Orakel
15-03-03, 16:59
Om mij huilt mijn moeder.
Ik ben Abdellah. Abd Allah. Dienaar van Allah. Pseudoniem of echte naam? Wat maakt het uit? In ieder geval, ik ben een produkt van België, Vlaanderen. Meer bepaald Mechelen. Ik ben in Mechelen geboren en getogen. Ik heb Marokkaanse ouders. Probleem is: Ik voel me geen Belg, Vlaming, Mechelaar. Meer zelfs, ik zal het zo subtiel mogelijk uitdrukken: Ik krijg het schijt van België, Vlaanderen en Mechelen.
Nee, ik ga niet terug naar Marokko! Ja, ik ben bruin, jong en werkloos, heb kroeshaar, haat en lak aan flikken (politie), ik rochel op racisten en ik heb niets te verliezen. Ja, ik ben de nachtmerrie van Blank België. Om mij steken de brave blanken de straat over om me toch maar niet te kruisen. Omc mij doen ze het in hun broek als ze me met mijn vrienden op een of andere straathoek zien staan. Om mij kopen die onschuldige burgers allerlei alarmsystemen en dubbele deursloten. Om mij vinden de rechtvaardige bestuurders des lands allerlei wetten en statuten uit om extra flikken aan te werven. Om mij verzinnen onze bewindslieden allerlei wetten om me kort (lees: onderdrukt) te houden. Om mij... huilt mijn moeder!
Hoevelen heb ik met deze korte tekst kwaad gemaakt? Hoe diep kan Abdellah hiermee in de problemen komen te zitten? Deze vragen zijn een waardemeter voor jezelf(de lezer) als racist, als verdediger van een blank racistisch onderdrukkingssysteem. Beeldt je bovenstaande tekst iets aangepast aan de woorden van een Vlaams anarchist in. Wordt je dan ook zo woedend? Komen die specifieke trekjes dan ook boven? Die specifieke trekjes die elke Belg ertoe drijven om zichzelf tot ´deskundige inzake migranten´ te verklaren.
België heeft mijn vader doen werken tot hij erbij neerviel. Hij heeft België mee opgebouwd. Het overschot aan werk was toen voor hem. Leren, dat hoefde niet, nee, werken daar was je voor gekomen.
Nu, decennia later, in deze zogenaamde economische crisis waar Renault een fabriek sluit, meer dan 3000 mensen zonder werk zet en op zes maanden tijd tien miljard winst maakt, is hij de overschot! Mijn vader en zijn kinderen. Op de 3000 ex-werknemers zijn Marokkanen op één hand te tellen en met de overige vingers van die hand kan de werkgever nog een pint pakken. Santi, zwette.
Hij kent geen Nederlands, is het excuus. Zijn kinderen, die perfect Nederlands kennen, vinden al evenmin een job. Doppen (uitkering) is de boodschap. Zo zijn we met twintig miljoen vreemdelingen (natuurlijk alleen Marokkanen en Turken) in België. Tien miljoen die het werk van al die verdraagzame Belgen afpakken en tien miljoen die de werkloosheidsvergoedingen, die rechtmatig aan de als overijverig en hardwerkend volk omschreven Belgen toebehoort, incasseert.
Mijn vader heeft hier meer dan twintig jaar gewerkt en bijna dertig jaar gewoond. Wat hij hier mee heeft opgebouwd aan België wordt nergens vernoemd, laat staan dat het land hem dankbaar zou zijn. Dat het graf van meer dan duizend Marokkaanse soldaten die in de tweede wereldoorlog met België hebben gevochten in Gembloux, Wallonik ligt, weet geen Vlaming.
