mulan
05-03-03, 20:02
Jahjah
Dyab Abou Jahjah weet wanneer hij moet spreken en wanneer hij moet zwijgen. In het tv-programma Buitenhof liet hij zich gisteren van zijn spraakzaamste kant zien. Als een politieke zwaargewicht ging hij unverfroren de discussie aan met oud-minister Van Mierlo en militair expert Van Creveld.
,,Een verrijking?'' zei Van Mierlo, geïmponeerd door Jahjah's inbreng, ,,het is in ieder geval briljant verwoord.''
Een uurtje later komt Jahjah met zijn getrouwen en bodyguards de Oudegracht in Utrecht afgelopen. Een middelgrote man, in een zwart pak en een zwart truitje, met een regelmatig gezicht waarin de kin en onderlip de afgelopen maanden steeds iets verder vooruitgeschoven lijken te zijn. Daar is hard aan gewerkt, charisma krijg je niet helemaal cadeau.
In een klein Marokkaans buurthuis zal hij, samen met vier interim-bestuursleden van de Nederlandse tak van zijn Arabisch-Europese Liga, een persconferentie houden alvorens een lezing te geven in het Universiteitsgebouw.
Hoe kort ook, het wordt een leerzame persconferentie.
De bestuursleden drie mannen, een vrouw gaan naast elkaar aan de tafel zitten, Jahjah zet zich aan de zijkant ervan. Jahjah laat de anderen zoveel mogelijk het woord voeren. Als om te onderstrepen: wat hier gebeurt, is hun verantwoordelijkheid. Hij is een adviseur uit België, zij zullen hun eigen 'Jahjah' moeten vinden.
Er ontstaat al snel een gapende kloof tussen de ervaring van Jahjah en de onhandigheid van de bestuursleden. Zolang de bestuursleden hun grote voorbeeld kunnen napraten, is er weinig aan de hand. ,,Ja, we willen Israël als zionistische entiteit ontmantelen'', zegt Nabil Marmouch, een kaalgeschoren winkelier. Het waren al eerder de (onheilspellende) woorden van de leider.
Maar dan gaat het ernstig mis. Een journalist herinnert bestuurslid Naïma Elmaslouhi aan haar uitspraak in NRC Handelsblad dat zij de antisemitische leus 'Hamas, Hamas, joden aan het gas' niet afkeurt. ,,Die uitspraak heb ik niet gedaan'', zegt ze nu, ,,wij willen de oorzaken van dergelijke leuzen juist onderzoeken, zodat ze niet meer voorkomen.''
De journalist Ahmet Olgun, die de uitspraak heeft opgetekend, luistert belangstellend toe. Hij weet wel beter. En Abou Jahjah? Hij stut zijn kin met zijn hand ook om verder uitschuiven te voorkomen en zwijgt. Wat zal hij gedacht hebben toen hij de uitspraak van Elmaslouhi las? ,,Amateur?'' Jahjah heeft nog nooit een uitspraak hoeven herroepen.
Dan brengt ook Marmouch zichzelf in het nauw. ,,Wij zien liever dat de Amerikanen in plastic zakken naar Washington worden teruggebracht dan dat ze in Irak de baas gaan spelen'', zegt hij. Een journalist protesteert. Voorzitter Jawad zegt dunnetjes: ,,Wij hebben robuuste standpunten.''
Jahjah kijkt onbewogen voor zich uit. En blijft zwijgen. Het is ongetwijfeld ook zijn ongezouten mening, maar je hoort hem denken: zoiets zeg je niet op nota bene je eerste persconferentie. Dat zal een Jahjah niet overkomen.
De persconferentie is voorbij. Er is geen tijd meer om naar andere robuuste standpunten te vragen. Jahjah heeft er genoeg in voorraad. Maar alles op z'n tijd, vindt hij.
We zullen nog veel van hem horen.
