Bekijk Volledige Versie : Ex-CIA director: U.S. faces 'World War IV'
LOS ANGELES, California (CNN) -- Former CIA director James Woolsey said Wednesday that the United States is engaged in World War IV, and that it could continue for years.
In the address to a group of college students, Woolsey described the Cold War as the third world war and said "This fourth world war, I think, will last considerably longer than either World Wars I or II did for us. Hopefully not the full four-plus decades of the Cold War."
Woolsey has been named in news reports as possible candidate for a key position in the reconstruction of a post-war Iraq.
He said the new war is actually against three enemies: the religious rulers of Iran, the "fascists" of Iraq and Syria, and Islamic extremists like al Qaeda.
Woolsey told the audience of about 300, most of whom are students at the University of California at Los Angeles, that all three enemies have waged war against the United States for several years but the United States has just "finally noticed."
"As we move toward a new Middle East," Woolsey said, "over the years and, I think, over the decades to come ... we will make a lot of people very nervous."
It will be America's backing of democratic movements throughout the Middle East that will bring about this sense of unease, he said.
"Our response should be, 'good!'" Woolsey said.
Singling out Egyptian President Hosni Mubarak and the leaders of Saudi Arabia, he said, "We want you nervous. We want you to realize now, for the fourth time in a hundred years, this country and its allies are on the march and that we are on the side of those whom you -- the Mubaraks, the Saudi Royal family -- most fear: We're on the side of your own people."
Woolsey, who served as CIA director under President Bill Clinton, was taking part in a "teach-in" at UCLA, a series of such forums at universities across the nation.
A group calling itself "Americans for Victory Over Terrorism" sponsors the teach-ins, and the Bruin Republicans, UCLA's campus Republicans organization, co-sponsored Wednesday night's event.
The group was founded by former Education Secretary William Bennett, who took part in Wednesday's event along with Paul Bremer, a U.S. ambassador during the Reagan administration and the former chairman of the National Commission on Terrorism.
http://edition.cnn.com/2003/US/04/03/sprj.irq.woolsey.world.war/
Hmm, als hij dan echt de koude oorlog als Wo3 wilt beschouweb, dan zou ik zeggen dat die nog helemaal niet is afgelopen. De koude oorlog is immers een oorlog tegen imperialisme, met destijds 2 grote en een heel aantal kleinere lokale imperiale machten. Een van de grote macht is inmiddels gevallen, maar de strijd tegen het imperialisme gaat verder.
Geplaatst door lennart
...
Hmm, als hij dan echt de koude oorlog als Wo3 wilt beschouweb, dan zou ik zeggen dat die nog helemaal niet is afgelopen. De koude oorlog is immers een oorlog tegen imperialisme, met destijds 2 grote en een heel aantal kleinere lokale imperiale machten. Een van de grote macht is inmiddels gevallen, maar de strijd tegen het imperialisme gaat verder. Koude Oorlog is voor de meeste mensen op deze wereld de rivaliteit - soms uitgevochten dmv oorlog - tussen het communistische blok (meer specifiek USSR en soms China) en "het vrije Westen" (meer specifiek VS en Nato) om de voorrangspositie in de wereld. Deze twist is min of meer beeindigd met de ontmanteling van de USSR. Je zou kunnen zeggen dat de ruzies tussen China en de VS, Cuba en de VS en Noord Korea nog restanten zijn. In dat opzicht kun je zeggen dat de oorlog nog voortsmeult (hoewel zeker de relatie met China tegenwoordig door de Chinezen zelf al anders gedefinieerd wordt).
Het idee dat het een anti-imperialistische strijd was, is vooral een "communistische" weergave van de strijd. Bij de partijen waren niet te beroerd om dictaturen te steunen als het uitkwam. Zoals je zelf zegt was de USSR zelf een imperialistische macht, dus hoe kan de ruzie tussen VS en USSr een strijd zijn tegen imperialisme??
