PDA

Bekijk Volledige Versie : Christenen in Irak bidden om vrede



Marsipulami
27-11-02, 12:54
Chaldese katholieken in Irak bidden om vrede
--------------------------------------------------------------------------------

2002-11-27 VATICAANSTAD (KerkNet/Zenit) - Hoewel de kleine gemeenschap van Chaldese katholieken in Irak zich redelijk weet te handhaven, blijft het gevaar van fanatisme en indoctrinatie voortdurend aanwezig. Dat zegt Mgr. Antonios Aziz Mina, die sinds kort verbonden is aan het secretariaat van het bureau van de Pauselijke Raad voor de Oosterse Kerken. Vrijdag werden in veel katholieke kerken in Irak extra Eucharistievieringen gevierd om God te vragen de dreigende oorlog af te wenden.
De Chaldese katholieke Kerk dankt haar stichting aan het verkondigingswerk van de apostel Thomas tussen 42 en 49 na Christus. De kleine gemeenschap weet zich al bij al nog vrij goed te handhaven in het Irak van Saddam Hoessein.

Volgens Mgr. Mina lijden de Chaldese christenen net als de rest van de bevolking in het land. De situatie van de Chaldese christenen is de voorbije twintig jaar ernstig veranderd. Door armoede waren velen gedwongen het land te verlaten. Wie een hogere opleiding genoot, wist doorgaans een behoorlijk niveau van welvaart te bereiken.

Vertrouwen op God

In een gesprek met Fides analyseert Mgr. Mina de Chaldese katholieke Kerk in Irak. Seminaries hebben een tekort aan middelen en priesters. “Maar er zijn nog steeds vele roepingen (...) Een Kerk die lijdt en onder druk staat, vertrouwt in het algemeen meer op God.”

Vooral vandaag en mede wegens het economische embargo tegen het land, is het lijden groot. “Ik ben danig onder de indruk van het grote geloof van de Chaldese christenen,” zegt Mgr. Mina, die erop wijst dat de relaties van de Chaldese Kerk met de regering van Irak, ondanks alles, behoorlijk zijn. Dat wijt hij deels aan Tareq Aziz, de Irakese premier, die een Chaldese christen is.

“Ook de Chaldese patriarch Rafael Bidawid is heel geliefd en wordt door de burgerlijke overheid gerespecteerd. In regeringskringen vertegenwoordigt hij de hele christelijke gemeenschap die in Irak aanwezig is.”

Sinds Irak een seculiere staat is, kunnen de christenen er rekenen op een behoorlijke vrijheid, een godsgeschenk in vergelijking met vele andere landen uit de regio. Zo zijn er in Bagdad alleen al veertig parochies, die vrij hun parochiale activiteiten kunnen ontwikkelen en waar geen sprake is van discriminatie.

Fanatisme en indoctrinatie

Mgr. Mina geeft wel toe dat er af en toe incidenten zijn en durft voorlopig geen garanties geven voor de toekomst. Armoede creëert solidariteit, maar er bestaat een risico dat dat het fanatisme zal toenemen door onwetendheid of de miserie.

“De bevolking van Irak ziet de gevolgen van het embargo voor gezinnen en kinderen. Ze ontbreken de essentiële goederen, in het bijzonder medicijnen. Enerzijds is er veel lijden, anderzijds lijden de mensen onder een soort indoctrinatie die alle verantwoordelijkheden voor alle onrecht bij de buitenwereld legt.”

Mgr. Mina zegt dat de oorlog van 1991 het land economisch, historisch en cultureel geruïneerd heeft. “Het embargo, dat nu al twaalf jaar van kracht is weegt zwaar, in het bijzonder op de burgerbevolking, die de zwaarste prijs betaalt.”

Het voorbestaan van de Chaldese christenen in Irak is volgens Mina van fundamenteel belang. Van de wereldwijd naar schatting 1 miljoen Chaldeeërs woont de helft in Irak.

http://www.rorate.com/rorate/scripts/nws_show.php?tablename=rkn_nieuws&id=1842