Dutchguy
07-04-03, 15:08
Laat Saddam zijn karwei afmaken!
Te vrezen valt dat mijn opvattingen steeds minder van deze wereld zijn. Vooral de oorlog brengt me steeds meer in moeilijkheden, dat wil zeggen, in een lastig parket. Want allerhande tiepjes op wie ik gesteld ben en/of die ik hoog acht, verklaren me voor gek of achten de penopauze nu wel heel diepe wonden in m'n verstand slaan.
Kort & goed; ik geloof dat de aanval van de Britten en Amerikanen gerechtvaardigd is. Eergisteren waren er op CNN beelden van een martelkelder in Basra – ik zal U de bijzonderheden besparen, maar opgewekt werd je er niet van - en weer kon ik niet begrijpen waarom zoveel verstandige mensen Bush 'erger' vinden dan Saddam. En waarom de oorlog 'onrechtvaardig' wordt genoemd ten opzichte van 'het Irakeese volk'.
Onrechtvaardig is dat je een dictator met wapens steunt en in het zadel houdt; iets wat Amerikanen en vooral Fransen en Duitsers jarenlang gedaan hebben.
Suzan - aan wie ik altijd graag enige lovende regels wijdt op deze plek als een grote Liefde en meer van dat fraais - belde me dronken op uit Sydney, Australië, om te vertellen dat Bush de grootste bedreiging is voor de wereldvrede. Je hebt met zo iemand in bed gelegen, je hebt heel veel met haar gelachen, een jaar geleden zat je in Thailand nog op een olifant met haar, en nu.., nu hoor je de onzin die ze uitkraamt en houdt jezelf voor dat de Westerse beschaving nu eenmaal gebouwd is op het recht van de één om met de ander van mening te verschillen. Paradox blijft dat een Vijfde Colonne van struisvogels voor Vrede, waarin alle Suzans van deze wereld braaf meemarcheren, hét bewijs vormt dat de normen en waarden waarvoor Bush en Blair staan, per definitie verheven zijn boven die van Saddam. Hoe decadent moet je als in Westerse vrijheid gepokt- en gemazelde rampentoerist zijn wanneer je in blijde verwachting staat te klappen bij je eigen graf door wel tegen Amerika en niet tegen de slagers in Bagdad te protesteren?
En dat een dictator die het Westen bedreigt met een onzalig verbond van te exporteren gifgas en terrorisme, aangevallen mag worden, geldt, geloof ik, ook als iets heel verwerpelijks. Want, luidt de vraag: "Waar houdt 't op?"
Sinds 11 September 2001 is het antwoord: Nergens, zolang Amerika bedreigd wordt.
Juist voor een Europeaan die vanuit z'n luie stoel toeziet hoe Amerikaanse soldaten alweer de kastanjes uit het vuur halen, is dat een geruststellende gedachte. Zelfs de voormalige molesteerder van onschuldige politieagenten, Joschka Fischer, minister van Buitenlandse Zaken van Saddams bondgenoot Duitsland,
spreekt nu de hoop uit dat Bush en Blair winnen. Doortrapter kunnen gifgasactivisten niet de passie preken.
Jan Mulder ("Amerikanen zijn de domste schepsels ter wereld"), Herman van Veen ("We bombarderen toch ook niet Brussel omdat Dutroux daar zit?"), Marjon Bloem ("De dictatuur van Amerika is even erg als die van Saddam"), Freek de Jonge ("Ik ben natuurlijk tegen iedere oorlog"), 't zijn allemaal grote denkers die vermoe-
delijk ook liever niet gezien hadden dat Hitler werd weg gebombardeerd ('Genocide tegen het Duitsche volk'). Hun innerlijke zekerheid is adembenemend en het morele gelijk dat ze daarmee uitventen dito.
Straks gaan er meer martelkelders van Saddam open, maar dan nog zal geen spoor van twijfel over hun lippen komen. Liever het gifgas dan een precisiebombardement.
Wij mogen Allah danken als 't weer vrede wordt.