Nee, de enige gevoelens die België hem laat zien in voelen is het feit dat het hem kwalijk wordt genomen dat hij werkloos is, dopt, geen Nederlands kent, kinderen heeft en kindergeld ontvangt,... en daarbij mag hij zien hoe zijn kinderen opgroeien tot speeltjes waar België totaal zijn zin mee doet. Hij ziet zijn kinderen kapot gemaakt door racisme, beroofd van elke vorm van eigenheid en zelfrespect. Zij worden afgesneden van zijn liefde en in opstand gebracht tegen zijn opvoeding, tegen islam, tegen hun zelfwaarde. Ze worden dolend gehouden door een samenleving die hen geen eerlijke kansen op onderwijs, ontspanning, diploma, vrije tijd, werk, kortom toekomst, biedt. Slechts weinigen vallen niet door de mazen van het net om toch maar het imago van democratisch België te behouden. Deze weinigen worden dan nog door Belgen als spreekbuis van Marokkanen opgevoerd. Pittig detail is dat deze Marokkanen enkel en alleen niet door het net zijn gevallen omdat ze zich als Belg voordoen of op z´n minst de Belgische ideeën hebben eigen gemaakt. Een duidelijk mechanisme van onderdrukking.
Mijn ouders hebben er alles voor gedaan om de schade zo klein mogelijk te houden, ze hebben niet de middelen van een middenklasse, ze hebben zelf hun leed. Zij houden van mij, maar België laat hen niet van mij houden. En mij, mij brengt ze zo ver dat ik zelfs niet meer van mijn vader en moeder kan houden, nee, ze laat me alleen haat voelen, haat jegens mijn leraars die me
steevast minder quoteren en zelfs racistische opmerkingen te over hebben, haat jegens de flikken voor wie ik altijd schuldig ben en die geen kans onbenut laten om me te pesten, haat jegens de chefs en patrons die weken voor het afsluiten van de vacature met ´sorry, we hebben juist iemand aangenomen´, ´geen Marokkanen´ bedoelen, haat jegens de huisbazen die ik opbel en die na mijn naam gehoord te hebben geen huis te huur, maar een huis verhuurd heeft.
België, ik klaag je aan wegens diefstal, diefstal van mijn vaders toekomst en mijn geschiedenis, wegens verkrachting, verkrachting van mijn eigenheid en identiteit, wegens ontvoering, ontvoering van minderjarigen naar gevangenissen, ontvoering van zogenaamde criminelen die voor dezelfde
feiten zwaarder gestraft worden dan Belgen. Ik klaag je aan en zal gehoord worden opdat HIJ een passende termijn zal bepalen. Want zowaar HIJ bestaat, de straf waartoe België veroordeeld wordt is vurig gewenst.
Abdallah uit Mechelen
Ik ben Abdellah. Abd Allah. Dienaar van Allah. Pseudoniem of echte naam? Wat maakt het uit? In ieder geval, ik ben een produkt van België, Vlaanderen. Meer bepaald Mechelen. Ik ben in Mechelen geboren en getogen. Ik heb Marokkaanse ouders. Probleem is: Ik voel me geen Belg, Vlaming, Mechelaar. Meer zelfs, ik zal het zo subtiel mogelijk uitdrukken: Ik krijg het schijt van België, Vlaanderen en Mechelen.
Nee, ik ga niet terug naar Marokko! Ja, ik ben bruin, jong en werkloos, heb kroeshaar, haat en lak aan flikken (politie), ik rochel op racisten en ik heb niets te verliezen. Ja, ik ben de nachtmerrie van Blank België. Om mij steken de brave blanken de straat over om me toch maar niet te kruisen. Omc mij doen ze het in hun broek als ze me met mijn vrienden op een of andere straathoek zien staan. Om mij kopen die onschuldige burgers allerlei alarmsystemen en dubbele deursloten. Om mij vinden de rechtvaardige bestuurders des lands allerlei wetten en statuten uit om extra flikken aan te werven. Om mij verzinnen onze bewindslieden allerlei wetten om me kort (lees: onderdrukt) te houden. Om mij... huilt mijn moeder!
Hoevelen heb ik met deze korte tekst kwaad gemaakt? Hoe diep kan Abdellah hiermee in de problemen komen te zitten? Deze vragen zijn een waardemeter voor jezelf(de lezer) als racist, als verdediger van een blank racistisch onderdrukkingssysteem. Beeldt je bovenstaande tekst iets aangepast aan de woorden van een Vlaams anarchist in. Wordt je dan ook zo woedend? Komen die specifieke trekjes dan ook boven? Die specifieke trekjes die elke Belg ertoe drijven om zichzelf tot ´deskundige inzake migranten´ te verklaren.
België heeft mijn vader doen werken tot hij erbij neerviel. Hij heeft België mee opgebouwd. Het overschot aan werk was toen voor hem. Leren, dat hoefde niet, nee, werken daar was je voor gekomen.
