sadeeQ
08-02-03, 19:25
Colin Powell: als ik hard genoeg lieg, blijft er toch iets hangen...
Door Peter Franssen.
Amerika’s minister van Buitenlandse Zaken had op voorhand gezegd dat hij geen smoking gun zou kunnen aanwijzen, geen definitief bewijs. Maar niemand had verwacht dat Powell de psychologische oorlog tot in die graad zou durven voeren: zijn toespraak was bij passages gelijk aan die van Goebbels, de propagandaminister van Hitler. Met in het achterhoofd: hoe harder ik lieg, hoe meer kans ik heb dat er toch iets blijft hangen.
Bijvoorbeeld over de biologische wapens van Irak. Voor onze informatie steunen we vooral op menselijke bronnen, zegt Powell. "Wij hebben vier bronnen die zeggen dat Irak over mobiele productie-eenheden beschikt. De eerste bron is een scheikundig ingenieur die meewerkte aan het productieprogramma maar nu in een ander land leeft. De tweede bron is een burgerlijk ingenieur. De derde bron was ook in staat dat te weten. De vierde bron is een uitgeweken majoor." Dat is letterlijk alles. Niet één naam, geen enkel detail, geen namen van medewerkers, geen beschrijving van de resultaten van dat zogezegde productieprogramma. Als bewijsvoering die moet dienen om een desastreuze oorlog te ontketenen is dat wel zéér weinig.
Voorbeeld twee: de chemische wapens. Powell begint de passage hierover zo: "In feite is er in de geschiedenis van de chemische oorlogsvoering geen land dat sinds de Eerste Wereldoorlog zoveel ervaring ten velde heeft als Irak." Een straf staaltje van zelfonderschatting. De Verenigde Staten hebben tussen 1962 en 1970 tien procent van het Zuid-Vietnamese grondgebied vernietigd met agent orange, een chemisch wapen gebaseerd op dioxine. Dat leidde tot een verschrikkelijke ecologische ramp en tot de wildgroei van drie soorten kankers, bewegingsziekten, open rug bij baby’s die vandaag geboren wordt. In september 1970 gebruikten de Verenigde Staten sarin-gas in Laos, onder meer tegen een dorp waar gedeserteerde Amerikaanse soldaten hun toevlucht gezocht hadden. In de jaren ’70 en ’80 probeerden de Amerikanen in Cuba met chemische en biologische wapens de veeteelt en de landbouw kapot te maken.
Omdat de bewijsvoering tegen Irak zo zwak is, gooit Powell er volgende leugen tegenaan: "We hebben bronnen die ons zeggen dat het regime van Saddam sinds de jaren tachtig experimenteert op mensen om de biologische en chemische wapens te vervolmaken. Een bron zegt dat 1.600 terdoodveroordeelden in 1995 voor zo’n experimenten aan een speciale eenheid overgedragen werden. Een ooggetuige zag hoe gevangenen die vastgebonden lagen op een bed, proeven moesten ondergaan. Ze hadden bloed om de mond en later werd een autopsie op hen uitgevoerd om het effect van de experimenten na te gaan." Deze passage is van hetzelfde fascistische allooi als de leugen die de Amerikanen in 1991 vertelden over de Koeweitse baby’s. Die zouden door Iraakse soldaten uit hun couveuse gegrepen zijn en tegen de grond gesmakt. Later bleek dit verhaal van a tot z verzonnen door een groep Amerikaanse public relationsfirma’s die door vader Bush, de toenmalige president, ingehuurd waren. Dezelfde firma’s werken nu voor zoon Bush.
Grottenstraat nummer 12 in Kandahar
Powell probeerde ook met alle middelen Irak aan Al Qaeda te linken. Door bijvoorbeeld te zeggen dat er een terroristische cel van Al Qaeda actief is in Irak. Weliswaar in het gedeelte van het land dat onder controle staat van Koerdische separatisten, een gebied waar het Iraakse leger weggehouden wordt door Amerikaanse en Britse gevechtsvliegtuigen. Mààààr, zegt Powell: "Dat is geen excuus want wij weten dat één geheim agent van Irak erin geslaagd is te infiltreren in de organisatie die de regio controleert." Helemaal hilarisch wordt het bij de volgende alleszeggende zin van Colin Powell: "Iraki’s blijven bezoeken brengen aan bin Laden, in zijn nieuw huis in Afghanistan." Zeker. Wellicht in de Grottenstraat nummer 12 in Kandahar.