Ik zal je uitleggen hoe ik de koude oorlog zie:
Twee super imperialistische machten, namelijk USSR en de VS die streden om de gunsten van de rest van wereld. Na de 2de Wereldoorlog verloren de vooroorlogse europese imperialistische machten al hun macht buiten Europa. Deze macht werd daarna ingevuld door regimes die danwel door de VS danwel door de USSR werd gesteund. Als er een regime aan de macht kwam dat werd gesteund door de VS kwamen er vrijwel automatische rebellen die gesteund werden door de USSR en vice versa natuurlijk. Maar dat wil niet zeggen dat deze rebellen perse gedreven werden door communistische of kapitalistisch/democratische motieven; ze werden gedreven om de door de andere supermacht gesteunde dictator te verdrijven, maar om de ene supermacht te verdrijven had men in die tijd de steun van de andere nodig. Een goed voorbeeld is Vietnam; Voor de VS was dit uiteraard een strijd tegen de invloedssfeer van het communisme, maar voor de rebellen was het een strijd tegen een dictator die de belangen van de VS en zichzelf belangrijker vond dan dat van zijn medeburgers. Dat de rebellen hierna vervolgens steun kregen van communistische buurlanden maakte ze waarschijnlijk weinig uit. Uiteraard werd hierdoor wel hun ideologie en visie op de staat veranderd, en in die hoedanigheid speelde de strijd tussen kapitalisme en communisme ook nog een rol.
Ook regionale machten, ik denk bijvoorbeeld aan Indonesie en Nigeria, konden hun invloedsfeer vergroten ten koste van minderheden dankzij deze tweestrijd. Nu echter 1 van de twee imperialistische supermachten verdwenen is, is het logisch dat landen die geslachtofferd zijn voor deze tweestrijd nu de na-effecten ondervinden. Landen die gevormd zijn tijdens de koude oorlog en nu veel verschillende culturen herbergen, maar waar 1 cultuur het politieke leven bepaald, of landen waar een dictator aan de macht is geholpen omdat dit veruit de makkelijkste manier was om imperialistische belangen veilig te stellen.
Hmmm. Zo bezien zijn de VS ook een resultaat van de colonisatie door Engeland (dat zelf weer ooit door de Fransen in 1099 werd veroverd, door Willem de Veroveraar). China is een rijk veroverd door één volk ( Han Chinezen?) die nog steeds de rest discrimineren. Hetzelfde geld voor het aloude Rusland, dus nog vóór de USSR. Wit Russen maakten er de dienst uit en doen dat nog. Duitsalend bestaat uit verschillende prinsdommen evenals Italie die tot de vereniging steeds met elkaar in oorlog verkeerden.
Zo was Irak ooit Mesopotamie, een machtig rijk, en Iran ooit Perzie, ook een machtig rijk (de uitvinders van de Sorbet, geschaafd ijs. Dat in die tijd uit de bergen werd gehaald voor de heersers). De Sultan van Turkije heerste ooit over Egypte. De Pharao van Egypte heerste ooit over Sudan. De Onderkoning van Egypte, ten tijde van het Turkse Rijk, stond oogluikend toe dat Arabieren in zwarte Sudanese slaven handelden, alhoewel de Sultan dit verbood. Zelf had de Sultan talloze fraaie slavinnen in zijn hofhouding rondlopen, want vrouwenhandel mocht dan weer wel.
Ook het pan-Islamitische rijk, de Ummah, was het resultaat van overheersing door Arabieren en de Moslims in India en Afghanistan zijn het gevolg van invallen en bezetting door Moslim volkeren.
Nederland was ooit een kolonie van Spanje en de Protestanten hebben zich daartegen verzet. Na de onafhankelijkheid werden de katholieken in het Zuiden natuurlijk niet heel positief beoordeeld.
It's a dog eat dog world.
It's a dog eat dog world.
Allicht, maar die machten waren niet over de volledige aardbol.
Bovendien zijn de omstandigheden nu volledig anders geworden door de invloed van massa-media. De mediarevolutie heeft onze wereld in een global village veranderd en dit heeft zo z'n effect op hoe macht uitgeoefend mag worden.
Geplaatst door lennart
Ik zal je uitleggen hoe ik de koude oorlog zie:
Twee super imperialistische machten, namelijk USSR en de VS die streden om de gunsten van de rest van wereld. Na de 2de Wereldoorlog verloren de vooroorlogse europese imperialistische machten al hun macht buiten Europa. Deze macht werd daarna ingevuld door regimes die danwel door de VS danwel door de USSR werd gesteund. Als er een regime aan de macht kwam dat werd gesteund door de VS kwamen er vrijwel automatische rebellen die gesteund werden door de USSR en vice versa natuurlijk. Maar dat wil niet zeggen dat deze rebellen perse gedreven werden door communistische of kapitalistisch/democratische motieven; ze werden gedreven om de door de andere supermacht gesteunde dictator te verdrijven, maar om de ene supermacht te verdrijven had men in die tijd de steun van de andere nodig. Een goed voorbeeld is Vietnam; Voor de VS was dit uiteraard een strijd tegen de invloedssfeer van het communisme, maar voor de rebellen was het een strijd tegen een dictator die de belangen van de VS en zichzelf belangrijker vond dan dat van zijn medeburgers. Dat de rebellen hierna vervolgens steun kregen van communistische buurlanden maakte ze waarschijnlijk weinig uit. Uiteraard werd hierdoor wel hun ideologie en visie op de staat veranderd, en in die hoedanigheid speelde de strijd tussen kapitalisme en communisme ook nog een rol.
