PDA

Bekijk Volledige Versie : 'Onze allochtone leerlingen zijn in verwarring'



De Rode Roos
08-02-03, 17:28
'Onze allochtone leerlingen zijn in verwarring'

Voorzitter Verlaan van het Amsterdamse ROC, vreest radicalisering van moslimjongeren niet. ,,Het ligt altijd genuanceerder.''

Door onze redacteur Mark Duursma

http://www.nrc.nl/images/verlaan+.jpg
Ankie Verlaan Foto Maurice Boyer

AMSTERDAM, 8 FEBR. Pal boven Brad Pitt staat Osama Bin Laden. Maryam Kaddouri mocht een pagina vullen in het kerstgeschenk van het Regionaal Opleidingen Centrum, waar ze de opleiding administratie volgt. Ze koos foto's van haar slaapkamer, haar babyzusje, en haar idolen. Behalve acteur Brad Pitt zijn dat zanger Justin Timberlake (,,mijn lekker ding''), rapper Puff Diddy en ,,de strijder Osama Bin Laden''. Ook een andere Marokkaanse leerlinge koos plaatjes van Bin Laden op haar pagina. Over de begeleidende Arabische tekst is rumoer ontstaan, die zou antisemitisch zijn. Verscheidene docenten hebben het kerstgeschenk geretourneerd.

Het is geen pr-boek, zegt A. Verlaan, voorzitter van het college van bestuur van het ROC, de grootste onderwijsinstelling van Nederland. ,,Dit boek geeft een beeld van onze school. Dit hebben wij in huis, en soms is dat zorgwekkend. Maar als je met die meisjes gaat praten, blijkt het toch weer iets genuanceerder te liggen. Ze keuren de aanslagen van 11 september niet goed.''

Vandaag praat Verlaan met burgemeester Cohen over dreigende radicalisering van moslimjongeren. Media berichtten de afgelopen weken over meisjes met sluiers en jongens die worden geronseld voor de jihad. Een beeld ontstond dat een opgroeiende generatie allochtonen niets te maken wil hebben met de Nederlandse samenleving. Dat er op schoolpleinen een strijd losbrandt tussen moslims en niet-moslims, al dan niet aangewakkerd door 11 september.

Verlaan gelooft niet dat de Bin Laden-plaatjes wijzen op een afkeer van de Nederlandse samenleving. ,,Onze leerlingen proberen een plek te vinden: waar hoor ik bij? De meesten zijn in Nederland geboren, maar thuis heerst, met dank aan de satelliet, het Turks en Arabisch. Ze zijn in verwarring. Ze weten niets van hun eigen achtergrond en voelen zich niet echt Nederlands. Ze missen de intellectuele vaardigheden om dat zoeken naar identiteit te relativeren. Of om, zoals bijvoorbeeld de Iraanse schrijver Kader Abdolah dat doet, de meerwaarde van een dubbele cultuur te benutten. Wij proberen ze hun plek te laten vinden in de Nederlandse samenleving.''

Verlaan werd deze week in Vrij Nederland getipt als PvdA-minister van onderwijs. Zelf zegt ze een eventueel verzoek serieus te zullen overwegen.

Het Regionale Opleidingen Centrum van Amsterdam verzorgt 350 opleidingen voor 35.000 'deelnemers'. Het onderwijs varieert van vmbo voor twaalfjarigen tot inburgeringscursussen voor volwassenen, maar het gros van de leerlingen volgt middelbaar beroepsonderwijs, met opleidingen als techniek, toerisme, mode en gezondheidszorg. Bij de beroepsopleidingen is 48 procent van de leerlingen allochtoon, bij het vmbo en de volwasseneneducatie is dat respectievelijk 90 en 95 procent.

Het kerstgeschenk geeft een goed beeld van de ROC-leerlingen. Fotograaf Reinier Gerritsen kreeg een jaar lang vrij baan. Dit is de Amsterdamse puber van vandaag. Veel merkkleding, petjes, hoofddoekjes, sieraden, puistjes. Wat opvalt is dat jongens en meisjes zelden op één foto staan, de groepjes zijn gescheiden. Witte leerlingen zijn een minderheid.

