Pytaghoras
22-02-03, 12:08
1896:
Theodor Herzl schrijft het manifest van de zionistische beweging Der Judenstaat. Hij pleit voor de oprichting van een zuiver Joodse staat in Palestina, die een vooruitgeschoven post van Europa tegen Azië zal zijn, een voorhoede van de beschaving tegen barbarij*.
1897:
Herzl roept in Bazel (Zwitserland) het eerste zionistische wereldcongres bijeen. Het zal tot op het zevende congres in 1907 duren vooraleer de zionistische beweging definitief heeft beslist waar de Joodse staat zal worden opgericht. Aanvankelijk wordt gediscussieerd over de vestiging van deze staat in Oeganda en Argentinië
1917:
Na jaren intensief lobbywerkbij alle grootmachten (Groot-Brittannië Russische tsaar, de Duitse keizer) krijgen de zionisten een eerste internationale erkenning. De Britse minister van buitenlandse zaken, lord Balfour, belooft op 2 november 1917 de zionisten * een joodse tehuis in Palestina*. Hij heeft hiervoor geen enkele bevoegdheid. Palestina maakt in die tijd deel uit van (Turkse) Ottomaanse rijk. Maar in 1916 hadden de Britten en Fransen het SYKES_PICOT verdrag afgesloten. Waarmee ze het Midden-Oosten na de eerste wereldoorlog onder elkaar hoopten te verdelen. Dat gebeurde uiteindelijk tijdens de conferentie van San Rem in 1920. Frankrijk pakt Syrië en Libanon in. Londen legt de hand op Palestina en Irak.
1920:
Eerste Palestijnse opstand tegen de Britse en Zionistische kolonisatie.
1929:
Tweede Palestijnse revolte, die net zoals de eerste door het Britse leger wordt onderdrukt.
1936:
Algemene staking van de Palestijnse arbeiders, boeren en winkeliers. De actie duurt 6 maanden. Een record in de geschiedenis van de arbeidsklasse.
1936/1939:
Na het einde van de algemene staking gaat een Palestijnse guerrilla tot actie over, onder leiding van Azze Addien Al kassam.. In 1938 heft deze guerrilla twee derden van het land onder controle. De opstand wordt in de kiem gesmoord door de Britse koloniale troepen in samenwerking met de Zionistische milities. Dit kost aan meer dan 15.000 Palestijnen het leven
1940/1945:
Tweede wereldoorlog met de uitroeiing van 6 miljoen Joden in de concentratiekampen van Nazi-Duitsland.
1947:
De Britten willen weg uit het wespennest Palestina. De zionistische geheime legers voeren hun terreur op zowel de tegen de Palestijnen als tegen de Britten. In de UNO wordt een vredesplan goedgekeurd.
1948:
Na een intense terreurcampagne, waarbij Palestijnen worden op de vlucht gedreven roepen de zionisten de staat Israël uit op 15 mei 1948. Honderden Palestijnse dorpen worden van de kaart geveegd. De Arabische buurlanden trachten het tij nog te doen keren. Maar ze lijden een smadelijke nederlaag. Israël kan een aanzienlijk stuk grondgebied van Palestina inpalmen dan oorspronkelijk voorzien was in het UNO verdeelplan.
1958:
Palestijnse revolutionairen onder leiding van Arafat en Abou Jihad richten EL FATAH op. In 1965 is de organisatie voldoende ingeplant om ook de gewapende strijd te starten tegen de staat Israël.
1964: Onder impuls van de Arabische regimes richt Ahmed houkeiry de PLO op. Het is een bureaucratische organisatie, die in 1969 zal worden overgenomen door revolutionairen, nationalistische organisaties. Arafat wordt op dat ogenblik voorzitter.
1967:
Junioorlog. Israël verslaat zijn Arabische buren en palmt nu heel historische Palestina in.
1978:
Ondertekening van Camp-David-akkoorden: Israël slaagt er in Egypte te neutraliseren en tot een aparte vredesregeling te bewegen.
1982:
Israëlische invasie in Libanon. De architect van deze aanval, generaal sharon, verklaart dat hij voor eens en altijd wil afrekenen met de PLO.
1987:
Op 9 december breekt de Palestijnse Intifada uit in de bezette gebieden. Het volk neemt nu zelf de leiding.