Theo van Gogh
Te vrezen valt dat mijn opvattingen steeds minder van deze wereld zijn. Vooral de oorlog brengt me steeds meer in moeilijkheden, dat wil zeggen, in een lastig parket. Want allerhande tiepjes op wie ik gesteld ben en/of die ik hoog acht, verklaren me voor gek of achten de penopauze nu wel heel diepe wonden in m'n verstand slaan.
Kort & goed; ik geloof dat de aanval van de Britten en Amerikanen gerechtvaardigd is. Eergisteren waren er op CNN beelden van een martelkelder in Basra – ik zal U de bijzonderheden besparen, maar opgewekt werd je er niet van - en weer kon ik niet begrijpen waarom zoveel verstandige mensen Bush 'erger' vinden dan Saddam. En waarom de oorlog 'onrechtvaardig' wordt genoemd ten opzichte van 'het Irakeese volk'.
Onrechtvaardig is dat je een dictator met wapens steunt en in het zadel houdt; iets wat Amerikanen en vooral Fransen en Duitsers jarenlang gedaan hebben.
Suzan - aan wie ik altijd graag enige lovende regels wijdt op deze plek als een grote Liefde en meer van dat fraais - belde me dronken op uit Sydney, Australië, om te vertellen dat Bush de grootste bedreiging is voor de wereldvrede. Je hebt met zo iemand in bed gelegen, je hebt heel veel met haar gelachen, een jaar geleden zat je in Thailand nog op een olifant met haar, en nu.., nu hoor je de onzin die ze uitkraamt en houdt jezelf voor dat de Westerse beschaving nu eenmaal gebouwd is op het recht van de één om met de ander van mening te verschillen. Paradox blijft dat een Vijfde Colonne van struisvogels voor Vrede, waarin alle Suzans van deze wereld braaf meemarcheren, hét bewijs vormt dat de normen en waarden waarvoor Bush en Blair staan, per definitie verheven zijn boven die van Saddam. Hoe decadent moet je als in Westerse vrijheid gepokt- en gemazelde rampentoerist zijn wanneer je in blijde verwachting staat te klappen bij je eigen graf door wel tegen Amerika en niet tegen de slagers in Bagdad te protesteren?
En dat een dictator die het Westen bedreigt met een onzalig verbond van te exporteren gifgas en terrorisme, aangevallen mag worden, geldt, geloof ik, ook als iets heel verwerpelijks. Want, luidt de vraag: "Waar houdt 't op?"
Sinds 11 September 2001 is het antwoord: Nergens, zolang Amerika bedreigd wordt.
Juist voor een Europeaan die vanuit z'n luie stoel toeziet hoe Amerikaanse soldaten alweer de kastanjes uit het vuur halen, is dat een geruststellende gedachte. Zelfs de voormalige molesteerder van onschuldige politieagenten, Joschka Fischer, minister van Buitenlandse Zaken van Saddams bondgenoot Duitsland,
spreekt nu de hoop uit dat Bush en Blair winnen. Doortrapter kunnen gifgasactivisten niet de passie preken.
Jan Mulder ("Amerikanen zijn de domste schepsels ter wereld"), Herman van Veen ("We bombarderen toch ook niet Brussel omdat Dutroux daar zit?"), Marjon Bloem ("De dictatuur van Amerika is even erg als die van Saddam"), Freek de Jonge ("Ik ben natuurlijk tegen iedere oorlog"), 't zijn allemaal grote denkers die vermoe-
delijk ook liever niet gezien hadden dat Hitler werd weg gebombardeerd ('Genocide tegen het Duitsche volk'). Hun innerlijke zekerheid is adembenemend en het morele gelijk dat ze daarmee uitventen dito.
Straks gaan er meer martelkelders van Saddam open, maar dan nog zal geen spoor van twijfel over hun lippen komen. Liever het gifgas dan een precisiebombardement.
Wij mogen Allah danken als 't weer vrede wordt.
Theo van Gogh