De islamitische gezichtssluier maakte het ROC van Amsterdam vorige maand niet alleen tot de grootste, maar ook de bekendste onderwijsinstelling van Nederland. De aankondiging, en invoering op 23 januari, van een verbod op het dragen van de gezichtsbedekkende sluier zorgde voor een hausse aan media-aandacht. Politici, columnisten en collega-schoolleiders spraken hun steun uit. Deze week pleitte het CDA voor een wettelijk verbod, als scholen er zelf niet uitkomen. Gisteren besloten de middelbare scholen in Amsterdam de sluier te verbieden.

Vier leerlingen - Marokkaans, geboren in Nederland, 16, 17 en 18 jaar - die de niqaab willen dragen zitten thuis. De meisjes en de opleiding zijn ,,intensief in gesprek'', in aanwezigheid van een Marokkaanse bemiddelaar. Tot een rechtszaak komt het waarschijnlijk niet, maar een oplossing is nog niet in zicht. Het ROC heeft moeite met het vinden van de juiste gesprekspartners: Famile Arslan blijkt bij nader inzien niet de advocate van de leerlingen, als woordvoerder van de meisjes zou een imam van de als radicaal bekend staande El Tawheed moskee in Amsterdam Oud-West optreden. Ondanks herhaalde verzoeken zijn de ouders tot nu toe niet ingegaan op een uitnodiging voor een gesprek. Onbegrijpelijk, vindt Verlaan. ,,Als er zoiets met mijn dochter op school zou zijn, zou ik meteen langskomen.''

De keuze voor een sluierverbod was niet makkelijk. Verlaan: ,,We hebben als school een maatschappelijke opdracht, we willen zorgen dat de nieuwe Nederlanders op een betere plek terechtkomen. We willen niemand uitsluiten, en we moeten alle geloven en uiterlijkheden respecteren. Die opdracht gaat verder dan mijn eigen normen en waarden. Ik heb er moeite mee als een jongen weigert mij een hand te geven omdat ik een vrouw ben, maar ik kan hem niet dwingen. Een discussie over geloof leidt tot niets, daarom baseren we ons op een argument als 'pedagogische autonomie'. Een sluier die alleen de ogen onbedekt laat, maakt communicatie tussen leerling en docent vrijwel onmogelijk.''

Toen de vier leerlingen in oktober vorig jaar opeens met niqaab op school kwamen, is eerst nog gezocht naar een compromis. Bijvoorbeeld door de sluier wel toe te staan in de gang, maar niet in de klas. Dat werkte niet, want de meisjes draaiden hun rug naar mannelijke docenten en medeleerlingen. Bovendien is er nog maar weinig onderwijs in de klas. Vaker zitten leerlingen alleen of in groepjes op de gang of in studieruimtes te leren.

Tegenover de praktische argumenten van de school - moeizame communicatie, werkgevers willen geen stagiaires met sluier - staan de religieuze motieven van de leerlingen. ,,Die meisjes hebben zich serieus in de materie verdiept, ze zijn ook goedgebekt. Het probleem is dat ze erg star zijn in hun religieuze overtuiging. Een gesprek over verschillende opties binnen die overtuiging is niet te voeren, hun visie op het geloof prevaleert. Ik geloof niet dat het terug te voeren is tot puberaal provoceren, maar het heeft wel te maken met de puberteit. Ze zoeken naar de zin van het leven, en klemmen zich vast aan antwoorden. Dat antwoord kan twee kanten op: verloedering of verkloostering. Deze meisjes kiezen voor het laatste.''

Deze week schreef de Volkskrant over twee jongens, waarvan één ROC-leerling, die geronseld zouden zijn voor de jihad in Tsjetsjenië. Gisteren waren de jongens weer thuis. De politie onderzoekt nog wat de achtergrond van hun verdwijning is. ,,Of jongens die van school verdwijnen geronseld zijn, weet je nooit zeker'', zegt Verlaan, ,,daar moet je niet over gaan speculeren. Maar we zien wel dat moslimjongens meer naar elkaar toe trekken dan voorheen. Tijdens discussies bij maatschappijleer horen docenten regelmatig antisemitische en anti-Amerikaanse uitspraken. Beheerders van de open leercentra zien dat jongens Arabische websites zitten te bekijken, dat is niet toegestaan. Ik heb liever dat het op school gebeurt dan thuis of op straat, nu kun je er nog enige regie op houden. Ik vind wel dat scholen geholpen moeten worden. Gemeenten en AIVD zouden beter moeten kijken naar wat zich op scholen voordoet.''