Theodor Herzl schrijft het manifest van de zionistische beweging Der Judenstaat. Hij pleit voor de oprichting van een zuiver Joodse staat in Palestina, die een vooruitgeschoven post van Europa tegen Azië zal zijn, een voorhoede van de beschaving tegen barbarij*.
1897:
Herzl roept in Bazel (Zwitserland) het eerste zionistische wereldcongres bijeen. Het zal tot op het zevende congres in 1907 duren vooraleer de zionistische beweging definitief heeft beslist waar de Joodse staat zal worden opgericht. Aanvankelijk wordt gediscussieerd over de vestiging van deze staat in Oeganda en Argentinië
1917:
Na jaren intensief lobbywerkbij alle grootmachten (Groot-Brittannië Russische tsaar, de Duitse keizer) krijgen de zionisten een eerste internationale erkenning. De Britse minister van buitenlandse zaken, lord Balfour, belooft op 2 november 1917 de zionisten * een joodse tehuis in Palestina*. Hij heeft hiervoor geen enkele bevoegdheid. Palestina maakt in die tijd deel uit van (Turkse) Ottomaanse rijk. Maar in 1916 hadden de Britten en Fransen het SYKES_PICOT verdrag afgesloten. Waarmee ze het Midden-Oosten na de eerste wereldoorlog onder elkaar hoopten te verdelen. Dat gebeurde uiteindelijk tijdens de conferentie van San Rem in 1920. Frankrijk pakt Syrië en Libanon in. Londen legt de hand op Palestina en Irak.
1920:
Eerste Palestijnse opstand tegen de Britse en Zionistische kolonisatie.
1929:
Tweede Palestijnse revolte, die net zoals de eerste door het Britse leger wordt onderdrukt.
1936:
Algemene staking van de Palestijnse arbeiders, boeren en winkeliers. De actie duurt 6 maanden. Een record in de geschiedenis van de arbeidsklasse.
1936/1939:
Na het einde van de algemene staking gaat een Palestijnse guerrilla tot actie over, onder leiding van Azze Addien Al kassam.. In 1938 heft deze guerrilla twee derden van het land onder controle. De opstand wordt in de kiem gesmoord door de Britse koloniale troepen in samenwerking met de Zionistische milities. Dit kost aan meer dan 15.000 Palestijnen het leven
1940/1945:
Tweede wereldoorlog met de uitroeiing van 6 miljoen Joden in de concentratiekampen van Nazi-Duitsland.
1947:
De Britten willen weg uit het wespennest Palestina. De zionistische geheime legers voeren hun terreur op zowel de tegen de Palestijnen als tegen de Britten. In de UNO wordt een vredesplan goedgekeurd.
1948:
Na een intense terreurcampagne, waarbij Palestijnen worden op de vlucht gedreven roepen de zionisten de staat Israël uit op 15 mei 1948. Honderden Palestijnse dorpen worden van de kaart geveegd. De Arabische buurlanden trachten het tij nog te doen keren. Maar ze lijden een smadelijke nederlaag. Israël kan een aanzienlijk stuk grondgebied van Palestina inpalmen dan oorspronkelijk voorzien was in het UNO verdeelplan.
1958:
Palestijnse revolutionairen onder leiding van Arafat en Abou Jihad richten EL FATAH op. In 1965 is de organisatie voldoende ingeplant om ook de gewapende strijd te starten tegen de staat Israël.
1964: Onder impuls van de Arabische regimes richt Ahmed houkeiry de PLO op. Het is een bureaucratische organisatie, die in 1969 zal worden overgenomen door revolutionairen, nationalistische organisaties. Arafat wordt op dat ogenblik voorzitter.
1967:
Junioorlog. Israël verslaat zijn Arabische buren en palmt nu heel historische Palestina in.
1978:
Ondertekening van Camp-David-akkoorden: Israël slaagt er in Egypte te neutraliseren en tot een aparte vredesregeling te bewegen.
1982:
Israëlische invasie in Libanon. De architect van deze aanval, generaal sharon, verklaart dat hij voor eens en altijd wil afrekenen met de PLO.
1987:
Op 9 december breekt de Palestijnse Intifada uit in de bezette gebieden. Het volk neemt nu zelf de leiding.