Protest academici tegen aanpak rellen Antwerpen

[barfly]

BRUSSEL (ANP) - De reactie van de Belgische autoriteiten op de
rellen in Antwerpen vorige week is 'onverantwoord en beschamend'.
Dat stelt een groep van circa tweehonderd wetenschappers van
verschillende universiteiten in België dinsdag in een open brief in
dagblad De Morgen.
De rellen ontstonden volgende week in de arme wijk Borgerhout in
Antwerpen, nadat daar een Marokkaan door een Belg werd vermoord. Al
snel richtten politiek en justitie zich op de Arabisch-Europese
Liga (AEL) en haar voorman Dyab Abou Jahjah: die beweging zou de
Marokkanen hebben opgehitst. Vrijdag werd Abou Jahjah gearresteerd,
volgens critici op onduidelijke gronden.
De Belgische minister van Binnenlandse Zaken Duquesne, gesteund
door premier Verhofstadt, zei vorige week dat desnoods de wet wordt
aangepast om de AEL aan te pakken.
In hun open brief noemen de wetenschappers dat het 'herzien van
de basisprincipes van de rechtsstaat'. ,,De oorlogstaal (...) doet
ernstige vragen rijzen over het democratische gehalte van de hele
aanpak'', schrijven ze. Ze wijzen erop dat het ongenoegen dat bij
de Marokkaanse minderheid leeft, dat volgens hen wordt gevoed door
discriminatie en kansarmoede, niet met het aanpakken van de AEL
wordt weggenomen.

[Bart]

Weet je waar dit alles me erg aan doet denken? Aan de krakersrellen in Amsterdam begin jaren '80. Ook daar liep het vaak redelijk uit de hand, de krakers waren agressief, de politie en ME sloegen er hard op, wat weer felle reacties vanuit de linkse zelfverklaard intellectuele hoek ontlokte, wat alles weer verder deed escaleren. En net als met de krakers zal ook hier hetzelfde gebeuren: er zal op een gegeven moment gepraat worden, de jongeren worden ouder, rustiger en wijzer en het probleem dooft vanzelf uit. Het komt dus allemaal goed. Overigens, veel van die krakers van toen zijn nu VVD-stemmers die dagelijks in pak lopen...

[De Rode Roos]

lijkt sterk op de commentaar van de Volkskrant:

Antwerpen

AMSTERDAM - In Antwerpen broeide het al langer tussen de Vlaamse inwoners en de Marokkaanse gemeenschap. De populariteit van het Vlaams Blok en het optreden van Arabisch-Europese Liga (AEL) zetten de verhoudingen op scherp in de stad aan de Schelde. Vorige week volgde de uitbarsting: nadat een waarschijnlijk gestoorde Belg de zoon van zijn Marokkaanse buurman had doodgeschoten, kwam het tot rellen. AEL-leider Abou Jahjah werd gearresteerd. Vandaag beslist de rechter of hij blijft vastzitten of wordt vrijgelaten.


Het is alsof een schrijnende wond plotsklaps bloot komt te liggen. In dit soort situaties is uiterste omzichtigheid geboden, maar dit gebod wordt niet door iedereen in acht genomen. Premier Verhofstadt verweet de AEL dat zij de politie uit bepaalde wijken wil verdrijven ten behoeve van criminele activiteiten. Die zware beschuldiging staafde hij echter niet met bewijs. Bovendien is zij niet terug te vinden in de aanklacht tegen Jahjah.

Verhofstadt mag als premier geen dingen roepen die hij mogelijk niet hard kan maken. Juist wanneer de emoties tussen bevolkingsgroepen hoog oplopen, moeten de instituties in het algemeen en die van de rechtsstaat in het bijzonder, hun geloofwaardigheid en onpartijdigheid koesteren.

Daarnaast is het onverstandig als de Belgische regeerders meegaan in - of voedsel geven aan - de polarisatiestrategie van Jahjah. Hij is een volbloed-agitator, die zich rap ontwikkelde tot de welbespraakte woordvoerder van jonge Marokkanen. Zij zijn gefrustreerd over hun status als tweederangsburgers. Overdag hebben ze geen werk en 's avonds geen toegang tot de disco. In Jahjah vonden zij iemand die met zijn provocaties aandacht afdwong voor hun onvrede.

De grootste fout die de Belgische overheid kan begaan, is dat ze polarisatie met polarisatie beantwoordt. In plaats daarvan moet ze het probleem van de Marokkaanse frustraties erkennen en aangeven dat er iets aan gedaan moet worden. Maar dat moet ze op zo'n manier doen dat de indruk wordt vermeden dat de agressieve aanpak van de AEL loont. Dat is geen eenvoudige opgave. In elk geval zal de regering duidelijk dienen te maken dat Jahjah iemand is die alleen maar provoceert en geen echte oplossingen biedt.

Die liggen overigens niet voor het oprapen, niet in België, maar ook niet in Nederland. Als iedereen zich echter in de loopgraven terugtrekt, raken die oplossingen verder uit het zicht dan ooit. Integratie kan geen eenrichtingsverkeer zijn. De autochtone meerderheid mag van de immigrant niet eisen dat deze zich naar haar evenbeeld herschept. De allochtonen op hun beurt mogen zich niet verschansen in het slachtofferdenken en moeten bereid zijn te onderzoeken welke bijdrage zij willen leveren aan een succesvolle integratie.


Bron: http://www.volkskrant.nl/buitenland/1038896469210.html