Annouar22
16-04-03, 16:42
Assad voelt zware Amerikaanse druk
Een taxichauffeur in Damascus brengt je zo naar de kantoren van Hezbollah of Hamas, klaagde VS-adviseur Richard Perle. De steun die Syrië hun verleent, steekt, nu Bush zich wil bemoeien met het Israëlisch-Palestijns conflict.
AMSTERDAM - We hebben ook nog wel een lijstje dat we via de Amerikanen aan Syrië willen voorleggen, was de boodschap uit Israël toen de Amerikaanse toon richting Damascus deze week steeds harder werd. Boven aan dat lijstje prijkt de beëindiging van de Syrische steun aan Hezbollah in Libanon en aan de Palestijnse radicale moslimorganisaties Hamas en Islamitische Djihad.
Eisen die de Amerikanen al lang geleden in Damascus op tafel legden, maar waar ze weinig gehoor voor vonden. Overigens besloten de VS daarom al tien jaar geleden tot sancties tegen Syrië waardoor economische hulp uitgesloten is en zaken doen voor Amerikaanse bedrijven vrijwel onmogelijk.
Maar toen Syrië de Amerikanen in hun oorlog tegen het terrorisme van zeer bruikbare informatie over Al-Kaida voorzag, verdween deze klacht onder op de stapel. Zo werd Mohammed Haidar Zammar, de man die kaper Mohammed Atta had gerekruteerd, op verzoek van de Amerikanen in Syrië opgepakt. En kon een Al-Kaida-aanslag op Amerikaans troepen in de Golf worden voorkomen dankzij Syrische informatie.
Maar de steun aan groepen als Hamas is weer actueel sinds president Bush weer aandacht heeft voor het Israëlisch-Palestijnse conflict. De beëindiging van die steun is voor de Israëlische premier Sjaron voorwaarde om Bush' langverwachte 'wegenkaart' naar een Palestijnse staat in 2005 te accepteren.
De Amerikaanse oud-ambassadeur in Syrië, Edward P.Djerejian wees er in de Washington Post op dat een combinatie van gespierde Amerikaanse taal, en een 'zichtbare Syrische interesse' in een goede relatie met de VS eerder leidden tot de bevrijding van Amerikaanse gijzelaars in Libanon. Ook de Syrische keuze in 1991 vóór de geallieerden kwam zo tot stand.
De Amerikaanse bewering dat Syrië chemische wapens zou hebben, is zeker tien jaar oud. De Amerikanen denken dat het gaat om VX-zenuwgas en sarin. Veel belangrijker is dat sommige functionarissen in Washington ervan overtuigd zijn dat de Syrische president Basjar al-Assad Saddam Hoessein heeft toegestaan zijn massavernietigingwapens op Syrisch grondgebied te verbergen.
Door de val van Saddam voelt Syrië zich in een politiek isolement gedwongen, met steeds meer pro-Amerikaanse regimes om zich heen. Zelfs Iran heeft zijn toon ten aanzien van de 'grote satan' veranderd. Assad zag Irak als een soort 'rugdekking' in het conflict met Israël, en haalde de banden met Israëls vijand mede om die reden de afgelopen jaren stevig aan.
Maar hoewel die tijd voorbij is, lijkt Assad nog te gokken op de oude machthebbers, in plaats van de nieuwe. Vrijwel zeker is dat Iraakse hoge omes via Syrië zijn ontkomen. Saddams vrouw Sasjida en dochters zouden met een volle vrachtwagen deze route hebben afgelegd. En dan zijn er de Arabische strijders die via Syrië naar Irak reisden, en onder wie opvallend veel Syriërs zijn, voorzien van Syrische wapens -ook al ontkent Damascus alles.
Waarnemers geven openlijk toe Assads gedrag niet te begrijpen. Vanuit Israël komt de suggestie dat hij van Irak een 'tweede Libanon' wil maken, door met terreur en zelfmoordaanslagen zoveel mogelijk Amerikaanse slachtoffers te veroorzaken. Maar als hij hoopt dat de Amerikanen het daarmee te druk hebben om zich met hem te bemoeien, dan lijkt de Syrische leider toch een riskante gok te nemen.