NRC
_________________________________________________
AEL-NL is misschien toch iets te overhaast aan het werk gegaan........wat denken jullie? :)
Dyab Abou Jahjah weet wanneer hij moet spreken en wanneer hij moet zwijgen. In het tv-programma Buitenhof liet hij zich gisteren van zijn spraakzaamste kant zien. Als een politieke zwaargewicht ging hij unverfroren de discussie aan met oud-minister Van Mierlo en militair expert Van Creveld.
,,Een verrijking?'' zei Van Mierlo, geïmponeerd door Jahjah's inbreng, ,,het is in ieder geval briljant verwoord.''
Een uurtje later komt Jahjah met zijn getrouwen en bodyguards de Oudegracht in Utrecht afgelopen. Een middelgrote man, in een zwart pak en een zwart truitje, met een regelmatig gezicht waarin de kin en onderlip de afgelopen maanden steeds iets verder vooruitgeschoven lijken te zijn. Daar is hard aan gewerkt, charisma krijg je niet helemaal cadeau.
In een klein Marokkaans buurthuis zal hij, samen met vier interim-bestuursleden van de Nederlandse tak van zijn Arabisch-Europese Liga, een persconferentie houden alvorens een lezing te geven in het Universiteitsgebouw.
Hoe kort ook, het wordt een leerzame persconferentie.
De bestuursleden drie mannen, een vrouw gaan naast elkaar aan de tafel zitten, Jahjah zet zich aan de zijkant ervan. Jahjah laat de anderen zoveel mogelijk het woord voeren. Als om te onderstrepen: wat hier gebeurt, is hun verantwoordelijkheid. Hij is een adviseur uit België, zij zullen hun eigen 'Jahjah' moeten vinden.
Er ontstaat al snel een gapende kloof tussen de ervaring van Jahjah en de onhandigheid van de bestuursleden. Zolang de bestuursleden hun grote voorbeeld kunnen napraten, is er weinig aan de hand. ,,Ja, we willen Israël als zionistische entiteit ontmantelen'', zegt Nabil Marmouch, een kaalgeschoren winkelier. Het waren al eerder de (onheilspellende) woorden van de leider.
Maar dan gaat het ernstig mis. Een journalist herinnert bestuurslid Naïma Elmaslouhi aan haar uitspraak in NRC Handelsblad dat zij de antisemitische leus 'Hamas, Hamas, joden aan het gas' niet afkeurt. ,,Die uitspraak heb ik niet gedaan'', zegt ze nu, ,,wij willen de oorzaken van dergelijke leuzen juist onderzoeken, zodat ze niet meer voorkomen.''
De journalist Ahmet Olgun, die de uitspraak heeft opgetekend, luistert belangstellend toe. Hij weet wel beter. En Abou Jahjah? Hij stut zijn kin met zijn hand ook om verder uitschuiven te voorkomen en zwijgt. Wat zal hij gedacht hebben toen hij de uitspraak van Elmaslouhi las? ,,Amateur?'' Jahjah heeft nog nooit een uitspraak hoeven herroepen.
Dan brengt ook Marmouch zichzelf in het nauw. ,,Wij zien liever dat de Amerikanen in plastic zakken naar Washington worden teruggebracht dan dat ze in Irak de baas gaan spelen'', zegt hij. Een journalist protesteert. Voorzitter Jawad zegt dunnetjes: ,,Wij hebben robuuste standpunten.''
Jahjah kijkt onbewogen voor zich uit. En blijft zwijgen. Het is ongetwijfeld ook zijn ongezouten mening, maar je hoort hem denken: zoiets zeg je niet op nota bene je eerste persconferentie. Dat zal een Jahjah niet overkomen.
De persconferentie is voorbij. Er is geen tijd meer om naar andere robuuste standpunten te vragen. Jahjah heeft er genoeg in voorraad. Maar alles op z'n tijd, vindt hij.
We zullen nog veel van hem horen.
NRC
_________________________________________________
AEL-NL is misschien toch iets te overhaast aan het werk gegaan........wat denken jullie? :)