Nu, decennia later, in deze zogenaamde economische crisis waar Renault een fabriek sluit, meer dan 3000 mensen zonder werk zet en op zes maanden tijd tien miljard winst maakt, is hij de overschot! Mijn vader en zijn kinderen. Op de 3000 ex-werknemers zijn Marokkanen op één hand te tellen en met de overige vingers van die hand kan de werkgever nog een pint pakken. Santi, zwette.
Hij kent geen Nederlands, is het excuus. Zijn kinderen, die perfect Nederlands kennen, vinden al evenmin een job. Doppen (uitkering) is de boodschap. Zo zijn we met twintig miljoen vreemdelingen (natuurlijk alleen Marokkanen en Turken) in België. Tien miljoen die het werk van al die verdraagzame Belgen afpakken en tien miljoen die de werkloosheidsvergoedingen, die rechtmatig aan de als overijverig en hardwerkend volk omschreven Belgen toebehoort, incasseert.
Mijn vader heeft hier meer dan twintig jaar gewerkt en bijna dertig jaar gewoond. Wat hij hier mee heeft opgebouwd aan België wordt nergens vernoemd, laat staan dat het land hem dankbaar zou zijn. Dat het graf van meer dan duizend Marokkaanse soldaten die in de tweede wereldoorlog met België hebben gevochten in Gembloux, Wallonik ligt, weet geen Vlaming.
Nee, de enige gevoelens die België hem laat zien in voelen is het feit dat het hem kwalijk wordt genomen dat hij werkloos is, dopt, geen Nederlands kent, kinderen heeft en kindergeld ontvangt,... en daarbij mag hij zien hoe zijn kinderen opgroeien tot speeltjes waar België totaal zijn zin mee doet. Hij ziet zijn kinderen kapot gemaakt door racisme, beroofd van elke vorm van eigenheid en zelfrespect. Zij worden afgesneden van zijn liefde en in opstand gebracht tegen zijn opvoeding, tegen islam, tegen hun zelfwaarde. Ze worden dolend gehouden door een samenleving die hen geen eerlijke kansen op onderwijs, ontspanning, diploma, vrije tijd, werk, kortom toekomst, biedt. Slechts weinigen vallen niet door de mazen van het net om toch maar het imago van democratisch België te behouden. Deze weinigen worden dan nog door Belgen als spreekbuis van Marokkanen opgevoerd. Pittig detail is dat deze Marokkanen enkel en alleen niet door het net zijn gevallen omdat ze zich als Belg voordoen of op z´n minst de Belgische ideeën hebben eigen gemaakt. Een duidelijk mechanisme van onderdrukking.
Mijn ouders hebben er alles voor gedaan om de schade zo klein mogelijk te houden, ze hebben niet de middelen van een middenklasse, ze hebben zelf hun leed. Zij houden van mij, maar België laat hen niet van mij houden. En mij, mij brengt ze zo ver dat ik zelfs niet meer van mijn vader en moeder kan houden, nee, ze laat me alleen haat voelen, haat jegens mijn leraars die me
steevast minder quoteren en zelfs racistische opmerkingen te over hebben, haat jegens de flikken voor wie ik altijd schuldig ben en die geen kans onbenut laten om me te pesten, haat jegens de chefs en patrons die weken voor het afsluiten van de vacature met ´sorry, we hebben juist iemand aangenomen´, ´geen Marokkanen´ bedoelen, haat jegens de huisbazen die ik opbel en die na mijn naam gehoord te hebben geen huis te huur, maar een huis verhuurd heeft.
België, ik klaag je aan wegens diefstal, diefstal van mijn vaders toekomst en mijn geschiedenis, wegens verkrachting, verkrachting van mijn eigenheid en identiteit, wegens ontvoering, ontvoering van minderjarigen naar gevangenissen, ontvoering van zogenaamde criminelen die voor dezelfde
feiten zwaarder gestraft worden dan Belgen. Ik klaag je aan en zal gehoord worden opdat HIJ een passende termijn zal bepalen. Want zowaar HIJ bestaat, de straf waartoe België veroordeeld wordt is vurig gewenst.
Abdallah uit Mechelen