Marsipulami
18-11-02, 21:34
Cannabis is melkkoe voor Nederlandse overheid
AMSTERDAM (bloomberg) -- Vanaf volgende zondag zullen drieduizend marihuana-liefhebbers zich in Amsterdam vijf dagen lang wijden aan de taak om de beste cannabis van de stad te verkiezen. Hun komst betekent niet alleen big business voor de eigenaars van de Amsterdamse koffieshops, maar ook voor de Nederlandse overheid.
In een felgele kamer serveert Barney's Breakfast Bar eieren, pannenkoeken en de specialiteit van het huis: Sweet Tooth, de beste marihuana die er in Amsterdam te koop is. Dat was tenminste het oordeel van de jury van de Cannabis Cup vorig jaar.
Inmiddels maken Barney's en zijn concurrenten zich op voor de verkiezing van dit jaar. De Cannabis Cup, die voor het eerst georganiseerd werd in 1987, heeft inmiddels haar eigen hoofdkantoor, haar eigen reisbureau en haar eigen concertprogramma. Dit jaar nemen 26 koffieshops mee aan de wedstrijd, het grootste aantal ooit.
De juryleden -- en iedereen die bereid is 225 dollar neer te tellen om te mogen stemmen, kan jurylid worden -- hebben vijf dagen de tijd om bij alle deelnemers cannabis te gaan proeven en hun stem uit te brengen. De meeste juryleden zijn Amerikanen.
Wie de beker wint, kan zich een jaar lang verheugen in een fors hogere omzet. De meerverkoop kan oplopen tot vijftig procent, zegt de organisator van het evenement.
Maar ook de Nederlandse overheid pikt haar graantje mee van de cannabis-business. In 1995, het laatste jaar waarvoor statistieken bestaan, was de drugbusiness goed voor een omzet van 1,4 miljard euro, ongeveer een half procent van het Nederlandse bruto binnenlands product. ,,Het is een enorme, en nog steeds groeiende, sector'', zegt Peter Cohen, een assistent sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. ,,Cannabis creëert banen en een inkomen voor mensen die anders misschien geen baan zouden hebben. En die betalen dus belastingen.'' Bovendien int de overheid ook belastingen op de verkoop van cannabis. Die kunnen oplopen tot 52 procent, afhankelijk van de inkomsten van de koffieshop.
En dan is er het drugstoerisme. Voor elke 20 euro die een toerist besteedt aan marihuana en hash, geeft hij of zij 200 euro uit aan eten en logies in de stad, zo ramen de koffieshop-uitbaters. Ook toeristen die niet komen om zelf te blowen, worden vaak aangetrokken door de drugsscène. Zij komen om zich te vergapen aan de koffieshops en de prostituees.
Natuurlijk is er ook een keerzijde. Zo levert het Nederlandse gedoogbeleid tegenover softdrugs misschien wel inkomsten op, maar het drugsbeleid weegt op het imago van het land. En daar is men zich bewust van. Zo vermeldt de officiële Nederlandse toeristische internetsite de Cannabis Cup niet onder het hoofdstukje met ,,evenementen''. Het statistisch bureau houdt sinds 1996 geen financiële gegevens meer bij over de drugshandel. En wie naar het stadhuis van Amsterdam belt met vragen over het drugsbeleid, wordt doorverwezen naar de internetsite van de stad.
18/11/2002
©Copyright De Standaard
AMSTERDAM (bloomberg) -- Vanaf volgende zondag zullen drieduizend marihuana-liefhebbers zich in Amsterdam vijf dagen lang wijden aan de taak om de beste cannabis van de stad te verkiezen. Hun komst betekent niet alleen big business voor de eigenaars van de Amsterdamse koffieshops, maar ook voor de Nederlandse overheid.
In een felgele kamer serveert Barney's Breakfast Bar eieren, pannenkoeken en de specialiteit van het huis: Sweet Tooth, de beste marihuana die er in Amsterdam te koop is. Dat was tenminste het oordeel van de jury van de Cannabis Cup vorig jaar.
Inmiddels maken Barney's en zijn concurrenten zich op voor de verkiezing van dit jaar. De Cannabis Cup, die voor het eerst georganiseerd werd in 1987, heeft inmiddels haar eigen hoofdkantoor, haar eigen reisbureau en haar eigen concertprogramma. Dit jaar nemen 26 koffieshops mee aan de wedstrijd, het grootste aantal ooit.
De juryleden -- en iedereen die bereid is 225 dollar neer te tellen om te mogen stemmen, kan jurylid worden -- hebben vijf dagen de tijd om bij alle deelnemers cannabis te gaan proeven en hun stem uit te brengen. De meeste juryleden zijn Amerikanen.
Wie de beker wint, kan zich een jaar lang verheugen in een fors hogere omzet. De meerverkoop kan oplopen tot vijftig procent, zegt de organisator van het evenement.
Maar ook de Nederlandse overheid pikt haar graantje mee van de cannabis-business. In 1995, het laatste jaar waarvoor statistieken bestaan, was de drugbusiness goed voor een omzet van 1,4 miljard euro, ongeveer een half procent van het Nederlandse bruto binnenlands product. ,,Het is een enorme, en nog steeds groeiende, sector'', zegt Peter Cohen, een assistent sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. ,,Cannabis creëert banen en een inkomen voor mensen die anders misschien geen baan zouden hebben. En die betalen dus belastingen.'' Bovendien int de overheid ook belastingen op de verkoop van cannabis. Die kunnen oplopen tot 52 procent, afhankelijk van de inkomsten van de koffieshop.
En dan is er het drugstoerisme. Voor elke 20 euro die een toerist besteedt aan marihuana en hash, geeft hij of zij 200 euro uit aan eten en logies in de stad, zo ramen de koffieshop-uitbaters. Ook toeristen die niet komen om zelf te blowen, worden vaak aangetrokken door de drugsscène. Zij komen om zich te vergapen aan de koffieshops en de prostituees.
Natuurlijk is er ook een keerzijde. Zo levert het Nederlandse gedoogbeleid tegenover softdrugs misschien wel inkomsten op, maar het drugsbeleid weegt op het imago van het land. En daar is men zich bewust van. Zo vermeldt de officiële Nederlandse toeristische internetsite de Cannabis Cup niet onder het hoofdstukje met ,,evenementen''. Het statistisch bureau houdt sinds 1996 geen financiële gegevens meer bij over de drugshandel. En wie naar het stadhuis van Amsterdam belt met vragen over het drugsbeleid, wordt doorverwezen naar de internetsite van de stad.
18/11/2002
©Copyright De Standaard