PDA

Bekijk Volledige Versie : De gezichten van een neokolonialistische oorlog



De Rode Roos
05-04-03, 01:19
De gezichten van een neokolonialistische oorlog

Door Nada Al-Rubaiee, Iraaks journaliste. Al-Rubaiee is sji'itisch en is uit Irak vertrokken voor de oorlog tussen Irak en Iran. Sinds vijf jaar woont ze in Nederland. Ze schrijft voor de Arabische krant Al-Quds in Londen. Ook is ze lid van de Iraakse Patriottische Coalitie, een Iraakse oppositiegroepering.

De meningen over hoe de oorlog tegen Irak betiteld kon worden verschilden van elkaar. Was het een oorlog voor bevrijding van Irak of een oorlog om de wereld 'te zuiveren' van een tiran en massavernietigingswapens? Veel Europeanen twijfelden sterk over de doelen en mogelijk positieve effecten van de oorlog.

Met de komst van de eerste beelden uit Umm-Qasr en de daar geplante Amerikaanse en Britse vlaggen begonnen de 'twijfelaars' meer te twijfelen. Gaat het nou werkelijk om het bevrijden van het Iraakse volk of willen de Amerikanen en de Britten Irak bezetten? En de twijfels namen toe naarmate er meer Iraakse burgers de dood vonden en de uitspraken van de coalitie hysterischer werden.

De Amerikaanse minister van Defensie Donald Rumsfeld kondigde aan dat de 'coalitietroepen' zeshonderd olievelden in het zuiden van Irak hebben ingenomen. Tegelijkertijd kwamen er vanuit het Amerikaanse Pentagon berichten over vermoedelijke meningverschillen bij de geallieerden. Een van deze 'meningverschillen' ging over de Halliburton-oliemaatschappij waarvoor de Amerikaanse vice-president Dick Cheney vijf jaar geleden werkte.

Cheney heeft ervoor gezorgd dat contracten in het zuiden van Irak uitsluitend naar deze Amerikaanse oliemaatschappij gaan. En enkele Amerikaanse bouwfabrieken werd beloofd dat ze het proces van wederbouw geheel op zich kunnen nemen. Daarmee werd de kans dat Engelse, Spaanse en Australische fabrieken deel zouden gaan nemen aan dit 'humanistische' proces tot nul gereduceerd. Vervolgens kwam het grote nieuws van Richard Perl; van een mislukte transactie met een oliemaatschappij, ter waarde van 600 miljoen dollar. Perl, die ontslag heeft genomen, staat bekend als een van de belangrijkste 'godfathers' van de oorlog tegen Irak.

Deze voorbeelden laten enkele politieke kanten van deze kolonialistische oorlog zien. Maar als je de oorlog vanuit een ander gezichtspunt probeert te bekijken - en vooral vanuit de Arabische hoek - dan zijn er ook andere kolonialistische aspecten te herkenen. Het is niet alleen een materiële, maar ook een symbolische en culturele bezetting van het hele Midden-Oosten. Waarmee het proces van 'verkrachting' volledig wordt bereikt.

Neem bijvoorbeeld een recente uitspraak van een Britse generaal. Hij zei dat de bewoners van Basra naar de geallieerde troepen staarden alsof ze 'aliens' zagen. Het geeft aan hoe het complex van 'white man's burden' steeds een rol speelt. De blanke man ziet zichzelf in Basra als de bevrijder van de Irakezen en voelt zich de gespierde held van de wereld. Die superioriteit zit achter de oorlog en steunt de kolonialistische mentaliteit.

Een ander voorbeeld is de naam van een van de Amerikaanse militaire basissen in Qatar (in de Perzische Golf), van waaruit dagelijks de vliegtuigen vertrekken om Irak plat te bombarderen. De basis is 'Pennsylvania Camp' genoemd. Daarmee staat niet alleen vast dat de Amerikaanse troepen het land bezetten, maar het bewijst ook dat de Amerikanen de namen van hun steden 'transporteren' naar het Midden-Oosten.

En dat voert ons terug naar het tijdperk van de Franse en Britse bezetting van de Arabische wereld en - nog verder terug - naar het kolonialistische Europa van de zeventiende en achttiende eeuw. Het is dan ook belangrijk om even stil te staan bij de vraag waarom de Engelse troepen de stad Basra zijn binnengevallen en niet de Amerikaanse. Het antwoord is duidelijk voor de Arabieren, maar is verborgen en vaag voor de westerse wereld. De reden is namelijk dat de Engelsen een lange en bloedige kolonialistische geschiedenis hebben in die regio terwijl de Amerikanen dat niet hebben.

Deze verdeling van rollen en taken in het zuiden van Irak moet niet alleen vanuit een militaire hoek bekeken worden zonder de symbolische bedoelingen ervan in acht te nemen. Er wordt geprobeerd de herinneringen van de gekoloniseerde vernederde Arabische wereld op te wekken. Amerika is van plan Irak in een Amerikaans-Israëlische basis te veranderen. Om Israël te beschermen, om Arabieren en moslims te vernederen en om de nucleaire ambitie van Iran en Pakistan te vernietigen.

Dat is niet bedacht vanuit een 'sceptische' Arabische mentaliteit, maar dat is bevestigd door de uitspraken van Colin Powell. Deze Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken zei - op 1 april 2003 - zelf dat deze oorlog niet enkel om massavernietigingswapens gaat, maar ook om de bescherming van Israël. Kortom, de slagers vechten in Irak om de boel uiteindelijk onderling te kunnen verdelen. Een koloniaal Irak willen ze creëren, maar wat zij willen is iets anders dan wat zij kunnen bereiken. Een ding staat vast: het prachtige Iraakse verzet duurt voort en neemt steeds andere vormen aan.

De Rode Roos
05-04-03, 01:24
Persoonlijk herken ik in deze oorlog, hoe ironisch het ook klinkt, het Franse imperialisme. De Fransen wisten na de Franse revolutie wel hoe iedereen moest leven! Franse taal en cultuur werd bijvoorbeeld geexporteerd naar het bezette Duitsland. Dat in Duitsland hiertegen verzet was, bleek wel toen het nationalisme ontstond. Ook de Romantiek wat sterk was in Duitsland kwam op als reactie. Van buiten iets opdringen werkt averechts. De mensen gaan juist de verschillen opzoeken en zich verdiepen in de eigen cultuur, tradities; identiteit. Arabisch nationalisme en Islamfundamentalisme zal dan hoogtijdagen kennen.