De Rode Roos
29-03-03, 15:25
http://www.nrc.nl/images/bus+.jpg
Amerikaanse militairen beschoten gisteren in Midden-Irak een bus die volgens hen leden van de Republikeinse Garde vervoerde. Foto Reuters
Met trouwfoto en handwapen
Meedogenloos efficiënt maken Amerikaanse mariniers de weg vrij voor konvooien van militairen die oprukken naar Bagdad. Met harde hand wordt de dreiging van guerrilla-aanvallen bestreden.
Door Sean Maguir
QAL'AT SUKKAR, 28 MAART. Amerikaanse mariniers doorzoeken met bloed besmeurde bagage van Irakezen die zijn gedood toen hun bus door vooruitgeschoven eenheden met kogels werd doorzeefd. Journalisten tellen vier lichamen buiten de bus. Volgens de mariniers liggen binnen in het voertuig nog zestien lichamen. Allen waren volwassen mannen, gekleed in een mengelmoes van burger- en militaire kleding; hun papieren wekken de indruk dat zij tot de Iraakse Republikeinse Garde behoren.
De mariniers doorzoeken de bagage op wapens, maar een van hen vertelt dat de buit bestaat uit twee kleine handwapens. Twee mannen die de aanval overleefden worden behandeld door medici van de mariniers voordat ze naar een veldhospitaal worden geëvacueerd. Andere overlevenden zijn ontsnapt in de omleggende velden en palmboomplantages. Een marinier pakt een portemonnee van de grond, met trouwfoto's, legerpapieren en een foto van het Engelse voetbalelftal. De meeste passagiers van de bus zijn in hun stoel gedood bij de aanval met kannonnen en machinegeweren.
De gruwelijke restanten zijn het bewijs van de meedogenloze efficiëntie waarmee de vooruitgeschoven marinierseenheden de weg ten noorden van Nassiriya vrijmaken voor het enorme militaire konvooi dat moet volgen.
Tijdens een driedaagse trip vanuit Nassiriya, waar tien Amerikaanse mariniers vorige week zaterdag in hinderlagen werden gedood, zagen journalisten meer dan tien uitgebrande vrachtwagens en bussen, met de lichamen van zeker zestig Iraakse mannen ernaast. De dood van de Amerikanen, het grootste aantal in de oorlog tot nu toe, hebben de mariniers in de verdediging gedrukt. Nu verschuilen zij zich achter een spervuur van kogels zodra ze een stad of dorp binnentrekken, al houden de mariniers vol dat ze rekening houden met de burgerbevolking.
Terreinwagens vol met Iraakse families zijn gesignaleerd op de wegen, maar ze worden met rust gelaten door de snelle verkenningsvoertuigen van de Amerikanen, die zich met hun machinegeweren richten op vrachtwagens en bussen. Maar er zijn burgers gedood in vuurgevechten in de dorpen. Voor de journalisten was het onmogelijk om vast te stellen of onder de doodgeschoten bestuurders en passagiers van de bussen en vrachtwagens ook burgers waren. Volgens de Amerikanen werden zij gestuurd als versterking van Iraakse verdedigingslinies.
Volgens Amerikaanse officieren in het stadje Qal'at Sukkar, ruim tweehonderd kilometer ten zuidoosten van Bagdad, moet de dreiging van guerrillastrijders en andere irreguliere troepen die hinderlagen proberen te leggen met harde hand worden bestreden. Brigade-generaal John Kelly, op bezoek bij de soldaten aan het front, zei dat hijzelf gewapende mannen had waargenomen die uit civiele bussen stapten. ,,Dat is het probleem waar we hier mee te maken hebben'', zei hij. ,,We hebben heel weinig tijd om uit te maken of een vrachtwagen of bus een gevaar voor ons vormt of niet.''
De mariniers werden vorig weekeinde in Nassiriya door een zelfmoord-truck aangevallen, zei hij. Het voertuig werd opgeblazen met een verwoestende knal toen er schoten op waren afgevuurd. Volgens de geldende 'gevechtsregels' moeten de Amerikaanse en Britse militairen in Irak normaal gesproken eerst duidelijke bewijzen hebben dat een doelwit militair is, of gewapend met een vijandige houding, voordat er op mag worden geschoten.
Het verzet van niet-geüniformeerde Iraakse eenheden heeft de opmars van de mariniers vertraagd. Bovendien raken zij door hen verzeild in schermutselingen in stedelijke gebieden die zij liever links hadden willen laten liggen. Maar Kelly noemt het oponthoud niet dramatisch. ,,We hebben een beetje vertraging opgelopen, maar we zitten nog goed op schema'', zegt hij.
Volgens hem zijn Iraakse burgers over het algemeen ,,heel positief'' over de invasiemacht. Maar de mariniers zullen weinig vrienden hebben gemaakt in Qal'at Sukkar, waar huizen worden bestookt en waar hoge gebouwen met de grond gelijk worden gemaakt omdat ze potentiële uitkijkposten zijn. Terwijl het konvooi wegrijdt verzamelen tientallen Iraakse mannen en kinderen zich op de doorgaande weg. De menigte kijkt alleen maar stil toe terwijl hun gewelddadige gasten vertrekken. (Reuters)
Bron: NRC H
Amerikaanse militairen beschoten gisteren in Midden-Irak een bus die volgens hen leden van de Republikeinse Garde vervoerde. Foto Reuters
Met trouwfoto en handwapen
Meedogenloos efficiënt maken Amerikaanse mariniers de weg vrij voor konvooien van militairen die oprukken naar Bagdad. Met harde hand wordt de dreiging van guerrilla-aanvallen bestreden.
