensen. Want dan kweek je slechts wantrouwen en onbegrip.'
- 'Het omstreden paradijs' heet uw oratie. Daar zit een paradox in.
'Inderdaad. Zo langzamerhand is alles van allochtonen tot een probleem verklaard: het arbeidsethos, de werkervaring, de schoolprestaties, de opvoeding, het taalgebruik, de religie, de woonkeuze, de partnerkeuze, het televisiekijkgedrag, de klederdracht, het gebruik van sociale voorzieningen. Elke culturele afwijking is een potentieel probleem.'
- Zijn er dan geen problemen?
'Die zijn er zeker. Maar de oplossingen worden vaak gesimplificeerd tot: de allochtoon moet zich aanpassen. Mag ik ook vragen wat de rol van de instituties is? Waarom slaagt de politie er niet in om de jeugdcriminaliteit onder controle te krijgen? De aantallen en namen van jeugdige straatschuimers zijn immers bekend. Ik bestrijd dat criminaliteit is toe te schrijven aan cultuur.
'Een andere kwestie: allochtone kinderen heten een taalachterstand te hebben van tweeduizend woorden, zowel aan het begin als aan het eind van de basisschool. Het is de gewoonte in Nederland het succes van kinderen toe te schrijven aan de school en de povere resultaten aan het thuismilieu. Maar waarom slaagt de school er niet in de achterstand geheel of gedeeltelijk terug te dringen? Kortom, het verhaal van de falende instituties in de multiculturele samenleving moet nog geschreven worden.'
- U wilt op deze leerstoel, die gesubsidieerd wordt door Forum en het Verwey-Jonkerinstituut, vooral de successen van de multiculturele samenleving voor het voetlicht brengen. Geeft dat geen geforceerd eenzijdig beeld?
' De multiculturele samenleving is in wetenschap, politiek en media gereduceerd tot problemen en ellende. Maar tegenover die vijfhonderd Marokkanen die lopen te klieren, staan vele duizenden jongeren die wel hun best doen. Veel Surinamers, Turken en Marokkanen hebben zich opgewerkt; hun plaats is ingenomen door nieuwe groepen zoals Somaliërs, Joegoslaven en Ghanezen. Er wordt vaak vergeten dat er een grote allochtone middenklasse is ontstaan. Die trend zet zich gestaag voort. Het is ook een kwestie van tijd.'
- Hoeveel culturele verscheidenheid kan de samenleving verdragen?
'Net zoveel als ze zelf wil. De samenleving kenmerkt zich door individualisering en mondialisering. Maar tegelijkertijd stelt men Nederland voor als een overzichtelijk dorp waarin bewoners alles samen doen, met iedereen. Hoe klef willen zij de samenleving eigenlijk hebben? Natuurlijk moet iedereen een ondergrens aan normen en regels accepteren . Maar laat verder iedereen zijn eigen cultuur en religie uitoefenen.'
bron: Volkskrant 18 november
'Allochtonen moet je niet per se willen witwassen'
Van onze verslaggever Peter de Graaf
TILBURG - Als hoogleraar multiculturele samenleving wil Ruben Gowricharn het gaan hebben over het falen van de instituties. 'Waarom slagen de scholen er niet in de taalachterstand van allochtone kinderen op te heffen?'
Ondanks deze woorden verkondigt Ruben Gowricharn, die vrijdag zijn oratie hield als buitengewoon hoogleraar multiculturele samenleving aan de Universiteit van Tilburg, een optimistische boodschap. 'De multiculturele samenleving is geen drama. Ze bestaat en is niet meer weg te denken. De nadruk op problemen doet geen recht aan de successen.'
Accepteer de culturele verscheidenheid in Nederland, laat iedereen in zijn waarde, zegt Gowricharn, Surinamer van geboorte. 'Pak de excessen aan, niet de culturele identiteit van mensen. Want dan kweek je slechts wantrouwen en onbegrip.'
- 'Het omstreden paradijs' heet uw oratie. Daar zit een paradox in.
'Inderdaad. Zo langzamerhand is alles van allochtonen tot een probleem verklaard: het arbeidsethos, de werkervaring, de schoolprestaties, de opvoeding, het taalgebruik, de religie, de woonkeuze, de partnerkeuze, het televisiekijkgedrag, de klederdracht, het gebruik van sociale voorzieningen. Elke culturele afwijking is een potentieel probleem.'
- Zijn er dan geen problemen?
'Die zijn er zeker. Maar de oplossingen worden vaak gesimplificeerd tot: de allochtoon moet zich aanpassen. Mag ik ook vragen wat de rol van de instituties is? Waarom slaagt de politie er niet in om de jeugdcriminaliteit onder controle te krijgen? De aantallen en namen van jeugdige straatschuimers zijn immers bekend. Ik bestrijd dat criminaliteit is toe te schrijven aan cultuur.
'Een andere kwestie: allochtone kinderen heten een taalachterstand te hebben van tweeduizend woorden, zowel aan het begin als aan het eind van de basisschool. Het is de gewoonte in Nederland het succes van kinderen toe te schrijven aan de school en de povere resultaten aan het thuismilieu. Maar waarom slaagt de school er niet in de achterstand geheel of gedeeltelijk terug te dringen? Kortom, het verhaal van de falende instituties in de multiculturele samenleving moet nog geschreven worden.'
- U wilt op deze leerstoel, die gesubsidieerd wordt door Forum en het Verwey-Jonkerinstituut, vooral de successen van de multiculturele samenleving voor het voetlicht brengen. Geeft dat geen geforceerd eenzijdig beeld?
' De multiculturele samenleving is in wetenschap, politiek en media gereduceerd tot problemen en ellende. Maar tegenover die vijfhonderd Marokkanen die lopen te klieren, staan vele duizenden jongeren die wel hun best doen. Veel Surinamers, Turken en Marokkanen hebben zich opgewerkt; hun plaats is ingenomen door nieuwe groepen zoals Somaliërs, Joegoslaven en Ghanezen. Er wordt vaak vergeten dat er een grote allochtone middenklasse is ontstaan. Die trend zet zich gestaag voort. Het is ook een kwestie van tijd.'
- Hoeveel culturele verscheidenheid kan de samenleving verdragen?
'Net zoveel als ze zelf wil. De samenleving kenmerkt zich door individualisering en mondialisering. Maar tegelijkertijd stelt men Nederland voor als een overzichtelijk dorp waarin bewoners alles samen doen, met iedereen. Hoe klef willen zij de samenleving eigenlijk hebben? Natuurlijk moet iedereen een ondergrens aan normen en regels accepteren . Maar laat verder iedereen zijn eigen cultuur en religie uitoefenen.'
bron: Volkskrant 18 november