(PVDA.be, 07-02-2003)
Door Peter Franssen.
Amerika’s minister van Buitenlandse Zaken had op voorhand gezegd dat hij geen smoking gun zou kunnen aanwijzen, geen definitief bewijs. Maar niemand had verwacht dat Powell de psychologische oorlog tot in die graad zou durven voeren: zijn toespraak was bij passages gelijk aan die van Goebbels, de propagandaminister van Hitler. Met in het achterhoofd: hoe harder ik lieg, hoe meer kans ik heb dat er toch iets blijft hangen.
Bijvoorbeeld over de biologische wapens van Irak. Voor onze informatie steunen we vooral op menselijke bronnen, zegt Powell. "Wij hebben vier bronnen die zeggen dat Irak over mobiele productie-eenheden beschikt. De eerste bron is een scheikundig ingenieur die meewerkte aan het productieprogramma maar nu in een ander land leeft. De tweede bron is een burgerlijk ingenieur. De derde bron was ook in staat dat te weten. De vierde bron is een uitgeweken majoor." Dat is letterlijk alles. Niet één naam, geen enkel detail, geen namen van medewerkers, geen beschrijving van de resultaten van dat zogezegde productieprogramma. Als bewijsvoering die moet dienen om een desastreuze oorlog te ontketenen is dat wel zéér weinig.
Voorbeeld twee: de chemische wapens. Powell begint de passage hierover zo: "In feite is er in de geschiedenis van de chemische oorlogsvoering geen land dat sinds de Eerste Wereldoorlog zoveel ervaring ten velde heeft als Irak." Een straf staaltje van zelfonderschatting. De Verenigde Staten hebben tussen 1962 en 1970 tien procent van het Zuid-Vietnamese grondgebied vernietigd met agent orange, een chemisch wapen gebaseerd op dioxine. Dat leidde tot een verschrikkelijke ecologische ramp en tot de wildgroei van drie soorten kankers, bewegingsziekten, open rug bij baby’s die vandaag geboren wordt. In september 1970 gebruikten de Verenigde Staten sarin-gas in Laos, onder meer tegen een dorp waar gedeserteerde Amerikaanse soldaten hun toevlucht gezocht hadden. In de jaren ’70 en ’80 probeerden de Amerikanen in Cuba met chemische en biologische wapens de veeteelt en de landbouw kapot te maken.
Omdat de bewijsvoering tegen Irak zo zwak is, gooit Powell er volgende leugen tegenaan: "We hebben bronnen die ons zeggen dat het regime van Saddam sinds de jaren tachtig experimenteert op mensen om de biologische en chemische wapens te vervolmaken. Een bron zegt dat 1.600 terdoodveroordeelden in 1995 voor zo’n experimenten aan een speciale eenheid overgedragen werden. Een ooggetuige zag hoe gevangenen die vastgebonden lagen op een bed, proeven moesten ondergaan. Ze hadden bloed om de mond en later werd een autopsie op hen uitgevoerd om het effect van de experimenten na te gaan." Deze passage is van hetzelfde fascistische allooi als de leugen die de Amerikanen in 1991 vertelden over de Koeweitse baby’s. Die zouden door Iraakse soldaten uit hun couveuse gegrepen zijn en tegen de grond gesmakt. Later bleek dit verhaal van a tot z verzonnen door een groep Amerikaanse public relationsfirma’s die door vader Bush, de toenmalige president, ingehuurd waren. Dezelfde firma’s werken nu voor zoon Bush.
Grottenstraat nummer 12 in Kandahar
Powell probeerde ook met alle middelen Irak aan Al Qaeda te linken. Door bijvoorbeeld te zeggen dat er een terroristische cel van Al Qaeda actief is in Irak. Weliswaar in het gedeelte van het land dat onder controle staat van Koerdische separatisten, een gebied waar het Iraakse leger weggehouden wordt door Amerikaanse en Britse gevechtsvliegtuigen. Mààààr, zegt Powell: "Dat is geen excuus want wij weten dat één geheim agent van Irak erin geslaagd is te infiltreren in de organisatie die de regio controleert." Helemaal hilarisch wordt het bij de volgende alleszeggende zin van Colin Powell: "Iraki’s blijven bezoeken brengen aan bin Laden, in zijn nieuw huis in Afghanistan." Zeker. Wellicht in de Grottenstraat nummer 12 in Kandahar.
(PVDA.be, 07-02-2003)