Door Sean Maguir
QAL'AT SUKKAR, 28 MAART. Amerikaanse mariniers doorzoeken met bloed besmeurde bagage van Irakezen die zijn gedood toen hun bus door vooruitgeschoven eenheden met kogels werd doorzeefd. Journalisten tellen vier lichamen buiten de bus. Volgens de mariniers liggen binnen in het voertuig nog zestien lichamen. Allen waren volwassen mannen, gekleed in een mengelmoes van burger- en militaire kleding; hun papieren wekken de indruk dat zij tot de Iraakse Republikeinse Garde behoren.
De mariniers doorzoeken de bagage op wapens, maar een van hen vertelt dat de buit bestaat uit twee kleine handwapens. Twee mannen die de aanval overleefden worden behandeld door medici van de mariniers voordat ze naar een veldhospitaal worden geëvacueerd. Andere overlevenden zijn ontsnapt in de omleggende velden en palmboomplantages. Een marinier pakt een portemonnee van de grond, met trouwfoto's, legerpapieren en een foto van het Engelse voetbalelftal. De meeste passagiers van de bus zijn in hun stoel gedood bij de aanval met kannonnen en machinegeweren.
De gruwelijke restanten zijn het bewijs van de meedogenloze efficiëntie waarmee de vooruitgeschoven marinierseenheden de weg ten noorden van Nassiriya vrijmaken voor het enorme militaire konvooi dat moet volgen.
Tijdens een driedaagse trip vanuit Nassiriya, waar tien Amerikaanse mariniers vorige week zaterdag in hinderlagen werden gedood, zagen journalisten meer dan tien uitgebrande vrachtwagens en bussen, met de lichamen van zeker zestig Iraakse mannen ernaast. De dood van de Amerikanen, het grootste aantal in de oorlog tot nu toe, hebben de mariniers in de verdediging gedrukt. Nu verschuilen zij zich achter een spervuur van kogels zodra ze een stad of dorp binnentrekken, al houden de mariniers vol dat ze rekening houden met de burgerbevolking.
Terreinwagens vol met Iraakse families zijn gesignaleerd op de wegen, maar ze worden met rust gelaten door de snelle verkenningsvoertuigen van de Amerikanen, die zich met hun machinegeweren richten op vrachtwagens en bussen. Maar er zijn burgers gedood in vuurgevechten in de dorpen. Voor de journalisten was het onmogelijk om vast te stellen of onder de doodgeschoten bestuurders en passagiers van de bussen en vrachtwagens ook burgers waren. Volgens de Amerikanen werden zij gestuurd als versterking van Iraakse verdedigingslinies.
Volgens Amerikaanse officieren in het stadje Qal'at Sukkar, ruim tweehonderd kilometer ten zuidoosten van Bagdad, moet de dreiging van guerrillastrijders en andere irreguliere troepen die hinderlagen proberen te leggen met harde hand worden bestreden. Brigade-generaal John Kelly, op bezoek bij de soldaten aan het front, zei dat hijzelf gewapende mannen had waargenomen die uit civiele bussen stapten. ,,Dat is het probleem waar we hier mee te maken hebben'', zei hij. ,,We hebben heel weinig tijd om uit te maken of een vrachtwagen of bus een gevaar voor ons vormt of niet.''
De mariniers werden vorig weekeinde in Nassiriya door een zelfmoord-truck aangevallen, zei hij. Het voertuig werd opgeblazen met een verwoestende knal toen er schoten op waren afgevuurd. Volgens de geldende 'gevechtsregels' moeten de Amerikaanse en Britse militairen in Irak normaal gesproken eerst duidelijke bewijzen hebben dat een doelwit militair is, of gewapend met een vijandige houding, voordat er op mag worden geschoten.
Het verzet van niet-geüniformeerde Iraakse eenheden heeft de opmars van de mariniers vertraagd. Bovendien raken zij door hen verzeild in schermutselingen in stedelijke gebieden die zij liever links hadden willen laten liggen. Maar Kelly noemt het oponthoud niet dramatisch. ,,We hebben een beetje vertraging opgelopen, maar we zitten nog goed op schema'', zegt hij.
Volgens hem zijn Iraakse burgers over het algemeen ,,heel positief'' over de invasiemacht. Maar de mariniers zullen weinig vrienden hebben gemaakt in Qal'at Sukkar, waar huizen worden bestookt en waar hoge gebouwen met de grond gelijk worden gemaakt omdat ze potentiële uitkijkposten zijn. Terwijl het konvooi wegrijdt verzamelen tientallen Iraakse mannen en kinderen zich op de doorgaande weg. De menigte kijkt alleen maar stil toe terwijl hun gewelddadige gasten vertrekken. (Reuters)
Bron: NRC H