Een taxichauffeur in Damascus brengt je zo naar de kantoren van Hezbollah of Hamas, klaagde VS-adviseur Richard Perle. De steun die Syrië hun verleent, steekt, nu Bush zich wil bemoeien met het Israëlisch-Palestijns conflict.
AMSTERDAM - We hebben ook nog wel een lijstje dat we via de Amerikanen aan Syrië willen voorleggen, was de boodschap uit Israël toen de Amerikaanse toon richting Damascus deze week steeds harder werd. Boven aan dat lijstje prijkt de beëindiging van de Syrische steun aan Hezbollah in Libanon en aan de Palestijnse radicale moslimorganisaties Hamas en Islamitische Djihad.
Eisen die de Amerikanen al lang geleden in Damascus op tafel legden, maar waar ze weinig gehoor voor vonden. Overigens besloten de VS daarom al tien jaar geleden tot sancties tegen Syrië waardoor economische hulp uitgesloten is en zaken doen voor Amerikaanse bedrijven vrijwel onmogelijk.
Maar toen Syrië de Amerikanen in hun oorlog tegen het terrorisme van zeer bruikbare informatie over Al-Kaida voorzag, verdween deze klacht onder op de stapel. Zo werd Mohammed Haidar Zammar, de man die kaper Mohammed Atta had gerekruteerd, op verzoek van de Amerikanen in Syrië opgepakt. En kon een Al-Kaida-aanslag op Amerikaans troepen in de Golf worden voorkomen dankzij Syrische informatie.
Maar de steun aan groepen als Hamas is weer actueel sinds president Bush weer aandacht heeft voor het Israëlisch-Palestijnse conflict. De beëindiging van die steun is voor de Israëlische premier Sjaron voorwaarde om Bush' langverwachte 'wegenkaart' naar een Palestijnse staat in 2005 te accepteren.
De Amerikaanse oud-ambassadeur in Syrië, Edward P.Djerejian wees er in de Washington Post op dat een combinatie van gespierde Amerikaanse taal, en een 'zichtbare Syrische interesse' in een goede relatie met de VS eerder leidden tot de bevrijding van Amerikaanse gijzelaars in Libanon. Ook de Syrische keuze in 1991 vóór de geallieerden kwam zo tot stand.
De Amerikaanse bewering dat Syrië chemische wapens zou hebben, is zeker tien jaar oud. De Amerikanen denken dat het gaat om VX-zenuwgas en sarin. Veel belangrijker is dat sommige functionarissen in Washington ervan overtuigd zijn dat de Syrische president Basjar al-Assad Saddam Hoessein heeft toegestaan zijn massavernietigingwapens op Syrisch grondgebied te verbergen.
Door de val van Saddam voelt Syrië zich in een politiek isolement gedwongen, met steeds meer pro-Amerikaanse regimes om zich heen. Zelfs Iran heeft zijn toon ten aanzien van de 'grote satan' veranderd. Assad zag Irak als een soort 'rugdekking' in het conflict met Israël, en haalde de banden met Israëls vijand mede om die reden de afgelopen jaren stevig aan.
Maar hoewel die tijd voorbij is, lijkt Assad nog te gokken op de oude machthebbers, in plaats van de nieuwe. Vrijwel zeker is dat Iraakse hoge omes via Syrië zijn ontkomen. Saddams vrouw Sasjida en dochters zouden met een volle vrachtwagen deze route hebben afgelegd. En dan zijn er de Arabische strijders die via Syrië naar Irak reisden, en onder wie opvallend veel Syriërs zijn, voorzien van Syrische wapens -ook al ontkent Damascus alles.
Waarnemers geven openlijk toe Assads gedrag niet te begrijpen. Vanuit Israël komt de suggestie dat hij van Irak een 'tweede Libanon' wil maken, door met terreur en zelfmoordaanslagen zoveel mogelijk Amerikaanse slachtoffers te veroorzaken. Maar als hij hoopt dat de Amerikanen het daarmee te druk hebben om zich met hem te bemoeien, dan lijkt de Syrische leider toch een riskante gok te nemen.