Ook regionale machten, ik denk bijvoorbeeld aan Indonesie en Nigeria, konden hun invloedsfeer vergroten ten koste van minderheden dankzij deze tweestrijd. Nu echter 1 van de twee imperialistische supermachten verdwenen is, is het logisch dat landen die geslachtofferd zijn voor deze tweestrijd nu de na-effecten ondervinden. Landen die gevormd zijn tijdens de koude oorlog en nu veel verschillende culturen herbergen, maar waar 1 cultuur het politieke leven bepaald, of landen waar een dictator aan de macht is geholpen omdat dit veruit de makkelijkste manier was om imperialistische belangen veilig te stellen. leuk idee. Dan maak je een discussie dus heel moeilijk als je zonder uitleg jouw interpretatie van die term impliciet gebruikt terwijl de rest van de wereld expliciet voor iets anders gebruikt. Ik zou er dan ook een andere term voor verzinnen en niet meer "koude oorlog" voor gebruiken.
Inhoudelijk is er ook wel iets te zeggen. Het is dus geen strijd tegen imperialisme, maar een strijd van allerlei vormen van imperialisme, van groot (VS / USSR etc) tot midden (Nigeria / Indonesia) tot klein (Ruanda). Waarbij overigens de uitleg van imperialisme van belang is. Voor jou lijkt het een vorm van uitbuiting te impliceren. De strijd er tegen is onafhankelijkheidsstrijd. Daarmee is elke nog zo kleine groep die onafhankelijkheid wil in principe in gevecht tegen het imperialisme. (Grofweg: vrij Friesland, neer met het hollands imperialisme!!)
PS: groot nadeel: dit is niet ijdgebonden maar van alle tijden van Sumerië tot nu....
Het was dan vooral een reactie op Woolsey (die trouwens enorme invloed heeft gehad op de beslissing om Iraq aan te vallen!) die de koude oorlog een wereldoorlog noemde. Maar als hij de koude oorlog een wereldoorlog wil noemen, zou hij moeten erkennen dat de strijdende partijen nooit specifiek voor USSR en de VS vochten, maar voor hun eigen vrijheid.
Verder zie ik het imperialisme waar ik hierover praat als het beschermen van eigenbelangen door machten die die belangen willen beschermen te steunen.
Imperialisme is inderdaad een ziekte van de tijd, maar toen USSR en de VS de twee supermachten werden is het spel wereldwijd uitgevochten.
Met nutteloze verwoestende oorlogen zoals die in Angola als gevolg.
De invloed van de informatierevolutie zal het einde betekenen van imperialisme, omdat de publieke opinie die deze informatie tot zich neemt over het algemeen voor eerlijke verdeling is.
Geplaatst door lennart
Het was dan vooral een reactie op Woolsey (die trouwens enorme invloed heeft gehad op de beslissing om Iraq aan te vallen!) die de koude oorlog een wereldoorlog noemde. Maar als hij de koude oorlog een wereldoorlog wil noemen, zou hij moeten erkennen dat de strijdende partijen nooit specifiek voor USSR en de VS vochten, maar voor hun eigen vrijheid.
Verder zie ik het imperialisme waar ik hierover praat als het beschermen van eigenbelangen door machten die die belangen willen beschermen te steunen.
Imperialisme is inderdaad een ziekte van de tijd, maar toen USSR en de VS de twee supermachten werden is het spel wereldwijd uitgevochten.
Met nutteloze verwoestende oorlogen zoals die in Angola als gevolg.
De invloed van de informatierevolutie zal het einde betekenen van imperialisme, omdat de publieke opinie die deze informatie tot zich neemt over het algemeen voor eerlijke verdeling is. 'k denk het niet. Er zullen altijd landen en groepen zijn die beter zullen willen worden van zwakkeren. En dat is in essentie jouw imperialisme. Van Zimbabwe in Congo tot de uitbuiting van Bulgaarse illegalen in Den Haag.