Toch is Verlaan niet zo bang voor radicalisering op school. ,,Er zijn wel fundamentalistische kernen, maar ik heb niet de indruk dat het om grote groepen gaat. De meeste allochtone leerlingen hebben dezelfde wensen als hun Nederlandse leeftijdsgenoten: ze willen een baan, een huis en een gezin. Ik denk dat die pubers die zich nu afzetten tegen de Nederlandse samenleving, over tien jaar richting Nederland zijn geschoven. Waar we aan moeten wennen is dat veel allochtone jongeren, anders dan Nederlandse jongeren, religieus zeer betrokken zijn.

,,Wat we in ieder geval niet moet doen, is Bushiaans optreden. Repressie heeft geen enkele zin. Die radicale islam is aantrekkelijk voor deze leerlingen omdat wij ze de afgelopen jaren teveel los hebben gelaten, en omdat ze thuis ook geen enkele steun hoeven te verwachten. Daarom zoeken ze anderen om zich aan te hechten.''

Bron: http://www.nrc.nl/binnenland/artikel/1044684071618.html

Orakel
08-02-03, 18:49
Mooi stuk Roos, schept voor mij een stuk meer duidelijkheid over de toedracht rondom die niqaabkwestie.

[quote]
Die radicale islam is aantrekkelijk voor deze leerlingen omdat wij ze de afgelopen jaren teveel los hebben gelaten, en omdat ze thuis ook geen enkele steun hoeven te verwachten. Daarom zoeken ze anderen om zich aan te hechten.{/quote]

Alleen jammer dat ze hier even de nuancering loslaat en zegt dat "ze thuis geen enkele steun hoeven te verwachten", als dat haar letterlijke woorden al waren.

piano
08-02-03, 20:04
Hallo allemaal,

Zoals ik het zie ,het gaat om het volgende.
Deze kinderen zijn hier opgegroeid en weten eigenlijk niet wie ze zijn of bij wie ze horen.
Kijk thuis is er een andere gods dienst,vaak hebben deze ouders niet zoveel mee gekregen van hun eigen ouders of ze hebben zelf de gods dienst leer niet onder de knie,omdat ze ook vroeg het huis hebben verlaten om in het buitenland te werken.

Toen de kinderen groot waren ,hebben deze kinderen ondekt dat ze niet bij de Nederlandse kinderen passen of niet thuis voelen of ze werden niet begrepen,ze voelen zich nergens thuis en en thuis is de godsdienst die ze vaak praktiseren niet helemaal correct volgens deze kinderen.
Ze hebben nu geleerdt om zelf te lezen en de boeken die ze lezen over de godsdienst ,nemen ze haast letterlijk over en vaak als ze ook nog naar de moskee gaan en daar andere kinderen tegen komen en die het zelfde voelen ,sluiten ze een eigen groep bij wie ze zich zelf zijn .
Het is net als een sekte groep.

Ook heb je gezinnen waar de ouders heel strik geloven,daar zie je weer het tegen overgestelde ,de kinderen vluchten en geloven niet meer en die doen wel wat de andere Nederlandse kinderen doen en zelf wel meer.
Het is het zoeken naar het eigen ik,en dat is moeilijk.
Je moet deze kinderen de gelegenheid geven om hun eigen ik,te onderzoeken en daar helpt vaak niet het verbieden van iets.

Ook de ouders kunnen er meestal niets aandoen ,vooral als deze kinderen zeggen dat ze de koran zelf hebben gelezen en dus zelf weten wat er in staat en als de imam dat ook nog bevestigdt,ja wie zijn die ouders dan om hun kinderen iets te verbieden.


Ik denk vaak dat het een fase is en die gaat ook weer voorbij.


groetjes